01 Май, 2025, 3 Зулқаъда, 1446
01 Май, 2025, 3 Зулқаъда, 1446
Ҳар бир мавзуни исбот ва далиллар мустаҳкамлайди. Имкон борича мақоламизда ҳаётий воқеийликни акс эттирамиз.
“Дастлаб ортиқча килограммлар мени унчалик безовта қилмаган эди. Кунларнинг бирида бундай қарасам, кўйлагим ўзимга ниҳоятда тор келиб қолибди... Вазнимни ўлчаб кўрсам 15 кг ортиб кетган эканман. Шундан кейин ... нималар қилмадим дейсиз! Югуриб ҳам кўрдим, парҳез сақладим, лекин барибир вазним тобора ортиб кетаверди. Орадан бир йил ўтди. Ташқи кўринишим атрофимдагиларга нисбатан кулгу, гоҳо ачиниш ҳиссини уйғотарди. Вазнимнинг ўзгариши феълимнинг ўзгаришига ҳам сабаб бўлди. Ўзимнинг “тасқаралигимни”ни ҳис қила бошладим, бу эса менинг жаҳлимни чиқарар ва одамлардан ўзимни олиб қочадиган бўлиб қолдим. Эндиликда вазним 40 кг ортиқ бўлиб, зиналардан чиқишим ҳам қийинлашди. Юрак ҳам нотекис ура бошлади. Оғирлигим 120 кг, ҳаддан ташқари семириб, ёғ босиб кетганман, ўзимни бемор ва мутлақо бебахт одамдек ҳис қилардим. Шунда сўнг ойнинг 13-14-15 ва ҳафтанинг душанба, пайшанба кунлари рўза тутишга одатландим. Орадан бироз вақт ўтиб вазним 80 кг га тушди. Рўза тутиш нафақат руҳиятимни, ҳатто ташқи кўринишимни ҳам ижобий томонга ўзгаришига сабаб бўлди” дея рўза тутиш орқали кўрган фойдаларини ўзгаларга ҳам тавсия қилди, синглимиз Наргиза.
Сўнгги йилларда дунёдаги кўпгина мамлакатларда касалликларнинг олдини олиш ва даволаш учун ўзини овқатдан сириш усулидан тобора кенгроқ фойдаланилмоқда. Бу усул ўзига хос жиҳатларга эга. Энг муҳими, вақти-вақти билан ҳар ойнинг 13-14-15 куни ёки ҳафтанинг душанба ва пайшанба кунларида рўза тутишга одатланиш бир томондан суннат амал ҳисобланса, иккинчи томондан танамизни соғломлаштиришда асосий омилдир.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам Милҳон ибн Қайсга: “Қачон бир ойдан уч кун рўза тутадиган бўлсанг, ўн уч, ўн тўрт, ўн бешни тут”, дедилар.
Ва яна Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламдан душанба ва пайшанба кунлари рўзаси ҳақида сўралди. У зот: “Ўша кунда туғилдим ва ўша кунда менга Қуръон нозил қилинди”, дедилар.
Шифокорларнинг таъкидлашича, сариқ касаллигига чалинган одамлар жигарининг тузилишида анча салбий ўзгариш (катталашган ё кичрайган) бўлар экан. Яқинда кўрикдан ўтганимда шу нарса маълум бўлдики, сариқ касали билан оғриган бўлсам-да жигаримнинг ҳеч бир асоратсиз, ёшимга нисбатан анча бақувват ва соғломлигидан шифокор ҳам ҳайратланди. Бунга гувоҳ бўлган турмуш ўртоғим эса соғлигини тиклаш мақсадида ҳафтада икки бор рўза тутишни одат қилдилар.
Аслида кўплаб касалликлар меъёрни билмаслик орқали пайдо бўлади. Рўза тутиш орқали биз икки томонлама фойдаларни яъни – охират савоблари ва танамиздаги ортиқча беморликлардан халос бўламиз, иншоаллоҳ!
Нилуфар БОЗОРБОЙ ҚИЗИ
тайёрлади
Аллоҳ таоло айтади: «Улар эҳсон қилганларида исроф ҳам, хасислик ҳам қилмаслар (тутган йўллари) бунинг ўртасида – мўътадилдир»[1].
Ўзингиздан бойроқ бўлганлар билан тенглашишга уринманг. Акс ҳолда бўйнингизгача қарзга ботиб, маломатга қоласиз.
Ўзингизга, оила аъзоларингизга, шунингдек, қўли юпин кишиларга нисбатан зиқналик қилманг.
Зиқна одам учун таъмагир бўлмасдан яшаётганининг ўзи катта гап. Аллоҳ таоло айтади: «(Бахиллик қилиб) қўлингизни бўйнингизга боғлаб ҳам олманг. (Исрофгарчилик қилиш билан) уни бутунлай ёйиб ҳам юборманг. Акс ҳолда маломат ва маҳрумликда ўтириб қолурсиз»[2].
Мен жуда катта маош оладиган, бироқ ой тугамасиданоқ ойлигидан бир чақа ҳам қолмайдиган кишиларни биламан. “Улар шунча пулни, мол-дунёни қаерга сарфлашяпти экан”, деб ҳайрон қоламан. Аллоҳ таоло айтади: «...ва мутлақо йўл қўйманг! Чунки исрофгарлар шайтонларнинг дўстларидир. Шайтон эса, Парвардигорига нисбатан ўта ношукр эди»[3].
Абу Бакр Сиддиқ розияллоҳу анҳу: “Анча кунга етадиган рўзғорликни бир кунда ишлатиб юборадиган оилага аччиғим келади”, деганлар.
Муовия розияллоҳу анҳу: “Зое бўлган, бировнинг ҳаққи ўтиб кетган нарсани “исроф” деб ҳисоблайман”, деганлар.
Сарф-харажатда исрофгарчиликка йўл қўядиганлар, зиқналик қилувчилар дунёда ҳар куни қанчадан-қанча мусулмон очликдан ўлаётганини наҳот билишмаса?!
Кимдир эътироз билдириб: “Улар биздан узоқда-да” деса, “Ахир улар бизнинг Исломдаги биродарларимиз, дин қардошларимиз-ку!” – деймиз. Биз эрта қиёмат кунида улар борасида ҳам сўроқ қилинмаймизми? Қолаверса, орамизда рўзғорига ора-сирада гўшт кирадиганлар бор. Гоҳида шу озгина гўштни олишга ҳам имкон топа олмай, ойлаб гўшт емайдилар.
Бир жамоа одамлар Қайс ибн Убода розияллоҳу анҳунинг олдиларига озроқ егулик сўраб келишди. У зот боғларида тўкилган меваларни териб, яхшисини чиригидан ажратиб саралаётган эдилар. Улар Қайс розияллоҳу анҳуга нима учун келишганини айтишди. Саҳобий уларга сўраганларини бердилар. Келган жамоа бир-бирларига ажабланиб қараб: “Ночор ҳаёт кечираётган бўлсангиз, яна қизғанмай инфоқ қилишингиз қизиқ бўлди-ку”, дейишди. У зот: “Сизларга эҳсон қилиш учунгина шундай яшайман”, дедилар (яъни, саҳобий розияллоҳу анҳу мен иқтисод қиламан ва исроф қилмаганим ҳолда, сиз каби муҳтожларга ёрдам беришга ҳам ортинаман демоқчи бўлдилар).
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Чиқимда иқтисод қилиш тирикчиликнинг ярмидир. Одамларга муҳаббатли бўлиш ақлнинг ярмидир. Чиройли савол бериш эса ярим илмдир”, [4] дедилар.
Улуғлардан бири айтади: “Ким фарзандига иқтисод қилиб яшашни ўргатса, унга кўп мерос қолдиришдан ҳам кўпроқ яхшилик қилибди”.
Ҳассон Шамсий Пошонинг
“Жаннат бўстонидаги оилавий оқшомлар” номли китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Илҳом Оҳунд, Абдулбосит Абдулвоҳид таржимаси.
[1] Фурқон сураси, 67-оят.
[2] Исро сураси, 29-оят.
[3] Исро сураси, 26–27-оятлар.
[4] Имом Табароний ривояти.
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа