Ўзбекистон мусулмонлари идораси

Аллоҳ таолонинг ҳар бир исми шифодир

18.01.2018 61509 5 min.

Мусулмон олимлари дунёга совға қилган ихтиролар

Биогеометрия соҳасидаги машҳур олим, ушбу фанни ривожлантиришга салмоқли ҳисса қўшган, Швецария университети профессори, доктор Иброҳим Карим Аллоҳ таолонинг гўзал исмлари инсоннинг ички аъзоларига таъсир кўрсатиб, кўплаб касалликларни даволашини кашф этди.

У Аллоҳ таолонинг гўзал исмлари инсоннинг иммунитет тизимининг самарали фаолият кўрсатиб, қайси исм неча бор такрор айтилса, қайси касалликка шифо бўлишини кашф этди.

У резонанс воситасида (овоз тўлқинлари ҳақидаги фан) Аллоҳ таолонинг ҳар бир исми тилга олинганда танадаги энергия қуввати қанчалик фаол ҳаракатлана бошлашини аниқлади.

Уч йиллик жиддий тадқиқотлардан кейин у қуйидаги хулосага келди:

Қулоқ оғриғи ва оғирлигига Аллоҳ таолонинг “АС-САМИЪ” (“Ҳар бир нарсани эшитувчи”) исми 211 марта ўқилади.
Умуртқа поғонаси ва унинг хасталигидан (остеохондроз) қутулиш учун “АЛ-ЖАББОР” (“Олий қадар, улуғ, Унинг олдида ўзгалар ўзини хор тутади”) исмини ўқиб юриш одат қилинади.
Соч ва унинг жонсизлиги муаммосида “АЛ-БАДИЪ” (“Ўхшаши йўқ нарсаларни келтирувчи”) исми 117 марта ўқилади.
Мушаклардаги оғриқларга қарши “АЛ-ҚОВИЙ” (“Қувватли Зот”) исми 147 марта ўқилади.
Юракнинг мушаклари шифоси учун “АР-РАЗЗОҚ” (“Кўплаб ризқ берувчи”) исми 339 марта ўқилади.
Артерия ва қон томирларида “АЛ-ЖАББОР” (“Олий қадар, улуғ, Унинг олдида ўзгалар ўзини хор тутади”) исми 237 марта ўқилади.
Саратонга қарши “ЖАЛИЛ” (“Сифатларида улуғликка эга бўлган Зот”) исми 102 марта ўқилади.
Бурун йўли хасталикларида “АЛ-ЛАТИФ” (“Ўта лутф кўрсатувчи. Барча нарсаларнинг нозик ва дақиқ жойларигача билувчи”) исми 16 марта;
“АЛ-ҒАНИЙ” (“Беҳожат. Унинг ҳеч ким ва ҳеч нарсага ҳожати тушмайди”) исми 1091 марта;
“АР-РОҲИЙМ” (“Латиф неъматларни берувчи”) исми 289 марта ўқилади.
Суяк касалликларида “АН-НОФИЪ” (“Манфаат берувчи”) 232 марта айтилади.
Тизза ва бўғим касалликларида “АР-РОЪУФ” (“Ўта шафқатли ва меҳрибон”) исми 318 марта ўқилади.
Қазғоқ ва соч касалликларида “ЗУЛ ЖАЛАЛИ ВАЛ ИКРОМ” (“Шараф ва камол эгаси. Карам ва икром эгаси”) исми 102 марта ўқилади.
Юрак артериясида “АЛ-ВАҲҲОБ” (“Кўплаб неъматларни беҳисоб берувчи”) исми 45 марта ўқилади.
Асаб хасталиклари 1131 марта “АЛ-МУҒНИЙ” (“Беҳожат қилувчи. У Зот Ўз бандаларидан қай бирини хоҳласа, беҳожат қилиб қўяди”) исмини айтиш билан шифо топади.
Бош оғриғидан халос бўлиш учун “АЛ-ҒАНИЙ” (“Беҳожат. Унинг ҳеч ким ва ҳеч нарсага ҳожати тушмайди”) исми 1091 марта ўқилади.
Кўз оғриғида “АН-НУР” (“Ўзи зоҳир ва ўзгаларни зоҳир қилган”) 287 марта;
“АЛ-БАСИР” (“Ҳар бир нарсани кўрувчи”) 333 марта;
“АЛ-ВАҲҲОБ” (“Кўплаб неъматларни беҳисоб берувчи”) 45 марта ўқилади.
Ошқозон ости безида касалланганда “АЛ-ЖАББОР” (“Жаббор – олий қадар, улуғ, Унинг олдида ўзгалар ўзини хор тутади”) исми 237 марта ўқилади.
Ошқозон оғриганда “АР-РАЗЗОҚ” (“Кўплаб ризқ берувчи”) исми 379 марта айтилади.
Буйрак безовта қилса “АЛ-ҲАЙЙ” (“Тирик. У тирикдир, ўлмас. Яъни Аллоҳнинг ҳаёти абадийдир, ўлим ила йўқ бўлмас. Шунингдек, Аллоҳнинг ҳаёти азалийдир, олдиндан йўқ бўлган эмас”) исми 49 марта ўқилади.
Ичак касалликларида “АС-СОБУР” (“Ўта сабрли. Осийларни азоблашга шошилмайди”) 329 марта айтилади.
Қанд касаллигида “АЛ-БАРР” (“Улуғ яхшилик қилувчи”) исми 245 марта ўқилади.
Бачадонда оғриқ бўлса “АЛ-ХОЛИҚ” (“Холиқ – асли ва ўхшаши йўқ нарсаларни аниқ бир ўлчовлар билан яратувчи. У Зотда махлуқи йўқлигида ҳам Холиқлик маъноси мавжуддир”) исми 762 марта ўқилади.
Ревматизмда “АЛ-МУҲАЙМИН” (“Ҳамма нарсани қамраб олувчи, яъни Аллоҳ бандаларининг барча ҳолатларига гувоҳ бўлиб туради, Ундан ҳеч нарса махфий қолмайди”) исми 176 марта; унга сабаб бўлувчи бўқоқ бези касаллигида “АЛ-ҚОВИЙ” (“Қувватли Зот”) исми 147 марта ўқилади.
Кўз асаблари касаллигида “АЗ-ЗОҲИР” (“Унинг мавжудлиги ошкор, очиқ-ойдиндир. У ҳамма нарсадан зоҳир – устундир”) исми 1137 марта ўқилади.
Юқори қон босимидан Аллоҳ таолонинг “АЛ-ҲАФИЗ” (“Ҳар бир нарсани комил муҳофаза қилувчи”) исмини 1512 марта ўқиш билан халос бўлинади.
Қовурғада оғриқ бўлса, “АР-РОЪУФ” (“Ўта шафқатли ва меҳрибон”) исми 283 марта ўқилади.
Кўз томирларида муаммо бўлса, “АЛ-МУТАЪОЛИЙ” (“Нуқсонлардан юқори турувчи Зот”) исми 572 марта ўқилади.
Ичак тутилишида “АР-РОЪУФ” (“Ўта шафқатли ва меҳрибон”) исми 318 марта ўқилади.
Жигар хасталикларида “АН-НОФИЪ” (“Манфаат берувчи”) исми 232 марта ўқилади.
Простатитдан Аллоҳ таолонинг “АР-РОШИД” (“Тўғри йўлга иршод қилувчи”) исмини 545 марта ўқиган киши шифо топади.
Киста (жировик – тери остидаги ёғ ўсмаси, липома) касалликларига қарши "АН-НОФИЪ" (“Манфаат берувчи”) исми 232 марта айтилади.
Сийдик йўли касалликларига қарши Аллоҳнинг “АС-СОМАД” (“Сомад сифати кўп маъноларни ўз ичига олади:

– итоат қилинган улуғ – Усиз ҳеч бир иш битмайди;

– ҳеч кимга ҳожати тушмайди, барчанинг ҳожати Унга тушади;

– бутун махлуқот битиб тугаса ҳам, Ўзи доим боқийдир ва ҳоказо”) исми 51 марта айтилади.

Ғуддасимон без касаллиги “АС-СОМАД” исмини 51 марта ўқиш билан чекинади.
Ўпка касаллиги Яратувчининг “АР-РАЗЗОҚ” (“Кўплаб ризқ берувчи”) исмини 339 марта ўқиш билан тузалади.

Робия ЖЎРАҚУЛОВА таржима қилди

Мақолалар

МАЪЛУМОТНИ ИЖТИМОИЙ ТАРМОҚЛАРДА УЛАШИНГ

"Китоблар фарзанди" бўлган олим

31.01.2025 670 6 min.

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм

Жалолиддин Суютий 849–911/1445–1505 йилларда мамлуклар давлатининг сиёсий, ижтимоий ва иқтисодий муаммолари юзага чиқа бошлаган даврда яшаган. Мамлуклар давлатининг ҳукмронлиги уч аср давом этган ва Усмонийлар томонидан Мисрнинг забт этилиши билан якунланган. Мамлуклар Миср, Сурия, Ҳижоз ва Жанубий Анадолуда сиёсий таъсирга эга бўлиб, кучли марказлашган бошқарув ва ташкилотлари билан салибчиларга ва мўғулларга қарши кураш олиб борган ва уларни тўхтатишга муваффақ бўлган. Бу давлат тарихнинг муҳим бурилиш даврларидан бирида яшаган.

Аъйни Жолут жангидан кейин Бағдоднинг барча бойликлари талон-тарож қилинган ва буюк Ислом цивилизацияси мўғуллар томонидан вайрон қилинган. 1258 йилда Бағдодга кирган мўғуллар қирқ кун давомида талончилик ва қирғин уюштирган. Асрлар давомида катта меҳнат билан яратилган кутубхоналар ва илмий хазиналар қисқа муддат ичида йўқ қилинган. Мўғул истилосидан кейин Бағдод ўзининг сиёсий, маданий ва илмий марказ мақомини йўқотган. Бағдоддаги халифаликнинг йўқ қилиниши бутун ислом оламига руҳий зарба бўлган.

Бу воқеадан сўнг Бағдодда яшаган кўплаб мусулмон олимлар мўғул истилосидан зарар кўрмаган мамлуклар давлатининг пойтахти Қоҳирага қочган. Ташқаридан келган олимлар Қоҳирада катта илмий фаолликни юзага келтирган.

Жалолиддин Суютий мамлуклар давлатининг сиёсий таназзули бошланган даврда яшаган. У ҳаётининг катта қисмини 873–901/1468–1496 йилларда ҳокимиятда бўлган султон Қойитбай даврида (23-50 ёш оралиғида) ўтказган.

Манбаларга кўра, Султон Қойитбай ҳар ойнинг бошида давлат амалдорларини саройга таклиф қилиб, улар билан учрашган ва маошларини топширган. Имом Суютий ҳам бир неча бор бу учрашувларга борган, бироқ кейинчалик бу амалиёт суннатга ва салаф олимларининг одатларига мос эмаслигини билдирган ҳолда таклифларни рад этган. Қирқ ёшида султон ҳузурига чиққанида таъзим қилмаган ва бу воқеа Суютий билан султоннинг муносабатларини ёмонлаштирган. Суютий ушбу воқеа бўйича “Ма роваҳул асатийн фи адамил мажиъ илас салатийн” номли рисола ёзган. Султон Суютий бу китобга раддия тарзида уламолардан фатво сўраган, бироқ улар унга қарши қарор чиқаришдан бош тортган. Натижада султон уни барча давлат лавозимларидан четлатган. Шундан кейин Суютий маълум бир муддат ўз уйида узлатда яшаган.

Суютийнинг ҳаётидаги энг муҳим бурилиш нуқтаси султон Қойитбай билан юз берган ушбу воқеа бўлган. Можаро унинг илмий фаолиятига катта таъсир кўрсатган. Чунки мана шу воқеалар натижасида у зот тўлиқ илм билан шуғулланишга ва сўфиёна узлатга эътибор қаратган.

Суютий “Ҳуснул муҳазара” ва “Ат-таҳаддус би ниъматиллаҳ” асарларида ўзининг ҳаётини тасвирлаган. Қуйида ушбу икки асардан ҳамда бошқа муаллифларнинг имом Суютий ҳақида ёзган биографияларидан ҳам фойдаланилиб, у зотнинг ҳаёти қисқача баён этилади.

У зотнинг тўлиқ исми: Абулфазл Абдураҳмон ибн Камолиддин Абу Бакр ибн Носириддин Муҳаммад ибн Собиқуддин Абу Бакр ибн Фахриддин Усмон ибн Носириддин Муҳаммад ибн Сайфиддин Хизр ибн Нажмиддин Абу Салоҳ Айюб ибн Носириддин Муҳаммад ибн Шайх Ҳумомиддин ал-Ҳумам ал-Ҳузайрий ал-Асютийдир.

У зот Жалолиддин лақаби билан машҳур бўлиб, барча манбаларда у “Жалолиддин ас-Суютий” ёки “Абдурраҳмон ас-Суютий” номлари билан тилга олинган.

“Абулфазл” куняси у зотга оиласининг яқин дўстларидан бири ҳамда у зотнинг устози Иззуддин Аҳмад ибн Иброҳим Киноний тарафидан берилгани зикр қилинган.

“Ал-Ҳузайрий” нисбасининг нима учун бу зотга берилгани масаласига келсак, у зотнинг ўзи бу ҳақида бундай дейди: “Бизнинг Ҳузайрий нисбамиз, Бағдодда жойлашган Ҳузайрийя маҳалласида яшаганимиздан келиб чиққан. Ишончли бир одамдан отамнинг бобоси араб эмаслиги ва шарқдан келган бўлиши мумкинлигини эшитдим. Бу эса шуни кўрсатадики, бу нисба жой нисбасидир”.

Суютийга “Асютий” (ёки Суютий) нисбасининг берилиши эса, у зотнинг отаси Мисрнинг Асют шаҳрида туғилиб, Қоҳирага келишидан олдин шу ерда қозилик лавозимида ишлаганлиги сабабли берилган.

Суютий ҳижрий 849 йил Ражаб ойининг биринчи куни (1445 йил 3-октабр) Мамлуклар давлатининг пойтахти Қоҳирада туғилган. Манбаларга кўра, унинг отаси, Шофеий мазҳаби фиқҳ олимларидан бири бўлиб, қозилик билан шуғулланган. Исми Камолиддин бўлган. Онасининг кутубхонада кўзи ёригани боис, Суютийнинг лақабларидан бири – “Ибнул кутуб” (китобларнинг фарзанди) бўлган.

Онасининг келиб чиқиши турк бўлгани ҳақида манбаларда маълумотлар бор. Шунга кўра, имом Суютийни ҳам она-ҳам ота тарафдан келиб чиқиши туркларга бориб тақалади десак, муболаға бўлмайди.

Суютийнинг отаси 855/1451 йилда вафот этганида, у ҳали олти ёшда бўлган. Отасининг васиятига кўра, унинг таълимини отасининг дўстлари, жумладан, Ибн Ҳумом Сивосий (ваф. 861/1457) ўз зиммасига олган.

Суютий ҳаётини ёритувчи манбаларда унинг рафиқаси ҳақида ҳеч қандай маълумот учрамайди. У ўзининг яқинлари, ака-ука, опа-сингил ҳамда фарзандларининг кўплари ҳақида гапирар экан, уларни вабо, зотилжам ёки туғруқ пайтида “шаҳид” бўлганини хотирлайди.

Аҳмад Темур Асютда, ўзларини Суютий авлодидан эканини даъво қилувчи ва ал-Жалолий нисбасини олиб юрган одамлар борлигини қайд этади. Бироқ, олимларнинг бу борада билдирган эътирозларини инобатга олган ҳолда, улар Асютдаги Жалолиддин Суютий масжидида хизмат қилган кишиларнинг авлодлари бўлиши мумкинлиги ҳақидаги мулоҳаза ҳақиқатга яқин дейиш мумкин. Бу даъво мантиқли, сабаби Суютий авлодларининг кейинчалик отамакон Асютга қайтишгани мантиққа мувофиқ эмас.

Абдулҳай Хушвақтов,
Ҳадис илми мактаби ўқитувчиси.