(Республика имом-хатибларининг“Ижтимоий-маънавий
муҳитни соғломлаштириш” анжумани шарафига)
Бу ватанда шарафдадир барча инсон,
Адолатдир ҳар бир ишда олий мезон,
Эгилса бош, қилич кесмас – бизга аён,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Амир Темур сўзларини тумор қилган,
Кечиримлик одатини шиор қилган,
Ҳаққонийлик тамойилин ҳамкор қилган-
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Бағрикенгдир, бағри гулу райҳон диёр,
Ҳар бир қонун инсон учун бунда дастёр,
Амнистия акти эрур эзгу қарор,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Давлатимиз раҳбаридан бу ташаббус,
Соғлом муҳит ичра ҳаёт сурса улус,
Гуноҳкорлар узрин айтур қилиб афсус,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Ҳар бир фарзанд юрти учун содиқ ўғлон,
Ватанфуруш номин олмоқ қандай ёмон,
Ота каби талабчан-у меҳри уммон,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Соғлом фикр, теран нигоҳ, эзгу ғоя,
Мустақиллик келажакка зўр сармоя,
Чин инсонга сололмагай шубҳа соя,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Қанча-қанча адашганлар бўлиб шодон,
Қадам ташлар бугун соғлом ҳаёт томон,
Улар бошин рағбат ила силар ҳар он,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Имом-хатиб, уламолар бир тану жон,
Тарғиботу ташвиқотда илғор чаққон,
Анжуманнинг бош мавзуси бу жараён,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Зиёлилар оммасидир бугун якдил,
Мулоқотда очилади ҳар қулфи дил,
Қонун, виждон амрига эш бўлган оқил,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Билиб-билмай адашганлар билди бугун,
Ёт оқимлар касофатдир дунё учун,
Сарф этишар эзгуликка энди кучин,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Ижтимоий ҳам маънавий муҳит соғлом,
Бунёдкорлик, ҳурфикрлик эзгу мақом,
Бобомерос ҳикматлардан сўйлаб калом,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Ёшлигидан зурёдимиз бўлсин огоҳ,
Уни йўлдан оздирмасин турфа гумроҳ,
Аммо, авф бор – ғўрлик сабаб қилса гуноҳ,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Шу ватандир паноҳимиз, она замин,
Биздан фарздир асли поклаш рух оламин,
Керак бўлса тутиб меҳрин жон малҳамин,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Кичик хато қилса - кечмоқ каттадан фарз,
Тўғри йўлга қайтмоқлик ҳам сабоқ, бир дарс,
Бошин эгиб адашганлар қилганда арз,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Тараққиёт сари қадам бу анжуман,
Ибратларга тўла олам бу анжуман,
Кўнгилларни ёритган шамъ бу анжуман,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Ўзбекистон – осойишта –тиниқ осмон,
Истиқлолдан яшнаётган сўлим бўстон,
Масъул эрур ватан учун ҳар тирик жон,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
Абдулаҳад анжуманда шоду хуррам,
Ёш авлодга ёрқин камол тилар ҳар дам,
Тараққиёт, савоб йўлдан ташлар қадам,
Ер юзида тимсоли йўқ нодир эл бу,
Адашганни кечирмоққа қодир эл бу!
2017 йил.
Абдулаҳад қори ШАҲРИХОНИЙ,
Бўз тумани бош имом-хатиби.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Саййид Сулаймон Надавий раҳматуллоҳи алайҳнинг илм ва фазллари машҳур бўлаётган ва шуҳрат қозонаётган эди. У киши ўзларининг воқеаларини қуйидагича сўзлаб берадилар: «Мен «Сийратун-Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам» китобини олти жилд қилиб тамомладим. «Муҳтарам Зотнинг сийратларидаги бирор жилва ёки кўриниш менинг ҳаётимда ҳам бўлганми ёки йўқ? Агар бўлмаган бўлса, у ҳолда қандай бўлади?» деган ўй қайта-қайта қалбимда тинчлик бермас эди. Шу мақсад учун Аллоҳнинг бирор валийсини қидирдим.
Тҳана Бҳавандаги хонақоҳда яшайдиган ва Аллоҳ таоло файзларини таратиб қўйган Мавлоно Ашраф Али Таҳонавий ҳазратлари ҳақида эшитган эдим. Шундай қилиб, бир куни Тҳана Бҳаванга боришни ният қилдим ва сафарга чиқдим. Бориб, ҳазрат билан кўришдим ва бир неча кун у ерда турдим. Ортга қайтаётганимда ҳазрат Таҳонавий раҳматуллоҳи алайҳга: «Ҳазрат! Бирор насиҳат қилинг», дедим. У зотнинг хаёлларига ўша пайт: «Шундай катта алломага нима насиҳат қиламан? Илм ва фазли бутун дунёга машҳур бўлса», деган ўй келибди. Кейин: «Эй Аллоҳ! Қалбимга унинг учун ҳам фойдали бўлган ва менинг учун ҳам фойдали бўлган нарсани сол», деб дуо қилибди. Шундан кейин ҳазрат Таҳонавий раҳматуллоҳи алайҳ Саййид Сулаймон Надавий раҳматуллоҳи алайҳга хитоб қилиб: «Эй биродар! Бизнинг йўлимизда бошидан охиригача ўзингизни хокисор тутишингиз керак», дебдилар.
Саййид Сулаймон Надавий раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар: «Ҳазрат Таҳонавий раҳматуллоҳи алайҳ бу сўзларни айтаётганларида қўлларини кўксиларига олиб бориб, паст тарафига бир зарба бердилар, зарба худди менинг қалбимга тушгандек бўлди».
Ҳазратимиз Доктор Абдулҳай раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар: «Бу воқеадан кейин Саййид Сулаймон Надавий раҳматуллоҳи алайҳ ўзларини шундай хокисор тутдиларки, унинг мисли топилиши қийин эди. Бир куни қарасам, хонақоҳнинг ташқарисида ҳазрат Саййид Сулаймон Надавий раҳматуллоҳи алайҳ мажлисга келганларнинг оёқ кийимларини тартиблаётган эканлар. Шундай тавозеъ ва муҳаббатни Аллоҳ таоло у кишининг қалбида пайдо қилди ва кейин юксак даражаларга кўтариб қўйди».
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан