Ўзбекистон мусулмонлари идораси ташаббуси билан жорий йил Ҳаж ибодатини бажариб келган ҳожилар ўзлари яшайдиган ҳудуддаги мўмин-мусулмонлар ҳолидан хабардор бўлиш, уларга меҳр-мурувват кўрсатиш, муаммолари бўлса ҳомийлик қилиш, ёшларни илмга қизиқтириш, уларни тўғри йўлга бошлаш тавсия этилган.
Ушбу савобли ташаббус барча имом-хатиб ва ҳожиларимиз томонидан қўллаб-қўвватланиб, ўзлари яшаб турган ҳудуддаги 400 дан ортиқ ёрдамга муҳтож оила ҳолидан хабар олиниб, уларга моддий ва маънавий ёрдам кўрсатилди.
Шундай ёрдамга муҳтож оилалар ҳолидан хабар олиш мақсадида 6 август куни Қорақалпоғистон мусулмонлари қозиёти қозиси Б.Разов, Беруний туманининг бош имом-хатиби А. Тагайев ҳожилар билан ҳамкорликда тумандаги “Хоразм” МФЙдаги кам таъминланган ва ногиронлиги бўлган фуқаролар билан дилдан суҳбатлашиб, уларга озиқ-овқат маҳсулотлари улашди. Улар бундай меҳр-мурувват ва ҳомийлик тадбирини ташкил қилганлардан мамнун бўлиб, ўзларининг миннатдорчилигини билдирди.
Шунингдек, Қорақалпоғистон мусулмонлари қозиёти қозиси Б.Разов Беруний туманидаги “Дарвеш эшон” ва “Хайрли бобо” жоме масжидларидаги қурилиш ва ободонлаштириш ишлари билан яқиндан танишиб, имом-хатиблар билан иш юзасидан суҳбатлашди.
Сафар давомида тумандаги “Маданият саройида” ташкил қилинган “Жаҳолатга қарши – маърифат” шиори астида “Аҳоли орасида ақидапарастликнинг олдини олиш” мавзусидаги тадбирда иштирок этди. Ислом дини инсонни руҳий, жисмоний покланиш йўли билан камолатга етаклаб, мунтазам равишда ижтимоий фаолликка, маърифатли бўлишга даъват этиши, динимизда масалага кўр-кўрона ёндашув, бирёқлама хулосалар кескин қораланиши, жисм ва нафс ҳалол меҳнат туфайли покланиши, ҳалол меҳнат руҳ ва жисмдаги барча иллатлардан қутулишнинг ягона йўли эканлиги ҳақида маъруза қилди.
Қорақалпоғистон мусулмонлари қозиёти
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Бу мавзуда салафларимиздан келган бир қанча таъсирли ривоятлар бор. Қуйида уларнинг айримларини келтираман:
1. Шақиқ Балхий раҳимаҳуллоҳ айтади:
"Мен хушуъни Исроил ибн Юнусдан ўргандим. Биз унинг атрофида эдик, у ўнг томонида ким бор, чап томонида ким борлигини билмасди — охират ҳақида тафаккур қиларди".
2. Юсуф ибн Асбат раҳимаҳуллоҳ айтади:
"Суфён ибн Уяйна раҳимаҳуллоҳ менга хуфтон намозидан сўнг: "Таҳорат идишини (обдаста) бергин", деди. Унга бердим. У ўнг қўли билан олиб, чап қўлини ўнг қўлининг устига қўйди ва тафаккурга чўмди. Мен ухлаб қолдим, сўнг саҳарда турдим — қарасам, идиш ҳали ҳам қўлида. "Тонг отди", дедим. У эса бундай деди: "Сен идишни берган пайтингдан буён шу ҳолда охират ҳақида тафаккур қилдим".
3. Абдуллоҳ ибн Муборак раҳимаҳуллоҳдан ривоят:
У Суҳайл ибн Адийни сукунатда, тафаккурда кўриб:
"Қайси нуқтага етдинг?" деб сўради.
У: "Сирот кўпригидаман", деб жавоб берди.
4. Муҳаммад ибн Васеъ раҳимаҳуллоҳдан ривоят:
Басралик бир киши Абу Зарр вафотидан кейин унинг хотини Умму Заррга бориб, унинг ибодатини сўради. У бундай деди: "Абу Зарр кун бўйи уйнинг бир четида тафаккур қилиб ўтирарди".
5. Умму Дардо (Абу Дардонинг хотини) айтади:
"Абу Дардо розияллоҳу анҳунинг энг афзал ибодати — тафаккур ва ибрат олиш эди".
6. Сиррий Сақатий раҳимаҳуллоҳ айтади:
"Ҳар куни бурнимга қарайман — юзим қорайганми, деб. Таниш жойда ўлишни ёқтирмайман — ер мени қабул қилмай қўйса, шарманда бўлишдан қўрқаман".
7. Абу Шурайҳ раҳимаҳуллоҳ ҳақида:
Бир куни у юриб кетаётган эди, тўхтаб, кўйлагини бошига ташлаб, йиғлашга тушди.
Уни кўриб: "Нима учун йиғлаяпсан?" деб сўрашди.
У бундай жавоб берди: "Ўтган умримни, кам амалимни, яқинлашган ажалимни тафаккур қилдим".
8. Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу бир куни йиғлади. Сабабини сўрашди. У бундай деди: "Дунё ва унинг шаҳватлари ҳақида ўйладим. Улар тугамай туриб, аччиқ алам билан алмашади. Агар бунинг ўзида ибрат бўлмаса ҳам, ақлли киши учун унда панд насиҳат бор. Энди ўз ҳолингизга қаранг, аҳли оилангиз, яхши кўрган кишиларингиз билан бугун жам бўлиб турибсиз, эртагачи? Эртага эса, албатта улардан ажралиш бор".
9. Довуд Тоий раҳимаҳуллоҳнинг ҳолати:
У тўлин ой кечаси уйнинг томига чиқди. Осмонга қараб Осмон ва ернинг яратилиши ҳақида тафаккурга чўмди ва йиғлай бошлади. Шунчалик қаттиқ таъсирландики, томдан қўшнисининг ҳовлисига йиқилиб тушганини сезмай қолди. Қўшни уни ўғри деб ўйлаб, қиличига ёпишди. Аммо келиб қараса — Довуд экан. "Қандай қилиб томдан тушиб кетдинг?" - деб сўради. Довуд: "Қандай йиқилганимни сезганим йўқ", деб жавоб берди.
10. Суфён Саврий раҳимаҳуллоҳ ҳақида:
У дўстлари билан ўтирган эди, чироқ ўчиб қолди. Ҳамма ёқни зулмат қоплади. Кейин чироқни ёқишди. Қарасалар, Суфённинг кўзларидан оқаётган ёши юзи ювяпти. Ундан: "Сенга нима бўлди, нега йиғлаяпсан?" деб сўрашди.
У: "Шу онда қабр зулматини эсладим…", деб жавоб берди.
Хулоса:
Салафи солиҳлар ҳар бир ҳолатда тафаккур қилганлар — таом еганда, юрганда, ётганда, ҳатто сув идишини ушлаб турган пайтда ҳам охиратни эслаб йиғлардилар. Улар учун тафаккур — ибодатнинг қалби эди.
Ҳомиджон қори ИШМАТБЕКОВ