Ҳидоят сари
Ҳожилар маънавий-маърифий тарғибот ишларида фаол қатнашмоқда
Бугунги кунда мамлакатимиз ривожланишининг маънавий асосларини мустаҳкамлаш, миллий қадриятларимиз, анъана ва урф-одатларимизни асраб-авайлаш долзарб масалалардан бири. Ҳозирги мураккаб даврда адашганни тўғри йўлга бошлаш, йиқилганни суяш, меҳр-оқибат кўрсатиш, ёш авлод қалби ва онгига она юртга муҳаббат ва садоқат, тинч-осойишта ҳаётимизнинг қадрига етиш, шукроналик туйғуларини чуқур сингдириш муҳим аҳамият касб этмоқда. Мана шундай савобли ишларда нуронийлар, маҳалла фаоллари, имом-хатиблар, муборак ҳаж зиёратидан қайтган отахону онахонларнинг ўрни бениҳоя каттадир.
Исломнинг барча — беш рукнини бажарган одам чинакам саодатлидир. Айниқса, ҳожилик — алоҳида масъулият талаб этадиган мақом. У ҳам жисмонан, ҳам руҳан бажариладиган улуғ ибодат. Бу ҳақда Қуръони каримда: “Йўлга қодир бўлган киши зиммасида Аллоҳ учун Байтни ҳаж қилиш (фарзи) бордир” (Оли Имрон сураси, 97-оят), дея марҳамат қилинади.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадиси шарифда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким Аллоҳ учун ҳаж қилса, фаҳш сўз айтмаса ва фисқу фасод қилмаса, худди онаси туққан кунидек (бегуноҳ) қайтади” (Бухорий ривояти), деганлар.
Бу йил юртимиздан ўн беш минг юртдошимиз ана шундай бахтга муяссар бўлди. Макка ва Мадина шаҳарларидаги меҳмонхоналарда, шунингдек, Мино, Арафот, Муздалифа манзилларида ҳамюртларимиз учун барча шароит ҳозирлангани, 300 нафар гуруҳ раҳбари, 50 нафар олий тоифали шифокор, ошпазлар ва бошқа кўмакчилар улар хизматида бўлгани ҳожиларимизнинг ҳаж ибодатини бекаму кўст адо этишига замин яратди.
Эътиборлиси, бу йилги ҳаж мавсумида тарихий воқеа содир бўлди. Президент Шавкат Мирзиёев Макка шаҳрида бўлиб турган Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Шайх Нуриддин Холиқназар билан телефон орқали мулоқот қилди. Президент ҳаж мавсуми жараёнлари, ватандошларимиз учун яратилган шароитлар, уларнинг саломатлиги ва кайфияти ҳақида сўрагани барчани чексиз мамнун этди.
Давлат раҳбари суҳбат асносида юртдошларимизнинг муқаддас ҳаж ибодатини мукаммал адо этиб, соғ-омон келишларини тилади. Ўзбекистонга қайтгач, ҳожилар жамиятдаги меҳр-оқибат муҳитини мустаҳкамлаш, жаҳолатга қарши маърифат билан курашиш, ёшлар тарбияси ва оилалар тотувлигида ибрат бўлишларига умид билдирди.
Ўз навбатида, юртимиздан борган ҳожилар муфтий бошчилигида Арафот водийсида туриб, Ватанга қайтгач, ўз маҳаллаларида ёш авлод тарбияси ва маънавий камолотига муносиб ҳисса қўшишга тайёр эканликларини билдириб, мурожаат қабул қилган эди.
Бугунги кунда бу сўзлар амалда ўз исботини топмоқда. Ҳадиси шарифда таъкидланган: “Инсонларнинг Аллоҳ таолога энг севиклиси одамларга кўп манфаати етказадиганидир” (Имом Табароний ривояти), сўзига амал қилиб, ҳожилар халқимиз манфаати йўлида астойдил меҳнат қилмоқда.
Айни кунларда юртимиз бўйлаб 11 минг нафардан ошиқ ҳожилар ўз ҳудудидаги имом-хатиб, маҳалла фаолларига кўмакчи бўлиб, маҳаллама-маҳалла юриб, маънавий-маърифий тадбирларда фаол иштирок этмоқда. Жараёнда ижтимоий ҳимояга муҳтож, боқувчисини йўқотган, нотинч, ажрим ёқасида турган ҳамда моддий ва маънавий кўмак зарур бўлган оилалар ҳолидан хабар олиниб, уларга ҳар томонлама ёрдам берилмоқда. Шу вақтга қадар 17 566 та маърифий тадбир ўтказилиб, минглаб фуқаролар қамраб олинди.
Натижада оилавий низоларни бартараф этиш, ажрим ёқасидаги оилаларни яраштириш, ёшларга тўғри йўл кўрсатиш каби турли масалаларни ижобий ҳал этишга эришилди. Ўнлаб фуқаролар ишга жойланди. Мазкур давр мобайнида 155 дан ошиқ уй-жойлар таъмирдан чиқарилди. Эҳтиёжманд оилаларга 946 миллион сўмдан зиёд моддий ёрдам кўрсатилиб, бир миллиард сўмдан ортиқ озиқ-овқат маҳсулотлари улашилди.
Эътиборлиси, катта ҳаёт тажрибасига эга ҳожи ота, ҳожи оналарнинг фидойиликлари ўз самарасини бермоқда. Уларнинг бундай саъй-ҳаракатлари билан халқимизнинг маънавияти, маърифати янада ошмоқда. Бундай эътибордан юртдошларимиз ҳам миннатдор бўлиб, ўз ташаккурларини изҳор этаётганидан билиш мумкинки, юртимизда инсон қадри тобора юксалмоқда.
Мана, қарийб бир ой мобайнида, ёшлар тарбияси, оилалар тотувлиги, адашган ёшларга тўғри йўл кўрсатиш, қўйингки, инсон манфаатларига хизмат қиладиган, жамият равнақига ҳисса қўшадиган ҳар қандай иш борки, албатта, бу жараёнда ҳожиларнинг саъй-ҳаракатлари, йўл-йўриқ ва тавсиялари барчага манзур бўлмоқда.
Бундай эзгу ташаббус ва хайрли амаллар ортар экан, уларнинг файзу барокатидан элу юрт янада фаровон, тинч-осойишта бўлади, инша Аллоҳ.
Зайниддин ЭШОНҚУЛОВ,
Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси ўринбосари.
Бир бола авто ҳалокат сабаб кўзи ожиз бўлиб қолди. У шифохонадан уйига қайтаркан, тўсатдан останада йиқилиб тушди. Шу пайт она ўғлига насиҳат қилди:
– Болам, шифокорлар ҳеч нима қила олмасликларини айтишди. Шундай экан, яшаш учун курашишимиз керак.
Ўғил:
– Ҳа, онажон, биламан, – дея кўзига ёш олди у.
Она:
– Ўғлим, йиғлашни бас қил. Ёлғиз қолсанг, сенга ҳеч ким меҳрибонлик қилмайди. Шунинг учун кўз ёшингни арт.
Ўғил:
– Хўп, онажон!
Она:
– Мен сенга фақат бир марта хато қилсанг, ёрдам бераман. Қолганига ўзинг ҳаракат қилишинг керак. Қани тур ўрнингдан. Ёдингда тут. Сени қўзинг ожиз бўлиши мумкин, аммо нодон эмассан. Бу хонада нималар борлиги эсингдами?
Ўғил:
– Ҳа.
Она:
– Ундай бўлса, ақлингни ишлат. Бутун борлиққа диққатли бўл ва қўлларингни ишга сол. Она ўғлини қўлларидан тутиб уй томонга юзини қаратди.
Сўнгра:
– Қўлларингни чўз ва у сенинг кўзларинг эканини тасаввур қилгин, – деди. Ўғил хонани пайпаслаб, яна йиқилиб тушди ва “Вой, онажон, қаердасиз, менга ёрдам беринг”, дея бақирди.
Она бир четда ўғлини кўзларида ёш билан кузатарди. Ўғил анча вақт ўзига келмай, кўз ёш тўкди. Она ҳам бир четда уни кузатганича фиғон чекди. Шунда ўғил ён-атрофдаги овозларга эътибор қарата бошлади. Ташқаридан келаётган машиналар, қайнаб турган чойнак ва йиғлаб турган онасининг овозини эшитиб, ўрнидан туриб, онаси томон кела бошлади. Она ўғлини қаттиқ бағрига босди.
Ўғил:
– Онажон, нега йиғлаяпсиз?
Она:
– Бахтиёрлигимдан, чунки сен мустақил бўла бошладинг. – дея жавоб берди.
Азизим, бизнинг-чи? Кўзимиз кўряпти, оёғимиз юряпти, қўлларимиз ишлаб турибди. Алҳамдулиллаҳ, беҳисоб неъматлар ичидамиз. Бироқ қанчадан-қанча одамлар бу дунёни кўришга, овозларни эшитишга, бир бор бўлса-да ўз оёғи билан юришга орзуманд. Шундай экан, АЛЛОҲ томонидан бизга берилган неъматларга шукр қилинг. Уларни қадрига етинг.
Акбаршоҳ РАСУЛОВ