Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
10 Июн, 2025   |   14 Зулҳижжа, 1446

Тошкент шаҳри
Бомдод
03:05
Қуёш
04:50
Пешин
12:28
Аср
17:37
Шом
19:59
Хуфтон
21:36
Bismillah
10 Июн, 2025, 14 Зулҳижжа, 1446

Гуноҳ-маъсиятлар туфайли пайдо бўладиган қайғулар

13.12.2024   4864   1 min.
Гуноҳ-маъсиятлар туфайли пайдо бўладиган қайғулар

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай деганлар: "Банда бир гуноҳ қилса, унинг қалбида бир қора нуқта пайдо бўлади. Гуноҳни тарк қилиб, истиғфор айтса, тавба қилса, қалби тозаланади. Лекин гуноҳни яна қилаверса, ўша нуқта кўпайиб, охири қалбини қоплаб олади. Мана шу – «Йўқ! Қилган қилмишлари қалбига моғор бўлиб ўрнашиб қолган" деган оятдаги «моғор»дир» (Мутоффифун сураси, 14-оят).

Ҳар бир гуноҳ туфайли инсоннинг қалбида қора доғ қолади. Бу доғ инсонни маҳзун қилади, юрагини сиқади, дилини хира қилади. Ана шу доғ ҳам, ундан пайдо бўлган қайғу ҳам фақат гуноҳдан тийилиб, тавба қилганимиздагина йўқолади. Аксинча, гуноҳлар кўпаяверса, қалбдаги қора доғлар каттариб, ташвишлар кучайиб бораверади. Охири бориб, ҳаётнинг лаззатини унутиб, боши берк кўчага кириб қоламиз. Қайғу эса тўпланиб, кучайиб бораверади. Охир-оқибат ҳаётимиз рангсиз бўлиб қолади. Ҳар бир ибодат ўша ибодатни қилган одамни бахтли қилганидек, ҳар бир гуноҳ уни қилган кимсанинг юрагини сиқаверади.

Абдуллоҳ ибн Аббос розияллоҳу анҳу бу ҳақда бундай деганлар: «Яхшилик қилган одамнинг юзига зиё, қалбига нур, ризқига кенглик, жисмига қувват ато этилади, инсонлар қалбида унга нисбатан муҳаббат пайдо бўлади. Ёмонлик қилган кимсанинг эса юзига қаролик, қалбига зулмат, жисмига ҳорғинлик, ризқига кемтиклик етади, инсонлар қалбида унга нисбатан нафрат пайдо бўлади».

Абдуллоҳ Абдулмуътий, Ҳуда Саъид Баҳлулнинг
“Қулоғим сенда қизим” китобидан Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ,
Абдулҳамид Умаралиев 
таржимаси.

Бошқа мақолалар

Жаннатнинг ҳамма эшикларини очинглар...

09.06.2025   3967   2 min.
Жаннатнинг ҳамма эшикларини очинглар...

 

﴿ شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ ﴾
[ آل عمران: 18]

 
 


Ўқилиши: Шаҳидаллоҳу аннаҳу лаа илаҳа илла ҳува вал малааикату ва улул илми қооиман билқисти лаа илаҳа илла ҳувал ъазийзул ҳакийм.

Маъноси: "Аллоҳ адолат ила туриб, албатта, Ундан ўзга илоҳ йўқлигига шоҳидлик берди. Фаришталар ва илм эгалари ҳам гувоҳлик бердилар. Ундан ўзга илоҳ йўқ. У азиз ва ҳаким Зотдир" (Оли Имрон сураси, 18-оят).


Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: "Ким ушбу оятни ўқиб, охирида "Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ эканлигига мен ҳам гувоҳман" деса, Аллоҳ таоло ушбу оятнинг ҳарфлари ададича фаришталарни қиёмат кунигача ўша кишининг ҳаққига истиғфор айттириб қўяди".


У зот алайҳиссалом бошқа ҳадисда бундай деганлар: "Ким уйқуга ётишидан олдин ушбу оятни ўқиса, Аллоҳ таоло етмиш мингта фариштани яратади ва улар қиёмат кунигача ўша кишининг ҳаққига истиғфор айтиб турадилар".


Абу Ғолиб айтадилар: "Мен Куфага тижорат қилиш учун борганимда Аъмашга қўшни бўлиб турдим. Шунда у кишини ҳар кеча ушбу оятни такрор ва такрор ўқигани ва ундан кейин: "Мен ҳам Аллоҳ гувоҳлик берган нарсага гувоҳман, мен ушбу гувоҳлигимни Аллоҳга омонат қилиб топшираман. Қиёмат кунида Аллоҳ таоло менга омонатимни қайтаргай" деганларини эшитар эдим.
 
Шунда у кишидан бунинг сабабини сўраганимда, айтган эдилар: "Абу Воил менга Ибн Масъуддан ривоят қилиб айтган, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай деганлар: "Ким ушбу оятни ўқиб, охирида ушбу калималарни айтса, қиёмат кунида Аллоҳ таоло унга хитоб қилиб бундай дейди: "Бандам менга берган ваъдангда турдинг, яъни тавҳидда, Мен ҳам Ўз ваъдамда тураман. Эй, малоикаларим! Жаннатнинг ҳамма эшикларини очинглар, бу бандам хоҳлаган эшигидан кирсин", дейди".