Менинг ҳозирги касбим ҳайдовчилик. Қашқадарё вилоятининг Қамаши туманидан Тошкент шаҳрига қатнайман. Ҳар йили Рамазон ойи келиши билан мени бироз ўй босарди. Сабаби – пойтахтга келиб, бу ердаги масжидларда ўқиладиган хатми Қуръонларда қатнашган чоғларим руҳим тиниқар, толиқсам-да, ўзимни тетик ҳис этардим. Аммо, бир кун шаҳарда, бошқа куни қишлоқда бўлишга тўғри келар, қишлоғимиз масжидида эса таровиҳнинг ўзи ўқиларди. Ҳар куни хатмга қатнашолмаганимдан дилим ғаш бўларди.
 

Алҳамдулиллаҳ, бу йилги Рамазонда бизнинг қишлоқдаги “Чим” жоме масжидида имомимиз Абдулазиз домла Абдуллаев бошчилигида ҳам хатми Қуръон бўлаётир. Ёш ва ғайратли уч нафар қори довон оша воҳа аҳлини Қуръон файзидан баҳраманд этиш учун юборилибди. Тўғриси, эсимни таниганимдан бери қишлоғимизда таровиҳлар ўқилар, аммо бирор марта хатми Қуръон ўқилмаган. Бундан жуда мамнун бўлдим. Энди шаҳарда бўламанми, қишлоқдами – Қуръон хатмини келган жойидан тинглаб, жамоат намози файзидан баҳраманд бўляпман.
 

Касб тақозоси билан турли табиатли одамларни учратаман. Баъзилар билиб-билмай замондан нолиб қолишади. Шундай пайтларда тинчлик, соғлик, офият каби катта неъматлар қаторида қишлоғимизда бошланган хатми Қуръонлар юртимиз бўйлаб бир минг етти юздан ортиқ масжидларда бирдай ўқилаётгани улуғ неъмат, деб ўйлайман. Мен учун катта хурсандчилик бўлган ушбу хайрли ишнинг амалга оширилишида ташаббус кўрсатиб, ҳисса қўшган барчага, хусусан, Ўзбекистон мусулмонлари идораси раҳбариятига миннатдорлик билдираман.
 

Инша Аллоҳ, Қадр кечасида бир вақтнинг ўзида хатмоналар қилиниб, дуолар қилинар экан. Юртимиз масжидлари қаторида биз ҳам ҳамқишлоқларимиз билан қўлларимизни очиб, “омин” дейиш ниятидамиз.
 

Аллоҳ ўша кунларга ҳам соғлик-омонликда етказиб, хатмоналар, дуолар шарофатидан Ватанимизга файзу баракасини мўл-кўл ёғдираверсин.

Омонбек Тошниёзов,

Қамаши тумани, Чим қишлоғи