Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Жума куни ўн икки соатдир. Ундан қайси соатда мусулмон Аллоҳдан бирор нарса сўраса, Аллоҳ таоло унга ўша нарсани берур. Уни асрдан кейинги охирги соатда изланглар", дедилар.
Солиҳлардан бири айтади: "Жума куни аср билан шом орасида дуо қилганимда Роббим дуоларимни ижобат қилаверди. Ҳатто Роббимдан бирон нарса сўрашга уяладиган бўлиб қолдим".
Фазл ибн Фазола раҳимаҳуллоҳ жума куни аср намозини ўқигач то қуёш ботгунича дуо қилишдан тўхтамас эди.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, у киши айтадилар: "Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бундай деганларини эшитдим: "Қачон банда намоз ўқигани турса, гуноҳлари унинг боши ва елкаси устига олиб келинади. Ҳар гал руку ва сажда қилганида гуноҳлари бирин кетин тўкилади" (Имом Байҳақий ривояти).