Бирор кимнинг зиёратига бормоқчи бўлсангиз, зиёратга муносиб вақт танланг ҳамда кўп ўтириб қолманг. Енгил ўтириб қайтиш пайида бўлинг. Чунки мезбоннинг шахсий ишлари, вазифалари бўлиши мумкин, сизга айтишдан ҳижолат бўлиб турган бўлиши мумкин. Ана шундай ҳолатда унинг олдида узоқ қолиб кетишингиз унга оғирлик бўлади.
Шайх Алий Тантовий раҳимаҳуллоҳ айтади: “Эрта тонгдан уйғониб ишга отланадиган одам қолганларни ҳам ўзига ўхшатади. Битта одам бир куни тонгги олтида эшигимни тақиллатди, нима бўлди экан деб ўрнимдан туриб қарасам, мени кўргани келган эканлар. Менга қараб: “Безовта қилмадимми, кеттик бирга кетамиз!” дейди! Худди одам уйқудан уйғонгач, тўшагидан сакраб туриб тўғри кўчага чиқиб кетадигандек. Бу барака топкур ўйламайдики, одам деган ўрнидан тургач мундоқ ювинади, нонушта қилади, кийинади. Мен уйғонгач шуларни қилмасам қийналаман.
Яна баъзи одамлар ўзи кеч ухлагани учун бошқаларни ҳам шундай деб ўйлайди. Шунақалардан биттаси бир куни тунги соат ўнда эшигимни тақиллатибди. Уйқимни ташлаб у билан туннинг яримигача ўтириб чиқдим. Куни бўйи ишлаб чарчаган уй бекасини ҳам уйғотиб олдим, жаноби олийларига кофе, чой дамлаб бериш учун, эҳтимол оғирлик қилмаса кечки овқат ҳам қилиб берар дедим.
Яна баъзилар мен ишга ёки бирор учрашувга кетган пайтим тўсатдан келиб қолади-да, у билан ўтиришим учун ортимга қайтаради.
Ҳой биродарлар! Бунақада вақтнинг қадрини қачон биламиз? Қачон тушуниб етамиз битта одамнинг бир соат вақтини ўғирласак, чўнтагидан бир динор ўғирлагандек бўлишимизни?
Қачон Қуръоний одоблар билан хулқланамиз?! Ахир Аллоҳ таоло Қуръони каримда: “Ўз уйларингиздан бошқа уйларга то изн сўрамагунингизча кирманг” (Нур сураси, 27-оят), деган-ку.
Кейинги оятда эса: “Агар сизга қайтинг, дейилса, бас, қайтинг, ўша сиз учун покдир. Аллоҳ нима амал қилаётганингизни ўта билувчидир” (Нур сураси, 28-оят) деб марҳамат қилган”.
Доктор Ҳассон Шамси Пошонинг "Метин қоялар" китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Неъматуллоҳ Исомов таржимаси.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Ҳасад – кимгадир Аллоҳ ато қилган неъмат ва ютуққа норози бўлиш, унинг шу неъматдан жудо бўлишини исташдир.
Кўролмаслик (ҳиқд)нинг асосида эса адоват ва хусумат сақлаш, одамлар билан муносабатда орани узишлик ётади.
Ҳасадчи – ҳеч кимни аямайдиган, ҳеч кимга тинчлик бермайдиган, адолатсиз ва бешафқат одамдир.
Аллоҳнинг Пайғамбари соллаллоҳу алайҳи васаллам барча гуноҳлар уч сифатга асосланишини ва улардан бири ҳасад эканини айтганлар:
“Уч сабаб барча гуноҳларнинг асосидир, улардан қўрқинг ва узоқлашинг:
Кибри-ҳаво (бошқалардан ўзини устун кўриш)дан сақланинг, ҳақиқатда мана шу кибр Иблисни Аллоҳнинг амрига итоат этишидан қайтарди. Одам алайҳиссаломга сажда (таъзим) қилмади;
Кучли истак-ҳирсдан сақланинг, ҳақиқатда айнан шу истак Жаннатдаги таъқиқланган дарахт мевасидан тотиб кўришга Одам алайҳиссаломни ундади;
Ҳасаддан сақланинг, ҳақиқатда айнан ҳасад туфайли Одам алайҳиссаломнинг ўғли Қобил ўз туғишгани Ҳобилни ўлдирди” (Ибн Асокирнинг Ибн Масъуддан ривоят қилган ҳадисда ҳам худди мазмунда келган, 40/49).
Аллоҳнинг Ўз пайғамбарлардан бири Сулаймон ибн Довуд алайҳумоссаломга шундай ваҳий жўнатгани ривоят қилинади:
“Ҳеч қачон солиҳ бандаларимни ғийбат қилма ва ҳеч қачон бандаларимдан бирортасига ҳасад қилма!”
Шунингдек, бир тақводор, солиҳ кишининг қуйидаги сўзи машҳур:
“Қачонки Яратган бирор бандасини бағритош душманга гирифтор этмоқни ирода этса, унга ҳасадчини йўлиқтириб қўяди”.
Ҳасад инсоннинг динини ўлдириб, унинг манфаатини қалбидан кетказади, чунки ундан қалбни чулғаб олувчи зулмат ва парда пайдо бўлади.
Аллоҳнинг Расули соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қиладилар: “Сизларга ўтган қавмларда бўлган касаллик ёпишди. Бу ҳасад ва бировни нафрат билан кўролмасликдир. У юлиб олувчидир. Биласизми, юлиб олувчи деганда сочни юлиб олади демаяпман. У динни юлиб олади...” (Зубайр розияллоҳу анҳудан ривоят қилган, Термизий ривояти, “Сифатул Қиёмат” 57, (2512).
Шунинг учун орифлардан бирлари марҳамат қилган эканлар:
“Уч тоифа кишининг дуоси Аллоҳ наздида мақбул эмас: ҳаромхўрнинг, ғийбатчининг ва мўминларга нисбатан ҳиқду ҳасад қилгувчининг”.
Бу тоифаларнинг дуолари мақбул бўлмаслигининг ҳикмати, эҳтимол, Аллоҳнинг ўз бандаларидан бирига марҳамат кўрсатиб берган неъматларини кўролмаганликлари сабабидандир.
“Ахлоқус солиҳийн” (Яхшилар ахлоқи) китобидан
Йўлдош Эшбек, Даврон Нурмуҳаммад
таржимаси.