الحَمْدُ لله الَّذِي أَنْزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَم يَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً، وَالصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى آلِهِ وَأَصْحَابِهِ أَجْمَعِينَ
“Qur'onni tadabbur qilmaydilarmi?!”
Muhtaram jamoat! Qur'oni karim – Alloh taoloning eng ulug' mo''jizasi bo'lib, Rasululloh sallallohu alayhi vasallamga nozil qilingan so'nggi ilohiy kitob, mustahkam aqida asosi, hidoyat manbaidir. Dunyo va oxiratning barcha yaxshilik va barakasi ushbu kitobda mujassam. Unda shu ummatning ikki dunyosini go'zal qilishga xizmat qiluvchi ta'lim bor. Qur'on – misoli nurdir. Jaholat zulmatini yoritib, sohibini hidoyat yo'liga boshlab boradi. Qur'onni o'qish, tinglash, yaxshi ko'rish bularning hammasi ibodat hisoblanib, ortidan bitmas-tuganmas savoblar keltiradi. Alloh taolo chin mo'minlarni vasf etar ekan, ular O'zining Kitobini tilovat qilishlarini birinchi bo'lib zikr qilib, shunday marhamat qilgan:
إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً يَرْجُونَ
تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ
(سورة الفاطر 29-30)
ya'ni: “AllohningKitobinitilovatqiladigan, namoznibarkamoladoetadiganvaBizulargarizqqilibbergannarsalardanmaxfiyvaoshkoraehsonqiladiganzotlarsirakasodbo'lmaydigantijoratdan (ajru savob bo'lishidan) umidvordir. Zero, (Alloh) ularningajrlarinikomilqilibberurvaO'zfazliniulargayanadaziyodaqilur. Albatta, Umag'firatlivao'tashukrqiluvchidir” (Fotir surasi 29-30 oyatlar).
Qur'oni karim tilovati – zikrlarning eng afzalidir! Shuning uchun ham Rasululloh sallallohu alayhi vasallam Qur'on tilovat qilishni ko'plab hadisi shariflarida targ'ib qilganlar. Jumladan, Abdulloh ibn Mas'ud raziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisi sharifda bunday deyiladi:
مَنْ قَرَأَ حَرْفًا مِنْ كِتَابِ اللَّهِ فَلَهُ بِهِ حَسَنَةٌ وَالْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا لَا أَقُولُ "الم" حَرْفٌ
وَلَكِنْ أَلِفٌ حَرْفٌ وَلَامٌ حَرْفٌ وَمِيمٌ حَرْفٌ
(رواه الإمام الترمذي)
ya'ni: “Kim Allohning Kitobidan bir harf o'qisa, shu bir harf uchun unga savob yoziladi. Savob esa o'n barobar ko'paytirib beriladi. “Alif lam mim”ni bir harf demayman, balki “Alif” – bir harf, “Lam” – bir harf, “Mim” – bir harf” (Imom Termiziy rivoyatlari).
Mana shunday savoblar xazinasiga ega bo'lish uchun loaqal bir kunda bir marta bo'lsa ham Mushafga qarab, qurbimiz etganicha undan tilovat qilishga odatlanishimiz kerak. Abu Muso Ash'ariy raziyallohu anhu: “Men har kuni Rabbimning Kitobiga qarayman. Biror kunni Mushafga qaramasdan o'tkazib yuborishga Rabbimdan uyalaman”, – der ekanlar.
Abu Zarr raziyallohu anhu Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning “Allohga taqvo qiling!”, – degan vasiyatlariga qanoatlanmay: “Ziyoda qiling, yo Rasululloh”, – deb so'radilar. Shunda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam: “Qur'on tilovati va Alloh zikrini o'zingizga vazifa qilib oling, chunki bu siz uchun er yuzida – nur, osmonda esa – zaxiradir”, – deganlar.
Muhtaram jamoat! Kim ikki dunyoning baxt-saodatiga erishishni istasa, Qur'oni karimni o'ziga dasturul-amal qilib olsin! Alloh taolo shunday marhamat qiladi:
يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ
(سورة يونس 57)
ya'ni: “Ey, odamlar! Sizlarga Rabbingizdan va'z (nasihat), dillardagi narsa (illatlar)ga shifo va mo'minlarga hidoyat va rahmat keldi” (Yunus surasi 57-oyat).
Darhaqiqat, tadabbur ila Qur'on o'qish qalblarni va barcha borliqni isloh qiladi, undan turli xil shaytoniy, shahvoniy vasvasalarni ketkazadi. Tadabbur – “biror narsa haqida fikr yuritmoq, mulohaza qilmoq” deganidir. Qur'oni karimniqiroat qilishda esa Qur'oni karimdagi oyatlar borasida fikr yuritib, ulardagi Alloh taoloning iroda qilgan mazmunlarni anglash va fahmlashga harakat qilishdir.
Qur'oni karimni biz insonlar tadabbur qilishimiz, oyatlaridan eslatma olishimiz, uni hayotimizga tatbiq etishimiz uchun nozil qilingandir. Bu haqda Haq taolo shunday marhamat qiladi:
كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ
(سورة ص 29)
ya'ni: “Bu shunday kitobki, Biz uni Sizga oyatlarini tadabbur qilsinlar va aql egalari eslatma olsinlar uchun nozil qilganmiz” deydi (Sod surasi 29-oyat).
Allohning kalomini alohida e'tibor bilan o'qishning o'zi ulug' amal bo'lib, inson kamolotidagi o'rni beqiyosdir. Buni o'tgan salafi solihlarimiz yaxshi anglab etganlar. Hasan Basriy rahimahulloh aytadilar: “Sahobalar Qur'on Rabbimizning bizga yuborgan maktubi, deb e'tiqod qilishardi. Shundan kelib chiqib, kechalari uning oyatlarida fikr yuritishar, kunduzlari esa hayotlariga tatbiq etishar edi”.
Boshqa bir oyatda Qur'oni karimni tilovat qilib, uning ilohiy manba ekanini mulohaza qilish zarur ekaniga alohida e'tibor qaratadi:
أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا
(سورة النساء 82)
ya'ni: “Qur'on (ma'nolari) haqida (chuqurroq) fikr yuritmaydilarmi?! Agar (u) Allohdan o'zganing huzuridan (kelgan) bo'lsa edi, unda ko'pgina qarama-qarshi gaplarni topgan bo'lur edilar” (Niso surasi 82-oyat).
Mana o'n to'rt asrdirki, ilohiy mo'jiza – Qur'oni karim oyatlarida keltirilgan ma'lumotlarda birorta xato jumla topilgani yo'q, topilmaydi ham! Borliq, falakiyot, hayvonot, nabotot, ilohiyot, tarix va ijtimoiy masalalarga doir oyatlarning naqadar to'g'ri ifoda etilgani kun sayin o'z tasdig'ini topib kelmoqda.
Muhtaram jamoat! Sahobai kiromlar va o'tgan ulug' ulamolarning Qur'ondan ma'rifat olish, tilovat qilishdagi tutgan yo'llarida bizga ulkan namunalar bor. Ular Kalomullohni yuzaki tilovati bilan cheklanib qolmay, har bir oyati karima ustida tafakkur qilishgan. Shuning uchun ham Qur'oni karim ularning ruhiyatiga, ongu shuuriga qattiq ta'sir qilgan. Ular aynan mana shu xususiyatlari bilan ummatning peshvosiga aylanishgan.
Mashhur tobein qiroat olimi Abu Abdurrahmon As-Sulamiy aytadilar: “Bizga Qur'onni ta'lim bergan sahobalarning aytishlaricha, odatda ular Rasululloh sallallohu alayhi vasallamdan o'n oyat o'rgansalar, uni to'la anglab etmagunlaricha va unga amal qilmagunlaricha keyingi o'n oyatni ta'lim olmagan ekanlar” (Imom Ahmad rivoyat qilgan).
Abdulloh ibn Umar raziyallohu anhu aytadilar:
"تعَلَّمَ عُمَرُ بنُ الخطَّابِ رضيَ اللهُ عنهُ البَقَرَةَ في اثنَتَيْ عشْرَةَ سَنَةً، فلَمَّا خَتَمَهَا نَحَرَ جَزُوراً "
(رَوَاهُ الإمام البَيْهَقِيُّ فِي "شُعَبُ الإِيْمَانِ")
“Umar ibn Hattob raziyallohu anhu “Baqara” surasini o'n ikki yilda ta'lim oldilar. Ushbu surani o'rganib, xatm qilganlaridan keyin bir tuya so'ydilar” (Imom Bayhaqiy rivoyatlari).
Abdulloh ibn Mas'ud raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Sizlarning birontangiz Allohni yaxshi ko'rish haqida o'z nafsidan emas, balki Qur'ondan so'rasin. Agar Qur'onni yaxshi ko'rsa, Alloh taoloni va Rasululloh sallallohu alayxi vasallamni yaxshi ko'rgan bo'ladi. Agar Qur'onni yomon ko'rsa, Alloh va Rasululloh sallallohu alayhi vasallamni yomon ko'rgan bo'ladi”.
Muhammad ibn Ka'b raziyallohu anhu: “Kimga Qur'ondan xabar etsa, go'yoki Alloh unga gapiribdi. Agar u shunga muyassar qilinsa, Qur'on darslarini oddiy mashg'ulot qilib olmasdan, tadabbur qilib, uning hukmlariga amal qilsin”, – deganlar.
Abdulloh ibn Abbos raziyallohu anhu: “Menga “Baqara” va “Oli Imron”ni tajvid va tadabbur bilan o'qishim butun Qur'onni e'tiborsiz o'qishimdan sevimliroq”. “Iza zulzilat” va “Al-Qoria”ni tadabbur bilan o'qishim “Baqara” va “Oli Imron”ni ahamiyatsiz o'qishimdan sevimlidir”, – deganlar.
Hazrati Umar raziyallohu anhu Madinai munavvara ko'chalarini aylanib yurib, bir qorining “Albatta, Parvardigoringizning azobi voqe' bo'lguvchidir. Uning daf' qilguvchisi yo'q” oyatini o'qiganini eshitib: “Ka'baning Robbisiga qasamki, bu – haq qasamdir”, – deya devorga suyanib qolganlar va bir oy kasal bo'lib yotganlar.
Muhtaram azizlar! Bugungi kunda Qur'oni karim tarjimasi va tafsiri yurtimiz ulamolari tomonidan amalga oshirilib, xalqimizga taqdim etildi. Shunday ekan, barchamiz imkoni boricha o'qiyotgan oyatlarimizning ma'nolari tarjimasini, tafsirini o'qishimiz, Allohning muborak so'zlarini har birimiz, bizga aytilayotganini his qilishimiz lozim.
Shu o'rinda eslatib o'tishimiz lozimki, Qur'oni karimning ma'nolar tarjimasini o'qib olib, undan o'zicha hukm chiqarish oddiy insonlarning ishi emas. Balki bu mujtahid olimlarning vazifasi sanaladi. Buning uchun Qur'on va hadis ilmini, oyatlarning nozil bo'lish sabablarini, nosix-mansux, mutlaq va muqayyad, omm va xos kabi usulul-fiqh qoidalarini puxta bilishi va ulardan o'z o'rnida foydalana olish ko'nikmasiga ega bo'lishi lozim. Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam: “Kim Qur'onni o'z fikricha tafsir qilsa, do'zaxdan o'ziga joy tayyorlasin”, – deganlar (Imom Termiziy rivoyatlari).
Sizu biz kabi ilmda bu darajaga etmagan oddiy musulmonlarda biror oyati karimaning mazmuni borasida savol paydo bo'lsa, darrov ulamolarimizning yozgan tafsirlariga murojaat qilishimiz ayni muddao hisoblanadi.
Allohga shukrlar bo'lsinki, istiqlol sharofati bilan Qur'oni Karim ma'nolarining o'zbekcha tarjima va tafsirlari kutubxonalarimizda ziyodasi bilan mavjud. Zero, ajdodlarimiz bunday imkoniyatlarni orzu qilishardi. Birgina misol: Sobiq ittfoq davrida, aniqrog'i 1956 yili Qur'oni karimning ilk turkiy (eski o'zbek tilidagi) tarjimasi Saudiya Arabistonidagi vatandoshimiz Sayyid Mahmud Taroziy (Oltinxon to'ra) tomonlaridan tarjima qilinib, bizning o'lkaga sanoqli nusxalar olib kelingan. O'sha paytda ushbu kitobning narxi o'ta qimmat (o'rtacha bir ho'kizning narxida) bo'lishiga qaramasdan, ilmga chanqoq xalqimiz uni olib, ko'zlariga surtib, mutolaa qilishgan edi.
Hozirgi kunda ulamolarimizdan Shayx Alouddin Mansur, Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf, Shayx Abdulaziz Mansur, Shayx Usmonxon Temurxon o'g'li (Alloh o'tganlarini rahmatiga olsin) tafsir va tarjimalari qayta-qayta nashr etilmoqda. Bulardan tashqari, domla Mavlaviy Hindistoniy, Mahbubiy-Marg'iloniy, Shamsiddin Boboxonlarning tarjimalari ham nashr qilingan. Ularni olib, Alloh taoloning oyatlarini chuqur mushohada bilan o'qib o'rganishimiz, farzandlarimiz va oila a'zolarimiz bilan birgalikda unga qo'limizdan kelgancha amal qilishimiz ayni muddaodir.
Muhtaram jamoat! Alloh taolo Qur'oni karimni tilga engil, o'qishga oson, yod olinishni qulay, takror qilishni esa yoqimli qilgan. Har qanday matn yoki she'rni o'qigan odam undan malollanishi mumkin. Lekin Qur'onni har qancha takror o'qisangiz ham malollanmaysiz, zerikmaysiz. Ushbu xususiyati ham – Qur'oni karimning mo'jizalaridan biridir. Alloh taolo shunday marhamat qiladi:
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ
(سورة القمر 17)
ya'ni: “Haqiqatan, Biz Qur'onni zikr (eslatma) uchun oson qilib qo'ydik. Bas, eslatma oluvchi bormi?!” (Qamar surasi 17-oyat).
Har birimiz doimo o'zimizni rivojlantirishimiz, ilmiy darajamizni oshirishga harakat qilishimiz lozim. Bugun Qur'onni tartil-tajvid bilan o'quvchi hofizi Qur'on bo'lsa, ertaga unga amal qiluvchi homili Qur'on bo'lishga intilishi kerak. Zero, dinimiz mo'min-musulmonning kechasidan ko'ra buguni, bugunidan ko'ra ertasi yaxshi bo'lishiga buyuradi.
Qur'oni karimni tilovat qilishda arab imlosida, tajvid qoidalariga rioya qilgan holda o'qish lozim. Eng kamida namozlik uchun kerak bo'ladigan qisqa suralarni to'g'ri o'qishni o'rganib olish kerak. Shuning uchun ham ulamolarimiz tajvid ilmini o'rganish farzi ayndir, deyishgan. Alloh taolo:
وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا
(سورةُ الْمُزَّمِّل 4)
ya'ni: “...Qur'onni tartil bilan (dona-dona qilib) tilovat qiling”, – deb buyurgan (Muzzammil surasi 4-oyat).
Zayd ibn Sobit raziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisi sharifda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam: “Albatta, Alloh Qur'onni nozil bo'lganidek o'qilishini xush ko'radi”, – deganlar (Imom Ibn Huzayma rivoyatlari).
Oysha raziyallohu anhodan rivoyat qilinadi, “Rasululloh sallollohu alayhi vasallam: “Qur'onni mahorat bilan tilovat qiluvchi qori mukarram elchi farishtalar bilan bir maqomdadir. Tili qiynalib tilovat qiluvchiga ikki barobar ko'p ajr bo'ladi”, deganlar (Imom Buxoriy rivoyatlari).
Aslida Qur'oni karim tillarga oson qilib qo'yilgan. Ammo ba'zi hollarda ma'lum jumla yoki so'zlar talaffuzi tilga og'irlik qilishi mumkin. Ana shunday hollarda mazkur rivoyat yodga olinsa, bu yo'lda chekilgan har bir mashaqqat cheksiz rohatga, har bir qiyinchilik behisob savobga aylanadi.
Hozirda O'zbekiston musulmonlari idorasi tasarrufidagi barcha oliy va o'rta maxsus ta'lim muassasalari qoshida Qur'on karim va tajvidni o'rgatuvchi o'quv kurslari faoliyat olib bormoqda. Shuningdek, Qur'oni karimning Qozon bosmasini nashr etish ishlari ham rejalashtirilmoqda. Qolaversa, tajvid ilmini mustaqil o'rganuvchilar uchun Diniy idoramiz tomonidan onlayn darslar, maxsus qo'llanmalar va ularning audio-video darsliklari nashr etilgan bo'lib, shular asosida Qur'on o'qish qoidalarini o'rganishingiz maqsadga muvofiq.
Qur'on tilovatiga oid ayrim masalalar:
– Qur'on tahoratli holda o'qiladi. Agar suv topilmasa, tayammum qilinadi. Qur'onni yoddan o'qishda tahorat bo'lishi shart qilinmagan.
Alloh taolo barchalarimizni O'zining muborak Kalomiga oshiqlardan qilsin! Uni ertayu kech tilovat qilib, tadabbur qiladigan bandalaridan bo'lishimizni nasib etsin! Oxiratda Qur'oni karim shafoatidan barchamizni nasibador aylasin! Omin!
Muhtaram imom-domla! Kelgusi juma ma'ruzasi “Mazhabboshimiz – Imomi A'zam rahmatullohi alayhning fiqh va hadis ilmlaridagi mavqelari” mavzusida bo'ladi, inshaalloh.
Barcha musulmonlar ommasi o‘tganlarga atab, jumladan, qabristonda Qur’on tilovat qilishga odatlanganlar. Turli mazhablarning ulamolari bu ishga o‘z fatvolarini berganlar. Ammo ba’zi kishilar bu ishga ham xilof qilishgan. Ular «Dastlabki paytda bu ish bo‘lmagan» degan gap bilan odamlarni o‘tganlarga atab Qur’on tilovat qilishdan qaytaradilar. Ha, boshqalarni qaytaradilar. O‘zlari bu ishni qilmaslik bilan kifoyalanmaydilar, aynan boshqalarni ham qaytaradilar. Ularning bu borada avval aytib o‘tilgan gapdan boshqa dalillari yo‘q. Ammo «Dastlabki paytda bu ishning ommaviy ravishda bo‘lmaganining o‘zi uni qilmaslikka dalil bo‘la oladimi?» degan gap ularning xayollariga ham kelmaydi.
Muhtaram o‘quvchilarimizga o‘zimizga bu masalada kelgan ko‘plab savollarga berilgan javoblardan birini namuna tariqisida taqdim etamiz.
Savol: Assalomu alaykum, Shayx hazratlari!
Qabristonda Qur’on tilovat qilish haqida ma’lumot bersangiz.
Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Imom Jaloluddin Suyutiy o‘zlarining «Sharhus-suduri bi sharhi holil mavta val quburi» nomli kitoblarining «Dafn paytida aytiladigan narsalar bobi»da jumladan, quyidagilarni keltiradilar:
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning «Agar sizlardan biror kishi vafot etsa, uni ushlab turmanglar. Qabriga tez olib boringlar. Bosh tomonida Fotiha o‘qilsin. Qabrning oyoq tomonida Baqara surasining oxiri o‘qilsin», deganlarini eshitdim».
Tabaroniy va Bayhaqiy rivoyat qilishgan.
Abdurrahmon ibn Alo ibn Lajlajdan rivoyat qilinadi. U o‘g‘illariga:
«Qachon meni qabrimga qo‘ysang, «Bismillahi va ala sunnati Rasulillahi sollallohu alayhi vasallam», denglar. So‘ngra ustimga tuproq tortinglar. Keyin bosh tarafimda Baqaraning avvali va oxirini qiroat qilinglar. Chunki men Ibn Umarning shuni mustahab sanaganini ko‘rganman», dedi».
Bayhaqiy rivoyat qilgan.
Yana o‘sha kitobning «Mayyitga yoki qabrga Qur’on qiroat qilish bobi»da imom Jaloluddin Suyutiy rahmatullohi alayhi quyidagilarni yozadi:
«Musulmonlar barcha asrlarda hech qanday inkorsiz jamlanib, o‘liklariga qiroat qilib kelmoqdalar. Shunday ekan, bu narsa ijmo’ bo‘ladi. Bularning hammasini Hofiz Shamsuddin Abdul Vohid Mavdisiy Hanbaliy shu masala bo‘yicha ta’lif qilgan juzida zikr qilgan.
Qabr tepasida qiroat qilishga kelsak, bizning as'hoblarimiz va boshqalar uning shariatda borligiga jazm qilganlar.
Za’faroniy aytadi: «Shofe’iy rahimahullohudan qabr oldida qiroat qilish haqida so‘radim. «Hechkisi yo‘q», dedi.
Imom Ahmad ibn Hanbal avval buni inkor qilar edi, chunki unga biror rivoyat yetmagan edi. Unga rivoyat yetganda, o‘z fikridan qaytgan».
Imom Jaloluddin Suyutiyning «Sharhus-suduri bi sharhi holil mavta val quburi» nomli kitobida zikr qilingan, qabr ustida qiroat qilishga hujjat bo‘lgan rivoyatning imom Ahmad ibn Hanbalga qanday yetganini shayx Abdulfattoh Abu Fudda rahmatullohi alayhining «Salasu rasoila fiy istihbobi duoi va raf’ul yadayni fiyhi ba’das-salavotil maktuba» nomli kitobiga yozgan muqaddimasida o‘qiymiz:
«Ibn Qayyum «Kitobur-ruh»ning avvalida zikr qiladi: «Hallol aytdi:
«Hasan ibn Ahmad Varrovdan, u Ali ibn Muso Haddoddan rivoyat qiladi:
«Ahmad ibn Hanbal va Muhammad ibn Qudoma Javhariy bilan birga janozada edim. Mayyit dafn etilgach, ko‘zi ojiz bir kishi qabr oldida o‘tirib, tilovat qila boshladi. Shunda Ahmad ibn Hanbal unga:
«Ey sen! Qabrning yonida qiroat qilish bidatdir!» dedi.
Qabristondan chiqqach, Muhammad ibn Qudoma Ahmad ibn Hanbalga:
«Ey Abu Abdulloh! Mubashshir Xalabiy haqida nima deysiz?» dedi.
«Ishonchli odam» dedi. So‘ng: «Undan biror narsa yozganmisiz?» dedi.
«Ha», dedi.
«Mubashshir menga Abdurrahmon ibn Alo Lajlajdan, u otasidan xabar berdi. O‘sha odam dafn qilinganidan so‘ng bosh tarafida Baqaraning avvali va oxirini o‘qishni vasiyat qilgan va «Ibn Umarning shunday vasiyat qilganlarini eshitganman», degan ekan», dedi.
Shunda Ahmad:
«Qaytib borib, haligi odamga ayting, tilovat qilaversin», dedi».
Imom Ahmadni Alloh rahm qilsin. U bilan haqning orasida adovat yo‘q edi» (7-8-betlar).
Ibn Abbos roziyalllohu anhumodan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallamning ba’zi as'hoblari qabr ustiga kapa tikib oldi. U yerning qabr ekanini bilmasdi. U yerda bir inson «Tabaarokallazii biyadihil mulku» surasini oxirigacha qiroat qilibdi. U Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga kelib: «Ey Allohning Rasuli! Men qabr ustiga kapa tikib oldim. U yerning qabr ekanini bilmasdim. U yerda bir inson «Taborak mulk» surasini oxirigacha qiroat qildi», dedi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «U («Taborak» surasi) man qiluvchidir. U najot beruvchidir. Unga qabr azobidan najot beradi», dedilar».
Termiziy va Tabaroniy rivoyat qilishgan.
O‘likning qabr ichida turib Qur’on qiroat qilgani sobit bo‘lganidan keyin, tiriklarning qabr ustida turib qiroat qilishlarini nima uchun man qilish kerak?!
Shuning uchun bizda dafndan keyin Taborak surasini qiroat qilish odat bo‘lgan.
Boshqalarda, masalan, Libiyada Yosin surasini qiroat qilish odat bo‘lgan.
Ahli sunna val jamoa mazhabi bo‘yicha, ruh, ya’ni bayonga, nutq qilishga va xitobni fahmlashga qodir bo‘lgan jon jasadning o‘limi bilan yo‘q bo‘lib ketmaydi. U mavjud holda bo‘ladi. O‘lganlarning ruhlari to‘planadi. Azob va savob ham ruhga, ham badanga bo‘ladi. Ruh badandan ajraganidan keyin ham uning ne’matlanishi yoki azoblanishi davom etadi.
Mayyit o‘zining tirik yaqinlarining holini bilib turadi. Ularning yaxshi ishlaridan xursand, yomon ishlaridan xafa bo‘ladi.
Mayyit o‘zini ziyorat qilganlarni biladi va ular ma’ruf ish qilsalar, foyda oladi, munkar ish qilsalar, ozorlanadi.
Hanafiy mazhabi bo‘yicha, qabrlarni ziyorat qilish erkak va ayollarga mandubdir. Boshqa mazhablar, ayollarning qabrlarni ziyorat qilishi joiz emas, deganlar.
Qabr ziyorati juma, shanba, dushanba va payshanba kunlari bo‘lgani yaxshi. Ziyorat va duo tik turgan holda bo‘lgani afzal.
Ziyoratchi Yosin surasini qiroat qilishi mandubdir. Buni «Al Bahrur-roiq» kitobining sohibi va Zayla’iy Anas roziyallohu anhudan rivoyat qilganlar. Unda Rasululloh alayhissalom:
«Kim qabristonga kirganda Yosin surasini qiroat qilsa, Alloh o‘sha kuni ularga yengillik beradi va unga o‘sha yerdagi narsalar adadicha hasanotlar bo‘ladi», deganlar.
Imom Ahmad, Ibn Moja, Abu Dovud va Hokim Ma’qal ibn Yasor roziyallohu anhudan rivoyat qilgan hadisda shunday deyiladi:
Ma’qal ibn Yasor roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «O‘liklaringizga Yosinni qiroat qiling», deganlar.
Shuningdek, Fotiha surasi, Baqara surasining avvalidan «muflihun»gacha, Oyatul-Kursiyni, «Amanar-rasulu»ni, Mulk surasini, Takaasur surasini, «Qul a’uuzu bi Robbil falaqi» hamda «Qul a’uuzu bi Rob-binnasi»ni uch martadan va Ixlos surasini uch, yetti yoki un bir marta o‘qisa, yaxshi bo‘ladi. Qiroatning savobini o‘tganlarga bag‘ishlab duo qilinadi. Vallohu a’lam.
Savol: Qabr boshida tilovat qilishni makruh deb bilar edim. Do‘stlarim menga ba’zi kitoblarni ko‘rsatib: «Mana bu yerda aytilishicha, qabr boshida tilovat qilsa bo‘lar ekan-ku», deb aytishmoqda. Yana «Mayyit ko‘milganda, savol-javob paytida kalovlanib qolar ekan, shuning uchun har qadamda, yo yetti qadamda tilovat qilish kerak», deyishmoqda. Men ularga dinning aslini, haqiqatini tushuntirmoqchi bo‘ldim. Isbot, dalil keltirolmaganim uchun ular gapimni hazm qila olishmayapti.
Javob:
Ma’qal ibn Yasor roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «O‘liklaringizga Yosinni qiroat qiling», dedilar».
Abu Dovud, Nasoiy, Ahmad va Ibn Hibbon rivoyat qilishgan.
Ulamolarimiz ushbu hadisi sharifni tushunishda uch xil ijtihod qilganlar.
Ba’zilari: «Hadisda «o‘liklaringizga» deganda «o‘lim to‘shagida yotganlar» nazarda tutilgan. Shuning uchun muxtazar kishiga Yosin surasini o‘qish lozim. Bu surada qayta tirilish, qiyomat, jannat va do‘zax, shaytonning fitnasidan hazir bo‘lish kabi masalalar zikr qilingani uchun aynan shu surani o‘qishga amr qilingan», deydilar.
Bu guruhdagi ulamolarning mashhurlari imom Molik va imom Shofe’iydir.
Ikkinchi toifa ulamolar imom Ahmad ibn Hanbal, hanafiylar, ba’zi molikiy va shofe’iylar bo‘lib, ular: «Qiroat o‘liklar uchungina qilinadi», deganlar va o‘z gaplariga mazkur hadisni va Islom ummatining amalini hujjat qilib keltirganlar. Shu bilan birga, o‘z nuqtayi nazarlarini quyidagicha sharhlaganlar:
1. Hadisda «o‘liklaringizga» deyilgan, «o‘lim to‘shagida yotganlaringizga» deyilgan emas. «O‘lik» lafzi haqiqatda o‘lib bo‘lgan shaxsga nisbatan ishlatiladi. Bu so‘zni o‘lim to‘shagida yotgan kishiga nisbatan ishlatish uchun ko‘shimcha dalil yoki ishora kerak. Bu yerda u narsa yo‘q. Imom Shavkoniy shuni aytadi:
«Muhib at-Tobariy: «Mazkur hadisga umumiy jihatdan amal qilish haqdir. Buni Doraqutniy keltirgan quyidagi hadis ham qo‘llaydi», deb ushbu hadisni keltiradi:
«Kim qabristonga kirib, «Qul huvallohu ahad»ni o‘n bir marta o‘qib, savobini o‘liklarga bag‘ishlasa, unga o‘liklar adadicha savob beriladi».
2. Qiroatning hikmatlaridan biri yengillik keltirishdir. Bu narsa muhtazarga matlub bo‘lganidek, mayyitga ham matlubdir.
«Musnadul Firdavs»da: «Qaysi bir banda o‘lgandan keyin uning oldida Yosin qiroat qilinsa, albatta Alloh unga yengillik beradi», deyilgan.
Imom Ahmad: «Mashoyixlar: «Qachon mayyit uchun Yosin qiroat qilinsa, unga yengillik beriladi», der ekanlar», degan.
3. Janoza namozida Fotiha surasi o‘qilishiga qiyos qilinadi.
4. Hadislarda qabrlarni ziyorat qilishda o‘liklarga salom berish talab qilingan. Agar mayyit basharning kalomi bo‘lmish salomdan unsu ulfat topar ekan, nima uchun Allohning kalomidan uns olmasligi kerak?!
5. Qur’on qiroat qilingan joyga sakina va rahmat nozil bo‘lishi ma’lum va mashhur. Nima uchun mayyit bor joyga sakina va rahmat nozil bo‘lmasligi kerak ekan?!
6. Hadisi sharifda rivoyat qilinganki, safarga chiqqan bir odam bilmasdan qabr ustiga kapa tikib oladi. Keyin qabr ichidagi insonning Taborak surasini oxirigacha qiroat qilganini eshitib, buni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga zikr qilganida, u zot:
«U (Taborak surasi) man qiluvchidir. U najot beruvchidir. Unga qabr azobidan najot beradi», deganlar.
O‘likning qabr ichida turib Qur’on qiroat qilgani sobit bo‘lganidan keyin, nima uchun tiriklarning qabr ustida turib qiroat qilishlarini man etish kerak?!
Qiroatni man qiluvchi hech qanday dalil yo‘q. Ma’lumki, shariat bo‘yicha biror ishni qilishga ham, qilmaslikka ham dalil-hujjat bo‘lishi kerak. O‘likka qiroat qilishni man qiladigan dalil yo‘q.
Ushbu toifa ulamolar: «Bu gaplar Qur’on qiroat qilib, savobini bag‘ishlaganda aytiladigan gaplardir, agar savobini bag‘ishlaydigan bo‘lsa, bu gaplarga ham o‘rin qolmaydi, chunki unda duo ma’nosiga aylanadi, duodan mayyit manfaat olishini hech kim inkor qila olmaydi», deydilar.
Keyingi mavzu:
Ushbu masalaga Misr muftiysining javobi