Sayt test holatida ishlamoqda!
27 Sentabr, 2025   |   5 Rabi`us soni, 1447

Toshkent shahri
Tong
04:57
Quyosh
06:16
Peshin
12:19
Asr
16:25
Shom
18:16
Xufton
19:28
Bismillah
27 Sentabr, 2025, 5 Rabi`us soni, 1447

Yaxshilikni xolis qiling yoki savobidan umid qilmang!

15.01.2021   2080   4 min.
Yaxshilikni xolis qiling yoki savobidan umid qilmang!

Musulmonlar Quraysh karvoniga ega chiqish uchun Madinadan tashqariga chiqishdi. Chunki Makkalik mushriklar ularning bor-budini tortib olgan edi. Qurayshning kattalari ularning molini musodara qilgan edi. Ammo Abu Sufyon musulmonlardan karvonni olib qochib uzoqroq joyga tushdi va Makkadan yordam kuchi so'rab kishi jo'natdi. Qo'shin keldi.

Musulmonlar o'zlari o'ylamagan jang oldida turishar edi. Jang boshlanishidan oldin Sa'd ibn Muoz roziyollohu anhu kuchlar nisbatiga boqib mushriklarning ko'pligini aniqladi. Ular juda qattiq tayyorgarlik bilan jangga kelishgan edi. Musulmonlar esa oz bo'lib ular faqat karvonni maqsad qilishgan edi. Sa'd roziyollohu anhu Rasululloh sallollohu alayhi va sallamga biror zarar etishidan qo'rqib dedi:

– Ey Allohning Rasuli! Sizga bir chayla qurib beramiz. U erda ulovingizni hozirlab qo'yamiz. Agar dushmanga yo'liqqanimizda Alloh bizga nusrat bersa bu biz sevgan ish bo'ladi. Agar boshqacha ish bo'lsa ulovga o'tirib ortimizdagi musulmonlarga etib olasiz. Ortimizda sizni bizdan ham ko'proq sevadigan kishilar turishibdi. Ular sizning bu urushga kirishishingizni bilishganlarida Madinada qolishmas edilar.

Rasululloh sallollohu alayhi va sallam Sa'd roziyollohu anhuning haqqiga duoyi xayrlar qildilar. So'ngra Rasululloh sallollohu alayhi va sallamga chayla qurib berishdi. Jang boshlandi. Rasululloh sallollohu alayhi va sallam ham tushib musulmonlarga yordam berdilar. Alloh musulmonlarga nusrat berdi.

Sa'd roziyollohu anhuning rejasi Rasululloh sallollohu alayhi va sallamni urushga qatnashtirmaslik edi. U zotni qo'shin ortida chaylada turishlarini istagan edi. Oldilarida yugurik ot hozir edi. Agar musulmonlar mag'lub bo'lishsa Madinaga qaytishlari lozim edi. Chunki islomning taqdiri u zot sallollohu alayhi va sallamga bog'liq edi.

Sa'd roziyollohu anhu Madinada qolgan musulmonlarni Rasululloh sallolohu alayhi va sallamga: “Ko'rdingizmi, ular siz bilan chiqishmadi. Siz bilan biz chiqdik. Biz sizni ulardan ko'ra ko'proq sevamiz!”, demadi. Balki, oppoq qalb bilan, chiroyli gumon bilan Madinada qolganlar Rasululloh sallollohu alayhi va sallamni bu erdagilardan ko'proq yaxshi ko'rishlarini, ular Rasulullohning faqatgina karvonni olish uchun kelgan deb o'ylab ortda qolishganini, Quraysh bilan urush bo'lishidan bexabar ekanliklarini aytdi.
Biz ortda turib bir-birimizni muhofaza qilganmizmi? Huzurimizda bo'lmaganlarning fazilatlarini gapirganmizmi? Yoki fursatni g'animat bilib o'zgalarni yomonlab, o'zimizni ko'targanmizmi?

Ota-onangni shifokorga olib borsang qolgan aka-ukalaringni malomat qilma. Ajringni zoye qilma. Ota –onangga: “Sizlarga faqat men qarayapman. Boshqa aka-ukalarim qarashmayapti” , dema. Balki, “ularning ishlari bor ekan, sharoitlari xizmat qilishga yo'l bermayapti. Agar imkonlari bo'lganida ular ham xizmat qilgan bo'lishar edi. Ular sizni mendan ham ko'proq yaxshi ko'rishadi”, degin.
Agar faqirlarga yordam bersang “faqat biz yordam beramiz. Boshqalar yordam berishmaydi”, dema. Balki “falonchilarning ham sadaqa berishga imkonlari boru, ammo sharoitlari hozir shunaqa bo'lib qolgan. Yo'qsa ular bizdan ko'ra saxiyroqdirlar”, degin.

Biz bir yaxshi ish qilsak va so'ngra o'sha ishimiz kabi ishlarni qilmaganlarni gapirsak, yomonlasak va g'iybat qilsak, tanqid qilsak go'yo uni qilmagandek bo'lamiz.

Yaxshiliklarimizni zoye qilamiz.
Sheroziy rohimahulloh aytadi:

“Bir kecha otam bilan tahajjudga turdim. Atrofimizda kishilar uxlab yotishar edi. Otam namoz o'qidilar. Men ham o'qidim. So'ngra otamga: “Bular ham turib ikki rakaat namoz o'qisalar bo'lmaydimi?!”, dedim. Shunda otam: “Ey o'g'lim! Ularni gapirganingdan ko'ra uxlaganing sen uchun yaxshiroq edi!”, dedilar.

Abdulqodir Polvonov

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Islom so‘zining lug‘aviy ma’nosi

26.09.2025   1538   7 min.
Islom so‘zining lug‘aviy ma’nosi

Islom so‘zi “salima” “yaslamu”, “salaaman” va “salaamatan” kabi so‘zlarning o‘zagidan olingan.

Islom so‘zining ma’nosi turli ma’nolarni anglatsada, biroq barcha ma’nolar bir ezgu maqsad – tinchlikka yo‘nalgandir. Alloh taolo Qur’oni karimda bunday marhamat qilgan: “Ey, iymon keltirganlar! Islomga to‘lig‘icha kiring. Va shaytonning izidan ergashmang (Baqara surasi, 208-oyat).

Tilshunos olim Abu Amr Shayboniy ushbu oyatdagi “silm” so‘zini Islom deb sharhlaydi.

Ushbu oyati karimadagi “kaafatan ya’ni to‘lig‘icha, yoppasiga” so‘zi barcha insonlar tinchlik yo‘lini tutishlari lozimligini bildiradi. Allohning amr farmoniga itoat etgan holda hamisha ahil va inoqlikda yashashlari darkor.

Abdulloh ibn Amr roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam musulmon bandani ta’riflab: “Musulmon boshqa musulmonlarga tili bilan ham, qo‘li bilan ham ozor yetkazmagan kishidir”, dedilar (Imom Buxoriy, Imom Muslim, Imom Termiziy, Imom Ahmad, Ibn Hibbon rivoyati).

Bu hadisga ko‘ra, musulmon so‘zi “barchaga yaxshilik istovchi, dilozorlikdan yiroq” kabi ma’nolarni ifodalaydi.

Shuning uchun ham, musulmonlar o‘zaro muomalalarini doimo bir-birlariga tinchlik tilash, ya’ni salomlashish bilan boshlaydilar. Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Sizlarga salom bo‘lsin, Robbingiz O‘z zimmasiga rahmatni yozdi” (An’om surasi, 54-oyat).

Arab tilidagi salom so‘zining to‘rt xil ma’nosi bor.

Birinchisi, “salima” so‘zining masdari “salaam” bo‘lib, u turli “balo-ofatlardan omonda bo‘lish”ni anglatadi.

Ikkinchisi, “salaama” so‘zining ko‘plik shakli, u “tinchlik va omonlik” kabi ma’nolarni bildiradi.

Uchinchisi, Alloh taoloning go‘zal ismlaridan biri bo‘lgan “as-Salom”, ya’ni, “barcha nuqsonlardan salomat, tinchlik-xotirjamlik beruvchi” degan ma’noni anglatadi.

To‘rtinchisi, “salam” ya’ni, “sersoya va hamisha yashil bo‘lib turuvchi daraxt”dir.

Abu Is'hoq Zujajning fikriga ko‘ra, “salaam” so‘zi “sallama”dan olingan bo‘lib, “insonning og‘ir sinov, g‘am-alam va tashvishlardan omonda bo‘lishi”ni anglatadi[1].

Shuningdek, jannatning nomlaridan biri “Dorus-salom” (tinchlik diyori) deb nomlangan. Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Ularga Robbilari huzurida dorus-salom (tinchlik uyi) bordir” (An’om surasi, 127-oyat); “Alloh (odamlarni) tinchlik diyori (jannat)ga chorlaydi va xohlagan kishini to‘g‘ri yo‘lga hidoyat etadi” (Yunus surasi, 25-oyat).

Jannatda faqat tinchlik, xotirjamlik, salomatlik, rohat-farog‘at, anvoyi nozu ne’matlar bo‘lgani, unda o‘lim, kasallik, uyqu, g‘am-tashvish degan narsalar yo‘q.


Imom Asfahoniyning fikriga ko‘ra, “salaam” va “salaama” so‘zlari barcha musibat, g‘am, tashvishlardan chetda bo‘lish ma’nosini anglatadi. Alloh bunday marhamat qiladi: “Magar kim Alloh huzuriga toza qalb ila kelar, (o‘sha manfaat topar)(Shuaro surasi, 89-oyat).

Toza qalb – turli zulm va yomonliklardan holi bo‘lgan qalbdir. Shuningdek, Qur’oni karimda tinchlik, xotirjamlik haqida yana boshqa ko‘plab oyatlar mavjud bo‘lib, ular quyidagilardan iborat:

“U (jannat)larga tinchlik, omonlik ila kiringlar (deyilur) (Xijr surasi, 46-oyat);

“Bizdan (bo‘lmish) salomatlik va senga va sen bilan birgalikdagi jamoalarga (atalgan) barakotlar bilan (kemadan yerga) tushgin!” (Hud surasi, 48-oyat);

“U bilan Alloh rizosini topishga intilganlarni (U) tinchlik va salomatlik yo‘llariga yo‘llab, O‘z izni bilan ularni zulmatlardan nurga chiqarur va to‘g‘ri yo‘lga hidoyat qilur” (Moida surasi, 16-oyat);

“ ... johil kimsalar (bema’ni) so‘z qotganda «Salomatlik bo‘lsin!» deb javob qiladigan kishilardir” (Furqon surasi, 63-oyat).

(Ularga) rahmli Parvardigor (tomoni)dan salom (aytilur) (Yosin surasi, 58-oyat);

(Alloh yo‘lida turli mashaqqatlarga) sabr qilib o‘tganlaringiz sababli (endi bu yerda) sizlarga tinchlik bo‘lgay” (Ra’d surasi, 24-oyat).

Bu oyatlar Islom – tinchlik, omonlik, xotirjamlik va sihat-salomatlik dini ekanining yaqqol isboti sanaladi.

Yuqorida ta’kidlanganidek, yashil daraxt ham Islom so‘zining lug‘aviy ma’nolaridan biri hisoblanadi. Arab tili lug‘atiga oid ikki mashhur “Lisanul arab” va “Tahzibul lug‘at” asarlarida Imom A’zam Abu Hanifa rahmatullohi alayhining quyidagi so‘zlari keltiriladi:

“As-salaam abadiy yashil, ulkan bir daraxtdir”[2].

Bir qator lug‘atshunos olimlar “as-salaam” so‘zi “yashil daraxt” ma’nosini anglatishini qo‘llab quvvatlashgan. Chunki bu daraxt hatto kuzda sarg‘aymaydi, hech chirimaydi ham.

Buyuk lug‘at olimlaridan biri Abu Muhammad Abdulloh ibn Barriyning fikriga ko‘ra, bu daraxt “salm” deb nomlanadi va uning ko‘plik shakli “salaam” hisoblanadi. Uning bunday atalishiga sabab,  daraxt hamisha yashil rangda va sersoya ekanligidir.

Shuningdek, narvon arab tilida “sullam” deb ataladi. Bu haqda Zujaj bunday yozadi: “Sullam” so‘zi “narvon” ma’nosini anglatadi, chunki u orqali sen ko‘tarilmoqchi bo‘lgan joyga sog‘-salomat yetib olasan[3].

Yuqoriga chiqish yoki ko‘tarilishning narvondan boshqa yo‘llari ko‘pincha shikastlanish yo jarohatlanish kabi baxtsiz holatlar bilan yakun topishi mumkin. Shu bois, narvon sababli turli xavf-xatarlardan salomat, xotirjam bo‘lingani uchun arab tilida narvon sullam deb nomlangan. Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi: “yoki osmonga narvon qo‘yib(An’om surasi, 35-oyat).

“Lisanul-arab” asari muallifi Ibn Manzur esa “sullam” so‘zini quyidagicha sharhlaydi: “Sullam bu – katta chelak degani”[4].

Paqir – quduqdan suv olish vositasi bo‘lib, qadimda odamlar uning yordamida quduqlardan suv olishardi. Lekin nega aynan chelak “sullam” deb ataladi? Chunki odamlar uning yordamida suv tortib chanqog‘ini qondirishgan, uylariga olib ketib, tahorat uchun ishlatishgan.

Suv – barcha maxluqot, jonzot, nabotot va o‘simlik uchun salqinlik, sokinlik, tiriklik va hayot manbai. Shuning uchun unga erishish vosita bo‘lgan chelak “sullam” deyiladi.

Bir so‘z bilan aytganda, Islom – tinchlik, omonlik va xotirjamlik dini. Tinchlik – Islom dinining shiori, bosh g‘oyasi. Uning ta’limoti bashariyatni tinchlikka chaqirish, yer yuzida osoyishta hayot o‘rnatish, insonlarning o‘zaro mehr-muruvvatli bo‘lishga chaqirishdan iboratdir. Zo‘ravonlik, janjal, qotillik va buzg‘unchiliklarning har qanday ko‘rinishini qoralaydi hamda ulardan qaytaradi.


“The Fatwa on Terrorism and Suicide Bombings” kitobidan
Davron NURMUHAMMAD tarjimasi


[1] Abu Mansur Muhammad ibn Ahmad al-Azhariy. Tahzib al-lug‘at. – Maydon al-jaysh: Dor al-qavmiyya al-arabiyya, 1964. J. 4. – B. 292.
[2] Ibn Manzur Afriqiy. Lisan al-arab. – Bayrut: Dor al-kutub al-ilmiyya, 1984. J. 12. – B. 297.
[3] Ibn Manzur Afriqiy. Lisan al-arab. – Bayrut: Dor al-kutub al-ilmiyya, 1984. J. 12. – B. 297.
[4] Ibn Manzur Afriqiy. Lisan al-arab. – Bayrut: Dor al-kutub al-ilmiyya, 1984. J. 12. – B. 201.