O'zbekiston Badiiy ijodkorlar uyushmasi a'zosi, “Mehnat shuhrati” ordeni sohibi, taniqli xattot, yuzdan ortiq asarlar muallifi, ko'plab shogirdlar ustozi, yurtimiz va xorijda o'tkazilgan nafis san'at festivallarida ishtirok etib, nufuzli sovrinlarni qo'lga kiritgan Salim domla Badalboyev bilan xattotlik san'atining ahamiyati, nozik jihatlari haqida suhbatlashdik.
– Assalomu alaykum, domla. Yurtimizda tarixiy inshootlar, me'moriy majmualar ko'p. Ular peshtoqiga arabiy matnda go'zal san'at asarlari bitilgan. Ko'rgan kishi zavq olish barobarida, ularni kim yozganiga qiziqadi...
– Va alaykum assalom. Alloh taolo insonga ato etgan bebaho ne'matlardan biri yozuv. U bo'lmaganda o'tmishni bugun va erta bilan bog'lab bo'lmasdi. Halqimiz o'tmishi davomida turli yozuvlardan, jumladan, arab imlosidan foydalanib kelgan.
Hattotlik – dunyo xalqlari, jumladan, Sharq mamlakatlari madaniyatining o'ziga xos yo'nalishidir. Uning Markaziy Osiyo va O'zbekistonda paydo bo'lishi Islom dini kirib kelishi va yoyilishi bilan bog'liq.
Undan oldin amalda bo'lgan uyg'ur, urxun-enasoy, xorazmiy yozuvlari iste'moldan chiqdi. Shu tariqa arab tili va yozuviga e'tibor kuchayib, uni san'at darajasida yozishga mo'ljallangan xattotlik maktabi yuzaga keldi.
Naqqoshlik, ganj, yog'och o'ymakorligi, kashtachilik, kandakorlik kabi hunarlar qatorida xattotlik ham san'at darajasiga chiqdi. Yurtimizda xattotlik san'ati Amir Temur davrida yanada rivojlangan.
Chiroyli yozilgan xat ko'zni quvnatadi. Husnixat bilan ko'chirilgan qo'lyozmalar nihoyatda qadrlanadi.
– Sohaga qiziqtirgan ustozlaringiz, ilk faoliyatingiz haqida ham aytib o'tsangiz...
– Mustabid tuzum davrida ko'plab sohalar qatori xattotlik diniy yo'nalish, Qur'on xati sifatida tazyiqqa uchradi. Arab xatini yashirincha o'rgandik. 1963–1964 yillarda Toshkent Davlat universiteti (hozirgi O'zMU)ning filologiya fakul'tetida o'qib yurgan kezlarimizda xattot ustoz Hasanxon domla Nizomov fors tilidan darsga kirardi.
Bir kuni ustoz matn berdi. Taxtaga yozarkanman, ustoz yonimga kelib: “Salimjon, siz xattot bo'lishingiz kerak. Iste'dodingiz bor ekan, xohlasangiz, menga shogird tushing”, dedi. Ustozdan bir necha yil ta'lim oldim. 1980 yildan so'ng xat ilmini o'rganishni yana davom ettirdim.
Alhamdulillah, istiqloldan so'ng bar-cha amaliy san'at turlari qatori xattotlikka ham alohida e'tibor qaratildi. Yoshim 50 dan oshib, xattotlikni o'rgan-
gach, oliy o'quv yurtlari, arab tili o'rgatiladigan maxsus litseylarda dars bera boshladim.
Kamoliddin Behzod nomidagi milliy dizayn va rassomlik instituti, Toshkent Davlat sharqshunoslik institutida, O'zbekistondagi Misr elchixonasi madaniyat markazida ishladim.
Hozir bir kam saksonga kirgan bo'lsam-da, faoliyatimni to'xtatganim yo'q. Nasx, suls, riq'a, nasta'liq, devoniy, kufiy kabi xat turlarida ijod qilaman. Asarlarimni eski o'zbek tili yozuvida yozaman. Unda asosan maqol, hikmatli so'z, hadislardan foydalanaman. Odamlarga ilm o'rgatyapman, jamiyatga nafim tegayotganidan xursandman.
– Hattot o'z kasbini puxta o'zlashtirishi uchun nimalarga e'tibor qaratishi kerak, deb o'ylaysiz?
– Hattotlik kasbini tanlagan kishi kamida 5–6 ta xat turida yoza olishi, nazariyani yaxshi bilishi lozim. Misol uchun, nasx, suls, nasta'liq, riq'a, devoniy, kufiy xatlarining alohida yozilishi, o'z nazariyasi bor. Qoidalarini bilmasdan chiroyli va to'g'ri yozib bo'lmaydi.
Hattotlikka qiziqqan ba'zilar dars boshidanoq: “Ustoz, oltita xat alifbosini yozib bering”, deydi. Men: “Yo'q, avval nasx xatini yaxshi o'rganib, Qur'ondan 5-6 pora ko'chirganingdan keyin suls xatini o'rgatishim mumkin”, deb tushuntiraman. Shogirdlarimga kuniga kamida ikki soat xat yozishga ajratmasa, xattot bo'lish qiyinligini aytaman. Ko'pchilikning sabr-toqati etmaydi.
Hattot bo'lish uchun, avvalo, Allohning kalomiga muhabbat, darsga muntazam qatnashish, uy vazifalarini doimiy bajarish kerak.
Nizomiddin Tursunaliyev, Shahnoza Rahmatullayeva, Omina Boynazarova, Dildora Zokirova, Nodira Qutbiddinova umidli shogirdlarimdan.
– Sizningcha, boshqa o'lkalar bilan qiyoslansa, bugun yurtimizda xattotlik san'ati qay darajada rivojlanmoqda?
–Ayni paytda yaxshi rivojlanmoqda. Masalan, Suriya va Iroqda zo'r xattotlar bor. Ammo hozir u erlar notinch bo'lgani bois xattotlik odamlarning xayoliga ham kelgani yo'q. Qayerda tinchlik-xotirjamlik bo'lsa, u erda taraqqiyot bo'y ko'rsatadi.
Halqaro xattotlik musobaqa va festivallarida qatnashib, mashhur xattotlar bilan suhbatlashganman. Jumladan, xalqaro musobaqalarda doimo etakchi o'rin olib keladigan turkiyalik xattotlar faoliyatiga qiziqib, ulardagi shart-sharoitlarni o'rganganman. Hamkasbimning aytishicha, u erda davlat tomonidan tashkil qilingan alohida xattotlik maktablari yo'q. Ammo xususiy to'garaklar juda ko'p ekan. Mashhur xattotlar ana shu joylarda dars berarkan.
Ayni paytda yurtimizdagi diniy ta'lim muassasalarida, madaniyat va san'atga ixtisoslashgan o'quv dargohlarida arab tili, xattotlik darslari bor. Ammo bu etarli emas. Ushbu sohaga ixtisoslashgan ta'lim muassasalarni ko'paytirish, ijtimoiy yo'nalishdagi barcha oliy va o'rta-maxsus ta'lim muassasalari, maktabning yuqori sinf o'quvchilari uchun boshqa tillar qatori arab tili va xattotlik fanini ham kiritish kerak. Hususiy xattotlik to'garaklarini ham ko'paytirish zarur. Yoshlar orasida ushbu nafis san'at turiga qiziquvchilar ko'p.
– Ta'lim muassasalarida o'qiyotgan yoki ayni paytda sohada faoliyat boshlash arafasidagi talaba-yoshlarga tavsiya va nasihatlaringiz...
– Hattot bo'lish uchun ikki shart bor: avvalo, dars qoldirmaslik va berilgan vazifani bajarish. Shunda natija bo'ladi. Aksariyat yoshlar darsga besh-olti oy qatnashib, bitta nasx xatini o'rganib, to'xtatib qo'yadi. Yaxshi shogird ustozini ko'p “bezovta qilishi” kerak, uyga berilgan vazifani to'liq bajarish bilan birga, o'z ustida mustaqil ishlashi ham kerak.
Shogirdlarimga: “Bu nafis san'at, ilm mukammal bo'lishi uchun xat ham chiroyli bo'lishi kerak”, deyman. Haqiqatda ilmu amali yaxshi, xati chiroyli va ixlosli kishi zo'r mutaxassis bo'lib etishadi.
Hattotlik ilmi misoli qushga o'xshaydi. Qo'lingizda ushlab tursangiz, u sizniki, agar qo'lingizni qushdan bo'shatsangiz, uchib ketadi. So'ng yana ushlash uchun katta mashaqqat chekish kerak. Demak, xattotlikni mukammal egallab, doimo mashq qilib tursangiz, xatni ushlab turishingiz mumkin. Zero, hayot o'rganishdan iborat.
– Mazmunli suhbatingiz uchun tashakkur.
Bahriddin HUShBOQOV,
suhbatlashdi
“Hidoyat” jurnalining 8-sonidan olindi
«Bir kishi o‘zidan xabardor bo‘lmasa, ilmni, ulamoni, yaxshi kishilarni, yaxshi narsalarni, yaxshi ishlarning qadrini, qimmatini bilmas. O‘z aybini bilub, iqror qilub tuzatmakg‘a sa’y va ko‘shish qilgan kishi chin bahodir va pahlavon kishidur. Nabiy sollallohu alayhi va sallam: “Mezon tarozusiga qo‘yiladurgan amallarning ichida yaxshi xulqdan og‘irrog‘i yo‘qdur. Mo‘min banda yaxshi xulqi sababli kechasi uxlamasdan, kunduzlari ro‘za tutib ibodat qilgan kishilar darajasiga yetar”, demishlar».
Abdulla AVLONIY
Farzand tarbiyasi bugun har bir ota-ona uchun, o‘qituvchilar uchun juda og‘riqli masala. Chunki ularning odob-axloqi, darslarni o‘zlashtirishi qoniqarli emas. Yunusobod tumanidagi 117-o‘rta maktab o‘qituvchisi Sumbula ALMANOVA buning sabablari haqida o‘z fikr-mulohazalarini bildirdi:
– Bugun yurtimizdagi har bir maktabning o‘ziga xos muhiti bor. Ta’lim jarayonlari ham, bolalarning yurish-turishi, o‘zlashtirishlari ham turlicha. O‘quvchilarning xulqida ko‘zga tashlanayotgan umumiy illatlar jamiyatimiz oldida turgan katta muammodir. Zero, birgina beadab o‘quvchi butun sinf muhitiga ta’sir qiladi.
Ertalab yaxshi kayfiyatda darsga kelasiz. Birinchi soatdan odobsiz o‘quvchi sizni behurmat qilsa, qolgan darslarni qanday o‘tish mumkin?! Sinfda shunaqa bolalardan bir nechasi bo‘lsa-chi? Dars tarbiyaviy soatga aylanib ketmaydimi? Afsus, bugun ko‘plab o‘qituvchilar ish kunini shu tarzda boshlamoqda.
Ba’zi o‘quvchilar darslarga mutlaqo e’tiborsiz. Maktabga faqat davomat uchun keladi. Darslarni o‘zlashtirmasligi oddiy holga aylangan. Ayrim yuqori sinf o‘quvchilari hijjalab o‘qib tursa, bu menga fojia bo‘lib ko‘rinadi. Aksar o‘quvchilarning fikru zikri qo‘l telefonida. Kamsonli o‘quvchilargina qanoatli. Qolganlarida doimiy norozilik kayfiyati ustun bo‘ladi.
Yana bir juda og‘riqli nuqta – bu o‘quvchilarning ibo-hayo masalasi. Shunday muammoga yo‘liqqan o‘quvchiga axloqdan so‘z ochsangiz, sizga “aql” o‘rgatadi.
Afsuski, keyingi paytda ota-onalarning maktab ishiga aralashishi ko‘p uchraydi. Farzandi yaxshi o‘qimasa, darslarga qiziqmasa ham, o‘qituvchilarni aybdor qilishadi. Bolasi nojo‘ya ish qilsa-da, yonini oladi. Shunday qilib, o‘qituvchi va o‘quvchi o‘rtasida jarlik paydo bo‘lmoqda. Aslida ustoz va ota-onaning maqsadi bir bo‘lishi lozim!
Bu muammolarning yechimi, dardning davosi tarbiya ishidir. Bola ota-ona, bobo-buvilar qo‘lida ulg‘ayadi. Hozir-chi? Tan olish kerak, ko‘pchilikning farzandlari televizoru telefon bilan kun o‘tkazmoqda. Ota-onalar esa bunga befarq. Holbuki, bolalar, avvalo, oilada to‘g‘ri tarbiyalanishi lozim, Ta’lim maskanlari ota-onaga yordamchi bo‘ladi, xolos. Ta’lim darsliklarida tarbiyaga oid o‘quv dasturlarimiz bor. Lekin uning poydevori oilada bo‘lishi kerak. O‘qituvchiga ortiqcha mas’uliyatni yuklamaslik kerak. Chunki farzand uchun birinchi galda ota-ona mas’ul. Shuning uchun ota-onalar farzandini o‘qishga qiziqtirishi, uni tinglashi, darslarni o‘zlashtirishiga yordam berishi zarur. Shundagina undan biror yaxshilik kutish mumkin. O‘quvchi darsni o‘z vaqtida o‘zlashtira olmasa, orqada qolib ketadi. Bora-bora darsga umuman qiziqmay qoladi.
Demak, ota-onalar farzandlarining tarbiyasini yaxshilashi, darslarni qanday o‘zlashtirayotgani bilan har kuni qiziqishi, hech bo‘lmaganda smartfonlarda nimalar ko‘rayotgani, qancha vaqtini unga sarflayotganini nazorat qilishi lozim. O‘quvchilarning kitobga bo‘lgan mehrini oshirish, mutolaa madaniyatini shakllantirish oldimizda turgan birdek muhim vazifadir.
Bobur MUHAMMAD yozib oldi.