قُلۡ أَتُحَآجُّونَنَا فِي ٱللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمۡ وَلَنَآ أَعۡمَٰلُنَا وَلَكُمۡ أَعۡمَٰلُكُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُخۡلِصُونَ١٣٩
139. (Ey Muhammad), ularga: "Biz bilan Alloh xususida tortishasizlarmi, holbuki U bizning ham, sizlarning ham Parvardigoringizdir. Bizning amalimiz o'zimizga, sizlarniki ham o'zingizga va biz Unga ixloslimiz", deng.
Ya'ni, ey Payg'ambarim, yahudiy va nasroniylarga aytingki, bizlar bilan Alloh xususida befoyda tortishuv-bahslashishlarga borib o'tirmanglar, axir Alloh azza va jalla yahudiylarning ham, nasroniylarning ham, musulmonlarning ham Parvardigoridir. Sizlar o'zlaringizga maqbul amallaringizni qilinglar, biz o'zimizga buyurilganini qilamiz. Faqat musulmonlar Allohga chin ixloslari bilan ajralib turishadi. Alloh taolo shunday marhamat etadi: “(Ey Muhammad), ayting: «Ey kofirlar, men sizlar ibodat qilayotgan narsalarga ibodat qilmayman; sizlar ham men ibodat qilayotganga ibodat qilmaysizlar. Men sizlar ibodat qilayotganga ibodat qiluvchi emasman; sizlar ham men ibodat qilayotganga ibodat qiluvchi emassizlar. Sizlarning diningiz – o'zingizga, mening dinim – o'zimga» (Kafirun, 1-6). Ya'ni, sizlarning kufr va shirkingiz o'zingizga bo'laversin, mening dinim o'zimgadir. Mening dinim tavhid, ixlos, va bo'ysunish dinidir, sizlarniki esa ko'pxudolikdir. Men aslo butparastlik yo'lini tanlamayman, sizlarga esa haq din tomonga o'tishga kibr, g'urur va johilliklaringiz yo'l bermayapti. Alloh taolo Kafirun surasini tushirganida ertalab Rasululloh sollallohu alayhi va sallam Masjidul-Haromga bordilar. U erda bir guruh qurayshliklar turgan edi. Payg'ambar alayhissalom ularga bu surani oxirigacha o'qib berdilar. Buni eshitgach, ular Rasulullohdan butunlay umidlarini uzishdi.
أَمۡ تَقُولُونَ إِنَّ إِبۡرَٰهِۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطَ كَانُواْ هُودًا أَوۡ نَصَٰرَىٰۗ قُلۡ ءَأَنتُمۡ أَعۡلَمُ أَمِ ٱللَّهُۗ وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَٰدَةً عِندَهُۥ مِنَ ٱللَّهِۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ١٤٠
140. Yoki (ey Bani Isroil), "Ibrohim, Ismoil, Ishoq, Ya'qub va uning avlodi yahudiy yo nasroniy edilar" deyapsizlarmi? (Ey Muhammad): ularga ayting: "Sizlarmi yaxshi biladigan yoki Allohmi? O'zidagi Allohdan kelgan shahodatni yashirgan kimsadan ham zolimroq kim bor? Alloh qilmishlaringizdan g'ofil emas".
Ibrohim alayhissalom va u zotning avlodlari haqida yahudiy va nasroniylarning da'volari mutlaqo yolg'ondir. Alloh taolo bunday marhamat qilgan: "Ma kana Ibrohimu yahudiyyav va la nasroniyya", ya'ni Ibrohim alayhissalom na yahudiy, na nasroniy bo'lganlar, balki hanif musulmon edilar. O'zbekiston televideniyesi bir vaqtlar "Muhammadur-Rasululloh" ko'p seriyali fil'mini namoyish qilayotganida bir ziyoli shunday savol bergan edi: "Men bir narsani tushuna olmay qoldim. Islom dini Muhammad alayhissalomga tushirilgan din bo'lsa, unda nega u zotdan ancha oldin o'tgan Ibrohim alayhissalomni ham bu fil'mda musulmon deyishyapti?" Bu do'stimiz bilmas ediki, Islom ta'limotiga ko'ra, Odam alayhissalomdan tortib oxirgi payg'ambar Muhammad alayhissalomgacha bo'lgan barcha payg'ambarlar Islomga, tavhidga, ya'ni yolg'iz Allohga imon keltirishga da'vat qilishgan, qiyomat kuniga va unda har kim bu dunyodagi amaliga yarasha mukofot yoki jazo olishiga ishonishga chaqirishgan, insonlarni ikki dunyo saodatiga erishishiga sabab bo'ladigan shariat ahkomlarini bayon qilishgan. Chunki Islom kelajak, istiqbol risolati bo'lgani kabi olis moziyning risolati hamdir. U o'z javharida, e'tiqodiy va axloqiy mohiyatida o'tgan barcha payg'ambarlar va nozil qilingan kitoblar risolatidir.
تِلۡكَ أُمَّةٞ قَدۡ خَلَتۡۖ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَلَكُم مَّا كَسَبۡتُمۡۖ وَلَا تُسَۡٔلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ١٤١
141. Ular o'tib ketgan bir ummatdir. Ularning amallari o'zlariga, sizlarning amallaringiz o'zlaringizgadir. Sizdan ularning qilmishlari haqida so'ralmaydi.
Bu oyati karima takroran keldi, 134-oyatda ham Alloh taolo aynan shunday xitob qilgan edi. Ulamolar fikricha, birinchisida Ahli kitoblarga, ikkinchisida esa, Islom ummatiga qarata xitob qilingan yoki har ikkisi ham Ahli kitoblarga ta'kid uchun takroran tushgan.
Qur'oni karimning juda ko'p oyatlarida tavhid, ya'ni uluhiyat va ubudiyat (xudolik va bandalik) haqiqati o'tgan ummatlar taqdiri misolida bayon qilinadi. O'tgan ummatlar orasida Allohga shirk keltirishda g'oyat mashhur bo'lgan qavmlardan biri Ibrohim alayhissalomning ummatlaridan edi. Buning ustiga, Qur'oni karim nozil bo'layotgan paytdagi arab mushriklari – Nabiy sollallohu alayhi vasallamga va musulmonlarga yuzma-yuz qarshi turgan mushriklar o'zlarini Ibrohim alayhissalomning millati va u zotning yo'lida yurganlar deb hisoblashar va bu bilan faxrlanishar edi. Aslida Ibrohim alayhissalom ular da'vo qilayotganidy mushriklardan bo'lmagan, balki asl tavhidga asoslangan hanif dinda bo'lgan. U kishi mushrik otalari va johil qavmlarining shirk botqog'iga botganini ko'rib, ularni bundan qaytarish, haq yo'lga burish yo'lida qanchalar harakat qilmasinlar, ular shirk changalidan qutila olishmadi. Otasi ham, qavmning boshqa ahli ham toshdan, yog'ochdan o'zlari yo'nib-o'yib ishlab olgan but va sanamlarga sig'inishda davom etaverdi. Allohning payg'ambari mushriklarga qanchalar xitob qilib, qilmishlarining botilligini eslatmasin, ular hidoyatga yurmadi.
O‘zbek tili xalqimiz uchun milliy o‘zligimiz va mustaqil davlatchilik timsoli,
bebaho ma’naviy boylik, buyuk qadriyatdir.
Shavkat Mirziyoyev
O‘zbek tiliga davlat tili maqomining berilishi xalqimizning milliy mustaqillikka erishish yo‘lidagi muhim siljishlardan biri bo‘lib, ona tilimizning bor go‘zalligi va jozibasini to‘la namoyon etish bilan birga, uni ilmiy asosda rivojlantirish borasida ham keng imkoniyatlar yaratdi.
Yangi O‘zbekistonda o‘zbek tilining xalqimiz ijtimoiy hayotida va xalqaro miqyosdagi obro‘-e’tiborini tubdan oshirish, unib-o‘sib kelayotgan yoshlarimizni vatanparvarlik, milliy an’ana va qadriyatlarga sadoqat, ulug‘ ajdodlarimizning boy merosiga vorislik ruhida tarbiyalash, mamlakatimizda davlat tilini to‘laqonli joriy etishni ta’minlashga qaratilgan yangidan-yangi tashabbuslar ilgari surilayotgani juda muhim.
Davlat tili siyosiy, ijtimoiy va madaniy sohalarda xalqni birlashtiruvchi qudratli vosita sanaladi. Ona tilimiz so‘zlashuvchilar soni ko‘pligiga ko‘ra, sayyoramizda eng keng tarqalgan 40 ta tildan biri ekani ham quvonarlidir. Hozirgi vaqtda yer yuzida o‘zbek tilida so‘zlashuvchilar soni qariyb 60 million kishini tashkil etishi esa uning dunyodagi yirik tillardan biriga aylanib borayotganidan dalolat beradi.
So‘nggi yillarda O‘zbekistonda barcha soha va tarmoqlar kabi ona tilimiz qadri va nufuzini yanada oshirish borasidagi siyosat va amaliy ishlar ham yangi bosqichga ko‘tarilmoqda. Buni o‘zbek tilining davlat tili sifatidagi maqomi va obro‘-e’tiborini tubdan oshirish bo‘yicha qabul qilingan tarixiy farmon va qarorlar samaralari yaqqol tasdiqlaydi. Asosiy qonunimiz – Konstitutsiyamizning o‘zbek tilida qabul qilinishi esa ona tilimizning nufuzini yanada yuksaltirdi. Davlatimiz madhiyasi xalqaro maydonlarda o‘zbek tilida yangray boshladi. Ayniqsa, ona tilimiz Birlashgan Millatlar Tashkilotining yuksak minbarida ulkan siyosiy sammit va uchrashuvlarda baralla yangrab, tinchlik, do‘stlik va hamkorlik vositasiga aylanib borayotgani barchamizni quvontiradi. Til – millatning faxri, g‘ururi, ko‘zgusi. Millatlarni ajratib turuvchi asosiy belgilardan biri bu til ekan, har bir inson o‘z tilini bilishi, uni ulug‘lashi va shu bilan birga boshqa millatlarning ona tiliga ham hurmat bilan qarashi lozim.
Vatanimiz mustaqilligining ma’naviy asoslarini mustahkamlash, xalqimiz, avvalo, yosh avlodni milliy qadriyatlarimizga muhabbat va sadoqat ruhida tarbiyalashda o‘zbek tilining ahamiyati tobora ortib bormoqda. O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasida davlat tilining maqomi xuquqiy jixatdan mustaxkamlab qo‘yildi. O‘zbekiston Respublikasining “Davlat tili to‘g‘risida”gi qonunining qabul qilinishi ona tilimizning taraqqiyoti, rivojlanishi hamda o‘ziga xos va boy bisotini namoyish etishga keng imkoniyat yaratdi.
O‘zbek tili dunyodagi qadimiy, go‘zal va boy tillardan biri hisoblanadi. Tilimizdagi hayo, ibo, andisha, oriyat, mehrni yozuvchilarimiz asarlarida yaqqol ko‘rish mumkin. Mahmud Qoshg‘ariyning "Devoni lug‘atit turk" kitobi, Ahmad Yassaviyning hikmatlari, Alisher Navoiyning "Xamsa"si, Zahiriddin Muhammad Boburning "Boburnoma"si, Abdulla Qodiriyning betakror romanlari-oqibat so‘zlarini boshqa tilga aynan tarjima qilib bo‘lmaydi. Ularni faqat o‘zbek tilida ifodalash mumkin. Chunki bu tushunchalar xalqimizga xos va ularni aytishga faqat shu til qodirdir. Bizning ona tilimiz dunyodagi uch mingga yaqin til orasida turkiy tillar oilasiga mansub bo‘lib, jonli til sifatida qipchoq, qarluq, o‘g‘iz lahjalarida namoyon bo‘ladi. O‘zbek adabiy tili esa ana shu lahjalardagi so‘zlarning ma’lum bir me’yoriga keltirilgan shaklidir. U muttasil o‘sib, rivojlanib bormoqda. Uning rivojida so‘z mulkining sultoni Alisher Navoiyning xizmatlari beqiyosdir. Hazrat Navoiy til xaqida bunday yozadilar: “Ko‘ngil xazinasining qulfi tildir. Ul xazinaning kalitidin so‘z bil”.
O‘z ona tilimizga bo‘lgan muhabbatni xalqimizning, odamlarning samimiy suhbatlarida, yuksak axloqiy fazilatlarida ko‘rib, beixtiyor shunday el farzandi ekanligimizdan faxrlanamiz. O‘z tili uchun qayg‘urayotgan millat dunyo xalqlari safida o‘z o‘rnini, chinakam mustaqilligini asrashga, himoya qilishga jiddu jahd qilayotgan millat sanaladi. Millatning va milliy adabiyotning mavjudlik sharti bo‘lgan ona tilimiz taqdiri uchun kuyinish, uning ravnaqi uchun barcha imkoniyatlarni safarbar etish har birimizning burchimizdir.
Ona tilimizning xalqaro miqyosdagi obro‘-e’tiborini yuksaltirishda, uni milliy va umumbashariy tushunchalar asosida taraqqiy etgan tillar safiga qo‘shishda har birimiz tilimizga chuqur hurmat bilan e’tibor berishimiz kerak.
Shu o‘rinda ma’rifatparvar bobomiz, o‘z davrida o‘nga yaqin dunyoviy tillarni puxta o‘rgangan olim Is'hoqxon Ibratning quyidagi fikrlari e’tiborga molik: “Bizning yoshlar, albatta, boshqa tilni bilish uchun sa’y-harakat qilsinlar, lekin avval o‘z ona tilini ko‘zlariga to‘tiyo qilib, ehtirom ko‘rsatsinlar. Zero, o‘z tiliga sadoqat – bu Vataniy ishdir”.
Biz tilimizni qanchalik asrasak, yuksaltirsak, rivojlanishiga hissa qo‘shsak, o‘zga millatlar ham bizning tilimizni hurmat qilishadi hamda uning dunyo hamjamiyati maydonidagi o‘rni va poydevorini shunchalik mustahkam qo‘ygan bo‘lamiz.
Odiljon Narzullayev,
Yangiyul tumani “Qirsadaq’’ jome masjidi imom xatibi