Uqba ibn Omir roziyallohu anhu aytadilar: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning tuyalarini etaklab borardim. U zot sollallohu alayhi vasallam menga: “Ey Uqba, eng yaxshi ikki surani senga o'rgatib qo'yaymi?” dedilarda “Qul a'uuzu birobbil falaq” va “Qul a'uuzu birobbin-naas”ni o'rgatdilar”.
Yana Uqba ibn Omir roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Kunlarning birida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni uchratib qoldim, u zotning qo'llarini ushlab: “Yo Allohning Rasuli, mo'minning najoti nimada?” dedim”.
U zot alayhissalom: “Tilingni tiy. Uyingga sig'. Gunohlaring uchun yig'la”, dedilar.
Boshqa safar Nabiy alayhissalom meni uchratib qoldilar va qo'limni ushlab: “Ey Uqba ibn Omir! Senga Tavrot, Injil, Zabur va Qur'ondagi uchta yaxshi surani aytaymi?” dedilar.
– Ha, ayting yo Rasululloh. Ota-onam Sizga fido bo'lsin! – dedim.
– U zot menga “Ixlos”, “Falaq”, “Nos”ni o'qib berdilar. Keyin: “Ey Uqba, ularni unutma, birorta tunni bu suralarni o'qimay o'tkazma!” dedilar.
– Men ushbu suralarni aslo unutmadim. Ularni o'qimay birorta tong ottirmadim.
Boshqa hadisda Uqba ibn Omir roziyallohu anhu bunday deganlar: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam menga har namozdan keyin “mu'avvizatayni” ya'ni “Falaq” va “Naas” suralarini o'qishni buyurdilar”.
Shuning uchun, kechasi uxlashga yotishdan avval hamda har namozdan keyin ushbu suralarni o'qishga odatlanish lozim.
Davron NURMUHAMMAD
Islom da’vati Makkada boshlangan davrlarda, Umayma binti Xalaf ibn As’ad ibn O’mir ibn Bayoza’ al-Xuzoiyya — iymon nurini qalbida tuygan ilk ayollardan biri edi. Uning qalbi iymonga ochiq, haqiqatni e’tirof qilishga tayyor edi. Turmush o‘rtog‘i – Xolid ibn Said ibn Os bir kecha ajib tush ko‘radi: o‘zini ulkan va dahshatli olov chetida turganini, otasi uni o‘sha olovga tashlayotganini ko‘radi, lekin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam esa uni ushlab, olovdan qutqarayotgan ekan.
Uyg‘onib, bu tushni Abu Bakr roziyallohu anhuga aytdi. U kishi unga: “Bu yaxshilikning alomati. Sen Muhammad sollallohu alayhi vasallamga ergash, u seni jahannamdan qutqaradi”, dedilar. Xolid shunda Islomni qabul qildi va bu haqda rafiqasi Umaymaga aytdi. U ham, hech ikkillanmasdan, Islomni qabul qildi. Shu tariqa ular birinchi musulmon juftliklardan biriga aylandi.
Xolidning otasi uning musulmon bo‘lganini eshitgach, jahl qilib, uni chaqirtirdi. Uni haqoratladi, kaltakladi va uydan haydadi. “Men seni taom bilan ta’minlamayman!” dedi. Xolid esa qat’iyat bilan: “Agar siz bermasangiz, Robbim menga rizq beradi” – deb javob berdi. Shu zahoti uydan haydaldi va borib Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning yonida bo‘ldi.
Umayma turmush o‘rtog‘iga sodiqlik bilan yordamchi bo‘ldi. U zulm, qiyinchilik va kambag‘allikka sabr qildi. Sabr va imon uning qalbida mustahkam ildiz otgan edi.
Nihoyat, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalarga Habashistonga hijrat qilishni buyurganlarida, Xolid va Umayma ilk hijrat qilganlardan bo‘lishdi. Ular Habashistonda farzandli ham bo‘lishdi: o‘g‘illari – Said ibn Xolid va qizlari – Umma binti Xolid. Qizi keyinchalik “Ummu Xolid” nomi bilan mashhur bo‘ldi.
Ular Habashistonda o‘n yildan ziyod vaqt musofirlikda yashashdi. Keyinchalik Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Amr ibn Umayyani yuborib, ularni ikki kema bilan qaytardilar. Ular Madinaga qaytib kelganida, Payg‘ambarimiz alayhissalom Xaybarni fath qilgan edilar. Ular Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va musulmonlar bilan uchrashib, ajib shodlik va taskinga erishdilar.
Xolid ibn Said Umar ibn Xattob xalifaligi davrida hayot kechirdi va u “Marj as-Safar” jangida, hijriy 14 sanada shahid bo‘ldi. Bu xabarni eshitgan Umayma onamiz bu musibatiga sabr qildi, yuragi og‘riqda bo‘lsa ham, imoni bilan tasalli topdi. Chunki, Xolidni o‘ldirgan odam keyin Islomni qabul qilib: “Bu kim edi?. Undan osmonga chiqayotgan nurni ko‘rdim!” - degan edi.
Umayma binti Xalaf – sabrli, muhojir, mo‘min ayolning yuksak namunasidir. U umr yo‘ldoshini islom dinida qo‘llab-quvvatladi, hayotining quvonch va tashvishli lahzalarini birga o‘tkazdi va islom tarixida buyuk iz qoldirdi.
Ilyosxon AHMЕDOV
tayyorladi.
Mazkur maqola Abu Malik Muhammad bin Homid bin Abdulvahhobning
“Soliha ayollar haqida 150 qissa” nomli asaridan tarjima qilindi.