Abu Mansur Moturidiy ko‘plab ustozlardan ta’lim oladi va tafsir, usulul fiqh, aqoid, fiqh va mantiq kabi ilmlarda yetuk olim bo‘lib taniladi. Ushbu yetuk olimning ilmiy izlanishlariga olimlar ergashadilar va keyinchalik ularni moturidiya ta’limoti ma’nosida e’tirof etadilar.
Moturidiya ta’limotining shakllanishida turli adashgan firqalar, xossatan, mo‘taziliy firqasi bilan bo‘lgan bahs-munozaralar muhim o‘rin tutgan. Shuning uchun ham Moturidiyning kalom ilmiga oid asarlarida raddiya uslubi yaqqol ko‘zga tashlanadi. Ya’ni, bu zot jaholatga qarshi ma’rifat bilan kurashgan eng mashhur olimlardan biri hisoblanadi.
Shu o‘rinda o‘sha paytlarda jamiyatda ko‘plab bahs-munozaralar keltirib chiqargan mo‘taziliy firqasining Movarounnahrda paydo bo‘lish sabablarini o‘rganish ham maqsadga muvofiqdir. Chunki mazkur sabablar o‘rtadagi bahslar qay darajada bo‘lganini yanada to‘liqroq tasavvur qilish imkonini beradi.
Movarounnahrga mo‘taziliy ta’limotining kirib kelish sabablarini Balqosim G‘oliy quyidagicha tahqiq qilgan:
Bu kabi omillar tufayli mo‘taziliylik ta’limoti ta’sirlari jamiyat vakillarida ko‘zga tashlana boshlagan. Buni his qilgan Ahli sunna val jamoa olimlari to‘g‘ri e’tiqodni saqlab qolish yo‘lida fidokorona harakat qilganlar. Albatta, bu harakatlar aqliy va naqliy dalillarga asoslangan ilmiy bahs-munozaralar ko‘rinishida bo‘lgan. Ushbu ilmiy bahs-munozaralarda eng salmoqli mehnat qilgan olimlardan biri shubhasiz Abu Mansur Moturidiy edi.
Abu Mansur Moturidiy mazkur ilmiy bahs munozaralar munosabati bilan yozgan asarlarida Ahli sunna val-jamoaning qarashlari to‘g‘riligini isbotlash bilan birga adashgan firqalarning xatoga yo‘l qo‘ygan joylarini ham bayon qilib bergan. “Bayanu vahmil mo‘tazila” (Mo‘taziliy firqasining noto‘g‘ri tasavvuri bayoni), “Roddu a’lal qaromita” (Qarmatiylarga raddiya) kabi asarlarida adashgan firqalarning umumiy qarashlaridagi xatolarini bayon qilib bergan.
Abu Mansur Moturidiyning qilgan eng ulkan xizmati Ahli sunna val-jamoaga qarshi chiqqan firqalarning da’volariga umumiy raddiya qilishdan tashqari, ularga batafsil raddiyalar qilganidir. Ya’ni, bu zot o‘sha paytlarda omma musulmonlarga tashvish tug‘dirib turgan mo‘taziliy yetakchilarining asarlariga birma-bir raddiyalar yozib, ularni “ochiq maydon”da mag‘lub qilgan. Bunga u zotning quyidagi asarlari yaqqol dalildir:
Imom Moturidiy ushbu asarlarida mo‘taziliy firqasining e’tiqodiy xatolarini bayon qilish bilan birga, Ahli sunna val jamoa e’tiqodining to‘g‘riligini aqliy va naqliy dalillar bilan isbotlagan. Xuddi shu ishni ayni shu davrda Abul Hasan Ash’ariy ham Movarounnahrdan tashqarida Bag‘dodda amalga oshirgan. Olimlar bu ikki zotning aqida bobida amalga oshirgan ishlarini e’tirof etganlar. Ularning ba’zilari Abul Hasan Ash’ariyning uslubiga ergashgan bo‘lsalar, boshqalari Abu Mansur Moturidiyning uslubiga ergashganlar. Shunday qilib bu ikki olim Ahli sunna val jamoaning aqidasini bayon qiluvchi imomlariga aylanganlar.
Abdulqodir Abdur Rahim,
Imom Buxoriy nomidagi Toshkent Islom
instituti o‘qituvchisi
Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhu aytadilar: “Qachonki, Allohning yordami va g‘alabasi kelsa” oyati nozil bo‘lganidan keyin Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam betob bo‘ldilar.
Payshanba kuni u zot alayhissalom boshlarini bog‘ich bilan bog‘lab, odamlarning oldiga chiqdilar. So‘ngra minbarga chiqib, o‘tirdilar. Ranglari sarg‘aygan, ko‘zlari yoshlanib turgan edi. Keyin Bilolni chaqirib, Madinada: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning vasiyatlariga to‘planinglar. Zero, bu Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning sizlarga oxirgi vasiyatlari» deb nido qilishga buyurdilar.
Bilol roziyallohu anhu odamlarni chaqirdi, kattayu kichik – hamma to‘plandi. Uylarning eshiklari ochiqligicha qoldi, bozorlar ham o‘z holiga tashlab kelindi. Hatto bokira qizlar ham parda ortidan Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning vasiyatlarini eshitish uchun chiqib keldilar. Masjid yig‘ilganlar uchun torlik qilib qoldi.
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: “Orqadagilarni ham sig‘diringlar”, dedilar. So‘ng u zot sollallohu alayhi vasallam yig‘lab: “Innaa lillaahi va innaa ilayhi roji’un”, dedilar. Allohga hamdu sano aytdilar, payg‘ambarlarga, jumladan o‘zlariga ham salovot yo‘lladilar. Keyin uzun xutba o‘qidilar, jumladan bunday dedilar:
«Ey odamlar! Alloh taolo sizlarni qiyomatda katta bir tepalikka to‘playdi. U kun og‘ir kundir. “U kunda molu-davlat va bola-chaqa foyda bermas”. Yetkazdimmi? Ey odamlar! Tillaringizni saqlanglar, ko‘zlaringizni yig‘latinglar, qalblaringizni bo‘ysundiringlar, badanlaringizni charchatinglar, dushmanlaringizga qarshi kurashinglar, masjidlaringizni obod qilinglar, iymoningizda ixlosli bo‘linglar. Birodarlaringizga xayrixoh bo‘linglar, o‘zingiz uchun oxiratga yaxshi amal qilib jo‘natinglar, farjlaringizni saqlanglar, mollaringizdan sadaqa beringlar. Bir-biringizga hasad qilmanglar, yaxshiliklaringiz ketib qoladi. Bir-biringizni g‘iybat qilmanglar, halok bo‘lasizlar. Yetkazdimmi?»
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Kimki bir mo‘minning aybini yashirsa, qiyomat kuni Alloh taolo uning aybini yashiradi”.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Kim odamlarning (bir rivoyatda: musulmonlarning) obro‘sidan tilini tiysa, qiyomat kuni Alloh uning toyilishini (xatosini) kechiradi”.
Bir musulmonning obro‘sini to‘kmay, yaxshilik qilgani sababidan Alloh taolo ham uni kechirim deb atalmish ulkan yaxshilik bilan mukofotlaydi.
Yorqinjon qori FOZILOV