- Hukmi va lug‘aviy - istilohiy ma’nolari.
E’tikof - nazr qilingan bo‘lsa vojib, Ramazonning ohirgi o‘n kunligida bo‘lsa sunnati muakkada va bundan boshqa kunlarda esa mustahab hisoblanadi.
E’tikof - lug‘atda ”turish” va ”bir narsada davomiy bo‘lish” degan ma’noni anglatadi.
Shariatda esa besh vaqt namoz jamoat bo‘lib o‘qiladigan masjidda ibodat niyati bilan turishlikka e’tikof deyiladi.
* Ayollar uylarida namoz uchun ta’yin qilingan masjidlarida e’tikof o‘tiradilar. Ularning masjidda o‘tirishlari makruhi tanzihiy hisoblanadi.
- E’tikofning foydalari.
E’tikof o‘tiruvchi Robbisiga ibodat qilish uchun holi qoladi. Va natijada u yerdagi vaqtini farz namozlarini kutish, masjiddagi ilm majlislariga qatnashish, zikrlar qilish, Quron tilovat qilish va tungi namozlar o‘qish bilan o‘tkazadi.
Balki, o‘sha e’tikof o‘tirgan kunlarida Alloh taolo uni ming oydagi ibodatlardan ko‘ra ko‘proq savob beradigan ”Qadr” kechasini topishni muvaffaq qilsa...
- E’tikofni buzuvchi amallar.
1) Jamoat namozi kabi shar’iy ehtiyojlarsiz masjiddan chiqishlik. Agar u e’tikof o‘tiriladigan jamoat masjidida o‘tirmagan bo‘lsa jamoat namozi uchun chiqish mumkin.
2) Katta-kichik hojatlar va ehtilom sababli g‘usl qilish kabi tabiiy ehtiyojlarsiz masjiddan chiqishlik.
* Agar masjidda g‘usl qilish imkoni bo‘lsayu, u g‘usl uchun tashqariga chiqsa ham e’tikofi buziladi.
3) O‘ziga ziyon yetishidan qo‘rqishi va e’tikof o‘tirgan masjidi buzilib ketishi kabi zaruriy ehtiyojlarsiz masjiddan chiqishlik ham e’tikofini buzadi.
4) Ayoli bilan yaqinlik qilish va uning davoi’yalri ( ya’ni jimoni keltirib chiqaradigan amallar)ni qilish, agar inzol bo‘lsa, u ham e’tikofini buzadi. Chunki, Alloh taolo:
وَلَا تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ
“Masjidlarda, e’tikofdaligingizda ularga yaqinlik qilmang”- degan. ( Baqara surasi 187-oyat)
* * *
- E’tikofning shartlari.
E’tikof durust bo‘lishi uchun quyidagilar shart qilinadi:
1) Islom. E’tikof kofir kishidan o‘tmaydi. Chunki, e’tikof iymonning bir bo‘lagi hisoblanadi.
2) Aql va balog‘at. E’tikof aqlini yo‘qotgan jinni va ”oq-qora”ni ajrata olmaydigan yosh boladan o‘tmaydi. Chunki, bular ibodat ahlidan hisoblanmaydi.
* Agar yosh bola ”oq-qora”ni ajarta oladigan bo‘lsa, uning e’tikofi durust bo‘ladi.
3) Masjid. E’tikofni uyda qilib bo‘lmaydi. Faqatgina ayollar uylarida namoz uchun ta’yin qilingan masjidlarida e’tikof o‘tirishlari mumkin.
4) Niyat. E’tikof faqatgina niyat bilangina durust bo‘ladi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qilinadi: ”Amallar niyatga bog‘liqdir. Har bir kishi uchun niyat qilgani bo‘ladi”. Chunki, bu namoz, ro‘za va boshqa ibodatlar kabi niyat bilan durust bo‘ladigan haqiqiy ibodat hisoblanadi.
5) Ro‘za. Agar e’tikof nazr qilingan bo‘lsa, ro‘za shart hisoblanadi. Undan boshqa nafl e’tikoflarda shart emas.
6) Poklik. Janobat va xayz-nifos kabi narsalardan pok bo‘lishi lozim.
7) Ayol kishi uchun erining ruxsati. Ayol kishining erining ruxsatisiz o‘tirgan e’tikofi durust hisoblanmaydi. Agar u nazr qilingan e’tikof bo‘lsa ham erining ruxsati shart bo‘ladi.
* * *
E’tikofning odoblari
1) E’tikof o‘tirgan kishi ertayu-kech ibodat bilan bo‘lishi, Qur’on qiroati va zikrlar qilish, osmonlaru- yerlarning mulklari va Alloh taoloning hikmatlarini tafakkur qilish, Rosululloh sollallohu alayhi vasallamga salovat va salomlar yo‘llash, Qur’on tafsiri, hadis, siyrat, payg‘ambarlar tarixi, o‘tgan solihlar hayotini o‘rganish va masjiddagi ilmiy darslarda qatnashish mustahab hisoblanadi.
2) Nazr e’tikofidan tashqari har qanday e’tikofda ro‘zador bo‘lish sunnat hisoblanadi. Chunki, nazr e’tikofida ro‘zador bo‘lish shart hisoblanadi.
3) E’tikofni oylarning eng afzali bo‘lmish ramazoni sharif oyida qilish yaxshi amal hisoblanadi. Ayniqsa, ohirgi o‘n kunligida qilish afzal hisoblanadi. Chunki, u kunlarda ming oydan afzal bo‘lgan ”Laylatul qadr” kechasi bor. Shuningdek, Rosululloh sollallohu alayhi vasallam ham shu kunlarda e’tikof o‘tirar edilar.
عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: "كَانَ رَسُولُ اللهِ ﷺ إِذَا دَخَلَ العَشْرُ أَحْيَى اللَّيْلَ، وَأَيْقَظَ أَهْلَهُ، وَشَدَّ المِئْزَرَ"
Oyisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ramazonning ohirgi o‘n kunligi kirganda kechalarni bedor o‘tkazar, ahllarini ham uyg‘otar va izorlarini shimarar edilar”. (Imom Muslim rivoyati).
Ba’zilar hadisdagi «izorlarini shimarar edilar » degan gapni, ibodatga ko‘proq vaqt bo‘lishi uchun ayollaridan tiyilar edilar deb tafsir qilishgan. Ba’zilar esa ibodatga qattiq kirishganlaridan kinoya tarzda keltirilyapti deganlar.
4) Iyd kechasi e’tikof o‘tirish ham mandub amallardan hisoblanadi. Qachonki, e’tikof o‘tirgan masjididan Iyd namozi o‘qiladigan namozgohga chiqish uchun e’tikofini Iyd kunigacha uzaytiradigan bo‘lsa, u kishi ibodatni ikkinchi ibodatga qo‘shgan bo‘ladi. Bu esa yaxshi amallarda bardavom bo‘lish hisoblanadi. Iyd kechasini bedor o‘tkazishning fazli borasida Abu Umoma roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: ”Kimki holis Alloh uchun Iyd kechasini qoyim qiladigan bo‘lsa, qalblar o‘ladigan kunda uning qalbi o‘lmaydi”. Ya’ni Alloh taolo u kishini o‘lim to‘shagida yotgan paytda, qabrdagi va qiyomat kunidagi so‘roq-savol paytida iymonda sobit qadam qiladi.
Alloh taolo barchamizni bu kunlarni g‘animat bilish va ko‘plab savoblarga erishib, gunohlarda poklanishni nasib qilsin.
"Fiqhul Hanafiy fi savbihil jadid" va ”Fiqhul Islamiy va adillatuhu”kitobi asosida tayyorlandi.
Toshkent Islom instituti talabasi
Muhammad Ali Muhyiddin
Islom dini biror shaxs, guruh, mol-dunyoga nisbatan va obro‘-e’tibor topish uchun qilinadigan har qanday mutaassiblik va firqalarga bo‘linishni qoralaydi, tarafkashlikni johiliyat holatiga o‘xshatadi.
Mutaassiblikning turli ko‘rinishlari bor bo‘lib, ular kishining o‘zi, mol-dunyosi, farzandlari, millatini boshqalardan afzal bilib, bu yo‘lda ashaddiy ravishda kurashishi demakdir. Mo‘tabar manbalarimizda ota-bobolari va o‘zining nasabi bilan faxrlanish tuyg‘usi kishini do‘zaxga tortadi deb ta’kidlangan.
Mutaassiblik turlaridan biri bu diniy mutaassiblikdir. Diniy mutaassiblik deganda, ma’lum bir dinda asos bo‘lgan, ushbu din vakillari amal qiladigan ta’limot va qoidalarga qarshi chiqish, diniy tushunchalarni shariat ko‘rsatmalariga zid ravishda o‘zicha talqin qilib, boshqalarni unga ergashishga chorlash nazarda tutiladi. Diniy mutaassiblikning eng katta xatarlaridan biri bu, dinlararo muloqotga rahna solishdir.
Dinda mutaassibona harakat, dinda chuqur ketish, haddan oshish, Qur’on va Sunnatda kelgan ta’limotlarga zid ravishda o‘z fikriga ergashishni qattiq qoralanadi. Dinda haddan oshish deganda shariat belgilab qo‘ygan chegaradan chiqib ketish tushuniladi. Bu ish aqidada bo‘lsin, so‘z yoki amalda bo‘lsin, baribir. Bu borada Alloh taolo Baqara surasida “Ushbular Allohning chegaralaridir. Bas, ulardan tajovuz qilmang. Va kim Allohning chegaralaridan tajovuz qilsa, bas, o‘shalar, ana o‘shalar, zolimlardir”, deb marhamat qiladi.
Payg‘ambarimiz Muhammad sallallohu alayhi vasallam: “Dinda haddan oshishdan ehtiyot bo‘linglar. Chunki, sizlardan oldin o‘tganlarni dinda haddan oshishlik halok qilgandir” deb uqtirganlar.
Shunday ekan, bugungi kundagi ko‘plab muammolarning ildizi mutaassiblik va haddan oshish ekanligini hammamiz chuqur anglashimiz lozim. Xulosa o‘rnida, bu kabi muammolarning yechimi sifatida Faqih doktor Vahba Mustafo Zuhayliy janoblarining ushbu so‘zlarini keltirish bilan yakunlaymiz: “Islom mo‘tadil din bo‘lib haqiqatlardan birortasida chetga chiqishga yoki haddan oshishga yo‘l qo‘ymasligini anglatadi. Islomda va boshqa dinlarda dinda haddan oshish ham, e’tiqodda bir taraflama va g‘ayritabiiy bo‘lish ham, haddan tashqari qattiq olish ham, juda bo‘sh qo‘yib yuborish ham yo‘q…”.
Alloh ta’olo barchamizni haq yo‘ldan adashtirmasin.
Kosonsoy tumani "Sodod" jome masjidi imom-xatibi
Bahodir Mirfayziyev
Manba: @Softalimotlar