- Hukmi va lug‘aviy - istilohiy ma’nolari.
E’tikof - nazr qilingan bo‘lsa vojib, Ramazonning ohirgi o‘n kunligida bo‘lsa sunnati muakkada va bundan boshqa kunlarda esa mustahab hisoblanadi.
E’tikof - lug‘atda ”turish” va ”bir narsada davomiy bo‘lish” degan ma’noni anglatadi.
Shariatda esa besh vaqt namoz jamoat bo‘lib o‘qiladigan masjidda ibodat niyati bilan turishlikka e’tikof deyiladi.
* Ayollar uylarida namoz uchun ta’yin qilingan masjidlarida e’tikof o‘tiradilar. Ularning masjidda o‘tirishlari makruhi tanzihiy hisoblanadi.
- E’tikofning foydalari.
E’tikof o‘tiruvchi Robbisiga ibodat qilish uchun holi qoladi. Va natijada u yerdagi vaqtini farz namozlarini kutish, masjiddagi ilm majlislariga qatnashish, zikrlar qilish, Quron tilovat qilish va tungi namozlar o‘qish bilan o‘tkazadi.
Balki, o‘sha e’tikof o‘tirgan kunlarida Alloh taolo uni ming oydagi ibodatlardan ko‘ra ko‘proq savob beradigan ”Qadr” kechasini topishni muvaffaq qilsa...
- E’tikofni buzuvchi amallar.
1) Jamoat namozi kabi shar’iy ehtiyojlarsiz masjiddan chiqishlik. Agar u e’tikof o‘tiriladigan jamoat masjidida o‘tirmagan bo‘lsa jamoat namozi uchun chiqish mumkin.
2) Katta-kichik hojatlar va ehtilom sababli g‘usl qilish kabi tabiiy ehtiyojlarsiz masjiddan chiqishlik.
* Agar masjidda g‘usl qilish imkoni bo‘lsayu, u g‘usl uchun tashqariga chiqsa ham e’tikofi buziladi.
3) O‘ziga ziyon yetishidan qo‘rqishi va e’tikof o‘tirgan masjidi buzilib ketishi kabi zaruriy ehtiyojlarsiz masjiddan chiqishlik ham e’tikofini buzadi.
4) Ayoli bilan yaqinlik qilish va uning davoi’yalri ( ya’ni jimoni keltirib chiqaradigan amallar)ni qilish, agar inzol bo‘lsa, u ham e’tikofini buzadi. Chunki, Alloh taolo:
وَلَا تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ
“Masjidlarda, e’tikofdaligingizda ularga yaqinlik qilmang”- degan. ( Baqara surasi 187-oyat)
* * *
- E’tikofning shartlari.
E’tikof durust bo‘lishi uchun quyidagilar shart qilinadi:
1) Islom. E’tikof kofir kishidan o‘tmaydi. Chunki, e’tikof iymonning bir bo‘lagi hisoblanadi.
2) Aql va balog‘at. E’tikof aqlini yo‘qotgan jinni va ”oq-qora”ni ajrata olmaydigan yosh boladan o‘tmaydi. Chunki, bular ibodat ahlidan hisoblanmaydi.
* Agar yosh bola ”oq-qora”ni ajarta oladigan bo‘lsa, uning e’tikofi durust bo‘ladi.
3) Masjid. E’tikofni uyda qilib bo‘lmaydi. Faqatgina ayollar uylarida namoz uchun ta’yin qilingan masjidlarida e’tikof o‘tirishlari mumkin.
4) Niyat. E’tikof faqatgina niyat bilangina durust bo‘ladi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qilinadi: ”Amallar niyatga bog‘liqdir. Har bir kishi uchun niyat qilgani bo‘ladi”. Chunki, bu namoz, ro‘za va boshqa ibodatlar kabi niyat bilan durust bo‘ladigan haqiqiy ibodat hisoblanadi.
5) Ro‘za. Agar e’tikof nazr qilingan bo‘lsa, ro‘za shart hisoblanadi. Undan boshqa nafl e’tikoflarda shart emas.
6) Poklik. Janobat va xayz-nifos kabi narsalardan pok bo‘lishi lozim.
7) Ayol kishi uchun erining ruxsati. Ayol kishining erining ruxsatisiz o‘tirgan e’tikofi durust hisoblanmaydi. Agar u nazr qilingan e’tikof bo‘lsa ham erining ruxsati shart bo‘ladi.
* * *
E’tikofning odoblari
1) E’tikof o‘tirgan kishi ertayu-kech ibodat bilan bo‘lishi, Qur’on qiroati va zikrlar qilish, osmonlaru- yerlarning mulklari va Alloh taoloning hikmatlarini tafakkur qilish, Rosululloh sollallohu alayhi vasallamga salovat va salomlar yo‘llash, Qur’on tafsiri, hadis, siyrat, payg‘ambarlar tarixi, o‘tgan solihlar hayotini o‘rganish va masjiddagi ilmiy darslarda qatnashish mustahab hisoblanadi.
2) Nazr e’tikofidan tashqari har qanday e’tikofda ro‘zador bo‘lish sunnat hisoblanadi. Chunki, nazr e’tikofida ro‘zador bo‘lish shart hisoblanadi.
3) E’tikofni oylarning eng afzali bo‘lmish ramazoni sharif oyida qilish yaxshi amal hisoblanadi. Ayniqsa, ohirgi o‘n kunligida qilish afzal hisoblanadi. Chunki, u kunlarda ming oydan afzal bo‘lgan ”Laylatul qadr” kechasi bor. Shuningdek, Rosululloh sollallohu alayhi vasallam ham shu kunlarda e’tikof o‘tirar edilar.
عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: "كَانَ رَسُولُ اللهِ ﷺ إِذَا دَخَلَ العَشْرُ أَحْيَى اللَّيْلَ، وَأَيْقَظَ أَهْلَهُ، وَشَدَّ المِئْزَرَ"
Oyisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ramazonning ohirgi o‘n kunligi kirganda kechalarni bedor o‘tkazar, ahllarini ham uyg‘otar va izorlarini shimarar edilar”. (Imom Muslim rivoyati).
Ba’zilar hadisdagi «izorlarini shimarar edilar » degan gapni, ibodatga ko‘proq vaqt bo‘lishi uchun ayollaridan tiyilar edilar deb tafsir qilishgan. Ba’zilar esa ibodatga qattiq kirishganlaridan kinoya tarzda keltirilyapti deganlar.
4) Iyd kechasi e’tikof o‘tirish ham mandub amallardan hisoblanadi. Qachonki, e’tikof o‘tirgan masjididan Iyd namozi o‘qiladigan namozgohga chiqish uchun e’tikofini Iyd kunigacha uzaytiradigan bo‘lsa, u kishi ibodatni ikkinchi ibodatga qo‘shgan bo‘ladi. Bu esa yaxshi amallarda bardavom bo‘lish hisoblanadi. Iyd kechasini bedor o‘tkazishning fazli borasida Abu Umoma roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: ”Kimki holis Alloh uchun Iyd kechasini qoyim qiladigan bo‘lsa, qalblar o‘ladigan kunda uning qalbi o‘lmaydi”. Ya’ni Alloh taolo u kishini o‘lim to‘shagida yotgan paytda, qabrdagi va qiyomat kunidagi so‘roq-savol paytida iymonda sobit qadam qiladi.
Alloh taolo barchamizni bu kunlarni g‘animat bilish va ko‘plab savoblarga erishib, gunohlarda poklanishni nasib qilsin.
"Fiqhul Hanafiy fi savbihil jadid" va ”Fiqhul Islamiy va adillatuhu”kitobi asosida tayyorlandi.
Toshkent Islom instituti talabasi
Muhammad Ali Muhyiddin
Abu Hanifa aytdilar: "Men dahr’ (abadiy vaqt) nima ekanini bilmayman." Ya’ni, "Men unga "dahr" gapirmayman," degan iboradagi "dahr" so‘zidan qancha muddat qasd qilinganini bilmaganlar. Shuningdek, Imom Abu Hanifa quyidagi masalalarda ham tavaqquf qilib javob bermaganlar. Jumladan:
Birinchi savol: "Faqat najosat bilan oziqlangan hayvonning go‘shti qachon halol bo‘ladi?"
Bu masalada ulamolar ixtilof qilganlar: ba’zilar uch kundan keyin halol bo‘ladi, degan bo‘lsalar, boshqalari yetti kundan keyin, deganlar. Imom Abu Hanifa ushbu masalada tavaqquf qilib javob bermaganlar.
Ikkinchi savol: "Ovchi itni qachon "o‘rgatilgan" deb hisoblash mumkin?"
Imom bu masalaning yechimini amaliy tajriba bilan shug‘ullangan kishiga qoldirganlar. Ushbu masalada ba’zi ulamolar: "Agar it uch marta ovini yemasa, u o‘rgatilgan hisoblanadi", deganlar.
Uchinchi savol: "farzandni xatna qilish yoshi qachon?"
Bu masalada ulamolar ixtilof qilganlar: ba’zilar bolani 10 yoshida sunnat qilish kerak, deganlar; ba’zilar esa 7 yoshida yoki 12 yoshida qilish kerak, deb aytganlar. Imom Abu Hanifa esa ushbu masalada tavaqquf qilib javob bermaganlar.
To‘rtinchi savol: "Xunasa (ya’ni ikki jinsli odam) siydikni ikki joydan chiqarsa, uni erkak yoki ayol ekaniga qanday hukm beriladi?"
Bu masalaning javobini Imom Abu Hanifa ushbu dart ila balolangan kishiga qoldirib: "Siydikning qaysi joydan ko‘proq chiqishiga qaraydi", deb to‘xtalganlar.
Beshinchi savol: eshakning ortgan suvining pokligi masalasi bölib,
Abu Hanifa eshakning ortgan suvining pok yoki nopokligi masalasida qaror chiqarmaganlar.
Oltinchi savol: "Farishtalar payg‘ambarlardan afzalmi yoki yo‘qmi?"
Bu masalada ba’zi ulamolar payg‘ambarlar va maxsus insonlar farishtalardan afzal, deganlar. Imom Abu Hanifa esa ushbu masalada tavaqquf qilib javob bermaganlar.
Yettinchi savol: "Mushriklarning yosh holatda vafot etib ketgan bolalari oxiratda qayerda bo‘ladi?"
Bu masalada ba’zi ulamolar mushriklarning bolalari jannatda bo‘ladi, deganlar. Imom Abu Hanifa ushbu masalada tavaqquf qilib javob bermaganlar.
Sakkizinchi savol: "Masjid devorini shaxsiy mol bilan bezash mumkinmi?"
Ba’zi ulamolar zarurat bo‘lsa, masjidni bezash mumkin, deganlar. Imom Abu Hanifa ushbu masalada tavaqquf qilib javob bermaganlar.
To‘qqizinchi savol: "Jinlarning itoat va ibodatlari tufayli oxiratda insonlar kabi mukofotlanishlari masalasi"
Bu masalada Imom Abu Hanifa jinlar ham insonlar kabi mukofotlanadimi yoki yo‘qmi, degan savolda aniq bir fikr bildirmaganlar.
Xulosa qilib aytganda, bu holatlar Imom Abu Hanifaning chuqur ilmiy ehtiyotkorligi, taqvosi va shar’iy masalalarda asosli dalillarsiz qaror chiqarmaganliklarini ko‘rsatadi. Shuningdek, ular Qur’on va Sunnatni ijtihodlarining asosiy manbasi sifatida ko‘rganlar va qiyosni hech qachon ulardan ustun qo‘ymaganlar.
Azizbek Boqiyev,
Mir Arab oliy madrasasi o‘qituvchisi