Koronavirus tarqalishining oldini olish maqsadida hukumat qarori bilan joriy yilning 16 martidan boshlab yurtimizdagi barcha ta’lim muassasalarida ta’til e’lon qilindi. Tabiiyki, talabalar o‘z uylariga – turli viloyatlarga jo‘naydilar. Viloyatlarga qatnovchi taksi haydovchilari ham insof bilan narxlarni me’yorida ushlab turishlari chin musulmonlik va insoniylikdir.
Afsuski, viloyatlarga qatnovchi ko‘plab taksi haydovchilari fursatdan foydalanib qolish ilinjida 50-60 ming so‘mlik yo‘l kira haqini 200 ming so‘mga chiqarib olganlari yuzsizlik va noinsoflikdan boshqa narsa emas. Bu boshqalarning jarohatlari ustida raqsga tushish, birovning o‘lgani ustiga tepgan qilishdan boshqa narsa emas. Odamlarning og‘rinib, norozilik va noilojlik bilan bergan pullari o‘sha insofsizlarga as qotarmikin?! Ular o‘sha pulga non olib, bolalariga qanday yedirarkinlar?! Ta’til tugab, talabalar o‘z o‘qishlariga qaytayotganlarida o‘sha haydovchilar ularga qaysi yuz bilan qararkinlar?! Mazkur haydovchilar o‘sha talabalar o‘rnida o‘z o‘g‘ilarini tasavvur qilib ko‘rishlari ham mumkin edi-ku! O‘g‘illariga o‘shanday holatni ravo ko‘rarmidilar?! Menimcha, ravo ko‘rmaydilar. Demak, o‘zlariga, o‘z farzandlariga ravo ko‘rmaydigan ishni boshqalarga, boshqalarning farzandlariga ravo ko‘radilarmi?! Axir bu ish hadisi sharifga muvofiq iymoni komil bo‘lmaganlik alomati-ku!
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi, «Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Sizlardan birortangiz o‘zi uchun yaxshi ko‘rgan narsani birodari uchun ham ravo ko‘rmaguncha mo‘min bo‘la olmaydi», dedilar». Beshovlaridan faqat Abu Dovud rivoyat qilmagan.
Hadisi sharifdagi “mo‘min bo‘la olmaydi” degani “komil mo‘min bo‘la olmaydi” deganidir.
O‘ziga ravo ko‘rmaydigan narsani boshqalarga ravo ko‘rish musulmonchilikka qanchalik to‘g‘ri keladi?! Mahsulotlarning narxini ko‘tarib sotayotgan sotuvchilar, yo‘l kira haqini oshirgan haydovchilar, uyiga ikki-uch oylik oziq-ovqat sotib olib, boshqalarni o‘ylamayotgan, do‘konu supermarket rastalarini ship-shiydam qilib ketayotgan xaridorlarning bu ishlari musulmonchilikka qanchalik to‘g‘ri keladi?!
Biz virus tegib o‘lib qolishdan shunchalik qo‘rqyapmiz-u, ammo o‘lgandan so‘ng bo‘ladigan hisob-kitob, so‘roq-savollar haqida ham o‘ylab ko‘ryapmizmi?! O‘lim hammamizning boshimizda bor. Agar virus tegib o‘lmasangiz ham, qachondir o‘lasiz. Hatto hamma tomoni berk xona ichida bo‘lsangiz ham o‘lim sizga yetadi. Undan qochib qutulolmaysiz. Alloh taolo Qur’oni Karimda shunday deb marhamat qilgan:
أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ المَوْتُ وَلَوْ كُنْتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ
“Qayerda bo‘lsangiz ham o‘lim sizlarni topadi, hatto mustahkam qal’alar ichida bo‘lsangiz ham” (Niso surasi 78-oyat).
Sotib olingan mahsulotlar ortib qolishi, eskirishi, yaroqsiz holga kelib, tashlab yuborilish ehtimoli yo‘q emas. Bu esa isrof bo‘lib, kabira gunohlardandir.
Alloh taolo Qur’oni Karimda shunday deb marhamat qilgan:
يَا بَنِي آدَمَ خُذُواْ زِينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وكُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ
“Ey Odam bolalari, har bir ibodat chog‘ida o‘z ziynatingizni oling. Yeb-iching va isrof qilmang. Chunki U zot isrof qiluvchilarni sevmas” (A’rof surasi, 31-oyat).
Mo‘min-musulmon odam bunday paytlarda dindoshlari bilan yelkadosh bo‘lib, oziq-ovqatni yetarli miqdorda olishi, boshqalarni ham o‘ylashi, narx-navo va yo‘l haqini ham insof bilan belgilashi, o‘zini boshqalarning o‘rniga qo‘yib ko‘rishi, bunday kezlarda “pul ishlab olish vaqti keldi” deb emas, “insof, saxovat, yaxshilikni boshqalarga ham ravo ko‘rish, odamgarchilik, musulmonlik axloqini ko‘rsatish, bu boradagi sinovdan yaxshi o‘tib olish fursati keldi” deb harakat qilishi, o‘zining saxovati, qo‘li ochiqligi, insonparvarligi, chinakam musulmonligi bilan barchaga namuna bo‘lishi kerak. Zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam muborak hadisi shariflaridan birida shunday deganlar:
“Mo‘minlar o‘zaro rahmu muruvvatda, mehru muhabbatda bir jasad kabidirlar, agar uning bir a’zosi og‘rib qolsa, qolgan a’zolari ham bu og‘riqni isitma va bedorlik bilan qarshi oladi” (Imom Muslim rivoyati).
Yuqorida zikr qilingan sotuvchi, xaridor va haydovchilar mo‘minlarning birodarlarimi?! Mo‘minlarning boshlariga sinov kelganda ular hamdard bo‘lish, imkon qadar yengillik qilib berish o‘rniga ularni battar shilish, tunash payidan bo‘lsalar ushbu hadisga qachon amal qiladilar?! Qachon mo‘min birodarlarining boshiga sinov kelganda isitmani his qilib, ularning yonida bedor bo‘lib o‘tiradilar?!
Mavzuimizga doir O‘zbekiston musulmonlari idorasi Ulamolar Kengashining mana bu fatvosini ham eslatib o‘tsak:
“Bunday vaziyatlarda oziq-ovqat, dori-darmon va boshqa zarur vositalarni narxini oshirish, sun’iy ravishda taqchillikni yuzaga keltirish hamda aholi o‘rtasida turli vahimali xabarlarni tarqatish shar’an haromdir”.
Odamlar o‘zlarini isloh qilmaganlari, insof sari yurmaganlari uchun hukumat idoralari fuqarolarga yengillik qilish, bozor va do‘konlardagi narx-navolarni bir maromda ushlab turish, narxlarni sun’iy oshirishning oldini olish maqsadida tegishli davlat idoralari, jumladan, davlat soliq qo‘mitasi nazoratni kuchaytirib, narxni sun’iy oshiradigan, xalqning qo‘rquvidan foydalanib pul topishni o‘ylaydigan kimsalarga nisbatan jinoiy javobgarlik masalalari ko‘rilishini e’lon qildilar.
Alloh taolo biz mo‘min-musulmonlarni turli kasallik, koronavirus kabi narsalardan asrasin! Bemorlarga komil shifo bersin! Og‘ir vaziyatlardan foydalanib, faqat pulini ko‘paytirishni o‘ylaydiganlarga O‘zi insof bersin!
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Faqihlar fiqhga shunday ta’rif berishadi: «Fiqh mukallaflarning amallarini halol va haromlik, fasod va sahihlik jihatidan o‘rganadigan ilmdir». Bu ta’rifni ham kengroq tahlil qilib ko‘raylik. «O‘rganadigan ilm» nima degani? Hozirgina «Ilm bir narsaning voqelikka muvofiq kelishidir», dedik.
Fiqhning mavzusiga bir misol keltiraylik. Masalan, men mukallafman. Xotinimga «Sen taloqsan», dedim. Buning hukmi nima bo‘lishini fiqh o‘rganadi. Demak, fiqh men kabi mukallaflarning mana shu kabi holatlarini o‘rganadi. Masalan, men sherikchilik aqdini tuzishim mumkin, biron narsani sotishim, ijaraga olishim mumkin. Fiqh ana shunday holatlarni, men qilgan ishning halol yoki harom, sahih yoki fasodligini o‘rganadi. Demak, fiqhning mavzusi mukallaflar qiladigan amallarning holatini o‘rganishdir.
Faqihlarning fiqhga bergan ta’riflarida «dalil» degan so‘z bormi? Yo‘q. Ular faqat mukallaflarning amallari haqida gapirishdi, hukmlarning mukallaflarga nisbatan joriy bo‘lish holatlariga e’tibor qaratishdi. Demak, umumiy qilib aytadigan bo‘lsak, fiqhga ikki xil ta’rif berildi. Biri usuliy ulamolarning ta’rifi, ya’ni «Qur’on va Sunnatdan hukmlarni qay tarzda chiqarib olish haqidagi ilm» degan ta’rif. Ikkinchisi fuqaholar bergan ta’rif bo‘lib, unda hosil bo‘lgan hukmlarning mukallaflarga qanday joriy qilinishi asosiy o‘ringa qo‘yildi. Bu hukmlar mutlaq mujtahidlar tarafidan chiqariladi. Hukmni faqat mutlaq mujtahid chiqara oladi. Ana shu mujtahid muayyan bir hukmni Qur’on va Sunnatdan qanday chiqarganini o‘rganish usul ilmining mavzusidir. Chiqarilgan hukmni o‘zimizga va jamiyatga tatbiq qilish esa muftiy va faqihlarning ishidir.
Demak, fiqhga ikki xil qarash mumkin ekan: hukmni chiqarib olish va uni tatbiq qilish. Bizning xatoimiz shuki, hukmni ishlab chiqish bilan uni tatbiq qilish orasidagi farqni tushunmayapmiz. Tushunmaganimiz uchun keraksiz gaplarni gapiryapmiz. Biz yuqorida aytib o‘tgan ikki yo‘nalish – tahallul, ya’ni dinga yengil qarash va tashaddud, ya’ni dinda g‘uluvga ketish yo‘nalishlari yo ikkinchi ta’rifdan bexabar qolishdi, yoki unga e’tiborsiz qarashdi. Ular faqat birinchi ta’rifni, ya’ni hukmni qay tarzda ishlab chiqishni izohlashdi.
Masalan, siz birinchi yil ilm olayotgan bo‘lsangiz, ular sizga: «Sen aytgan hukmni faqat dalil keltirsang, qabul qilamiz», deyishadi. Axir siz hali dalillarni bilmaysiz-ku! Birorta jumlani oyat deb o‘ylashingiz mumkin, lekin aslida u oyat bo‘lmasligi mumkin. Bir hadisni Buxoriyda kelgan, deb aytishingiz mumkin, lekin u Buxoriydan rivoyat qilinmagan, to‘qima hadis bo‘lib chiqishi mumkin, chunki siz hali dalillarni o‘rganmagansiz. Ular mana shu darajadagi odamlardan dalil so‘rashdi, ochiq-oydin dalili bo‘lmagan hukmni esa botilga chiqarishdi. Bunga biroz kengroq yondashish kerak...
Yuqorida aytganimdek, asosiy maqsadim ta’riflarga doir qo‘shimcha ma’lumotlarni aytib o‘tish edi. Keling, shu masalani ko‘raylik. Ana o‘sha yo‘nalish egalari har bir hukmga dalil talab qilishyapti. Avvalo ayting-chi, dalil nima o‘zi? Ular: «Dalil – bu Qur’on va Sunnat», deyishadi. Ularning «Dalil Qur’on va Sunnatdir», deyishi ilmiy ma’noda xatodir, chunki dalilni faqat Qur’on va Sunnatgagina cheklab qo‘ysak, dinni zoye qilib qo‘yamiz, chunki bulardan boshqa dalillar ham bor. Dalil to‘g‘ri yondashish orqali talab qilingan ma’lumotga yetkazadigan manbadir. Demak, Qur’on va Sunnat dalillarning asosiy qismidir, lekin dalillarning barchasi emas, chunki ijmo’ ham dalil, qiyos ham dalildir. To‘g‘ri yondashish orqali talab qilingan ma’lumotga yetkazadigan har qanday manba dalil bo‘ladi. Lekin bu gapni ular tushunmaydi. Ular dalilni faqat Qur’on va Sunnat, deb tushunishadi.
«Hanafiy mazhabiga teran nigoh» kitobidan