Shu kunlarda ijtimoiy tarmoqlarda Toshkentdagi “Iskandarxo‘ja” masjidi imom noibi Majidov Murodning ma’ruzasidagi Najmiddin Kubro hazratlari bilan bo‘lgan it voqeasi keng tarqalmoqda. Undagi ulug‘ zotning nazari tushgan itning qabrini aylangan inson quturish kasalligidan xalos bo‘lishi to‘g‘risidagi rivoyat bahslarga sabab bo‘lmoqda.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi mutaxassislari Majidov Murod bilan mazkur masala yuzasidan suhbat olib borganda ma’lum bo‘ldiki, imom-domla mutasavvif olimlar asarlarida kelgan voqealarni bayon qilish asnosida it qabrini aylanish masalasini asossiz ma’lumotlarga tayangan holda noto‘g‘ri gapni aytib yuborganini e’tirof etdi.
O‘z navbatida bildirib o‘tmoqchimizki, Ahli Sunna val Jamoa e’tiqodiga ko‘ra, avliyolarning karomatlari haq ekaniga imon keltiramiz. Bu haqda, Imom A’zam Abu Hanifa rahmatullohi alayhning “Fiqhul akbar” kitobida “Payg‘ambarlarga berilgan mo‘jizalar va avliyolarga ato etilgan karomatlar haq va rostdir”, deyilgan.
Shuni ham aytib o‘tish kerakki, inson xatosini ommaga keng yoyish yoki turlicha talqin qilish mo‘minlik sifati emas. Chin ma’noda isloh qilishni xohlagan odam birovning xatosini ommaga ko‘tarib chiqmay, balki o‘sha odamning o‘ziga aytadi. Imom Shofeiy rahimahulloh “Agar menga yolg‘iz o‘zim turganimda nasihat qilsang, chindan nasihat qilgan, agar odamlar ichida turganimda nasihat qilsang, sharmanda qilgan bo‘lasan” deganlar.
Ta’kidlash zarurki, O‘zbekiston musulmonlari idorasi imom-domlalarni doimo hujjat-dalil bilan gapirishga undaydi. Zero, dinimizni targ‘ib qilishda asossiz rivoyatlarga hojat yo‘q. Shuningdek, Diniy idora mana shunday tariqat ahlining botiniy hikmatlari va karomatlarini tushuntirishda juda ham ehtiyot bo‘lishga chaqiradi.
Alloh taboraka va taolo dinimiz rivoji yo‘lida xizmat qilayotgan barcha xodimlarning tillari va dillarini sahvu xatodan O‘zi asrasin!
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Matbuot xizmati
Islom tinchlik va omonlik dini bo‘lishlik bilan bir qatorda, o‘zgalarni ham doimo tinchlikka ergashishlikka, uni asramoqlikka chaqiradi. Yaratgan tomonidan bu dinni Islom deb nomlanishi ham fikrimizning yaqqol isbotidir[1].
Islom so‘zi arabcha “salama” yoki “salima” so‘zlaridan olingan bo‘lib, bu so‘zlar “tinchlik”, “omonlik”, “xavfsizlik”, “salomat bo‘lish” kabi ma’nolarni anglatadi. Islom so‘zining lug‘aviy ma’nosidan shu ayon bo‘ladiki, Islom faqat va faqat tinchlikka da’vat etadi.
Din sifatida esa u o‘zida tinchlikni mujassamlagan va uning timsoliga aylangan. U bashariyatni sabr-toqatli, tinchliksevar, mehr-muruvvatli, tartibli, bag‘rikeng, qanoatli bo‘lishlikka targ‘ib etadi.
Agar Qur’oni karim yoki Hadislarda zikr etilgan muslim yoki mo‘min so‘zlarining ma’no, mazmuniga ahamiyat beradigan bo‘lsak, shu aniq bo‘ladiki Alloh va Uning Rasuli sollallohu alayhi vasallam nazdida, “muslim” o‘zida tinchlik va omonlikni mujassamlagan bo‘lsa, “mo‘min” esa mehr-muxabbat, tinchliksevar, bag‘rikenglik, og‘ir-bosiqlik, sokinlik, kabi asl insoniy fazilatlarga ega shahs tushuniladi.
“The Fatwa on Terrorism and Suicide Bombings” kitobidan
Davron NURMUHAMMAD tarjimasi
[1] "Albatta, Allohning huzuridagi din Islomdir" (Oli Imron surasi, 19-oyat); "Va sizga Islomni din deb rozi bo‘ldim" (Moida surasi, 3-oyat); "U sizlarni bundan oldin va (Qur’on)da Payg‘ambar sizlarga guvoh bo‘lishi uchun, sizlar esa, odamlarga guvohlar bo‘lishingiz uchun musulmonlar deb nomladi" (Haj surasi, 78-oyat).