Ispaniyaning Kordova viloyati Almodovar-del-Rio shahriga o‘tgan asrning 90-yillarida musulmonlar ko‘chib kela boshladi – bular, asosan, Islomni qabul qilgan ispanlardir. Shunday qilib, bu yerda 20 yildan ortiqroq muddat davomida musulmonlar istiqomat qiladi va musulmonlar jamoasi faol ish olib boradi, deya yozadi suffagah.com sayti.
O‘tgan asrning 80-yillarida Ispaniyada demokratiyaning rivojlanishi natijasida Islomni qabul qilgan ilk ispanlar paydo bo‘la boshladi. Yangi musulmonlar Sociedad para el retorno del Islam en Espana (Ispaniyaga Islomning qaytishini xohlovchilar jamiyati) tashkilotini tuzishdi. 1989 yilda Ispaniyada e’tiqod erkinligi to‘g‘risida qonun qabul qilingandan so‘ng, Islom “Ispaniyada tan olingan, chuqur ildizlarga ega bo‘lgan” din sifatida e’tirof etildi.
Yangi musulmon bo‘lganlar Granadada “Islom kengashi”ni tashkil etishdi. Keyin uning a’zolari Almodovar-del-Rioga ko‘chib o‘tishdi. U yerda jamiyat mana 20 yildirki muvaffaqiyatli faoliyatini olib bormoqda.
“Islom kengashi”ning asoschisi psixiatr Mansur Eskudero shaharda “Dorussalom” masjidini ochdi. Mana 20 yildirki ushbu masjid “Islom kengashi”, Halol instituti va nashriyot markazining manzilgohi hisoblanadi. Har juma “Dorussalom” masjidiga nafaqat bu shahardan, balki boshqa joylardan ham musulmonlar namozga kelishadi. Mahalliy hokimiyat musulmonlar uchun alohida qabriston uchun joy ajratdi.
Hozirgi kunda Ispaniyada milliondan ortiq musulmonlar istiqomat qiladi.
Manba: http://fitrat.uz
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV