Oylarning eng ulug‘i Ramazon, kunlarning eng ulug‘i juma bo‘lganidek, kechalarning ham fazilatlisi qadr kechasidir. Alloh taolo bu kecha haqda alohida sura nozil qildi va uning nomini ham aynan shu kecha bilan atadi.
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ. وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ. لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ. تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ. سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ
«Albatta, Biz uni (Qur’onni «Lavhul mahfuz»dan birinchi osmonga) Qadr kechasida nozil qildik. (Ey Muhammad!) Qadr kechasi nima ekanini Sizga ne ham anglatur?! Qadr kechasi ming oydan yaxshiroqdir. U (kecha)da farishtalar va Ruh (Jabroil) Parvardigorlarining izni bilan (yil davomida qilinadigan) barcha ishlar (rejasi) bilan (osmondan yerga) tusharlar. U (kecha) to tong otgunicha salomatlikdir».
Sura muborak Qadr kechasiga bag‘ishlangan. Bu kechada bir yillik ishlar, hukmlar, rizqlar, ajallar belgilanadi. Alloh taolo bir yillik taqdirni farishtalarga bildiradi va bu yil taqdir qilingan narsalarni ularga yozib qo‘yishni amr etadi.
Bu muborak kechaning qadri ulug‘dir. Qadr so‘zi ikki xil ma’noda – qadri ulug‘, ikkinchisi, miqdor, ya’ni bandalarning taqdirini belgilashdir.
Alloma Ibn Kasir (rahmatullohi alayh) suraning nozil bo‘lish sababi haqida: «Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam) ummatlariga ko‘proq xayrli ishlar qilib, ulug‘ savobga ega bo‘lishini orzu qilib: “Ey Rabbim, mening ummatimni ummatlar ichida umri qisqa, amali oz qilding!” dedilar. Shunda Parvardigori olam: Siz va ummatingiz uchun, ey habibim, Qadr kechasini ming oydan afzal qildim, dedi. Shunda Rasululloh va barcha sahobalar quvonib ketishdi», deganlar.
Buyuk vatandoshimiz, alloma Abul Qosim Zamaxshariy (rahmatullohi alayh) aytadi: “Bu surada Alloh taolo Qur’oni karimni uch usul bilan ulug‘lagan: birinchisi, Qur’onni nozil etishni faqat O‘ziga mansub qilgan. Ikkinchisi, uning ulug‘ligi va sharafini bildirib, nomini ochiq aytmay, ishora bilan keltirgan. Uchinchisi, Qur’on nozil qilingan vaqtning qadrini oshirgan”.
Abu Hurayra (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Kim Laylatul Qadr kechasini imon va ixlos bilan bedor o‘tkazsa, uning o‘tgan barcha gunohlari mag‘firat qilinadi” (Imom Buxoriy rivoyati), dedilar.
Rivoyat qilinishicha, bir kuni Muso (alayhissalom) Alloh taologa nido qilib: «“Iloho, sening yaqinligingni bilishni istayman”, dedi. Alloh taolo: “Men Qadr tunida uyg‘oq bo‘lganlarga yaqindirman”, dedi. Muso (alayhissalom) yana: “Iloho, sening rahmating orzusidaman”, dedi. Alloh taolo: “Mening rahmatim Qadr kechasida miskinlarga rahm qilganlargadir”, dedi. Muso (alayhissalom): “Iloho, sirot ko‘prigidan yashindek o‘tishni istayman”, deganlarida, Alloh taolo: “Qadr kechasida faqirlarga sadaqa berganlarni oldinroq o‘tkazaman”, dedi. Muso (aalayhissalom) davom etib: “Iloho, jannat bog‘larida bo‘lishni va ularning mevasidan tanovul qilishni istayman”, dedi. “Qadr kechasida tasbeh aytib, Meni zikr etish bilan mashg‘ul bo‘lganlar jannat bog‘lariga sazovor bo‘lishadi”, dedi Alloh. Muso (alayhissalom): “Iloho, do‘zaxdan najot topishni istayman”, deganlarida, Alloh taolo “Qadr kechasida ko‘p istig‘for aytganlar do‘zaxdan najot topadilar”, dedi. Muso (alayhissalom) yana iltijo qilib: “Iloho, Sening roziligingni istayman”, deganlarida, Alloh taolo: “Ey Muso, Mening roziligimni qadr kechasida ikki rakat nafl namoz o‘qiganlar topadilar”, dedi (“Zubdatul voizin”).
Qadr Ramazon oyining nechanchi kechasi ekanini Alloh va Rasuli sir tutgan. Bandalar Ramazon oyining har kechasini qadr bilib, uni bedor o‘tkazishi uchun shunday qilingan. Lekin sahobalar Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)dan uni aniqlab aytib berishlarini ko‘p so‘raganlaridan keyin dastlab Ramazonning uchinchi o‘n kunligida, keyinroq toq kechalaridan izlash kerakligi haqida aytganlar. Oxiri, u kechaning alomatlari Ramazonning 27-kechasi ekani ma’lum bo‘ldi (Tafsiri Bag‘aviy).
Oysha (roziyallohu anho) aytadilar: «Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Laylatul qadrni Ramazonning oxirgi o‘n kunligining toq kunlarida kutinglar”, deb aytdilar» (Imom Buxoriy rivoyati).
Laylatul qadrning yana bir fazilati, bu kechada farishtalar va Ruh (ya’ni, Jabroil alayhissalom) Alloh taoloning izn-ixtiyori ila yil davomida qilinadigan barcha ishlarni belgilash uchun osmondan zaminga tushadilar.
Qadr kechasi to tong otgunga qadar tinchlik, osoyishtalik va salomatlik kechasidir. Aslida Ramazoni sharifning o‘zi rahmat, mag‘firat va tinchlik-omonlik oyidir. Shu bois oylar sultoni Ramazonni xotirjamlik va osoyishtalikda o‘tkazishimiz, uning har bir kun va soatini g‘animat bilishimiz lozim.
Tolib NIZOM
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Imom Bayhaqiy, Abu Ubayd va Ibn Asokirlar Suvayd ibn G‘afla roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:
«Umar roziyallohu anhu Shomga kelganida ahli kitoblardan biri: «Ey mo‘minlarning amiri! Mo‘minlardan biri meni o‘zing ko‘rib turgan holga soldi», dedi. U kaltaklangan, boshi yorilgan holda edi. Umar roziyallohu anhu qattiq g‘azablandi va Suhayb roziyallohu anhuga:
«Bor, qara-chi, buning sohibi kim ekan?» dedi.
Suhayb roziyallohu anhu borib qarasa, u Avf ibn Molik roziyallohu anhu ekan.
Suhayb unga: «Mo‘minlarning amiri sendan qattiq g‘azablandi. Muoz ibn Jabal roziyallohu anhuning oldiga bor, u zot bilan gaplashsin. Umar shoshilib, seni bir narsa qilib qo‘yadimi, degan xavfdaman», dedi.
Umar roziyallohu anhu namozni o‘qib bo‘lib:
«Suhayb qani?! U odamni keltirdingmi?!» dedi.
«Ha», dedi Suhayb.
Avf Muozning oldiga borib, bo‘lgan voqeani aytib bergan edi, bas, Muoz o‘rnidan turib:
«Ey mo‘minlarning amiri! U Avf ibn Molik ekan. Uning gapini eshitib ko‘ring. Shoshilib, uni bir narsa qilib qo‘ymang», dedi. Umar unga:
«Sening bu bilan nima ishing bor?!» dedi.
«Ey mo‘minlarning amiri, qarasam, bu bir muslima ayolning eshagini yetaklab ketayotgan ekan. Eshak sakrab, ayolni yiqitib yuboray debdi. Lekin ayol yiqilmabdi. Manavi bo‘lsa, uni turtib yiqitib, o‘zini ayolning ustiga otdi», dedi Avf.
Umar unga: «Menga ayolni olib kel, aytganingni tasdiqlasin», dedi.
Avf ayolning oldiga bordi. Ayolning otasi bilan eri: «Nima qilib qo‘yding?! Bizning sohibamizni sharmanda qilding-ku!» dedilar.
Biroq ayol: «Allohga qasamki, u bilan boraman!» dedi.
Otasi bilan eri: «Biz borib, sening nomingdan gapiramiz», dedilar va Umar roziyallohu anhuning huzuriga kelib, Avf aytgan gaplarga o‘xshash gap aytdilar.
Bas, Umar amr qildi. Yahudiy osildi.
So‘ngra Umar: «Biz sizlar bilan bunga sulh qilganimiz yo‘q. Ey odamlar! Muhammadning zimmasi haqida Allohdan qo‘rqinglar! Ulardan kim bu ishni qilsa, unga zimma yo‘q!» dedi.
Suvayd: «O‘sha men ko‘rgan yahudiy Islomda birinchi osilgan odam edi», dedi».
Bu hodisada Umar ibn Xattob roziyallohu anhuning siyosat yoki tashviqot uchun emas, balki adolat uchun ish olib borishlari yaqqol namoyon bo‘lmoqda. Mazkur yahudiy qilar ishni qilib qo‘yib, makkorligini ishga solgan edi. U: «Musulmonlarning xalifasi kelib turibdi, hozir siyosat nozik paytda unga arz qilsam, siyosat uchun mening tarafimni oladi», deb o‘ylagan edi.
Darhaqiqat, ish avvaliga, sirtdan qaraganda yahudiy o‘ylaganicha boshlandi. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu katta sahobiy Avf ibn Molik roziyallohu anhuning obro‘siga e’tibor qilmay, ishning haqiqatini surishtira boshladilar. U kishidan boshqa odam bo‘lganida bir yahudiyni deb, o‘zimizning obro‘li odamni xijolat qilmaylik, degan mulohazaga borishi mumkin edi. Ammo hazrati Umar roziyallohu anhuning tabiatlarida va u kishi ko‘rgan tarbiyada bunday mulohaza bo‘lishi mumkin emas edi.
U kishidan boshqa odam bo‘lganida siyosat uchun, nohaqdan bo‘lsa ham ularning yonini olishi mumkin edi. Ammo hazrati Umar roziyallohu anhu bunday qilishlari mumkin emas edi. U kishi aybdor kim bo‘lishidan qat’i nazar, uning aybiga yarasha jazosini berish tarbiyasini olganlar. Va shunday qildilar ham.
«Hadis va hayot» kitobining 23-juzidan olindi