Horun ar-Rashidning o‘g‘li Ma’mun kichkinaligida ustozi uni tayoq bilan sababsiz urdi. Ma’mun undan: “Meni nega urdingiz?” deb so‘radi. Ustozi: “Jim!” dedi. Ma’mun har safar ustoziga mazkur savolni bersa, ustozi unga: “Jim!” derdi.
Oradan yigirma yil o‘tgandan so‘ng Ma’mun xalifalik mansabini egalladi. Uning birinchi qilgan ishi ustozini o‘z huzuriga chorlash bo‘ldi. Ustozi kelgach, undan: “Bolaligimda meni nega urgan edingiz?” deb so‘radi. Ustozi tabassum qildi va: “Haliyam unutmadingmi?” deb so‘radi. Ma’mun: “Allohga qasamki, unutmadim”, deb javob berdi.
Shunda ustoz Ma’munga: “Mazlum zulmni unutmasligini bilishing uchun shunday qilgandim. Hech kimga zulm qilma! Zulm mazlumning qalbidagi olov bo‘lib, yillar o‘tsa ham o‘chmaydi. Bandalarning bandalarga qilgan zulmlari eskirmaydi, chirimaydi. Agar mazlum zolimni kechirmasa, Alloh zolimga javob qaytarish paytini, munosib vaqtda va munosib joyda hukm qilishni belgilab qo‘yadi” dedi.
Ma’mun ustozidan ko‘p yillar davomida ilm oldi. Ammo ustozi bilan ko‘rishgan paytda, undan olgan ilmlarini emas, balki bir marta olgan tarsakisini esladi.
Ha, azizlar, zulm esdan chiqmaydigan narsa. Shuning uchun odamlarga zulm qilishdan, adolatsizlik qilishdan ehtiyot bo‘laylik!
Alloh taolo barchamizni zulm qilishdan va zulm ko‘rishdan asrasin!
Internet ma’lumotlari asosida
Nozimjon Iminjonov tayyorladi
Bomdod namozi kirgach to quyosh chiqquncha Qur’on tilovati, zikrlar, ilm yoki boshqa xayri ishlar bilan shug‘ullanish o‘rniga dunyoviy gap-so‘zlar bilan vaqt o‘tkazish makruhi tanzihiydir. Chunki bu vaqtda qilingan zikrlar uchun juda katta savoblar va’da qilingan, mo‘min bandaga bunday imkoniyatni boy berish to‘g‘ri kelmaydi.
Ilm bilan shug‘ullanish, solihlarning hikoyasini o‘qish yoki tinglash, mehmon bilan yoki hojati bor odam bilan gaplashish xayrli ish hisoblanadi, shuning uchun bular makruh emas, aksincha mustahab bo‘ladi.
Albatta, hojat yoki zarurat bo‘lgani uchun dunyoviy gaplar so‘zlashning hech qanday ziyoni yo‘q.
Prof. Dr. Saloh Abul Hojning «Til sayqali» kitobidan