Sayt test holatida ishlamoqda!
14 Sentabr, 2025   |   22 Rabi`ul avval, 1447

Toshkent shahri
Tong
04:43
Quyosh
06:02
Peshin
12:24
Asr
16:44
Shom
18:38
Xufton
19:51
Bismillah
14 Sentabr, 2025, 22 Rabi`ul avval, 1447

Arshni ko‘targan zikr

28.04.2018   9527   4 min.
Arshni ko‘targan zikr

Qalblar qo‘lida bo‘lgan Zotga O‘zining buyukligicha va oliyligicha hamdu sanolar bo‘lsin. Zikrlar qalbning poklovchi dorisi ekani va shu zikrlar bilan Allohning roziligini topib yashashimizga da’vat etib, bizlarga go‘zal namuna bo‘lgan Payg‘ambarimiz Muhammad Mustafo sollallohu alayhi vasallamga salavot va salomlar bo‘lsin.

Inson dunyoda yashar ekan moddiyatga bog‘liq bo‘lgan bu tiriklikda, o‘zini samolarga bog‘lovchi ma’naviy oziq-amallarga ham ehtiyoj sezadi. Mana shu ehtiyojni bilgan va bizlarni bu dunyoga faqat va faqat O‘zini tanishimiz uchun keltirgan Alloh ruhiy oziqlarimiz qilib zikrlar va kundalik vazifalarni bizlarga Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam orqali joriy qilgan. Islom shariatida fazilatda oliy bo‘lgan zikr va duolar borki, uni tinimsiz bajarib yurish orqali insonda juda ko‘p hikmatlar paydo bo‘ladi. Chunki banda Allohni zikr qilish bilan Uni judayam yaxshi tanib, Undan xavf va rajosi kuchayadi. Kim bir narsani yaxshi tanimasa undan qo‘rqmaydi yoki unga muhabbat ham qilmaydi. Muhabbat qilish uchun uni tinimsiz eslamoq, uni har doim o‘ylamoq kerak bo‘ladi. Kim Allohni tanimasa, Unga muhabbat ham qilmaydi. Muhabbat qilmas ekan, Uni eslamaydi. Allohni eslash esa zikr va duolar bilan amalga oshadi. Ana shu zikrlarning eng fazilatlisi va maloikalar yaxshi ko‘rib, payg‘ambarlardan meros qolgan zikr haqida aytib o‘tamiz. Bu zikr quydagicha rivoyat qilingan:

“Subhanallohi, valhamdulillahi, va laa ilaha illallohu, vallohu akbar, va laa havla va laa quvvata  illaa billahil alayyil aziym”.

Ibn Abbos roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Alloh taolo Arshni yaratganda homil-ko‘taruvchi farishtalarga uni ko‘tarishni buyurdi. Arsh ularga og‘ir keldi. Alloh taolo: “Subhanalloh” deb aytinglar, deb buyurdi. Farishtalar, “Subhanalloh” deyishdi. Shunda ularga yengil bo‘ldi. Ular Alloh taolo Odam alayhissalomni yaratguncha Subhanalloh deb turishdi. Odam alayhissalom aksa urganlarida Alloh taolo u kishini “Alhamdullillah” deyishga ilhomlantirdi. Alloh aytdi: “Senga Rabbing rahm qildi va sen mana shuning uchun yaratilding”. Maloikalar shunda “Ikkinchi kalima ham ulug‘ ekan, bizlar undan g‘aflatda qolmasligimiz kerak”, deyishib uni oldingisiga qo‘shishdi.

Bir necha vaqt farishtalar, Subhanallohi valhamdullillahi, deb aytishdi, bu hol Nuh alayhissalom zamonlarigacha davom etdi. Birinchi bo‘lib sanam-toshdan yasalgan butlar tutgan qavm Nuh alayhissalom qavmi edi. Alloh taolo Nuh alayhissalom qavmini, “Laa ilaha illalloh” deb aytishga buyurdi. Shunda ulardan rozi bo‘lishini bildirdi. Farishtalar o‘shanda: “Uchinchi kalima ham ulug‘ va sharafli ekan. Biz bundan g‘aflatda qolmasligimiz kerak”, deyishib, uni oldingi ikki kalimaga qo‘shishdi. Uzoq muddat Subhanallohi valhamdulillahi valaa ilaha illalloh kalimasini aytib yurishdi. Bu hol Ibrohim alayhissalom payg‘ambar bo‘lib kelgunlaricha davom etdi. Alloh taolo Ibrohim alayhissalomga qurbonlik qilishni buyurdi va qo‘chqor berdi. Qo‘chqorni ko‘rganlarida u zot xursand bo‘lib, “Allohu Akbar” dedilar. Farishtalar aytishdi “Bu kalima ham ulug‘ va sharafli ekan” deb uni oldingi uchtasiga qo‘shishdi va Subhanallohi valhamdulillahi valaa ilaha illalllohu vallohu akbar, deb aytib yurishdi.

Vaqtiki Jabroil alayhissalom bu gaplarni Payg‘ambarimiz Muhammad Mustafo sollallohu alayhi vasallamga aytgan edi, U zot shodlanib: “Laa havla va laa quvvata illa billahil alayil aziym”, dedilar. Shunda Jabroil alayhissalom “Bu kalimani oldingilariga qo‘shing”, dedilar.

Bu zikrning fazilati shunchalar ulug‘ligidan u Arshlarni ko‘targandir. Kim uni bir kunda Allohni zikr qilish maqsadida aytar ekan gunohlari kechiriladi. Allohning huzurida oliy maqomlar topib, mag‘firatga erishadi. Albatta, farz ibodatlardan so‘ng aytilsa, qalbi yanada ravshanlashadi. Chunki farz ibodatlaridan so‘ng qilingan duo mustajob bo‘lib bu zikrni aytib duo qilish bilan inson Allohga yaqinlik hosil qilishdek darajaga erishadi. Chunki uning hamma ma’nosi Allohning buyukligi va pokligiga dalolat qiladi.

 

Abu Lays As-Samarqandiyning “Tanbehul G‘ofiliyn” asari asosida

Imom Buxoriy nomidagi Toshkent islom instituti talabasi Orifaxon YUNUSXO‘JA qizi tayyorladi.

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Takfirchilikning 8 sababi

12.09.2025   12738   4 min.
Takfirchilikning 8 sababi

Islom dinining eng oliy maqsadi insoniyatni hidoyat yo‘liga boshlash, odamlar o‘rtasida mehr-oqibat, bag‘rikenglik va birdamlikni mustahkamlashdir. Alloh taolo Qur’oni karimda:

“Albatta, mo‘minlar birodardirlar, bas, ikki birodaringiz o‘rtasini isloh qiling, Allohga taqvo qiling, shoyadki, rahm qilinsangiz.” (Hujurot surasi, 10-oyat).

Mazkur oyat musulmonlarning o‘zaro birodar va do‘st ekanligiga urg‘u beradi. Biroq tarix davomida ayrim toifalar islom ta’limotini noto‘g‘ri talqin qilib, musulmonlarning o‘ziga qarshi turli fitnalar chiqarishga harakat qildilar. Shulardan eng xatarlisi takfirchilik, ya’ni musulmonni kufrda ayblash masalasidir.

Takfirchilik bir musulmonni boshqa bir musulmonga nisbatan “dindan chiqqan”, “kofir” deb hukm chiqarishidir. Qarshisidagi odamni kofir deyishning oqibatini Payg‘ambarimiz Muhammad alayhissalom quyidagicha tushuntirganlar:

“Bir kishi birodariga “ey kofir!” desa, bu gap aniq ikkisidan biriga tegishli bo‘ladi. Agar u kishi rostan ham kofir bo‘lsa, unga qaytadi. Ammo unday bo‘lmasa gapiruvchining o‘ziga qaytadi” (Imom Buxoriy va Muslim rivoyati)

Ushbu hadisdan anglashilganidek, “takfir qilish” jiddiy masala bo‘lib, uning hukmi aytovchining o‘ziga qaytishi mumkin.

Insonlarni kufrda ayblashning bir nechta asosiy sabablari bor:

  1. Ilmsizlik – Qur’on va sunnatni chuqur o‘rganmagan, ulamolar kitoblari va so‘zlaridan xabarsiz bo‘lgan odamlar din masalalarida shoshilinch xulosa chiqaradi.
  2. Mutaassiblik – o‘z qarashlarinigina haq deb bilish va boshqacha fikrni qabul qilmaslik.
  3. Mazhabsizlik – asrlar davomida amal qilib kelingan mazhablarni inkor qilish va “faqat biz to‘g‘ri yo‘ldamiz” degan da’vo.
  4. Zamonaviy xavorijlik g‘oyasining ta’siri – ilk davrlarda chiqqan xavorijlar g‘oyasidan ilhomlanish va ularning yo‘lini davom ettirish.
  5. Siyosiy yoki mafkuraviy maqsadlar – ba’zi guruhlar islom niqobi ostida siyosiy kurash olib borish uchun takfir qilish g‘oyasidan foydalanadilar.
  6. Yoshlarning tajribasizligi – dinni yangi o‘rganayotgan ayrim yoshlar murakkab masalalarda mustaqil hukm chiqarishga urinib, noto‘g‘ri yo‘lga kirib qoladilar.
  7. Internet va ijtimoiy tarmoqlar orqali noto‘g‘ri ma’lumotlar tarqalishi – tekshirilmagan “fatvo”lar va radikal da’vatchilar ta’siri.
  8. Shaytonning vasvasasi – insonni xudbinlikka, o‘zini “haqiqiy olim”, boshqalarni esa “adashgan” deb baholash.

Musulmon ulamolari takfirchilikka qarshi qat’iy fikr bildirishgan. Imom Navaviy rahmatullohi alayh shunday degan: “Hech bir kishi yagona gunoh sababli kufrga tushgan deb hisoblanmaydi. Modomiki, u Islom dinining asosiy va zaruriy qoidalarini qasddan inkor qilmayotgan bo‘lsa, u takfir qilinmaydi. Bir inson Islom asoslarini inkor qilganida, avval uning buni bilib-bilmasdan qilgani aniqlanishi kerak. Agar u jaholat sababli yoki ma’lumotsizlik tufayli xatoga yo‘l qo‘ygan bo‘lsa, takfir qilinmaydi.

 Shuningdek, Imom Tohaviy rahmatullohi alayh o‘z mashhur aqida risolasida: “Qibla ahlidan bo‘lgan biror-bir musulmonni gunohi kabira tufayli kofir sanamaymiz”, deb ta’kidlaydilar.

Bu so‘zlardan ma’lumki, bir inson shahodat kalimasini aytgan va islomning asoslariga ishongan bo‘lsa, uni kufrda ayblashga yo‘l yo‘q.

Takfirchilik faqat diniy jihatdan emas, balki ijtimoiy barqarorlik uchun ham xavflidir:

  1. Ummat ichida bo‘linish va tafriqa keltirib chiqaradi.
  2. Birodarlik va ishonchni yo‘qotadi.
  3. Qon to‘kish va islom nomidan zo‘ravonlikka yo‘l ochadi.
  4. Islamning asl ta’limotini buzib ko‘rsatadi, g‘araz niyatdagi kimsalarga esa, fitna uchun imkoniyat yaratadi.

Takfirchilik islom ta’limotiga zid bo‘lgan xatarli g‘oyadir. U insonlarni Allohning rahmatidan uzoqlashtiradi, musulmonlar o‘rtasida birodarlik rishtalarini uzadi va fitna-fasodga sabab bo‘ladi. Har bir musulmonning vazifasi — birodarini kufrda ayblash emas, balki uni hidoyat va xayrli amallarga chorlashdir.

Shu boisdan, barcha holatlarda bo‘lgani kabi bu masalada ham ulamolarning yo‘liga ergashish lozim. Musulmonlar orasida birlik, bag‘rikenglik va inoqlikni mustahkamlash bugungi kun musulmonlarining eng muhim vazifasi bo‘lib qolmoqda.

Xorazm viloyati Shayx Qosim bobo jome masjidi

imom-xatibi Shermuhammad Boltayev