حدثنا أبو عبيد السري بن يحيى  نا أحمد بن يونس نا أبو بكر بن عياش  عن ثابت الثمالي  عن عبد الرحمن بن أبي ليلى عن عبد الرحمن بن عوف قال: كان رسول الله صلى الله عليه وعلى آله وسلم إذا صلى على جنازة قال: اللهم اغفر لأحيائنا وأمواتنا ولذكرنا وأنثانا وصغيرنا ولكبيرنا  اللهم من أحييته منا فأحيه على الإيمان  ومن توفيته منا فتوفاه على الإسلام. قال: أراه قال: شاهدنا وغائبنا.

Абдураҳмон ибн Авфдан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва ъалаа олиҳи васаллам жаноза намозини ўқисалар бундай деб айтардилар: “Аллоҳуммамағфир лиҳаййинаа ва амваатанаа ва лизакаринаа ва унсаанаа ва соғийринаа ва ликабийринаа. Аллоҳумма ман аҳйайтаҳу миннаа фа аҳйиҳи ъалал иймаан ва ман таваффайтаҳу миннаа фатаваффааҳу ъалал Ислам”.

Ровий: “Менимча, “шааҳидинаа ва ғоибинаа (жанозада қатнашганларимизни ва ғоибларимизни)” деган”, деди”.

Дуонинг маъноси: Аллоҳим, бизнинг тирикларимиз ва вафот этганларимиз, эркакларимиз ва аёлларимиз, кичикларимиз ва катталаримизни мағфират қилгин! Аллоҳим, Сен биздан кимни яшатадиган бўлсанг, уни иймонда (Исломда) яшатгин. Биздан кимни вафот эттирсанг, уни Исломда (иймонда) вафот эттир.

Абу Саид Ҳайсам ибн Кулайб Шошийнинг
“Муснади Шоший” асаридан
Даврон НУРМУҲАММАД таржимаси