Islomda poklik imondan hisoblanadi. Dunyoda Islomdan boshqa hech bir din, tuzum yoki falsafa poklikni, ozodalikni imon ishi darajasiga ko‘tarmagan. Tahorat tanani jismoniy va ruhiy dardlardan, kirlardan poklaydi. Janob Rasululloh sollallahu alayhi vasallam: “Mo‘min odam tahorat olsa, gunohlari uning qulog‘idan, ko‘zidan, qo‘lidan, oyog‘idan chiqib ketadi. U o‘rnidan turganida kichik gunohlaridan pok holida turadi!” deganlar.

Yana bir hadisi sharifda: “Kimki, tahoratli holida vafot etsa, u shahid bo‘lib vafot etibdi”, deyilgan. Janob Rasululloh sollallahu alayhi vasallam Hazrat Anas ibn Molik roziyallohu anhuga bunday degay ekanlar: “Ey Anas! Agar o‘lim farishtasi oldinga kelganida, sen tahoratli bo‘lsang, shahidlik martabasini qo‘ldan chiqarmaysan!”. Kishi tahorat olib uxlasa, uning bosh tomonida bir farishta hozir bo‘lib, tonggacha uning gunohlarining mag‘firatini tilab haqiga duo qiladi. Tunu kun tahorat bilan yurishga odatlanmoq lozim. Zero, bu ulug‘ sunnatdir. Doimo tahoratda yurishni o‘ziga odat qilgan insonni Alloh taolo quyidagi xislatlar bilan mukofatlaydi:

• Farishtalar uning suhbatiga rag‘bat qilishadi.
• Qalam uning nomai a’moliga beto‘xtov savob yozib turadi.
• Barcha a’zolari va bo‘g‘inlari tasbeh aytadi.
• U namozni boshlanishidagi imomning takbiri tahrimasiga ulguradi. Har doim takbiri tahrimaga ulguradigan kishi oxiratda alohida maqom martabaga ega bo‘lishi haqida xushxabar bor.
• Tahorat bilan uyquga yotgan bandasiga Alloh taolo bir farishtani yuboradi, u farishta tonggacha uni insu jin yomonligidan muhofaza qiladi.
• Doimo tahoratda yurishni o‘ziga odat qilgan inson vafot etganida oson, qiynalmay jon beradi.
• Alloh taoloning hifzu himoyasida bo‘ladi.

    Har namozga yangi tahorat olish Janob Rasululloh sollallahu alayhi vasallamning muborak sunnatlaridir.

Janob Rasululloh sollallahu alayhi vasallam: “Parvardigoro! Qalbimni nifoqdan pok qil!” deb duo qilardilar. Zohir tahoratisiz namoz qabul bo‘lmaganidek, qalb pok bo‘lmaguncha Haq taolo ma’rifati ham muyassar bo‘lmas.

Usmon ibn Affon roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam marhamat qiladilar: “Kimki taxorat qilsa va tahoratini chiroyli qilsa, uning jasadidan qilgan xatolari chiqadi hattoki, tirnoqlari ostidan ham”, deb marhamat qildilar.

Umar ibn Xattob roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam: “Kimki tahorat qilsa va u tahoratini chiroyli qilsa, so‘ngra “Ashhadu an la ilaha illallohu vahdahu la shariyka lahu va anna Muhamaddan abduhu va rasuluhu”, desa u uchun jannatning sakkiz eshigi ochiladi va u unga xohlaganidan kiradi”, deb marhamat qildilar.

Bir kuni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Bilol ibn Raboh roziyallohu anhuga qarab aytdilarki: “Ey Bilol seni qanday amaling borki men seni jannatda oyoq tovushingni eshitdim”, dedilar. Shunda Bilol: “Yo Allohning Rasuli meni hech qanday amalim yo‘q, faqat har safar tahorat qilgandan keyin ikki rakat namoz o‘qiyman”, deb javob berdi. Shunda Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam: “Unda mana shu narsa bo‘lsa kerak”, dedilar.

      Faqih Abu Lays Samarqandiy aytadilar: Tahorat qilayotgan kishi tahoratini ta’zim bilan qilishi va bu tahorat bilan Robbining ziyoratida bo‘lishini bilishi, so‘ngra gunohlariga tavba qilishi lozim. Chunki Alloh taolo suv bilan yuvishni gunohlardan poklanish belgisi qildi. Tahoratni Alloh ismi bilan boshlamog‘i lozim. G‘arg‘ara istinshoq qilsa, og‘zini g‘iybatdan va yolg‘ondan, yuzini yuvsa, haromga qarashdan poklangan bo‘ladi. Boshqa a’zolarda ham shunday. A’zolarni yuvib bo‘lsa, Allohga duo qiladi va tasbeh aytadi.

O‘MI Xalqaro aloqalar bo‘limi xodimi

Abdulloh PARPIYEV

tayyorladi.