Baraka – jamoatdadir. Ya’ni hamjihat bo‘lib, birlashib, o‘zaro ahillik bilan yashashda baraka, fayz bo‘ladi. Donolarimiz: “Bir marta janjal bo‘lgan xonadondan qirq kunlik baraka qochadi”, deydilar. Darhaqiqat, janjal bo‘lgan xonadondan baraka, fayz ketadi.
Mana shu janjalni kelib chiqishiga eng katta vositalardan biri, insonlarning bir-birlariga nisbatan bo‘lgan ishonchi, ahillikni yo‘qolishining sabablari nimada? Buning eng katta sabablaridan biri – firibgarlik illatining jamiyat orasida ko‘payib borayotganidir. Mana shu illatning sababidan insonlar bir-biriga ishonmay qo‘yadi. Jamiyatda birdamlikning buzilishiga, o‘zaro hamjihatlik va ishonch singari tuyg‘ularning kamayib ketishiga sabab bo‘ladi.
Islom dini mana shunday illatlarga berilgan kimsalarni va ularning ishini qattiq qoralaydi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Firibgar va yomon xususiyatli kimsa jannatga kira olmaydi”, deganlar (Imom Termiziy rivoyati).
Inson hayoti mobaynida jannatga kirishga, Allohni diydorini ko‘rishga sabab bo‘ladigan xayrli amallar qilishga intiladi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)ning shafoatidan umidvor bo‘ladi. Ammo firibgarlik singari yomon xulqni o‘zida aks ettirgan, tabiatiga aylantirib yuborgan kimsalar yuqorida aytilgan eng ulug‘ baxtlardan mosuvo qoladilar.
Mo‘min kimsa firibgar bo‘lmaydi. Qalbida imoni bo‘lgan kimsalar o‘zgalarni aldamaydi, turli fitna-fasodlarni chiqarmaydi. Birovni haqqini turli xil xurofot, makkorliklar-u, firiblar bilan o‘zlashtirmaydi.
Zotan mo‘min kishi o‘ziga ravo ko‘rganni o‘zgaga ham ravo ko‘rishi, ravo ko‘rmaganini esa, o‘zgaga ham ravo ko‘rmaydigan bo‘ladi. Mana shundagina komil musulmon bo‘ladi. Demak, o‘zimizga jannatni, Allohning diydori, Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)ning shafoatlarini xohlaymizmi demakki, do‘stlarimiz, farzandlarimiz, aka-uka, yor-birodarlarimiz, barcha yaqinlarimizga ham shuni istamog‘imiz lozim bo‘ladi.
Bir yaqinimizni vafot etishi yoki biror bir do‘stimizni yo‘qotishimiz haqiqiy ayriliq emas. Bu dunyo foniy dunyo, Yaratgandan o‘zga barchaning tark etishi muqarrar. Ammo o‘zingiz jannatga kirsangiz-u yaqiningizni topa olmasangiz, O‘zi asrasin do‘zaxda bo‘ladigan bo‘lsa, mana bu haqiqiy ayriliqdir.
Abdutolib ISAQOV
Farg‘ona viloyati Oltiariq tumani
“Oq masjid” jome masjidi imom-xatibi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِي اللهُ عَنْهُ ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: إِذَا أَكَلَ أَحَدُكُمْ فَلْيَأْكُلْ بِيَمِينِهِ، وَإِذَا شَرِبَ فَلْيَشْرَبْ بِيَمِينِهِ، فَإِنَّ الشَّيْطَانَ يَأْكُلُ بِشِمَالِهِ وَيَشْرَبُ بِشِمَالِهِ. رَوَاهُ مُسْلِمٌ وَأَبُو دَاوُدَ وَالتِّرْمِذِيُّ.
Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Qachon birortangiz yesa, o‘ng qo‘li bilan yesin. Qachon birortangiz ichsa, o‘ng qo‘li bilan ichsin. Chunki shayton chap qo‘li bilan yeb, chap qo‘li bilan ichadi», dedilar (Muslim, Abu Dovud, Termiziy rivoyat qilganlar).
Demak, chap qo‘li bilan yeb-ichgan odam Rohmanning amridan yuz o‘girib, shaytonga ergashgan va uning ishini qilgan bo‘ladi.
Shuning uchun bu masalaga katta e’tibor bilan qaramog‘imiz, farzandlarimizga ham o‘rgatmog‘imiz lozim.
عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْأَكْوَعِ رَضِي اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَجُلًا أَكَلَ عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِشِمَالِهِ، فَقَالَ: كُلْ بِيَمِينِكَ، قَالَ: لَا أَسْتَطِيعُ، قَالَ: لَا اسْتَطَعْتَ، مَا مَنَعَهُ إِلَّا الْكِبْرُ، قَالَ: فَمَا رَفَعَهَا إِلَى فِيهِ. رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
Salama ibn al-Akva’ roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Bir kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida chap qo‘li bilan taom yedi. Bas, u zot:
«O‘ng qo‘ling bilan ye!» dedilar.
«Qodir emasman», dedi u.
«Qodir bo‘lmagin! Uni kibrdan boshqa narsa man qilmadi», dedilar u zot. Haligi odam qo‘lini og‘ziga ko‘tara olmay qoldi» (Muslim rivoyat qilgan).
Ushbu hadisi sharifdan dinimizda ovqatlanish madaniyatiga qanchalik ahamiyat berilganligini yorqin ko‘rib turibmiz. Albatta, gap ovqatlanishning islomiy madaniyati haqida ketmoqda. Ovqatlanishning islomiy madaniyatlaridan biri o‘ng qo‘l bilan yeyishdir. Har bir musulmon inson bu muhim ishga alohida e’tibor bilan qarashi lozim. Ba’zi bir kishilar bu islomiy madaniyatga rioya qilmasalar, ularni ogohlantirish kerak.
Ushbu rivoyatning qahramoni ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida ovqatlanishning islomiy madaniyatiga rioya qilmay, chap qo‘li bilan taom yeyishga tutindi. Albatta, Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam bu holga beparvo bo‘lishlari mumkin emas edi. Shuning uchun mazkur odobsiz kishiga ta’lim berib:
«O‘ng qo‘ling bilan ye!» dedilar».
Bunday paytda har qanday odam ta’lim beruvchiga tashakkur aytib, o‘zini o‘nglab olishga urinadi. Odob-axloq taqozosi shu. Ammo haligi odam Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga tashakkur aytib, o‘z xatosini tuzatib, o‘ng qo‘li bilan taom yeyishga o‘tish o‘rniga:
«Qodir emasman», dedi».
Ya’ni, bu «Ovqatni o‘ng qo‘li bilan yeya olmayman. Chap qo‘lim bilan yeyaveraman», degani edi. O‘zi noto‘g‘ri ish qila turib, unga mehr ko‘rsatib, xatosini to‘g‘rilab qo‘ygan zot Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga nisbatan bunday betgachoparlik qilgan nobakor har qanday jazoga va qarg‘ishga loyiq edi. Shuning uchun ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam ochiq-oydin qilib:
«Qodir bo‘lmagin!» dedilar».
Ya’ni, «O‘ng qo‘ling bilan taom yeya olmasang, bir yo‘la yeya olmay qolgin», dedilar. Hamda u yerda hozir bo‘lganlarga tushuntirish uchun:
«Uni kibrdan boshqa narsa man qilmadi», deb, qo‘shib qo‘ydilar. Ya’ni, u odam yuqoridagi gapni haqiqatda o‘ng qo‘lida nuqson borligi uchun emas, kibr bilan xatosini tan olishdan bosh tortib aytgan edi.
Shuning uchun ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam uni duoibad qildilar. U zot sollallohu alayhi vasallamning duolari joyida qabul bo‘ldi.
«Haligi odam qo‘lini og‘ziga ko‘tara olmay qoldi».
Ajab bo‘ldi! Battar bo‘lsin! O‘z foydasini bilmagan, shariat hukmidan ko‘ra o‘zining kibrini ustun qo‘yadiganlar uchun bu ham kam!
Ushbu hadisi sharifdan olinadigan foydalar:
1. Chap qo‘l bilan taom yeb bo‘lmasligi.
2. Birovning chap qo‘l bilan yeganini ko‘rgan odam tanbeh berib, o‘ng qo‘l bilan yeyishini eslatib qo‘yishi kerakligi.
3. Diniy hukmlar bo‘yicha nasihat eshitgan odam mutakabbirlik qilmasligi kerakligi.
4. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning duolari darhol qabul bo‘lishi.
«Hadis va hayot» kitobi 16-juz