Sayt test holatida ishlamoqda!
26 Dekabr, 2025   |   6 Rajab, 1447

Toshkent shahri
Tong
06:22
Quyosh
07:47
Peshin
12:29
Asr
15:19
Shom
17:04
Xufton
18:23
Bismillah
26 Dekabr, 2025, 6 Rajab, 1447

Ayollarni e’zozlagan din

16.11.2017   7768   10 min.
Ayollarni e’zozlagan din

Qadimgi Arabiston yarim orolida VII asrgacha – «johiliya davri»da ayollar jamiyatda hech qanday mavqega ega emas edilar. Ularning ahvoli shu darajada ediki, hatto qiz bolaning tug‘ilishi ota uchun baxtsizlik alomati bo‘lsa, o‘g‘il bolaning tug‘ilishi esa alohida baxtning belgisi, Allohning oila boshlig‘iga ko‘rsatgan iltifoti, deb hisoblangan. Qizlarga bo‘lgan bunday munosabat, ya’ni o‘g‘il tug‘ilmasdan qiz bola tug‘ilganidan or qilish va boshqalar ayollarning ahvoli nihoyatda ayanchli ekanligini isbotlaydi.

Badaviy qabilalar erkaklari uchun o‘g‘il –  merosxo‘r, o‘zlarining davomchilari, u tufayli o‘zlari, ularning oilalari yashaydi, ularning avlodi davom etadi. Ona uchun qornida ko‘tarib yurgan bolasi bir mo‘jiza, o‘zi esa - erkak urug‘ini yetishtiradigan sehrli idish. Agar bu idish zaif bo‘lsa, eng kuchli kurtak ham kichkina niholcha, nimjon nasl beradi. Agar qiz tug‘ilsa, bunda faqat ayol aybdor. Manbalarda yozishlaricha, arab sahrolarida qadim zamonlardan buyon agar oilada qiz tug‘ilsa, erkak quyidagi muomalalardan birini qo‘llagan:

  • qiz katta bo‘lguniga qadar oilada qoldirilgan va katta bo‘lgach, sahro va vodiylarda qo‘y boqishga majburlangan;
  • qiz 6 yoshga to‘lgach, er xotiniga do‘stlaridan birinikiga borish uchun qizini bezatishni va kiyintirishni buyurgan. O‘zi esa sahroning biror yeridan chuqur qazigan. Qizi bilan chuqur yoniga kelib, otasining maqsadidan bexabar bo‘lgan qizga: «Mana bu quduqqa qara», deydi. Qazilgan chuqur tiriklayin ko‘miladigan qabri ekanidan bexabar qiz chuqurga qaraganida erkak hech qanday otalik mehrisiz qizini chuqurga itarib yuborib so‘ngra ustidan tuproq tortgan.

Johiliya davrida qavmlar ichida qizlarni tiriklayin ko‘mish odatiga qarshi chiquvchilar ham bo‘lgan. Ba’zi manbalarda aytilishicha, shoir Farazdaqning buvasi biror kimsa shunday zulmkor maqsadni amalga oshirmoqchiligini bilib qolsa, tiriklayin ko‘mishdan qaytarish uchun unga pora tarzida bir tuya yuborgan. «Aytishlaricha, ular (otalar) qizlarini uyatdan qo‘rqib qatl etardilar. Makkada «Abu Dalama» degan tog‘ bor. Qurayshliklar shu yerga qizlarini ko‘mishgan. Farazdaqning buvasi Sa’sa’a qizlarni o‘limdan qutqarish uchun, ularning har birini 2 tadan urg‘ochi tuya va 1 ta nor tuyaga ayirboshlardi».

Rivoyat qilishlaricha, sahobalardan ba’zilari johiliya davrida shunday odatlarni qilgan ekan. Islom kelgach o‘sha odam Payg‘ambar (s.a.v) huzurida islomni qabul qilib, uning sahobalaridan biriga aylangan. Tiriklayin ko‘mishning razillik ekani haqidagi oyat tushgach, johiliya davridagi ishlaridan pushaymon bo‘lib, uni odamlarga yig‘lab gapirib bergan ekan.

Hikoya qilishlaricha, Umar ibn al­Xattob (r.a.) quyidagilarni e’tirof etgan: «Musulmonlikdan avvalgi ikki narsani eslaymanki, birini eslab yig‘layman, birini eslab kulaman. Ushbu narsaga yig‘layman. Bir kun qizimni, jajji qizchamni, jigarpora qizchamni shu o‘z qo‘llarim bilan qabr qazib ko‘mdim. Men qizim uchun o‘z qo‘llarim bilan chuqur qazir ekanman, u mening soqolimga sachragan tuproqlarni jajji qo‘llari ila silab olardi. Qachon buni eslasam doimo yig‘layman. Insoniyatning qanday qorong‘u davrlarida yashaganini tushunib, tinmay ko‘z yosh to‘kishdan o‘zimni tiyaman».

Ibn Abbos (r.a.) ushbu oyat haqida: «Islomdan ilgari oilada erkak kishi o‘lsa, uning qarindoshlari undan qolgan meros qatorida xotiniga ham egalik qilishar edi. Xohlashsa, uni o‘zlaridan biriga nikohlab qo‘yishar, xohlashsa, birovga erga berib yuborishar yoki erga bermay olib qolishar edi. Erning qarindoshlari marhumning xotiniga uning ota­onasidan ham ko‘proq haqli edilar. Alloh taolo: «...Ey imon keltirganlar! Sizlarga xotinlarni zo‘rlik ila meros qilib olmoqlaringiz sizlarga halol emas va bergan narsalaringizdan ba’zisini olmoq uchun ularni majburan olib qolmangizlar!» (Niso, 19), degan mazkur oyatni nozil qilib, ayollarni zulmdan xalos etdi».

Agar ayollarning jamiyatdagi o‘rni masalasini tarixiy izchillik asosida o‘rgansak, ko‘rish mumkinki, islom dini zulmatdan keyin chiqib kelgan nurdek, ayollarning himoyachisi va xaloskoriga aylangan. Chunki Makkada Payg‘ambar (s.a.v.) arablarning johilona odatlarini qoralar ekan, shunday oyatlar ham nozil bo‘lgan: «...Tiriklayin ko‘milgan (har bir) qizdan so‘ralganida, ne gunohi uchun o‘ldirilgan, deb» (Takvir, 8-9), «Qaysi birlariga qiz (ko‘rgani haqida) xushxabar berilsa, g‘azabi kelib, yuzlari qorayib ketar. U (qiz)ni kamsitgan holda olib qolish yoki (tiriklay) tuproqqa qorish (to‘g‘risida o‘y surib), o‘ziga xushxabar berilgan narsaning «yomon»ligidan (oriyat qilib,) odamlardan yashirinib olur. Ogoh bo‘lingizkim, ularning bu hukmlari yaroqsizdir» (Nahl, 58-59).

Islom ta’limotida «qiz tug‘ilishi baraka bo‘ladi, oilaga xursandchilik olib keladi», degan g‘oya ilgari suriladi. Jobir ibn Abdulloh (r.a.)dan rivoyat qilingan hadisda aytilishicha, «kimning 3 ta qizi bo‘lib, ularni o‘z qo‘lida tarbiya qilib katta qilsa, jannatga kirishi albatta muqarrardir».

Payg‘ambar (s.a.v.)ning jufti haloli bo‘lmish Oisha (r.a.) Urva ibn az­Zubayr (r.a.)ga bunday deb aytgan ekan: «Bir ayol ikki qizini yetaklagan holda huzurimga tilamchilik qilib keldi. U yoq­bu yoqni qarab bir dona xurmodan bo‘lak hech narsa topolmadim. O‘sha xurmoni unga bergan edim, o‘zi yemay ikki qiziga bo‘lib berdi. So‘ng, o‘rnidan turib  chiqib  ketdi. Shu  asnoda  Payg‘ambar (s.a.v.) kirib kelgan edi,

bo‘lgan voqeani aytib berdim. Payg‘ambar (s.a.v.): «Kimki qizlariga ana shunday muruvvat qo‘lini cho‘zsa, ular uni do‘zax otashidan parda bo‘lib to‘sib turgaylar», ­ dedi».

Bundan tashqari, islom ta’limotida ayol ona timsolida nihoyatda ulug‘landi. Qur’oni karim oyatlari onaning buyukligini e’tirof etib: «Biz insonga ota­onasini (rozi qilishni) amr etdik. Onasi uni zaiflik ustiga zaiflik bilan (qornida) ko‘tarib yurdi. Uni ko‘krakdan ajratish (muddati) ikki yil(da bitar). (Biz insonga buyurdikki,) Sen menga va ota­onangga shukr qilgin!...» (Luqmon, 14), degan ilohiy amrni qayd qiladi. Demak, ona homiladorlik vaqtidan to farzand dunyoga kelgunga qadar bir qancha mashaqqatlarni boshidan kechiradi. Shuning uchun ham farzandda otadan ko‘ra onaning haqqi ko‘proq bo‘ladi. Shu maqsadda Payg‘ambar (s.a.v.) o‘z hadisida jannatni onalar oyog‘i ostiga to‘shab qo‘yadi.

Ko‘rib o‘tganimizdek, islomdan oldingi davrlarda ayollarning nafaqat huquqlari poymol etilgan, balki ular insoniy jamiyatda inson sifatida o‘z o‘rinlariga ega emasdilar. Ayol o‘zi aslida bashariyat ko‘payishining sababchisi, odamzod bolasining boqiy bo‘lishi vositasi, ilm, kamolot, fazilat ahli, qahramonlar va buyuk kishilarning onasidir. U hayotning har bir jabhasida g‘amxo‘rlik va mehrga haqlidir. Shuning uchun islom o‘z nurini socha boshlagach, ayolni jamiyatning yetuk a’zosi hisoblab, uning huquqlarini qaror toptirdi va ayolning maqomini ko‘tardi, ayolni sotib olinadigan yoki sotib yuboriladigan shaxsiy mulk hisoblanishidan xalos etdi va unga insoniy o‘zlikni berdi.

Payg‘ambar (s.a.v.)ning Arafot tog‘ida qilgan xutbasida shunday deyiladi: «Ey insonlar! Ayollar haqlariga rioya etingiz. Ular bilan mehr­shafqat ila muomalada bo‘lingiz. Ularning haqlari xususida Allohdan qo‘rqingiz! Ayollar sizlarga tangrining omonatidir. Ularni Alloh nomi bilan oldingiz. Ular amri ilohiy ila sizlarga halol bo‘ldi. Sizlarning xotinlaringiz ustida haqlaringiz bo‘lgani kabi, xotinlaringizning ham sizlarda haqlari bor».

Islom ta’limoti ayolni hayotning barcha jabhalarida: ilm olishda, mehnat qilishda, meros olishda, jamiyat taraqqiyotida faol qatnashishda erkak bilan teng huquqli qildi. Johiliya davridagi ayollarni tahqirlash, zulm qilish, boylikning bir qismi sifatida meros bo‘lib qolish hamda cheksiz xotinga uylanish kabi illatlarni taqiqladi.

Islom ilm­ma’rifat sohasida ham ayollarni erkaklar bilan teng huquqli qildi. Payg‘ambar (s.a.v.)ning: «Ilm talab qilish har bir muslim va muslima uchun farzdir»degan hadislari mashhurdir. Ayol kishi nafaqat ta’lim olish, dars, xutba va va’z eshitishga haqli, balki ta’lim berish, o‘qitish va boshqa ilmiy ishlar bilan mashg‘ul bo‘lish huquqiga ham ega. Ko‘plab muslima ayollar ilm­fan va madaniyat sohasida ulkan yutuqlarga erishganliklari fikrimizning dalilidir. Bundan tashqari, muslima ayol jamiyat, siyosat va shariat sohalarida ham o‘z fikriga ega. Payg‘ambar (s.a.v.) davrida ham ayollar diniy, siyosiy, ijtimoiy­iqtisodiy sohalarda u zotga murojaat qilishgan va o‘z fikrlarini bildirishgan. Islomda muslima ayolning to‘g‘ri fikrini Alloh taoloning o‘zi ham eshitib, u haqda oyat tushirganligi ma’lum va mashhurdir: «(Ey Muhammad) Alloh siz bilan o‘z eri haqida bahslashayotgan va Allohga shikoyat qilayotgan (ayol)ning so‘zini eshitdi» (Mujodala, 1).

Xulosa qilib aytganda, Islom jamiyatda ayollarning maqomini ko‘tardi va ko‘p narsada ozodlik berdi, ularning insoniy fazilatlarini tahqirlashdan, insoniyat aqliga to‘g‘ri kelmaydigan zulmkor fojialardan xalos etdi. Jamiyatda ayol maqomi qo‘llab­quvvatlanib, uning tabiiy, ijtimoiy, iqtisodiy va siyosiy huquqlari ta’minlandi.

Hozirgi zamon musulmon ayoli nafaqat ijtimoiy hayotda, balki ilm-ma’rifat, ma’naviyat va madaniyat sohalarida ham kamolotga erishish orqali eriga muxlis, soliha, vafodor xotin, farzandlarga mehribon ona, hamma ishni eplaydigan uddaburon bo‘lishi lozim. Shu bilan bir qatorda dinimiz ta’limoti erlarga xotinlari bilan nihoyat darajada xushmuomala, ma’ruf yo‘llar asosida hayot kechirishni buyuradi.

Bizning mamlakatimizda ham ayollarning o‘zlariga yarasha, jismoniy salohiyatlariga mos ravishda mehnat va kasb-hunarlar bilan shug‘ullanishlari uchun barcha sharoitlar muhayyo. Ayollar ehtiromi uchun alohida sanalarni “Oila yili”, “Ayollar yili” kabi nomlar bilan atalib kelishi, ko‘p bolali ayollarni ijtimoiy himoya qilinishi, har yili 8-martni xalqaro xotin-qizlar kuni sifatida dam olish kuni deb e’lon qilingani va hukumatimiz tomonidan o‘tkazilayotgan qator tadbirlarning barchasida ayollarimizga alohida ehtirom ko‘rsatilib kelinayotgani islom dinimiz ko‘rsatmalariga hamohangdir.

Muslim Atayev,

tarix fanlari nomzodi,

O‘zbekiston musulmonlari idorasi

Fatvo bo‘limi xodimi

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

SUKUT saqlashning 702 ta eng muhim FOYDASI

23.12.2025   6259   15 min.
SUKUT saqlashning 702 ta eng muhim FOYDASI

(5 qismdan iborat)

(faqat ASOSIYLARI) ni ULUG‘  USTOZ  ULAMOLARIMIZ  bayon  qilib  berganlar:

   

      (1-qism)

KALOMULLOH – QUR’ONI  KARIMDA

MЕHRIBON  PARVARDIGORIMIZ

MARHAMAT  QILADI:

 

►«Qur’on o‘qilganda uni tinglangiz va sukut saqlangiz! Shoyad shunda rahm qilingaysiz!» (A’rof surasi 7/204 oyat);

 

►«Yurganingda o‘rtahol yurgin va ovozingni past qilgin! Chunki ovozlarning eng yoqimsizi eshaklar ovozidir» (Luqmon surasi 31/19 oyat);

 

►«Allohning rahmati sababli Siz, ey, Muhammad, sahobalarga muloyimlik qildingiz. Agar dag‘al va toshbag‘ir bo‘lganingizda, albatta, ular atrofingizdan tarqalib ketgan bo‘lur edilar. Bas, ularni afv eting, gunohlari uchun kechirim so‘rang va ular bilan kengashib ish qiling!» (Oli Imron surasi 3/159 oyat);

 

►«Ey, Muso! Siz o‘zingiz va birodaringiz Horun Mening oyatlarimni odamlarga olib boringiz va Meni zikr qilishda sustlik qilmangiz! Ikkingiz Fir’avnning oldiga boringiz, chunki u «Men – xudoman», deb haddidan oshdi. Bas, unga yumshoq so‘z aytingiz! Shoyad, u eslatma olsa yoki halok qilishimdan qo‘rqsa» (Toho surasi 20/42-44 oyatlar);

 

►«Ularning ko‘p shivirlashib gaplashishlarida yaxshilik yo‘qdir. Magar sadaqa berishga, ezgulikka yoki odamlar o‘rtasini isloh qilishga buyurgan bo‘lsalar, bu yaxshidir. Kimda-kim Alloh rizosi uchun shu ishlarni qilsa, unga ulkan mukofot berajakmiz» (Niso surasi 4/114);

 

►«Mo‘minlar najot topdilar. Ular namozlarida o‘zlarini kamtar tutuvchidirlar. Ular behuda so‘z va ishlardan yuz o‘giruvchidirlar» (Mu’minun surasi 23/1-3 oyatlar);

 

►«Qasamki, agar bergan ne’matlarimga shukr qilsangiz, albatta, ularni yanada ziyoda qilurman. Bordi-yu, noshukrchilik qilsangiz, albatta, azobim ham juda qattiqdir» (Ibrohim surasi 14/7 oyat);

 

►«Faqat Allohgagina sig‘inasiz, ota-ona, qarindosh, yetim va miskinlarga yaxshilik qilasiz, odamlarga shirinso‘z bo‘ling...» (Baqara surasi 2/83 oyat);

 

►«Zotan, o‘ng va chap tomonda o‘tirgan ikki yozib turuvchi farishta qabul qilib yozib tururlar. U biror so‘zni talaffuz qilsa, albatta, uning oldida hoziru nozir bo‘lgan bir kuzatuvchi (so‘zni yozib oluvchi farishta) bordir» (Qof surasi 50/17-18 oyatlar);

 

►«Holbuki, sizlarning ustingizda barcha so‘zingiz va ishingizni yodlab turuvchi farishtalar bor. Ular nomai a’molga yozuvchi ulug‘ zotlardir. Ular siz qilayotgan ishlarni bilurlar» (Infitor surasi 82/10-12 oyatlar);

 

►«Kimki tavba qilib ezgu ishlarni qilsa, bas, albatta, u Alloh rizosi va mag‘firatiga qaytgan bo‘lur. Ular (Rahmonning suyukli bandalari) yolg‘on guvohlik bermaslar va behuda so‘z yo ish oldidan o‘tgan vaqtlarida olijanoblik bilan undan yuz o‘girgan holda o‘tarlar» (Furqon surasi 25/71-72 oyatlar);

 

►«Ey, mo‘minlar! Allohdan qo‘rqingiz va to‘g‘ri so‘zlangiz! Shunda Alloh ishlaringizni o‘nglar va gunohlaringizni mag‘firat etar. Kimki Allohga va Uning payg‘ambariga itoat etsa, bas, u ulug‘ yutuqqa erishibdi» (Ahzob surasi 33/70-71 oyatlar).

 

 

JANOBI  PAYG‘AMBARIMIZ

RASULULLOH  SALLALLOHU  ALAYHI  VASALLAM

MЕHR-MURUVVAT  TARIQASIDA  MARHAMAT  QILADILAR:

 

>«Kim Allohga va Oxirat kuniga imon keltirgan bo‘lsa, yaxshi gap gapirsin yoki jim tursin!» (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyatlari);

 

>«Jim turgan najot topibdi» (Imom Termiziy rivoyatlari);

 

> «Haq bo‘la turib, janjalni tark etgan kishiga — jannat  yonidagi bir uyga kafilman!

> Hazildan bo‘lsa ham, yolg‘onni tark etgan kishiga — jannat o‘rtasidagi bir uyga kafilman!

> Chiroyli xulqli kishiga — jannatning eng yuqorisidagi bir uyga kafilman!» (Imom Abu Dovud rivoyatlari);

> «Haqiqiy musulmon – boshqa musulmonlar uning tili va qo‘lidan ozor ko‘rmagan odamdir» (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyatlari);

> «Kim sukut qilsa, najot topdi» (Imom Termiziy rivoyatlari);

> «Kimning gap-so‘zi ko‘p bo‘lsa, ko‘p gapirsa, ko‘p xato qiladi. Ko‘p xato qilgan odamning gunohi ortadi. Gunohi ko‘p odamga do‘zax munosibroqdir»;

> «Bandaning musulmonligi go‘zal bo‘lishining belgilaridan biri — uni o‘ziga aloqasi yo‘q narsalardan sukut qilishi» (Imom Termiziy va Imom Ibn Moja rivoyatlari);

> «Odam bolasining har bir so‘zi unga qarshi hisoblanadi, faqat yaxshilikka buyurish, yomonlikdan qaytarish yoki Allohni zikr qilish bundan mustasno» (Imom Termiziy rivoyatlari);

> «Mo‘minlarning imoni eng mukammali — xulqi go‘zal bo‘lganlaridir» (Imom Termiziy rivoyatlari);

> «Ota-onaga duo qilishni tark etish rizqni kesadi»;

> «Albatta, odamlarga go‘zal xulqdan afzalroq narsa berilmagan» (Imom Tabaroniy rivoyatlari);

> «Uch toifa kishining qo‘lga kiritgan narsasida baraka bo‘lmaydi va qayerda bo‘lsa ham xorlanadi:

> Mening nomimni eshitganda salavoti sharif aytmagan;

> Ramazon oyiga hurmat ko‘rsatmagan;

> Ota-onasi tirik bo‘la turib, ularni xursand qilmagan»;

> «Yarimta xurmo bilan bo‘lsa ham o‘zingizni do‘zaxdan saqlang! Agar kimki buni topolmasa – shirin so‘z bilan!»;

> «O‘ziga tegishli bo‘lmagan narsalarni tark etishi – kishining yaxshi musulmon ekanligidan dalolatdir» (Imom Termiziy rivoyatlari);

> «Ikki ne’mat borki, ko‘pchilik insonlar uning qadriga yetmaydilar. Ular:  sihat-salomatlik va xotirjamlikdir» (Imom Buxoriy rivoyatlari);

> «Yer yuzidagilarga rahm qiling, osmondagi Zot sizga rahm qilgusidir»;

> «Bir kishiga tabassum bilan yaxshi so‘z aytish – sadaqadir» (Imom Buxoriy rivoyatlari);

> «Besh narsadan oldin besh narsani g‘animat biling: keksaligingizdan oldin yoshligingizni, betobligingizdan oldin salomatligingizni, faqirligingizdan oldin boyligingizni, bandligingizdan oldin bo‘sh vaqtingizni,   o‘limingizdan oldin tirikligingizni!» (Imom Hokim rivoyatlari);

> «Qo‘shnilaringiz sizni “yaxshi odam” deyishayotgan bo‘lsa, demak, siz – yaxshisiz. Agar ular sizni “yomon odam” deyishayotgan bo‘lsa, demak, siz – yomon odamsiz»;

> «Sadaqaning afzali – kelisholmay qolganlarning o‘rtasini isloh qilishdir» (Imom Abu Dovud rivoyatlari);

> «Biror kishi bor aybingizni aytib, sizni haqoratlasa, siz uni unda bor aybi bilan ham haqoratlamang. Shunda buning savobi sizga, gunohi unga bo‘lur»;

> «Kim agar birovning aybini aytib, odamlarga oshkor qilsa, to o‘zi ham shu aybni qilmasdan dunyodan ketmaydi»;

> «Kimiki biror mo‘min kishining aybi yoki gunohini bilib turib, uni fosh etmay yashirsa, go‘yo tirigicha ko‘milgan go‘dakni tiriltirganchalik savobga ega bo‘lur» (Imom Bayhaqiy rivoyatlari);

> «Kimki bir musulmonning aybini yashirsa, Alloh dunyo-yu oxiratda uning aybini yashiradi»;

> «Har bir qilinadigan yaxshilikka sadaqa savobi berilur»;

> «Qaysi kishi o‘zganing aybini ko‘rib, uni yashirsa, xuddi tiriklay ko‘milgan qizni qabridan qutqargan kabi bo‘ladi» (Imom Abu Dovud rivoyatlari);

> «Kimki bir chumchuqni bekordan-bekor o‘ldirsa, Qiyomat kunida u chumchuq Arsh oldiga kelib, baland ovoz bilan: “Parvardigorim, bu bandadan so‘ragin, nima uchun meni behuda o‘ldirdi ekan?” deydi»;

> «Zolim bilan birga yurgan odam jinoyat sodir qilibdi»;

> «Birodaringiz zolim bo‘lsa ham, mazlum bo‘lsa ham unga yordam bering!» (zulm ildiziga bolta urish – ham zolimga, ham mazlumga yordamdir);

> «Maslahatni aql egalaridan so‘ranglar – to‘g‘ri yo‘l topasizlar. Ularning aytganidan chiqmang – pushaymon bo‘lasizlar»;

> «Kim bir musulmonning gunohini yashirsa, Alloh uning gunohini dunyoda ham, oxiratda ham yashiradi»;

> «Kimniki Alloh Taolo do‘st tutsa, unga odamlarning hojatlari tushadigan qilib qo‘yadi»;h

> «Siz yaxshilikni unga munosib bo‘lganga ham, bo‘lmaganga ham qilavering. Agar siz ezgulikka loyiq odamni topsangiz, demak, u ezgulik ahlidir, agar unday odamni topmasangiz, demak, siz o‘zingiz ezgulik ahlidansiz»;

> «Kimki biror gunoh ish qilishni niyat qilsa-yu, so‘ngra niyatidan qaytsa, unga bir yaxshilik savobi yozilajak»;

> «Butun umr ezgulikni tilanglar!»;

> «Odamlarning yaxshisi – kishilarga manfaati ko‘p tekkanidir»;

> «Ummatimning rahmdillaridan va shafqatlilaridan fazilat istanglar! Chunki sizlar ularning qanotlari ostida yashaysizlar»;

> «Mazlumning duosidan saqlaninglar, garchi u kofir bo‘lsa ham. Chunki uning duosi to‘siqsizdir»;

«Odamlardan bo‘lgan yaxshilikka minnatdorchilik izhor qilaolmagan odam — Xudoga ham shukr qila olmaydi»;

> «Sizlardan birortangiz o‘zi uchun yaxshi ko‘rgan narsani birodari uchun ham ravo ko‘rmaguncha, mo‘min bo‘la olmaydi» (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyatlari);

> «Allohning ne’matlari bilan yaxshi qo‘shnichilik qilinglar, zero u biror oiladan ketib qolsa, qaytib kelmasligi mumkin»

> «Kimki yaxshilik ko‘chatini qadasa, orzu qilgan hosilini yig‘ib oladi va kimki yomonlik urug‘ini sepsa, afsus-nadomat mevasini terib oladi»;

«Gunohli gapni eshitgan kishi ham uni aytganning sherigidir»;

> «Biror banda dunyoda bir bandaning aybini yashirsa, Alloh taolo Qiyomat kuni uning ayblarini yashiradi» (Imom Muslim rivoyatlari);

«Kim o‘zining haq ekanini bilib turib, tortishuvni to‘xtatmasa, imonda haqqoniylik darajasiga yetmagan bo‘ladi»;

«Janjalni avval tugatgan kishiga jannatdan bir saroy beriladi»;

«Kim haqsiz bo‘la turib janjalni to‘xtatsa, unga jannatning chetidan bir saroy beriladi.

Kim haq bo‘la turib janjalni to‘xtatsa, unga jannatning o‘rtasidan bir saroy beriladi»;

«Kim musulmon birodarining aybini yashirsa, Alloh uning aybini Qiyomat kuni yashiradi. Kim musulmon birodarining aybini oshkor qilsa, Alloh uning aybini oshkor qiladi, hatto uni o‘z uyida ham sharmanda qiladi» (Imom Ibn Moja rivoyatlari).

 

 

SAHOBAI KIROMLARDAN NAQL:

 

♦ «Biz Rasulullohning oldilarida hisob-kitobidan qo‘rqqanimiz uchun ko‘p sukut qilardik».

♦ Soib raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sallallohu alayhi vasallamning huzurlariga keldim. Bas, odamlar meni maqtay boshladilar va go‘zal axloqlar bilan zikr qila boshladilar. Shunda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam:

 

“Rost aytdingiz! Otam, onam sizga fido bo‘lsin! Siz sherigim edingiz. Qanday ham yaxshi sherik edingiz.

Xilof ham qilmas edingiz. Talashib-tortishmas ham edingiz” dedim» (Imom Abu Dovud va Imom Nasoiy rivoyatlari).

 

: ushbu hadisi sharifning roviysi Soib ibn Abu Soib raziyallohu anhu avvallari Payg‘ambar sallallohu alayhi vasallamning sheriklari bo‘lgan edilar. Ikki sherik bir-birlarini juda ham yaxshi bilar edilar. Shuning uchun ular bir-birlarini vasf qilishda boshqalardan ko‘ra afzal edilar.

 

Soib ibn Abu Soib raziyallohu anhuning Payg‘ambar sallallohu alayhi vasallamga qilgan vasflarida U Zotning talashib-tortishish odatlari yo‘qligi aytilmoqda.

 

 

ULUG‘LARDAN   HIKMATLAR:

⇒ «Sukut – hikmat, lekin unga amal qilganlar juda oz».

 

⇒ «Kishi faqat kerakli gapni aytsin. Keraklisi kam, keraksizi ko‘pdir».

 

⇒ «Insonni yiqitadigan narsalarning eng ko‘pisi — tilidir».

 

⇒ «Kim “Muhammad sallallohu alayhi vasallamga ummatman, U Zotga ergashaman, U Zotdan o‘rnak olaman”, desa, hech ham talashib-tortishuvchi bo‘lmasin!».

 

«Sunnat ermish, kofir bo‘lsa, berma ozor,

Ko‘ngli qottig‘, dil ozordin Xudo bezor,

Alloh haqi, ondog‘ qulg‘a sijjin tayyor,

Donolardin eshitib, bu so‘z aydim mano»

(Hoja Ahmad Yassaviy).

 

⇒ «Har kim gapiradi, lekin kam odam sukutning qiymatini tushunadi».

 

⇒ «Jannatda faqat pok so‘z. Shuning uchun dunyoda ham pok so‘z — yoxud sukut afzal».

 

⇒ «Kishi sukut orqali o‘z yuragini, aqlini, vaqtini va obro‘yini saqlab qoladi».

 

⇒ «Kimki bir ko‘ngli buzug‘ning xotirin shod aylagay,

 Oncha borkim, Ka’ba vayron bo‘lsa, obod aylagay»

⇒ «Ko‘p so‘z — ko‘p xato. Sukut — qutqaruv».

⇒ «Aqlli kishi avval o‘ylaydi, keyin gapiradi».

⇒ «Bilimning ko‘pchiligi – so‘zda emas, sukutdadir».

⇒ «Agar bo‘lsang ipak kabi muloyim,

 Muloyim sen bo‘lsang, quling bo‘layin.

Qulog‘imga bergan panding olayin,

Kishiga qattiq so‘z aytuvchi bo‘lma»

⇒ «Sukut orqali inson gunohdan, xusumatdan, fitnadan saqlanadi».

 

⇒ «Tilni himoya qiladigan eng kuchli devor — sukut».

 

⇒ «Odamning yaxshiligi uning tilida namoyon bo‘ladi».

 

⇒ «Agarchi ul oyoq ostidadur xor –
Xudo maxluqidur, og‘ritma zinhor!
Takabbur qilmag‘il, ey, bema’oniy,
Faloniy o‘g‘lidurman deb faloniy!
»
                                                                      (So‘fi Ollohyor quddisa sirruhu).

 

⇒ «Tilga ega bo‘lgan inson — axloqiga ega bo‘lgan inson».

 

⇒ «Sukut – taqvo alomatlaridan».

 

⇒ «Sukut — ibodat sifatida ham bo‘lishi mumkin».

 

⇒ «Burung‘i holig‘a qilma nazzora,
Ani Tangrim aziz etsa na chora?!?
Ishonma otag‘a, qolma talabdin!
Qiyomatda so‘ralmasdir nasabdin
»

So‘fi Ollohyor quddisa sirruhu).

 

⇒ «Mo‘minning sifati — foydasiz gapdan saqlanish va sukut bilan nafsini himoya qilish».

 

⇒ «Agar so‘z yaxshilikka olib bormasa, sukut afzal».

 

⇒ «Gapni faqat yaxshi va haq so‘z bilan aytish darkor. Nojoiz, qattiq, fitnaga olib keladigan so‘zdan sukut qilish – Alloh amriga muvofiq».

 

⇒ «Agar sen qiblaga burmasang yuzni,

Besh mahal sajdayu namozing bekor.

Jannatga hech qachon tikmagil ko‘zni

Agar bir mo‘minga yetkazsang ozor»

(Abdulla Oripov).

 

⇒ «Sidq va xulqning belgisi — nazorat qilingan til».

 

⇒ «So‘zda tejamkorlik — kamso‘zlik va sukutga yaqin bo‘lgan odob».

 

⇒ «Agar so‘z rost va haq bo‘lmasa, sukut afzal».

 

⇒ «Qo‘pol so‘z — ilon gazagidek zararli».

⇒ «Makkaga yetti qat borgancha bo‘lur,

Boshini silasang o‘ksik insonni»

(Abdulla Oripov).

 

⇒ «Bekorchi va behuda so‘zlarni gapirish ham nafs kasalligidir».

 

⇒ «Sukut qiladigan odam kam gunoh qiladi, chunki har so‘z qayd qilinadi».

 

⇒ «Behuda so‘z ham “behuda ishlar”dan. Mo‘min bundaydan o‘zini olib qochadi».

 

⇒ «Qo‘pol so‘zdan sukut qilgan inson o‘zini ham, boshqani ham azobdan saqlaydi».

 

⇒ «Kamgap bo‘ling! Og‘zi yopiq baliqni hech kim qarmoqqa tushira olmaydi. Siz ham og‘zingizni yoping. Chunki qanchadan-qancha insonlar sizning xatolaringizni ovlash payida yurgan bo‘ladi. Siz xuddi mayin yomg‘ir kabi bo‘lingki, yomg‘ir qayerga yog‘sa, o‘sha yerga manfaat yetkazadi».

 

                    (Davomi bor...)

 

Ibrohimjon domla Inomov

Maqolalar