Muhtaram birodarlar! Muqaddas Islom dinimizda masjidni Allohning uyi deyiladi. Bu degani masjid faqat Alloh taologa ibodat qilish, uni zikr qilib tasbih aytish, Kalomini tilovat qilish kabi amallar uchun barpo etiladi. Qur’oni karimda bu haqda shunday deyilgan:
(وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا (سورة الجن/18
ya’ni: “Albatta, (barcha) masjidlar Allohnikidir. Bas, (masjidlarda) Alloh bilan qo‘shib yana biror kimsaga duo (ibodat) qilmangiz! (Jin surasi, 18-oyat).
Masjidga kelgan namozxonlar Allohning uyiga ziyoratga kelgan bo‘ladilar. Ziyoratga kelgan kishi u joyning tartib-qoidasi va odob-axloqiga rioya qilishi lozim bo‘ladi. Shunda ziyoratchiga izzat-ikrom ko‘rsatiladi. Quyidagi Hadisi Qudsiyda shunday deyiladi:
(عَن أَبيِ سَعِيدٍ الخُدرِي رضي الله عنه أَن َّرَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ فِيمَا يَروِيهِ عَن رَبِّهِ: "إِنَّ بُيُوتيِ فيِ أَرضِي المَسَاجِدُ، وَ إِنَّ زُوَّارِي فِيهَا عَمَّارُهَا، فَطُوبَى لِعَبْدٍ تَطَهَّرَ فيِ بَيتِهِ ثُمَّ زَارَنيِ فيِ بَيتيِ فَحُقَّ عَلَى المَزُورِ أَنْ يُكْرِمَ زَائِرَهُ" (رَوَاهُ الإمام أَبُو نُعيَم
ya’ni: Abu Sa’id Al-Xudriy 0 dan rivoyat qilinadi, Rasululloh ﷺ Rabbisidan qilgan rivoyatida aytadilar: “Albatta, yerimdagi uylarim Masjidlardir. Unda Meni ziyoratimga kelganlar uni obod qiluvchilardir. Uyida tahorat olib so‘ngra Meni uyimga ziyoratim uchun kelgan bandaga yaxshilik (Tubo jannati) bo‘ladi. Darhaqiqat, ziyorat qilinmish ziyorat qiluvchisini ikrom qilmog‘i haqqi vojibdir” (Imom Abu Nu’aym rivoyati).
Albatta, masjidga ibodat uchun qatnashni odatga aylantirgan bandasini Alloh taolo imon halovatidan bahramand etadi, O‘ziga yaqin bandalari qatoriga qo‘shadi. Bu haqda Abu Sa’id Al-Xudriy 0 dan rivoyat qilingan boshqa bir hadisda Payg‘ambar ﷺ shunday deganlar:
(عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الخدري رضي الله عنه قَالَ، قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : "إِذَا رَأَيْتُمُ الرَّجُلَ يَعْتَادُ الْمَسْجِدَ فَاشْهَدُوا لَهُ بِالإِيمَانِ، فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ: [إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَاليَوْمِ الآخِرِ]" (رَوَاهُ الإِمَامُ التِّرمِذِي
ya’ni: “Agar bir kishini masjidlarga borishni odat qilganini ko‘rsangiz uning imoni butun ekanligiga guvoh bo‘lavering. Alloh taolo: “Allohning masjidlarini faqat Allohga va oxirat kuniga imon keltirgan ... kishilar obod qilurlar”, degan” (Imom Termiziy rivoyati).
Hurmatli namozxonlar! Masjidni obod qilish deganda, uni moddiy va ma’naviy obod qilish tushuniladi. Namozxonlar uchun barcha sharoitlari yaratilgan tarzda masjidni barpo etish, uni ozoda va pokiza saqlash, nuragan yoki yaroqsiz holga kelgan bo‘lsa uni ta’mirlash yoki yangidan qurish kabilar moddiy obod qilish deyiladi. Alhamdulillah, mustaqilligimizdan so‘ng yurtimizda masjidlarni obod etish borasida asrlarga tatigulik ishlar amalga oshirildi. Ko‘plab yangi masjidlar qurildi. Eskilari ta’mirlandi, yaroqsizlari qaytadan barpo etildi. Ayniqsa, oxirgi yillarda bu sohadagi ishlar yanada rivojlanib, barcha masjidlar eng zamonaviy asbob uskunalar bilan jihozlandi. Darhaqiqat, bitta masjid qurish yoki uni obod etishning savobi dinimizda eng katta savobli ish sanaladi. Bu haqda ko‘plab hadislarda bayon etilgan. Jumladan,
(عَنْ عُثْمَانَ بْنَ عَفَّانَ رضي الله عنه قَالَ سَمِعتُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ: "من بَنَى مَسْجِدًا يَبْتَغِي بِهِ وَجْهَ اللَّهِ بَنَى اللَّهُ لَهُ مِثْلَهُ فِي الْجَنَّةِ" (متفق عليه
ya’ni: Usmon ibn Affon 0dan rivoyat qilinadi, u kishi: Men Rasululloh ﷺ ni: “Kim Allohdan savob umidida bitta masjid qursa Alloh taolo unga jannatda shunga o‘xshagan bino quradi” deganlarini eshitganman, dedilar (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyati).
(عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ، قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "مَنْ أَسْرَجَ فِي مَسْجِدٍ مِنْ مَسَاجِدِ اللَّهِ سِرَاجًا لَمْ تَزَلِ الْمَلائِكَةُ وَحَمَلَةُ الْعَرْشِ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ مَا دَامَ فِي ذَلِكَ الْمَسْجِدِ ضَوْءٌ مِنْ ذَلِكَ السِّرَاجِ" (رَوَاهُ الإِمَامُ ابْنُ أَبيِ شَيبَةَ
ya’ni: Anas ibn Molik 0dan rivoyat qilinadi, Rasululloh ﷺ dedilar: “Kim Allohning masjidlaridan biriga chiroq o‘rnatsa, modomiki o‘sha chiroqning yorug‘ligi shu masjidni yoritib turar ekan uning haqiga Arshni ko‘tarib turuvchi va barcha farishtalar istig‘for aytib turadilar” (Imom Ibn Abu Shayba rivoyati).
Masjidni ma’naviy obod qilish deganda unda namoz o‘qish, Qur’on tilovati, zikru tasbih bilan mashg‘ul bo‘lish, unda dunyoviy so‘zlarni gapirishdan va savdo sotiq hamda noshoyista ishlarni qilishdan saqlanish kabilar tushuniladi. Alloh taolo marhamat qilgan:
(يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآَصَال رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَيَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (سورة النور/36-38
ya’ni: “U (masjid)larda ertayu kech Unga tasbeh aytadigan kishilar bordirki, ularni na tijorat va na savdo (ishlari) Allohning zikridan, namozni barkamol ado etishdan va zakot berishdan chalg‘ita olmas. Ular dillar va ko‘zlar iztirobga tushib qoladigan kun (qiyomat)dan qo‘rqurlar. Ular qilgan ezgu amallari sababli Allohning mukofotlashi va yana ularga o‘z fazli bilan ziyoda (savoblarni ato) etishi uchun (ibodat qilurlar). Alloh (o‘zi) xohlagan kishilarga behisob rizq berur” (Nur surasi, 36-38-oyatlar).
Muhtaram jamoat! Modomiki, masjidlar Allohning uyi ekan, har joyda bo‘lgani kabi masjidning ham odoblari bor. Quyida masjidning odoblaridan ba’zilarini zikr qilib o‘tamiz:
Avvalo, masjidga muqaddas dargoh sifatida qaralishi lozim bo‘ladi. Masjidga xolis ibodat qilish niyatida tahorat bilan, xushbo‘ylanib, soch-soqollarni tartibga solib, tirnoqlarni olib, pokiza hamda avratlarni to‘liq yopadigan kiyimlarni kiyib, piyoz va sarimsoq kabi maxsulotlar iste’mol qilmasdan kelinadi. Imom Muslim rivoyat qilgan quyidagi hadisda shunday deyilgan:
عَن أَبيِ هُرَيرَةَ رضي الله عنه أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ:"مَنْ تَطَهَّرَ فيِ بَيتِهِ ثُمَّ مَضَى اِلىَ بَيتٍ مِنْ بُيُوتِ اللهِ لِيَقضِيَ فَرِيضَةَ مِن فَرَائِضِ اللهِ كَانَتْ خُطُوَاتُهُ إِحدَاهَا تَحُطُّ خَطِيئَةً وَ الأُخْرَى تَرفَعُ دَرَجَةً"
(رَوَاهُ الإِمَامُ مُسْلِمُ).
ya’ni: Abu Hurayradan rivoyat qilinadi, om م صَالِ Payg‘ambar ﷺ dedilar: “Kim uyida tahorat olib so‘ngra Allohning uylaridan biri sari Allohning farzlaridan birini ado etish uchun yursa, bosgan qadamlarining biri xatosini o‘chiradi, boshqasi darajasini ko‘taradi” (Imom Muslim rivoyati).
Masjidga bismillohni aytib, bilsa maxsus duoni o‘qib, o‘ng oyoq bilan kiradi va o‘ziga munosib joyga, agar odamlar ko‘p bo‘lsa bo‘sh joyga borib o‘tiradi. Agar namoz o‘qish makruh bo‘lmagan vaqt bo‘lsa, o‘tirishdan oldin ikki rak’at namoz o‘qib o‘tirmog‘i sunnatdir. Juma namoziga kelganda esa, tahiyyatul masjid namozini imomning ma’ruzasini tinglayotgan namozxonlarga xalal bermaydigan joyga o‘tib (xonaqodan tashqarida masalan, ayvonda) o‘qiydi. Ammo, imom-xatib xutbaga chiqqanda hech qanday namoz o‘qish mumkin emas.
Masjidda mudom tinchlik saqlanishi lozim. Dunyoviy gaplarni gapirish, hatto zikru tasbihlarni ham boshqalarga xalal beradigan darajada ovoz chiqarib aytish makruh sanaladi. Bu haqda quyidagi hadislar mavjud:
عَن السَّائِبِ بنِ يَزِيدَ الصَّحَابيِّ قَالَ: "كُنْتُ فيِ المَسجِدِ فَحَصَبَنيِ رَجُلٌ فَنَظَرتُ فَإِذَا عُمَرُ بنُ الخَطَّابِ فَقَالَ، اِذهَبْ فَأْتِنيِ بِهَذَينِ، فَجِئتُهُ بِهِمَا، فَقَالَ: مِنْ أَينَ أَنْتُمَا؟ فَقَالاَ: مِنْ أَهلِ الطَّائِفِ فَقَالَ: لَوْ كُنتُمَا مِن أَهلِ البَلَدِ لَأَوْجَعتُكُمَا، تَرفَعَانِ أَصوَاتَكُمَا فيِ مَسجِدِ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم"
(رَوَاهُ الإِمَامُ البخاري).
ya’ni: Sahobiy As-Soib ibn Yazid aytadi: “Men Rasululloh ﷺ ning masjidlarida edim, bir kishi menga tosh otdi. Qarasam, Umar ibn Xattob ekanlar. Menga: “Ana u ikkisini meni oldimga olib kel, dedilar”. Men ularni olib keldim. Umar: “Sizlar qayerdansizlar?” – deb so‘radi. Ular: “Toif ahlidanmiz”, deyishdi. Umar: “Agar shu yerlik bo‘lganingizda ta’ziringizni berib qo‘yar edim, Rasulullohning masjidida ovozingizni ko‘targaningiz uchun”, dedi (Imom Buxoriy rivoyati).
(عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ رضي الله عنه أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اعْتَكَفَ فِي الْمَسْجِدِ فَسَمِعَهُمْ يَجْهَرُونَ بِالْقِرَاءَةِ، فَكَشَفَ السِّتْرَ وَ قَالَ: "أَلَا إِنَّ كُلَّكُمْ مُنَاجِ رَبَّهُ، فَلَا يُؤْذِيَنَّ بَعْضُكُمْ بَعْضًا، وَ لَا يَرْفَعْ بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ فِي الْقِرَاءَةِ" (رَوَاهُ الإِمَامُ النَّسَائِي وَ الإِمَامُ أَبُو أَحمَدَ
ya’ni: Abu Sa’id Al-Xudriydan rivoyat qilinadi, om م صَالِ Payg‘ambar ﷺ masjidda e’tikof o‘tirgan edilar, odamlarni ovoz chiqarib qiroat qilayotganlarini eshitib, pardani ko‘tardilar va: “Har biringiz o‘zicha rabbisiga munojot qilmoqda. Bir-biringizga ozor yetkazmang, qiroatda ham ovozingizni bir-biringiznikidan baland ko‘tarmang”, dedilar (Imom Nasaiy va Imom Abu Ahmad rivoyati).
Juma namoziga kelganda g‘usl qilib, xushbo‘y atrlardan sepib, imkon qadar ertaroq kelib, birinchi qatordan saflarni to‘ldirib o‘tirish, odamlarni ustidan bosib o‘tmaslik, imomning ma’ruzasiga diqqat bilan quloq solib o‘tirish, namozdan so‘ng hamma bilan birga tarqalish juma odoblaridan sanaladi.
Tezisning 6-oktyabr soniga ilova
Muhtaram jamoat! Bugungi kunda hukumatimiz tomonidan xalqimizning tinch-totuv va farovon yashashi uchun barcha sharoitlar yaratib berilmoqda. Barchamiz yurtimiz bo‘ylab ulkan bunyodkorlik ishlari amalga oshirilayotganligini guvohi bo‘lib turibmiz. Albatta, yurtimizning tinchligi, xalqimiz turmushining farovonligida har birimizning hissamiz bor. U ham bo‘lsa, vatanimiz sarhadlarining daxlsizligini ta’minlanishi, jamiyatimizda ijtimoiy himoya tizimining mustaqkamlanishida sizu-bizlarning davlat oldidagi fuqarolik burchimiz bo‘lmish mol-mulk va yer soliqlarini o‘z vaqtida to‘lashimizdir.
Shuni unutmaylikki, to‘laydigan soliqlarimiz alaloqibat yana o‘zimizga qatib keladi, ya’ni xonadonimizdagi nuroniy otaxon va onaxonlarimizning nafaqasi, farzandlarimiz ta’lim olayotgan maktab va boshqa bilim dargohlari, bemorlarimiz davolanayotgan shifoxonalar va hokazo ta’minoti davlat xazinasiga bog‘liq bo‘lgan jihatlarga yo‘naltiriladi.
Shunday ekan, davlat oldidagi fuqarolik burchimiz bo‘lmish mol-mulk va yer soliqlarini o‘z vaqtida to‘lashni unutmaylik. Aks holda, ixtiyoriy tarzda soliqlarni to‘lamagan kimsalarga nisbatan majburiy undirish choralari qo‘llanilib, natijada mahalla ko‘y oldida xijolatpazlik yuzaga kelishi, qo‘shimcha jarimalar to‘lanishiga to‘g‘ri keladi. Qolaversa, qarzni uzmay yurishlik og‘ir gunohlardan sanaladi.
Savob axtargan kishilar esa soliqlarni to‘lash qobiliyati bo‘lmagan qarishdosh-urug‘lari, qo‘ni-qo‘shnilari, mahalladoshlariga qarzlarini to‘lashda ko‘maklashib yuborsalar ayni savob ishga qo‘l urgan bo‘ladilar. Payg‘ambarimiz s.a.v.ning bu borada quyidagicha marhamatlari bor:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مَنْ نَفَّسَ عَنْ مُؤْمِنٍ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ الدُّنْيَا، نَفَّسَ اللَّهُ عَنْهُ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ، وَ مَنْ يَسَّرَ عَلَى مُعْسِرٍ، يَسَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، وَ مَنْ سَتَرَ مُسْلِمًا، سَتَرَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، وَ اللَّهُ فِي عَوْنِ الْعَبْدِ، مَا كَانَ الْعَبْدُ فِي عَوْنِ أَخِيهِ (رَوَاهُ مُسْلِمٌ
ya’ni: Abu Hurayradan rivoyat qilinadi Payg‘ambarimiz ﷺ aytdilar: "Kim bir mo‘mindan dunyo qiyinchiliklaridan birini yengillashtirsa, Alloh taolo undan qiyomat og‘irliklaridan birini yengil qiladi. Kim hayotda qiynalgan kishiga osonlikni ravo ko‘rsa, Alloh taolo unga dunyo va oxiratda yengillikni ato qilur. Kim musulmonning aybini yashirsa Alloh taolo uning aybini dunyo va oxiratda yashiradi. Modomiki banda birodariga yordam berar ekan, Alloh taolo uning yordamchisi bo‘ladi" (Imom Muslim rivoyati).
Alloh taolo barchalarimizni masjidlarni moddiy va ma’naviy obod etuvchi bandalari qatoridan bo‘lmog‘imizni nasibu ro‘zi aylasin. Omin!
Qur’on nozil bo‘lgan paytda odamlarga eng yaqin hayvon tuya bo‘lgan, shuning uchun ularning e’tibori tuyaga tortilyapti. Haqiqatda tuya bir mo‘jiza: uning tuzilishi-quloq, burun, ko‘z, oyoq, tuyoqlari sahro uchun moslashgan. Shuning uchun ham uni arablar sahro kemasi, deyishadi. Tuya issiq havoda yurishga moslashgan, suv ichmay bir necha kunlab yurishi mumkin va hokazo.
Endi, “sahro kemasi”ning yaratilishidagi ba’zi bir ajoyibotlarga qisqacha bo‘lsa ham nazar solaylik. Tuyaning ko‘zlari boshning yuqori qismiga joylashgan bo‘lib, ortga qarash imkonini beradi. Uning qovoqlari esa qumni to‘sishga moslashgandir.
Shuningdek, tuyaning burun kataklari va quloqlari ham qum kirishini to‘sadigan junlar bilan jihozlangandirlar. Sahroda shamol turishi bilan tuyaning tumshuqlari ham, quloqlari ham jismiga tortilib, qumdan zarar ko‘rmaydigan holatga kelib oladi.
Tuyaning tuyoqlari ham alohida shakldagi suyaklarga kiygizilgan go‘sht va teridan iborat qo‘lqop bo‘lib, qumda bundan boshqa tuyoq bilan yukli ravishda yurish mumkin emas.
Tuya sahroda och qolganda, quruq yog‘ochni, hatto tikonni ham yeb ketaveradi.
Tuyaning o‘rkachi o‘ziga xos ozuqa omboridir. Agar tuya sahroda och qolsa, o‘sha o‘rkachidagi “ombor”dan ozuqa olaveradi.
Sahroda eng zaruriy narsa suv hisoblanadi. Tuyani Alloh taolo bu ehtiyojiga ham moslab yaratgan. Avvalo tuya ter chiqmaydigan qilib yaratilgan. Ya’ni, u jismidagi suvni o‘zida saqlab turadi.
Qolaversa, tuyaning burni og‘ziga ulangan. Shuning uchun uning nafas olishi tufayli chiqqan bug‘ham yana og‘zi orqali ichiga qaytadi. Shu bilan birga tuya birdan ko‘p suv ichib olish qobiliyatiga ega. U oltmish litrgacha suv ichishi mumkin. Bu esa unga sahroda olti kundan o‘n kungacha suv ichmay yurish imkonini beradi.
Ushbu zikr qilingan narsalar Alloh taoloning, o‘sha tuyani yaratgan Zotning qudratiga dalil emasmi?
Ha, tuyaning va har bir jonzotning yaratilishiga ibrat nazari bilan aqlni ishlatib qaragan inson Allohning qudratiga tan bermay iloji yo‘q.
Ular tuyaning qanday yaratilganiga nazar solmaydilarmi? (G‘oshiya surasi, 17-oyat).
1. Tuya hayvonot olami tarixida eng eski hayvon turlaridan biridir. Evolyutsiyachilar nazariyasiga ko‘ra, tuya ham dinozavrlar bilan birga yo‘q bo‘lib ketishi kerak edi, lekin hech bir tabiat hodisasi uni yo‘q qilib yuborolmagan.
2. Tuya faqat sellyuloza (cho‘l va dashtlarda dag‘al o‘t va xashaklar, yantoq, saksovul) bilan oziqlanib, vitaminlarni va hayot uchun kerakli barcha kimyoviy moddalarning ko‘pini ishlab chiqaruvchi va shu tariqa hayotini davom ettiruvchi birdan-bir hayvondir.
3. Tuya bir necha ming yillardan hozirga qadar odamzotga tashuvchilik xizmatini qilayotgan yagona jonivordir. O‘rta Osiyo hududida bundan 100 yil avval ham tuyalar pochtasi mavjud bo‘lgan.
4. Tuyalar o‘z vaznining yarmiga teng — 250-300 kg yukni ko‘tara oladi, vazniga nisbatan 10-12% og‘irlikdagi yukni tortish kuchiga ega. Soatiga o‘rtacha 4 km tezlikda, kuniga 35-40 km masofani bosib o‘tadi. Agar ustida yuki bo‘lmasa, to‘xtovsiz 100 kilometr yo‘l bosa oladi.
5. Tuya bir ichishda 200 litrga yaqin suv ichadi. Sho‘r suvni ham ichaveradi. 100 litr suvni 10 daqiqada ichib tugatadi. Tuya bir haftagacha yemay, 34 kungacha suv ichmasdan yurishi mumkin. Suv bor joyni 50-60 kilometr uzoqlikdan his etadi.
6. Tuya suti tarkibida kalsiy, magniy, temir, fosfor, C, D vitaminlari, foydali mineral va mikroelementlar ko‘p bo‘lib, u sigir sutidan bir necha karra foydaliroq. Tuya suti – parhez mahsulot. Unda yog‘ va shakar miqdori sigirnikidan ancha kam. Tuya suti sutemizuvchilar ichida inson sutiga eng yaqinidir.
7. Tuyaning tana harorati tunda, sahro soviganda +34°C gacha pasayadi. Kunduzi 41°C darajagacha ko‘tariladi. Bu bois tevarak-atrofdagi havo harorati o‘zgarganda tuya deyarli terlamaydi va suv yo‘qotilishining oldi olinadi. Tuya juni quyoshda 70-80 gradusgacha qizisa-da, uning tana harorati 40 gradusda bo‘ladi.
8. Tuyaning o‘rkachida suv emas, yog‘ saqlanadi. O‘rkach tuya uchun ozuqa zaxirasi hisoblanadi. Tuya o‘rkachi qattiq ozuqani yeyishni boshlaganidan keyin paydo bo‘ladi, shuning uchun bo‘taloqlarning o‘rkachi bo‘lmaydi.
9. Tuyalar suvni o‘rkachlardagi yog‘lardan oladi, 100 gramm yog‘ning oksidlanishidan 107 gramm suv hosil bo‘ladi. O‘rkachdagi yog‘ haddan ziyod issiq havoda tana haroratini me’yorda ushlab turadi.
10. Tuya gavdasining yerga tegib turadigan qismlarida, ko‘kragi, tirsagi va tizzasida qadoqli tuzilmalar bor. Shu tufayli issiq (70°C gacha qizigan) yerda ham yota oladi.
11. Tuyaning ko‘zi favqulodda ko‘rish qobiliyatiga ega bo‘lib, 3-4 kilometrdan tahdidlarni aniqlay oladi. Uchta ko‘z qovog‘i, ikki qator uzun kipriklar ko‘zga qum kirishining oldini oladi. Qalin qoshlar, zich va qalin sochlar ko‘z va boshni quyosh nurlaridan himoya qilishga yordam beradi.
12. Tuyalar burniga qum kirib ketishining oldini olish uchun burun teshiklari ochilib-yopiladi.
13. Tuyaning ikkita labi bo‘ladi, ular mustaqil ravishda harakatlanib, tikanli cho‘l butalarini zararsiz yeya oladi.
14. Tuyaning quloqlari o‘tkir eshitish qobiliyatiga ega. Quloqlar ichkaridan va tashqaridan tuk bilan qoplangan bo‘lib, qumdan himoyalangan. Chang bo‘ronlari paytida tuyalar quloqlarini aylantira oladi.
15. Tuyaning tuyoqlari uzun bo‘lib, ularni qumga bir tekis taqsimlaydi va cho‘kib ketmaydi. Tuya otlar kabi oldinga va orqagagina emas, to‘rt tomondagi odam yo hayvonni tepa oladi. Tuyoqlaridagi elastiklik darajasi yuqori.
16. Tuyalar nafaqat issiq haroratli mintaqalarda, juda past haroratli joylarda ham yashay oladi. Ularda qishda sovuqqa bardoshli uzun va qalin himoya junlari o‘sadi, yoz oylarida esa to‘kiladi.
17. Urg‘ochi tuyalarning homiladorlik davri 12 oydan 14 oygacha. Tuyalarning egiz tug‘ish holati deyarli kuzatilmagan. Yangi tug‘ilgan bo‘taloqning vazni 34 kilogrammgacha bo‘ladi. U tug‘ilgandan yarim soat o‘tiboq yurishni boshlaydi.
18. Tuya — dunyoda eng qaysar jonivor. Agar u yotib dam olishni xohlasa, uni o‘rnidan qo‘zg‘atish juda qiyin. Uning jahlini chiqarsangiz, tuflab tashlaydi. U juda aniq tuflaydi va tupugi juda sassiq bo‘ladi. Chunki u oddiy so‘lak emas, naq oshqozondan otilib chiqadi.
19. Tuya dengiz yoki daryoda suza oladi.
20. Tuya arabchada “jamal” — “go‘zallik” ma’nosini bildiradi. Bu so‘z avval yunonlarga “kamēlos” shaklida o‘tib, undan inglizlarga “camel” tarzida o‘tgan.