Sayt test holatida ishlamoqda!
25 Dekabr, 2025   |   5 Rajab, 1447

Toshkent shahri
Tong
06:22
Quyosh
07:47
Peshin
12:28
Asr
15:18
Shom
17:03
Xufton
18:22
Bismillah
25 Dekabr, 2025, 5 Rajab, 1447

Rasululloh yig‘lagan onlar!

03.08.2016   10313   49 min.
Rasululloh yig‘lagan onlar!

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam insoniyat ichida Alloh taolodan eng ko‘p qo‘rqqan va Unga nisbatan eng taqvodor zot edilar. Zero ul hazrat Alloh taoloning Azamati va Qudratini barchadan ko‘ra yaxshiroq tanigan zot bo‘ganlar. Shuning uchun ham oldingiyu keyingi gunohlari kechirilishiga qaramay, goh Robb taolodan qo‘rqib gohida esa ummatlari uchun rahmat va shavqatdan yig‘laganlar. Rasuli akram sollallohu alayhi vasallamning muborak ko‘zlaridan taqvo, mehr va tashnalik yoshlari oqishiga sabab bo‘lgan holatlarga siz ham guvoh bo‘ling. 

Ummat uchun kuyinib yig‘laganlari

Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Menga Nabiy sollallohu alayhi vasallam  “Menga qiro’at qilib ber!”, dedilar. Men esa: “Sizga nozil bo‘la turib, men o‘qib beraymi?”, dedim. U zot “Ha, dedilar. Men Niso surasidan o‘qiy boshladim va Har bir ummatdan bir guvoh keltirib, seni ularning hammasiga guvoh etib keltirgan chog‘imizda hol qandoq bo‘lur?!”, oyatiga yetganimda, “Endi kifoya qiladi!”, dedilar. U zotga qarasam, yig‘layotgan ekanlar!”

Abdulloh ibn Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam Alloh taoloning Ibrohim alayhissalom haqidagi “Ey Robbim, albatta u(sanam)lar odamlardan ko‘pini adashtirdilar. Bas, kim menga ergashsa, u mendandir.oyatini va Iso alayhissalomAgar ularni azoblaydigan bo‘lsang, bas, albatta, ular Sening bandalaring. Agar ularni mag‘firat qiladigan bo‘lsang, bas, albatta, Sening O‘zing g‘olib va Hikmatli Zotdirsan., degan so‘zi haqidagi  oyatini tilovat qildilar va ikki qo‘llarini ko‘tardilab:  “Yo Alloh! Ummatim, ummatim!”, dedilar va yig‘ladilar!” Shunda Alloh azza va jalla aytdi: “Ey Jabroil! Muhammadga bor, holbuki Robbing  biluvchiroqdir, undan, seni nima yig‘latdi, deb so‘ra”, deb amr qildi. Bas, Jabroil alayhissalom u zotning oldigi kelib so‘radi va Alloh taologa u zotning aytgan gaplari xabarini berdi. Holbuki, U bilivchiroqdir. Alloh taolo esa: “Ey Jabroil! Muhammadga bor va unga, albatta seni ummating borasida rozi qilurmiz”- deb ayt, dedi”.

Abu Dovudning boshqa bir rivoyatida bu voqea kusuf namozida bo‘lgani va  u zot sajdalarining oxirida “uff, uff deb puflab, ketidan shunday duo qilganlari rivoyat qilinadi: “Ey Robbim! Men ular orasida ekanman, ularni azoblamaslikka va’da bermabmiding?! Ey Robbim! Istig‘for aytib tursalar, ularni azoblamaslikka va’da bermabmiding?!”. 

Ummatlarini sog‘inib yig‘laganlari 

Kunlarning birida  Rasululloh sollallohu alayhi vasallam yig‘ladilar. Buni ko‘rgan sahobalar: “Yo Rasululloh! Sizni nima yig‘latdi?”, deb so‘rashdi. U zot esa: “Birodarlarimni sog‘indim!”, deb javob berdilar. Sahobalar: “Bizlar birodarlaringiz emasmizmi, yo Rasululloh?”, deyishdi. Shunda ul Mahbub alayhis salom: “Yo‘q. Sizlar as'hoblarimsiz. Birodarlarim mendan keyin keladilar, meni ko‘rmasdan turib menga iymon keltiradilar!”, dedilar. 

Farzandlari Ibrohim alayhissalom uchun yig‘laganlari 

Anas ibn Molik roziyallohu aytadilar: “Biz Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga Abu Sayfning oldiga bordik u Ibrohim alayhissalomning enagasi edi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ibrohimni qo‘llariga oldilar va uni o‘pib, hidladilar. So‘ng  biz uning oldiga kirdik. Ibrohim jon berayotgan edi. Rasululloh yig‘lay boshladilar. Shunda Abdurrahmon ibn Avf: “Yo Rasululloh, yig‘layapsizmi?!”, deb so‘radi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Bu rahmatdir ey ibn Avf”, dedilar va yana: “Albatta ko‘zlar yosh to‘kadi, qalb mahzun bo‘ladi lekin biz faqatgina Robbimiz rozi bo‘ladigan gaplarni aytamiz! Biz sening firoqingdan mahzunmiz, ey Ibrohim!”, dedilar. 

Ayollari Xadicha roziyallohu anho uchun yig‘laganlari 

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam marhamat qildilar: “Insonlar menga kufr keltirganda, Xadicha menga iymon keltirdi. Isonlar meni yolg‘onchiga chiqarganda, u meni tasdiqladi. Insonlar meni mahrum qilganida, u meni moliga sherik qildi. Alloh taolo undan menga farzandlar berdi, boshqalaridan esa, yo‘q!” Imom Ahmad rivoyati.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Jabroil alayhissalom Nabiy alayhissalotu vassalomning oldiga kelib: “Yo Rasululloh! Bu Xadicha. Oldingizga kelayapti. Uning qo‘lida idish bor. Uning ichida zirovar yoki taom yoki suv yoki ichimlik bor. Agar u  oldingizga kelsa, unga Robbisidan salom yo‘llang va yana tillodan bo‘lgan unda shovqin va mashaqqat bo‘lmagan Jannat bashoratini bering!”, dedilar.

Onamizning kasallari og‘irlashdi. Tun uzoq va ko‘zyosh bilan o‘tdi. Sahar vaqti yaqinlashganda u zotning ko‘zlari ochildi va Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga hamda qizlariga uzoq tikildilar. Bu tikilish bilan onamiz o‘z suyuklilaridan uzoq va ortga qaytmas rihlatlari uchun ozuqa oldilar. So‘ng, o‘zlari uchun va’da qilingan, abadiy ne’matlar bilan burkangan o‘rinlarini ko‘rib, rozilik bilan tabassum qilgan holda ko‘zlarini yumdilar. Shu tariqa, Alloh taoloning yo‘lida, Uning diyni rivoji uchun tinimsiz harakat qilgan bu tana taskin topdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ko‘zlaridan yosh quyildi! Bu holatdan butun hovlini yig‘i ovozi tutdi! Tongda pok tobut uzra pokiza jasadni ko‘tarib borishardi. Ushbu pokiza jasadni qabr yoniga qo‘ydilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qabr ichiga tushib muborak qo‘llari bilan uni tekisladilar so‘ng pokiza tanani olib, unga so‘nggi bor mahzunlik va o‘kinch yoshlari quyilib turgan ko‘zlari bilan boqdilar va sekin qabrga qo‘ydilar! 

Zayd ibn Horisa roziyallohu anhuning vafotiga yig‘laganlari 

Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Zayd qatl qilinganda Usoma ibn Zayd Nabiy alayhissalomdan uzilib qoldi. U keyinroq Nabiy alayhissalomning oldilariga keldi. Keldi-yu yig‘lab yubordi. Uni ko‘rib Nabiy alayhissalom ham yig‘ladilar va: “Ey Usoma! Bizdan uzilib qolib, keyin kelib bizni mahzun qilyapsan!”, dedilar. Ertasi kuni u Nabiy alayhissalomning oldiga yana keldi. Shunda U zot: “Men seni kechagidan ham boshqacharoq holda ko‘ryapman?!”, dedilar. Usoma u zotga yaqinroq kelib yana yig‘lab yubordi. Bundan Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ham yig‘ladilar! 

Usmon ibn Maz’un roziyallohu anhuga yig‘laganlari 

Usmon ibn Maz’un Rasululloh sollallohu alayhi vasalmaga emikdosh ini edirlar. U kishi johiliyat davrida ham o‘zlari uchun xamrni harom qilgandilar. Islomga o‘n to‘rtinchi bo‘lib kirdilar. Habashistonga qilingan hijratda musulmonlarga amirlik qilganlar. Badrda ishtirok etganlar.

 Usmon Ibn Maz’un Badr jangidan keyin ko‘p yashamadilar. Sha’bon oyiga kelib u zotning dardlari og‘irlashdi.

 Ummul mu’minin Oisha roziyallohu anho aytadilar: “Usmon ibn Maz’un jonsiz yotganida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uni o‘pdilar va yig‘ladilar. U zotning muborak ko‘zyoshlari Usmonning yanoqlariga oqardi!

Ibn Abbos roziyallohu anhu aytadilar: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning qizlaridan biri vafot etganda ul zot: “Yaxshi salafimiz Usmon ibn Maz’unga borib qo‘shilgin!”, dedilar”.

U Madinada vafot etgan birinchi muhojirlardan va eng avval Baqi’ga dafn qilingan zot edi. Yana Rasululloh sollallohu alayhi vasallam u kishi haqida: “Alloh seni Rahmatiga olsin, ey Usmon! Sen dunyodan hech nima olmading, dunyo ham sendan hech nima ololmadi!”, dedilar. 

Sa’ad ibn Uboda roziyallohu anhu kasal bo‘lganda yig‘laganlari 

Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhu aytadilar: “Sa’ad ibn Ubodaning kasali og‘irlashib qoldi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam uni ko‘rgani keldilar. U zot bilan  Abdurrahmon ibn Avf, Sa’ad ibn Abu Vaqqos va Abdulloh ibn Mas’ud ham kelishdi. Rasululloh Sa’adning oldiga kirganlarida uni oila a’zolari qurshab olgan holda ko‘rdilar va hayajon bilan: “U vafot etdimi?!”, deb so‘radilar. Oilasi: “Yo‘q, yo Rasululloh!, deyishdi. Shunda Ul zot alayhissalotu vassalom yig‘ladilar! Nabiy alayhissalomning yig‘laganlarini ko‘rib, qavm ham yig‘ladi. So‘ng, Ul xazrat qavmga qarata: “Eshitmaganmisiz, Alloh taolo ko‘z yoshi uchun yoki qalb mahzunligi uchun azoblamaydi! Lekin mana buning uchun Azoblaydideb tillariga ishora qildilar – yoki mahrum qiladi. Albatta mayyit ahlinig unga aytib yig‘lashidan azoblanadi!”, dedilar. 

Mus’ab ibn Umayr roziyallohu anhuni ko‘rib yig‘laganlari

 Barro aytadilar: “Bizning oldimizga birinchi kelganlar Mus’ab ibn Umayr va ibn Ummu Maktum edi. Ular  bizga Qur’on o‘qib berardilar”.

 Mazkur sahobani Nabiy alayhissalom birinchi Aqaba bay’ati ishtirokchilari bilan birga Qur’on o‘qib, uni o‘rgatish uchun Madinaga jo‘natgandilar. U zot Makkada yashagan vaqtlarida boy badavlat bo‘lib yashaganlar. Madinaga hijratlaridan so‘ng faqirlikda kun kechirdilar.

Muhammad ibn Ka’ab sahobalarning biridan quyidagicha rivoyat qiladilar: “Masjidda o‘tirganimizda Mus’ab ibn Umayr kirib keldi. Uning egnida bir muncha yamog‘ solingan ko‘ylagi bor edi. Uning ilgari qanday boyliklar ichida yashagani-yu hozir esa qay holatga tushib qolganini ko‘rib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam yig‘lab yubordilar!”

 Hamza roziyallohu anhu uchun yig‘laganlari 

Uhud g‘azotidan keyin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam jang maydoniga tushdilar. Jangda shahid bo‘lgan musulmonlarni dafn qilish harakati boshlangandi. Shu orada ro‘paralaridan amakilari Hamza ibn Abdulmuttolibning jonsiz jasadi chiqib qoldi. Uning burni va ikki qulog‘i kesib olingan, jigari sug‘urib olingan hatto bir cheti tishlangan va yana tanasiga nayza sanchilgan edi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qattiq yig‘ladilar. U zotning bu yig‘lashlaridan as'hoblar ham yig‘lashdi!

 Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhu aytadilar: “Biz Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning Hamza uchun yig‘laganlaridan ko‘ra qattiqrog‘ yig‘laganlarini hech ham ko‘rmaganmiz! Uni qibla tomonga qo‘ydilar so‘ng janoza o‘qidilar. Yig‘ilari kuchayib hatto hungragan ovozlari eshitildi. U kundagi shahidlarning ko‘rinishi juda dahshatli edi!

(Uhud jangidan keyin mushriklarning ayollari ko‘plab shahidlarning quloq, burun va boshqa a’zolarini kesib olishgandi.)

 Mo‘ta jangi kuni yig‘laganlari 

Mo‘ta jangi musulmonlar uchun juda og‘ir jang edi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamnink ko‘rsatmalari bilan uch ming kishilik qo‘shin Rumlik nasarolarning ikki yuz ming kishilik qo‘shiniga qarshi kurashishi kerak edi. Aslida, Rumliklarning o‘zlari Rasululloh sollallohu alayhi vasallam taraflaridan ular uchun elchi qilib yuborilgan sahobiy Xoris ibn Umayrni qatl qilishdi va musulmonlarga qarshi jang uchun o‘z qo‘shilarini yig‘ishda davom etishdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam musulmon lashkarlarga Zayd ibn Horisa roziyallohu anhuni amir etib tayinladilar. Agar Zaydga biror gap bo‘lsa, musulmonlarga Ja’far ibn Abu Tolib, agar unga ham biror gap bo‘lsa, Abdulloh ibn Ravoha boshchilik qilishini aytdilar. Shu tariqa musulmonlar  yo‘lga chiqdi. Rum askarlariga peshvoz chiqib, shiddatli jang boshlashdi. Bu orada Nabiy sollallohu alayhi vasallam Madinada qolgan kishilarga ushbu jangning holatidan xabar berib turdilar.

Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam Zayd, Ja’far va ibn Ravohaning xabari kelishidan avval odamlarga ularning o‘lganligini bildirdilar. U zot: “Bayroqni Zayd oldi. U musibatga uchradi. So‘ngra bayroqni Ja’far oldi. U ham musibatga uchradi. Endi bayroqni ibn ravoha oldi. Bas, u ham musibatga uchradi”, der va ko‘zlaridan duv-duv yosh to‘kilar edi!

 “Nihoyat bayroqni Allohning qilichlaridan bir qilich oldi va ularga fathu nusrat keldi, dedilar.

Alloh taolo Ul muhtaramga salovat va salomlarimizni yetkazsin!

 

 

 

Internet ma’lumotlari asosida

“Mulla Abdug‘affor hoji” jome masjidi imom xatibi 

Ikrom Karimov tayyorladi

Siyrat va islom tarixi
Boshqa maqolalar
Maqolalar

SUKUT saqlashning 702 ta eng muhim FOYDASI

23.12.2025   4800   15 min.
SUKUT saqlashning 702 ta eng muhim FOYDASI

(5 qismdan iborat)

(faqat ASOSIYLARI) ni ULUG‘  USTOZ  ULAMOLARIMIZ  bayon  qilib  berganlar:

   

      (1-qism)

KALOMULLOH – QUR’ONI  KARIMDA

MЕHRIBON  PARVARDIGORIMIZ

MARHAMAT  QILADI:

 

►«Qur’on o‘qilganda uni tinglangiz va sukut saqlangiz! Shoyad shunda rahm qilingaysiz!» (A’rof surasi 7/204 oyat);

 

►«Yurganingda o‘rtahol yurgin va ovozingni past qilgin! Chunki ovozlarning eng yoqimsizi eshaklar ovozidir» (Luqmon surasi 31/19 oyat);

 

►«Allohning rahmati sababli Siz, ey, Muhammad, sahobalarga muloyimlik qildingiz. Agar dag‘al va toshbag‘ir bo‘lganingizda, albatta, ular atrofingizdan tarqalib ketgan bo‘lur edilar. Bas, ularni afv eting, gunohlari uchun kechirim so‘rang va ular bilan kengashib ish qiling!» (Oli Imron surasi 3/159 oyat);

 

►«Ey, Muso! Siz o‘zingiz va birodaringiz Horun Mening oyatlarimni odamlarga olib boringiz va Meni zikr qilishda sustlik qilmangiz! Ikkingiz Fir’avnning oldiga boringiz, chunki u «Men – xudoman», deb haddidan oshdi. Bas, unga yumshoq so‘z aytingiz! Shoyad, u eslatma olsa yoki halok qilishimdan qo‘rqsa» (Toho surasi 20/42-44 oyatlar);

 

►«Ularning ko‘p shivirlashib gaplashishlarida yaxshilik yo‘qdir. Magar sadaqa berishga, ezgulikka yoki odamlar o‘rtasini isloh qilishga buyurgan bo‘lsalar, bu yaxshidir. Kimda-kim Alloh rizosi uchun shu ishlarni qilsa, unga ulkan mukofot berajakmiz» (Niso surasi 4/114);

 

►«Mo‘minlar najot topdilar. Ular namozlarida o‘zlarini kamtar tutuvchidirlar. Ular behuda so‘z va ishlardan yuz o‘giruvchidirlar» (Mu’minun surasi 23/1-3 oyatlar);

 

►«Qasamki, agar bergan ne’matlarimga shukr qilsangiz, albatta, ularni yanada ziyoda qilurman. Bordi-yu, noshukrchilik qilsangiz, albatta, azobim ham juda qattiqdir» (Ibrohim surasi 14/7 oyat);

 

►«Faqat Allohgagina sig‘inasiz, ota-ona, qarindosh, yetim va miskinlarga yaxshilik qilasiz, odamlarga shirinso‘z bo‘ling...» (Baqara surasi 2/83 oyat);

 

►«Zotan, o‘ng va chap tomonda o‘tirgan ikki yozib turuvchi farishta qabul qilib yozib tururlar. U biror so‘zni talaffuz qilsa, albatta, uning oldida hoziru nozir bo‘lgan bir kuzatuvchi (so‘zni yozib oluvchi farishta) bordir» (Qof surasi 50/17-18 oyatlar);

 

►«Holbuki, sizlarning ustingizda barcha so‘zingiz va ishingizni yodlab turuvchi farishtalar bor. Ular nomai a’molga yozuvchi ulug‘ zotlardir. Ular siz qilayotgan ishlarni bilurlar» (Infitor surasi 82/10-12 oyatlar);

 

►«Kimki tavba qilib ezgu ishlarni qilsa, bas, albatta, u Alloh rizosi va mag‘firatiga qaytgan bo‘lur. Ular (Rahmonning suyukli bandalari) yolg‘on guvohlik bermaslar va behuda so‘z yo ish oldidan o‘tgan vaqtlarida olijanoblik bilan undan yuz o‘girgan holda o‘tarlar» (Furqon surasi 25/71-72 oyatlar);

 

►«Ey, mo‘minlar! Allohdan qo‘rqingiz va to‘g‘ri so‘zlangiz! Shunda Alloh ishlaringizni o‘nglar va gunohlaringizni mag‘firat etar. Kimki Allohga va Uning payg‘ambariga itoat etsa, bas, u ulug‘ yutuqqa erishibdi» (Ahzob surasi 33/70-71 oyatlar).

 

 

JANOBI  PAYG‘AMBARIMIZ

RASULULLOH  SALLALLOHU  ALAYHI  VASALLAM

MЕHR-MURUVVAT  TARIQASIDA  MARHAMAT  QILADILAR:

 

>«Kim Allohga va Oxirat kuniga imon keltirgan bo‘lsa, yaxshi gap gapirsin yoki jim tursin!» (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyatlari);

 

>«Jim turgan najot topibdi» (Imom Termiziy rivoyatlari);

 

> «Haq bo‘la turib, janjalni tark etgan kishiga — jannat  yonidagi bir uyga kafilman!

> Hazildan bo‘lsa ham, yolg‘onni tark etgan kishiga — jannat o‘rtasidagi bir uyga kafilman!

> Chiroyli xulqli kishiga — jannatning eng yuqorisidagi bir uyga kafilman!» (Imom Abu Dovud rivoyatlari);

> «Haqiqiy musulmon – boshqa musulmonlar uning tili va qo‘lidan ozor ko‘rmagan odamdir» (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyatlari);

> «Kim sukut qilsa, najot topdi» (Imom Termiziy rivoyatlari);

> «Kimning gap-so‘zi ko‘p bo‘lsa, ko‘p gapirsa, ko‘p xato qiladi. Ko‘p xato qilgan odamning gunohi ortadi. Gunohi ko‘p odamga do‘zax munosibroqdir»;

> «Bandaning musulmonligi go‘zal bo‘lishining belgilaridan biri — uni o‘ziga aloqasi yo‘q narsalardan sukut qilishi» (Imom Termiziy va Imom Ibn Moja rivoyatlari);

> «Odam bolasining har bir so‘zi unga qarshi hisoblanadi, faqat yaxshilikka buyurish, yomonlikdan qaytarish yoki Allohni zikr qilish bundan mustasno» (Imom Termiziy rivoyatlari);

> «Mo‘minlarning imoni eng mukammali — xulqi go‘zal bo‘lganlaridir» (Imom Termiziy rivoyatlari);

> «Ota-onaga duo qilishni tark etish rizqni kesadi»;

> «Albatta, odamlarga go‘zal xulqdan afzalroq narsa berilmagan» (Imom Tabaroniy rivoyatlari);

> «Uch toifa kishining qo‘lga kiritgan narsasida baraka bo‘lmaydi va qayerda bo‘lsa ham xorlanadi:

> Mening nomimni eshitganda salavoti sharif aytmagan;

> Ramazon oyiga hurmat ko‘rsatmagan;

> Ota-onasi tirik bo‘la turib, ularni xursand qilmagan»;

> «Yarimta xurmo bilan bo‘lsa ham o‘zingizni do‘zaxdan saqlang! Agar kimki buni topolmasa – shirin so‘z bilan!»;

> «O‘ziga tegishli bo‘lmagan narsalarni tark etishi – kishining yaxshi musulmon ekanligidan dalolatdir» (Imom Termiziy rivoyatlari);

> «Ikki ne’mat borki, ko‘pchilik insonlar uning qadriga yetmaydilar. Ular:  sihat-salomatlik va xotirjamlikdir» (Imom Buxoriy rivoyatlari);

> «Yer yuzidagilarga rahm qiling, osmondagi Zot sizga rahm qilgusidir»;

> «Bir kishiga tabassum bilan yaxshi so‘z aytish – sadaqadir» (Imom Buxoriy rivoyatlari);

> «Besh narsadan oldin besh narsani g‘animat biling: keksaligingizdan oldin yoshligingizni, betobligingizdan oldin salomatligingizni, faqirligingizdan oldin boyligingizni, bandligingizdan oldin bo‘sh vaqtingizni,   o‘limingizdan oldin tirikligingizni!» (Imom Hokim rivoyatlari);

> «Qo‘shnilaringiz sizni “yaxshi odam” deyishayotgan bo‘lsa, demak, siz – yaxshisiz. Agar ular sizni “yomon odam” deyishayotgan bo‘lsa, demak, siz – yomon odamsiz»;

> «Sadaqaning afzali – kelisholmay qolganlarning o‘rtasini isloh qilishdir» (Imom Abu Dovud rivoyatlari);

> «Biror kishi bor aybingizni aytib, sizni haqoratlasa, siz uni unda bor aybi bilan ham haqoratlamang. Shunda buning savobi sizga, gunohi unga bo‘lur»;

> «Kim agar birovning aybini aytib, odamlarga oshkor qilsa, to o‘zi ham shu aybni qilmasdan dunyodan ketmaydi»;

> «Kimiki biror mo‘min kishining aybi yoki gunohini bilib turib, uni fosh etmay yashirsa, go‘yo tirigicha ko‘milgan go‘dakni tiriltirganchalik savobga ega bo‘lur» (Imom Bayhaqiy rivoyatlari);

> «Kimki bir musulmonning aybini yashirsa, Alloh dunyo-yu oxiratda uning aybini yashiradi»;

> «Har bir qilinadigan yaxshilikka sadaqa savobi berilur»;

> «Qaysi kishi o‘zganing aybini ko‘rib, uni yashirsa, xuddi tiriklay ko‘milgan qizni qabridan qutqargan kabi bo‘ladi» (Imom Abu Dovud rivoyatlari);

> «Kimki bir chumchuqni bekordan-bekor o‘ldirsa, Qiyomat kunida u chumchuq Arsh oldiga kelib, baland ovoz bilan: “Parvardigorim, bu bandadan so‘ragin, nima uchun meni behuda o‘ldirdi ekan?” deydi»;

> «Zolim bilan birga yurgan odam jinoyat sodir qilibdi»;

> «Birodaringiz zolim bo‘lsa ham, mazlum bo‘lsa ham unga yordam bering!» (zulm ildiziga bolta urish – ham zolimga, ham mazlumga yordamdir);

> «Maslahatni aql egalaridan so‘ranglar – to‘g‘ri yo‘l topasizlar. Ularning aytganidan chiqmang – pushaymon bo‘lasizlar»;

> «Kim bir musulmonning gunohini yashirsa, Alloh uning gunohini dunyoda ham, oxiratda ham yashiradi»;

> «Kimniki Alloh Taolo do‘st tutsa, unga odamlarning hojatlari tushadigan qilib qo‘yadi»;h

> «Siz yaxshilikni unga munosib bo‘lganga ham, bo‘lmaganga ham qilavering. Agar siz ezgulikka loyiq odamni topsangiz, demak, u ezgulik ahlidir, agar unday odamni topmasangiz, demak, siz o‘zingiz ezgulik ahlidansiz»;

> «Kimki biror gunoh ish qilishni niyat qilsa-yu, so‘ngra niyatidan qaytsa, unga bir yaxshilik savobi yozilajak»;

> «Butun umr ezgulikni tilanglar!»;

> «Odamlarning yaxshisi – kishilarga manfaati ko‘p tekkanidir»;

> «Ummatimning rahmdillaridan va shafqatlilaridan fazilat istanglar! Chunki sizlar ularning qanotlari ostida yashaysizlar»;

> «Mazlumning duosidan saqlaninglar, garchi u kofir bo‘lsa ham. Chunki uning duosi to‘siqsizdir»;

«Odamlardan bo‘lgan yaxshilikka minnatdorchilik izhor qilaolmagan odam — Xudoga ham shukr qila olmaydi»;

> «Sizlardan birortangiz o‘zi uchun yaxshi ko‘rgan narsani birodari uchun ham ravo ko‘rmaguncha, mo‘min bo‘la olmaydi» (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyatlari);

> «Allohning ne’matlari bilan yaxshi qo‘shnichilik qilinglar, zero u biror oiladan ketib qolsa, qaytib kelmasligi mumkin»

> «Kimki yaxshilik ko‘chatini qadasa, orzu qilgan hosilini yig‘ib oladi va kimki yomonlik urug‘ini sepsa, afsus-nadomat mevasini terib oladi»;

«Gunohli gapni eshitgan kishi ham uni aytganning sherigidir»;

> «Biror banda dunyoda bir bandaning aybini yashirsa, Alloh taolo Qiyomat kuni uning ayblarini yashiradi» (Imom Muslim rivoyatlari);

«Kim o‘zining haq ekanini bilib turib, tortishuvni to‘xtatmasa, imonda haqqoniylik darajasiga yetmagan bo‘ladi»;

«Janjalni avval tugatgan kishiga jannatdan bir saroy beriladi»;

«Kim haqsiz bo‘la turib janjalni to‘xtatsa, unga jannatning chetidan bir saroy beriladi.

Kim haq bo‘la turib janjalni to‘xtatsa, unga jannatning o‘rtasidan bir saroy beriladi»;

«Kim musulmon birodarining aybini yashirsa, Alloh uning aybini Qiyomat kuni yashiradi. Kim musulmon birodarining aybini oshkor qilsa, Alloh uning aybini oshkor qiladi, hatto uni o‘z uyida ham sharmanda qiladi» (Imom Ibn Moja rivoyatlari).

 

 

SAHOBAI KIROMLARDAN NAQL:

 

♦ «Biz Rasulullohning oldilarida hisob-kitobidan qo‘rqqanimiz uchun ko‘p sukut qilardik».

♦ Soib raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sallallohu alayhi vasallamning huzurlariga keldim. Bas, odamlar meni maqtay boshladilar va go‘zal axloqlar bilan zikr qila boshladilar. Shunda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam:

 

“Rost aytdingiz! Otam, onam sizga fido bo‘lsin! Siz sherigim edingiz. Qanday ham yaxshi sherik edingiz.

Xilof ham qilmas edingiz. Talashib-tortishmas ham edingiz” dedim» (Imom Abu Dovud va Imom Nasoiy rivoyatlari).

 

: ushbu hadisi sharifning roviysi Soib ibn Abu Soib raziyallohu anhu avvallari Payg‘ambar sallallohu alayhi vasallamning sheriklari bo‘lgan edilar. Ikki sherik bir-birlarini juda ham yaxshi bilar edilar. Shuning uchun ular bir-birlarini vasf qilishda boshqalardan ko‘ra afzal edilar.

 

Soib ibn Abu Soib raziyallohu anhuning Payg‘ambar sallallohu alayhi vasallamga qilgan vasflarida U Zotning talashib-tortishish odatlari yo‘qligi aytilmoqda.

 

 

ULUG‘LARDAN   HIKMATLAR:

⇒ «Sukut – hikmat, lekin unga amal qilganlar juda oz».

 

⇒ «Kishi faqat kerakli gapni aytsin. Keraklisi kam, keraksizi ko‘pdir».

 

⇒ «Insonni yiqitadigan narsalarning eng ko‘pisi — tilidir».

 

⇒ «Kim “Muhammad sallallohu alayhi vasallamga ummatman, U Zotga ergashaman, U Zotdan o‘rnak olaman”, desa, hech ham talashib-tortishuvchi bo‘lmasin!».

 

«Sunnat ermish, kofir bo‘lsa, berma ozor,

Ko‘ngli qottig‘, dil ozordin Xudo bezor,

Alloh haqi, ondog‘ qulg‘a sijjin tayyor,

Donolardin eshitib, bu so‘z aydim mano»

(Hoja Ahmad Yassaviy).

 

⇒ «Har kim gapiradi, lekin kam odam sukutning qiymatini tushunadi».

 

⇒ «Jannatda faqat pok so‘z. Shuning uchun dunyoda ham pok so‘z — yoxud sukut afzal».

 

⇒ «Kishi sukut orqali o‘z yuragini, aqlini, vaqtini va obro‘yini saqlab qoladi».

 

⇒ «Kimki bir ko‘ngli buzug‘ning xotirin shod aylagay,

 Oncha borkim, Ka’ba vayron bo‘lsa, obod aylagay»

⇒ «Ko‘p so‘z — ko‘p xato. Sukut — qutqaruv».

⇒ «Aqlli kishi avval o‘ylaydi, keyin gapiradi».

⇒ «Bilimning ko‘pchiligi – so‘zda emas, sukutdadir».

⇒ «Agar bo‘lsang ipak kabi muloyim,

 Muloyim sen bo‘lsang, quling bo‘layin.

Qulog‘imga bergan panding olayin,

Kishiga qattiq so‘z aytuvchi bo‘lma»

⇒ «Sukut orqali inson gunohdan, xusumatdan, fitnadan saqlanadi».

 

⇒ «Tilni himoya qiladigan eng kuchli devor — sukut».

 

⇒ «Odamning yaxshiligi uning tilida namoyon bo‘ladi».

 

⇒ «Agarchi ul oyoq ostidadur xor –
Xudo maxluqidur, og‘ritma zinhor!
Takabbur qilmag‘il, ey, bema’oniy,
Faloniy o‘g‘lidurman deb faloniy!
»
                                                                      (So‘fi Ollohyor quddisa sirruhu).

 

⇒ «Tilga ega bo‘lgan inson — axloqiga ega bo‘lgan inson».

 

⇒ «Sukut – taqvo alomatlaridan».

 

⇒ «Sukut — ibodat sifatida ham bo‘lishi mumkin».

 

⇒ «Burung‘i holig‘a qilma nazzora,
Ani Tangrim aziz etsa na chora?!?
Ishonma otag‘a, qolma talabdin!
Qiyomatda so‘ralmasdir nasabdin
»

So‘fi Ollohyor quddisa sirruhu).

 

⇒ «Mo‘minning sifati — foydasiz gapdan saqlanish va sukut bilan nafsini himoya qilish».

 

⇒ «Agar so‘z yaxshilikka olib bormasa, sukut afzal».

 

⇒ «Gapni faqat yaxshi va haq so‘z bilan aytish darkor. Nojoiz, qattiq, fitnaga olib keladigan so‘zdan sukut qilish – Alloh amriga muvofiq».

 

⇒ «Agar sen qiblaga burmasang yuzni,

Besh mahal sajdayu namozing bekor.

Jannatga hech qachon tikmagil ko‘zni

Agar bir mo‘minga yetkazsang ozor»

(Abdulla Oripov).

 

⇒ «Sidq va xulqning belgisi — nazorat qilingan til».

 

⇒ «So‘zda tejamkorlik — kamso‘zlik va sukutga yaqin bo‘lgan odob».

 

⇒ «Agar so‘z rost va haq bo‘lmasa, sukut afzal».

 

⇒ «Qo‘pol so‘z — ilon gazagidek zararli».

⇒ «Makkaga yetti qat borgancha bo‘lur,

Boshini silasang o‘ksik insonni»

(Abdulla Oripov).

 

⇒ «Bekorchi va behuda so‘zlarni gapirish ham nafs kasalligidir».

 

⇒ «Sukut qiladigan odam kam gunoh qiladi, chunki har so‘z qayd qilinadi».

 

⇒ «Behuda so‘z ham “behuda ishlar”dan. Mo‘min bundaydan o‘zini olib qochadi».

 

⇒ «Qo‘pol so‘zdan sukut qilgan inson o‘zini ham, boshqani ham azobdan saqlaydi».

 

⇒ «Kamgap bo‘ling! Og‘zi yopiq baliqni hech kim qarmoqqa tushira olmaydi. Siz ham og‘zingizni yoping. Chunki qanchadan-qancha insonlar sizning xatolaringizni ovlash payida yurgan bo‘ladi. Siz xuddi mayin yomg‘ir kabi bo‘lingki, yomg‘ir qayerga yog‘sa, o‘sha yerga manfaat yetkazadi».

 

                    (Davomi bor...)

 

Ibrohimjon domla Inomov

Maqolalar