Misrning “Shuruq” gazetasida nashr bosh muharriri Imomiddin Hasanning O‘zbekistonning tarixiy-madaniy merosiga bag‘ishlangan maqolasi e’lon qilindi, deb xabar bermoqda “Dunyo” axborot agentligi.
Bu haqda misrlik jurnalist 27 oktyabr kuni mamlakatimizda bo‘lib o‘tgan parlament saylovlarini yoritish doirasida O‘zbekistonga safari yakunida shuni ma’lum qildi.
Uning yozishicha, O‘zbekistonda hayratlanarli tomoni shundaki, o‘tmish va bugungi kun bir-biriga yaqin, bir-birini to‘sib qo‘ymaydi. Bu qadimiy tarixga ega, o‘ziga xos merosga ega, dunyoga buyuk allomalar – Al-Xorazmiy, Abu Ali Ibn Sino, Al-Beruniy, An-Nasafiy, Az-Zamaxshariy va At-Termiziy, Burhon Ad-Din Al-Marginaniy, Al-Farg‘oniy va boshqalarni ato etgan mamlakat.
“Yuqorida aytilganlarning barchasi tarixda va o‘tmishda, lekin men 27 oktyabr kuni Misr parlament delegatsiyasi tarkibida parlament saylovlarini kuzatish uchun O‘zbekistonga tashrif buyurganimda, e’tiborimni mamlakat nafaqat so‘zda, balki amalda ham o‘z tarixi va olimlarini hurmat qilishiga qaratdim. ”, - deya o‘rtoqlashadi muallif.
– O‘tgan uch yil ichida Toshkent, Samarqand, Buxoro, Farg‘ona va Marg‘ilonda bu yurtga qilgan uch marta tashrifim chog‘ida bunga guvoh bo‘ldim.
Misrlik jurnalistning fikricha, O‘zbekiston YUNESKOning “Jahon xotirasi” fondiga kiritilgan nodir islom qo‘lyozmalarini to‘plash bo‘yicha dunyoning ko‘plab davlatlaridan oldinda. Uning yozishicha, O‘zbekiston me’morchiligi xalq tarixining timsoli hisoblanadi: Samarqandning mahobatli minoralaridan tortib, Buxoroning murakkab koshinlarigacha, har bir bino mintaqa o‘tmishidan hikoya qiladi.
“Men go‘zallik va tarixdan hayratda qoldim va merosga qanday munosabatda bo‘lish kerakligi haqida xabardorlikni oshirishni hohlardim. Bu meros nafaqat mamlakat va uning zamonaviy aholisiga, balki butun insoniyat va kelajak avlodlariga tegishlidir”, - deya xulosa qiladi Imomiddin Hasan.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Matbuot xizmati
Savol: Lavhul mahfuz va qalam nima? Ular haqida tushuncha bersangiz?
Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym.
“Lavh” - Alloh xaloyiqning taqdirlarini yozdirgan narsadir.
“Mahfuz” saqlangan ma’nosida bo‘lib, u boshqalarning nazari tushishi va o‘zgarish yoki buzilishlardan muhofaza qilingan deganidir.
“Qalam” mazkur lavhga Alloh taoloning amri bilan bandalarning qadarlarini yozgan vositadir.
Mo‘min-musulmon odam lavh va qalamga iymon keltirmog‘i vojib. Bu ikki narsa ham g‘aybiyot turkumiga kiradi. Bu haqda Sadriddin Hanafiy rohimahulloh bunday zikr qilganlar: "Lavh, qalam va u bilan lavhga yozilgan narsalarga iymon keltirish vojibdir.
Alloh taolo bunday xitob qilgan: “Balki U Qur’oni Majiddir. Lavhul Mahfuzdadir” (Buruj surasi, 21–22-oyatlar).
Boshqa bir oyatda bunday xitob qiladi: “Nuun. Qalam bilan va satrlarga yozadigan narsalar bilan qasam” (Qalam surasi, 1-oyat).
Shuningdek, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: “Albatta, Alloh lavhul mahfuzni oq durdan yaratgandir. Uning sahifalari qizil yoqutdandir. Uning Qalami nurdir. Kitobi nurdir. Unda har kuni Alloh uchun uch yuz oltmish lahza bor. Uning kengligi osmon bilan yerning orasicha. Har kuni unga uch yuz oltmish marta nazar soladi. Xalq qiladi (yaratadi), rizq beradi, o‘ldiradi, tiriltiradi, aziz qiladi, xor qiladi. Xohlagan narsasini qiladi” (Imom Tabaroniy “Mo‘jamul kabir”da rivoyat qilgan).
Qalam haqida Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: “Albatta, Alloh birinchi xalq qilgan narsa qalamdir. Bas, unga: “Yoz!” dedi. U: “Ey Robbim, nimani yozay?” dedi. U Zot taboraka va taolo: “Qiyomatgacha bo‘ladigan har bir narsaning taqdirini yoz”, dedi.
(Imom Abu Dovud Uboda ibn Somit roziyallohu anhudan rivoyat qilgan. "Sharhi aqiydatut-tahoviyya" kitobi). Vallohu a’lam.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo markazi.