Bismillahir Rohmanir Rohiym
Kitob xolis suhbatdosh, to‘g‘riso‘z va sodiq do‘stdir. Sizdan malollanmaydigan hamrohdir. Mol-dunyoingiz uni qiziqtirmaydi.
Sizga makr-hiyla ham qilmaydi, munofiqlarcha aldamaydi, yolg‘on so‘zlamaydi. Kitob haqiqiy do‘stdir.
Kitobga qaraganingiz sari undan foyda olasiz, zavq-shavq tuyasiz va rohatlanasiz, zehningiz oydinlashadi, tilingiz ravon bo‘ladi, ifodangiz ko‘rkam, ruhingiz tetik, qalbingiz obod bo‘ladi, sizga xalq hurmatini, podshohlar sadoqatini in’om etadi.
Kitob sizga tunu kun va har yerda yaxshilik qiladi.
Kitob bir lahza ham orom olmaydi. U bedorlikdan charchamaydigan, keragida sizga yordamlashib keladigan muallimdir.
Undan yiroqlashsangiz ham sizdan ranjimaydi, berayotgan foydasini to‘xtatib qo‘ymaydi, sizga itoat qilishda davom etaveradi.
Agar dushmanlaringiz ishi yurishib qolsa, sizni tashlab ular tomonga og‘ib ketmaydi. Qachon u bilan birga sizni yuksaklarga eltuvchi pillapoyaga qadam qo‘ysangiz yoki ma’rifat arqoniga osilsangiz, ya’ni mashaqqat bilan yetiladigan qaysi ishga kirishsangiz, siz uchun uning o‘zi yetarli yordamchidir.
Ko‘proq kitob o‘qishni hammamiz ham hohlaymiz, albatta. Lekin bunga doim ham imkon topmaymiz yoki himmat qilmaymiz.
Avvalo nima uchun kitob o‘qish kerakligini tushunib yetishimiz kerak.
Niyatni aniq qilib olishimiz kerak.
O‘zimizga vazifa belgilab olishimiz lozim. (Masalan, 10 bet o‘qiyman).
Mutolaani qiziqarli, hajmi kichikroq kitoblardan boshlashimiz kerak.
Bo‘sh vaqtdan unumli foydalanishimiz kerak. (Bo‘sh vaqt bo‘ldi deguncha kitob mutolaa qilishga oshiqishimiz lozim, telefonga emas).
Kitob o‘qishdan chalg‘itadigan omillarni cheklashimiz darkor.
Qog‘oz kitoblarni ko‘p o‘qishlik kerak. (Elektron qurilmalarda kitob o‘qiyotganimizda internetga kirib ketamiz va mutolaani tashlab qo‘yamiz).
Kutubxonalarga ko‘proq borishni odat qilishlik kerak.
Ovqatlanish va boshqa reflekslarimiz bo‘lganidek, ko‘proq kitob o‘qishni ham refleksga aylantirishimiz lozim.
Kitob bilan birga ekanmiz, o‘zimizni yolg‘iz va chorasiz his qilmaymiz. Hech bo‘lmaganda, kitob bizni uyimiz, ish joyimiz oldidan o‘tuvchi yo‘lovchilarga maqsadsiz qarab o‘tirishdan saqlaydi. Bu bilan biz dunyo va oxiratda juda katta foydaga erishgan bo‘lamiz inshaalloh.
Muhammad Quddus Abdulmannon,
“Yetti chinor” jome masjidi imom-noibi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bandadan xato sodir bo‘lmasligi mumkin emas, balki sodir bo‘lgan xatolarni tuzatishga intilish — ana shu bandalik xususiyatidir. Odam bolasidan xato sodir bo‘lishi oddiy hol. Xatolarni afv etish esa hamma ham qila olmaydigan, oxiratda sharaf bo‘ladigan xislatdir.
Yevropalik bir faylasuf: «Olovni haddan ziyod yoqib yuborma, dushmandan oldin o‘zingni kuydirib qo‘ymasin», deydi.
Bir odam hazrati Abu Bakr roziyallohu anhuga: «Men seni shunday haqorat qilamanki, u sen bilan birga qabringgacha boradi», dedi. Abu Bakr roziyallohu anhu: «Sening haqorating qabrgacha men bilan emas, balki o‘zing bilan birga boradi», dedilar.
Xullas, Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu uning axloqsizligiga e’tibor ham bermadilar.
Qur’oni Karim johil kishilardan yuz o‘girib o‘tib ketishni va behuda ishlardan batamom saqlanishni ta’lim bergan va ta’kidlagan.
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi:
«Bir kishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga kelib: «Yo Allohning Rasuli! Xizmatkorimning xatolarini necha marotaba avf qilayin?» deb so‘radi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam unga javob qilmay jim turdilar. U yana qayta so‘radi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Har kuni yetmish marotaba» dedilar.
Imom Termiziy rivoyati.
Hadisdan olinadigan foyda shuki, xatolarni avf qilishning haddi belgilangan emas. Agar xodim har kuni yetmish marotaba xato qilsa ham, uni kechirish go‘zal xulq va rahm-shafqatning talabidir.
«Nasihatlar guldastasi» kitobidan