Nabiy sollallohu alayhi vasallam rasul bo‘lib yuborilishlari bilan payg‘ambarlik davri yakuniga yetdi. Bu – qiyomat kuni yaqinligini bildiradi. Axir u zotning risolatlaridan so‘ng boshqa payg‘ambar ham, yangi shariat ham bo‘lmaydi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Qiyomat kuni va mening rasulligim ikki barmoq kabidir” (Imom Buxoriy rivoyati).
Anas roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda esa Nabiy alayhissalom: “Qiyomat kuni va mening rasulligim ikki barmoq kabidir” (Imom Muslim rivoyati) deya ko‘rsatkich va katta barmoqlarini jamladilar.
Qays ibn Abu Hazim Abu Jubayr roziyallohu anhudan qilgan rivoyatida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Men Qiyomat kuni yaqinlashishi boshlanishida yuborildim”, deganlar (Imom Hokim rivoyati).
Imom Qurtubiy rahimahulloh aytadi: “Qiyomat kunining birinchi belgisi bu – Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning payg‘ambar bo‘lib yuborilishlari sanaladi. Chunki u zot alayhissalom oxirzamon payg‘ambari va u zotdan so‘ng boshqa payg‘ambar kelmaydi”.
Alloh talo bunday marhamat qiladi: “Muhammad sizlarning erkaklaringizdan birortasiga ota emasdir, balki u Allohning elchisi va payg‘ambarlarning muhridir. Alloh barcha narsani biluvchi Zotdir” (Ahzob surasi, 40-oyat).
Ushbu oyatda Alloh taolo Muhammad alayhissalomni “Payg‘ambarlarning muhri” deb atadi. Zero, har bir muhim yozma hujjat so‘nggida muhr bosilgani kabi oxirgi payg‘ambar kelgach, nubuvvat kitobiga ham muhr bosildi. Nabiy alayhissalom payg‘ambarlar muhri ekanlari inkor etib bo‘lmas haqiqatdir.
Manbalar asosida
Bahriddin XUSHBOQOV
tarjimasi.
Siz yaxshi fe’l-atvorga ega bo‘lgan holda oilangiz, qarindosh-urug‘larga silai rahmli, ota-onangizga va atrofingizdagilarga yaxshilik qilayotgan bo‘lsangiz...
Tongni Allohga tasbehu hamd ila qarshi olib, Uni ulug‘laganingiz holda qosh qoraytirsangiz...
Alloh yaratgan narsalarida go‘zallikni ko‘rishga ishtiyoqmand bo‘lsangiz...
Yaralmishlarning bari Allohga tasbeh aytishini anglab yetsangiz va siz befoyda narsalar uchun emas, aksincha, buyuk ishlar uchun yaratilgan ekaningizga inonsangiz...
Odam bolalarining xatokor ekanini anglab, sizga yomonlik qilganni afv etish va ularga nisbatan kengfe’l bo‘lish harakatida bo‘lsangiz...
Agarda siz manmanlik, mansabparastlik va adovatdan najotga erishgan bo‘lsangiz va aytib o‘tilmagan o‘nlab ijobiy xislatlar sizda topilsa, demak, siz Allohning hikmatini tushunib yetishga, U Zotga yaqinlashishga, Uni yaxshi ko‘rib, Unga shukr qilishga qodir kishiga aylanibsiz.
Alloh sizni boshqalardan afzal va mukarram qilgan, maqsadlaringizga erishtirgan. Shu tariqa siz inson Allohning yerdagi xalifasi ekanligini tushunib yetasiz va Allohning muxlis bandalari qatoridan o‘rin olishga tayyor bo‘lib borasiz.
Hakimlardan biri aytadi: “Kim oltita narsa bilan rizqlansa, boshqa bir oltitadan mahrum bo‘lmaydi:
1. Kimga shukr qilish nasib qilsa, ziyodalikdan mahrum bo‘lmaydi.
Zero, Alloh taolo Ibrohim surasining 7-oyatida: «...Qasamki, agar (bergan ne’matlarimga) shukr qilsangiz, albatta (ularni yanada) ziyoda qilurman. Bordi-yu, noshukrchilik qilsangiz, albatta, azobim (ham) juda qattiqdir», deydi.
2. Kimga sabr qilish nasib etsa, savobdan mahrum bo‘lmaydi.
«...Albatta, sabr qilguvchilarga (oxiratda) mukofotlari behisob berilur»[1].
3. Kim tavba bilan rizqlansa, qabuldan mahrum bo‘lmaydi.
Bunday deyilishiga sabab shuki, Alloh taolo: «U bandalaridan tavbani qabul qiladigan...»[2], degan.
4. Kim istig‘for bilan rizqlansa, mag‘firatdan benasib bo‘lmaydi.
Chunki Alloh taolo aytadi: «...Men dedimki: “Parvardigoringizdan mag‘firat so‘rangiz! Albatta, U (bandalariga nisbatan) o‘ta mag‘firatli bo‘lgan Zotdir”»[3].
5. Duo ila rizqlangan kishi ijobatdan mahrum qilinmaydi.
Zero, Alloh taolo G‘ofir surasining 60-oyatida aytadi: «...Menga duo qiling, Men sizlar uchun (duolaringizni) ijobat qilay!..».
6. Kim ehson qilsa, o‘rni to‘ldirilmay qolmaydi. Zero, Alloh taolo Saba’ surasining 39-oyatida: «...Biror narsani (muhtojlarga xolis) ehson qilsangiz, bas, (Alloh) uning o‘rnini to‘ldirur...», deya marhamat qiladi.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Zumar surasi, 10-oyat.
[2] Shuuro surasi, 25-oyat.
[3] Nuh surasi, 10-oyat.