Shayx Yusuf Qarazoviy bunday yozadi:
"Inson faqat yeb-ichish, o‘ynab-kulish, so‘ngra esa o‘lib ketish uchun yaratilmagan. Qur’onda aytilishicha, ba’zi odamlar hayvonlar kabi hayot kechirishadi: «Ular bahra oladilar va hayvonlar kabi yeydilar» (Muhammad, 12). Ammo inson oliy maqsad uchun yaratilgandir.
Yashashning o‘zi maqsad emas, balki u orqali inson qandaydir oliy maqsadga erishishi kerak. Materialistlar bu savolga to‘laqonli javob bera olmaydilar. Imon keltirganlar esa shunday deydilar: inson Yaratganni tanish, Unga ibodat qilish uchun yashaydi.
Qur’on bu haqiqatni aniq va ravshan bayon qiladi: «Men jin va inslarni faqat Menga ibodat qilishlari uchun yaratdim. Men ulardan rizq istamayman va ularning Meni oziqlantirishlarini ham istamayman. Albatta, Alloh rizq beruvchidir, kuch-quvvat egasidir» (Zoriyot, 56-58).
Butun koinot — osmonlaru yerlar, hamma narsa faqat bitta sabab uchun yaratilgan: inson Yaratganni tanishi uchun. Bu tanish — har qanday hidoyatning kaliti va barcha yaxshiliklarning ochqichidir.
Alloh taolo bunday deydi: «Alloh yetti osmonni va ularga o‘xshash yerni yaratdi. Ularning orasida farmon tushadi, shundayki, sizlar Allohning har narsaga qodir ekanligini va Uning hamma narsani ilmi bilan o‘rab olganini bilib olasizlar»" (Taloq, 12).
Homidjon qori ISHMATBЕKOV
Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhu aytadilar: “Qachonki, Allohning yordami va g‘alabasi kelsa” oyati nozil bo‘lganidan keyin Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam betob bo‘ldilar.
Payshanba kuni u zot alayhissalom boshlarini bog‘ich bilan bog‘lab, odamlarning oldiga chiqdilar. So‘ngra minbarga chiqib, o‘tirdilar. Ranglari sarg‘aygan, ko‘zlari yoshlanib turgan edi. Keyin Bilolni chaqirib, Madinada: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning vasiyatlariga to‘planinglar. Zero, bu Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning sizlarga oxirgi vasiyatlari» deb nido qilishga buyurdilar.
Bilol roziyallohu anhu odamlarni chaqirdi, kattayu kichik – hamma to‘plandi. Uylarning eshiklari ochiqligicha qoldi, bozorlar ham o‘z holiga tashlab kelindi. Hatto bokira qizlar ham parda ortidan Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning vasiyatlarini eshitish uchun chiqib keldilar. Masjid yig‘ilganlar uchun torlik qilib qoldi.
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: “Orqadagilarni ham sig‘diringlar”, dedilar. So‘ng u zot sollallohu alayhi vasallam yig‘lab: “Innaa lillaahi va innaa ilayhi roji’un”, dedilar. Allohga hamdu sano aytdilar, payg‘ambarlarga, jumladan o‘zlariga ham salovot yo‘lladilar. Keyin uzun xutba o‘qidilar, jumladan bunday dedilar:
«Ey odamlar! Alloh taolo sizlarni qiyomatda katta bir tepalikka to‘playdi. U kun og‘ir kundir. “U kunda molu-davlat va bola-chaqa foyda bermas”. Yetkazdimmi? Ey odamlar! Tillaringizni saqlanglar, ko‘zlaringizni yig‘latinglar, qalblaringizni bo‘ysundiringlar, badanlaringizni charchatinglar, dushmanlaringizga qarshi kurashinglar, masjidlaringizni obod qilinglar, iymoningizda ixlosli bo‘linglar. Birodarlaringizga xayrixoh bo‘linglar, o‘zingiz uchun oxiratga yaxshi amal qilib jo‘natinglar, farjlaringizni saqlanglar, mollaringizdan sadaqa beringlar. Bir-biringizga hasad qilmanglar, yaxshiliklaringiz ketib qoladi. Bir-biringizni g‘iybat qilmanglar, halok bo‘lasizlar. Yetkazdimmi?»
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Kimki bir mo‘minning aybini yashirsa, qiyomat kuni Alloh taolo uning aybini yashiradi”.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Kim odamlarning (bir rivoyatda: musulmonlarning) obro‘sidan tilini tiysa, qiyomat kuni Alloh uning toyilishini (xatosini) kechiradi”.
Bir musulmonning obro‘sini to‘kmay, yaxshilik qilgani sababidan Alloh taolo ham uni kechirim deb atalmish ulkan yaxshilik bilan mukofotlaydi.
Yorqinjon qori FOZILOV