Sayt test holatida ishlamoqda!
06 Mart, 2025   |   6 Ramazon, 1446

Toshkent shahri
Tong
05:32
Quyosh
06:50
Peshin
12:39
Asr
16:34
Shom
18:22
Xufton
19:35
Bismillah
06 Mart, 2025, 6 Ramazon, 1446
Maqolalar

TAOMLANISH SIRLARI (6-qism)

4.03.2025   3158   7 min.
TAOMLANISH SIRLARI (6-qism)

TAOMLANISH  SIRLARI (7 qismdan iborat)ni

ULUG‘  USTOZ  ULAMOLARIMIZ  bayon  qilib  berganlar: 

     (6-qism)

DASTURXON  ATROFIDA

  1. olijanob tarbiya ko‘rgan, o‘zining hurmatini va o‘z qadr-qimmatini bilgan aqlli yoshlar ulug‘lar (ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odam)ga mehr bilan, ziyraklik bilan, iltifot ila xizmat qiladilar;
  2. olijanob tarbiya ko‘rgan, o‘zining hurmatini va o‘z qadr-qimmatini bilgan aqlli farzandlar ham ota-onalariga alohida mehr bilan, ziyraklik bilan, iltifot ila xizmat qiladilar;
  3. ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlardan oldin dasturxondagi taomga, ovqatga qo‘l uzatilmaydi;
  4. ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar dasturxondagi taomga qo‘l uzatmaguncha, boshqalar kutib turishadi;
  5. ko‘pchilik bo‘lib ovqatlanganda taomga kattalardan oldin qo‘l uzatmaslik;
  6. ular ham o‘z navbatida boshqalarni mahtal qilib qo‘ymasliklari zarur;
  7. yeb-ichishni «Bismillohir rahmonir rahim» bilan boshlash;
  8. boshqalarning ham esiga tushishi uchun sal balandroq ovoz bilan aytiladi;
  9. bosh kiyim bilan ovqatlanish;
  10. dasturxonga keltirilgan taomning aybi izlanmaydi;
  11. ovqatni turib, yotib, biror narsaga suyanib yoki yurib yeyilmaydi;
  12. yonidagi ovqatlanayotgan kishilarga nazar solmaslik;
  13. yon-atrofdagilarning ovqatlanishlarini kuzatmaslik;
  14. dasturxonga uzoq ham, yaqin ham o‘tirmaslik;
  15. umumiy sochiqcha bilan o‘z oldini to‘smaslik;
  16. obi-taomlarni isrof qilmaslik;
  17. nonni e’zozlash lozim;
  18. non uvol qilinmaydi;
  19. zarurat bo‘lmasa, non sindirilavermaydi;
  20. nonni xizmatga qo‘ymaslik (masalan, ustida go‘sht maydalash, idish-tovoqlarni artish va hokazo);
  21. odobli odam dasturxonga tortilgan taomning aybini topib, kamsitmaydi;
  22. dasturxon atrofida jim, xomush o‘tirish chiroyli emas;
  23. og‘izda taom bilan so‘zlash mumkin emas;
  24. luqma yeb turgan odamga savol berish joiz emas;
  25. mabodo dasturxon atrofida turli xil bemor odamlar sherik bo‘lib qolsa, ulardan hazar qilinmaydi;
  26. taomning yaxshi, sarxil, lazzatli joyini yoshi ulug‘larga yoki yondagi sheriklarga tutilsa, in’om-ehson qilingan bo‘ladi;
  27. dasturxon atrofida ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlarga taomning yaxshi, sarxil, lazzatli joylarini in’om-ehson qilish lozim;
  28. dasturxon atrofida ehsonni oldin ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar, yoshi ulug‘larga, keyin o‘ng tomon, undan keyin chap tomondagi odamga iltifot etiladi;
  29. agar mabodo ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar o‘z taomlarini yo boshqa biror obi-taom ilinsalar, darhol minnatdorchilik izhor etib, ularning qo‘llarini qaytarmay, so‘zlarini ikki qilmay, gaplarini yerda qoldirmasdan, o‘z xursandchiligini ifoda etiladi;
  30. so‘ngra ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar o‘z taomlarini yo ilingan boshqa biror obi-taomlarini mamnuniyat bilan, boshqa hech kimga bermasdan “Katta rahmat!”, “Uyalib, so‘raolmay turgan edim...”, “Sizniki – tabarruk!”, “Biz ham Sizga o‘xshab yuraylik!”, “Sizning yo‘lingizni bersin bizga ham!”, “Biz ham Sizning yoshingizga yetaylik!” degan yoqimli gaplar bilan hurmat bilan qabul qilib, tanovul qilishi chiroyli odob va katta ehtirom sanaladi. Bordi-yu uchinchi odam o‘zi iltimos qilib so‘rasa, iltimosi rad etilmaydi;
  31. qorin ochgandagina ovqat yemoq;
  32. agar luqma tushib ketsa, tozalanib keyin yeyiladi;
  33. dasturxonning hamma tomoniga uzanavermasdan, taomni oldidan, luqmani kichik olish odobdandir;
  34. og‘izda luqma bo‘lsa, gapirmagan yaxshi;
  35. boshqalarning luqmalariga qaramaslik;
  36. ko‘ngilni qoldiradigan harakatlar qilmaslik;
  37. qahqaha otib kulmaslik;
  38. ovqatlanish paytida og‘izni chapillatmaslik;
  39. og‘izni to‘ldirib ovqatlanmaslik;
  40. dasturxon atrofida burun qoqmaslik kerak;
  41. ovqatni xotirjam holda o‘tirib iste’mol qilish lozim;
  42. ovqatni yaxshilab chaynab, so‘ngra yutish;
  43. og‘izga solingan bir bo‘lak taomni yutmasdan turib, ikkinchi bo‘lakni og‘izga solmaslik;
  44. nonni tishlab emas, balki qo‘lda mayda bo‘laklarga bo‘lib iste’mol qilish;
  45. ovqatlanish vaqtida atrofdagilarning idishiga nazar tashlamaslik;
  46. tortilgan taomni imkon qadar oxirigacha iste’mol qilish;
  47. kim bilandir so‘zlashmoqchi bo‘lsa ham, yonidagi odamga orqa o‘girmaslik. Mabodo shunday qilish o‘ta zarur bo‘lib qolsa, u odamdan kechirim so‘rash lozim;
  48. aksirgisi kelganida yo yo‘tal tutganida, tezlik bilan orqasiga o‘girilmog‘i;
  49. odamga, dasturxonga, undagi non va ovqatga qarab zinhor aksirmaslik, yo‘talmaslik;
  50. agar biror narsani og‘izdan chiqarish zaruriyati bo‘lsa, dasturxondan teskari o‘girilib, chap qo‘lda uni olib tashlash;
  51. aksa urish, yo‘talish yoki og‘izdan biror narsani olish uchun o‘girilganda chap tomondan orqaga o‘giriladi. Agar chap tomonida ota-ona, ustoz, rahbar, o‘zidan yoshi katta, ulug‘ inson, tabarruk odamlar, yoshi ulug‘ insonlar bo‘lishsa, o‘ng tomondan o‘girilish mumkin;
  52. dasturxon atrofida o‘zgalarning nafratini va ijirg‘anishini qo‘zg‘ovchi qiliqlarni qilishdan tiyilish kerak;
  53. taomni oz-ozdan olish ham odobdan sanaladi;
  54. ko‘ngilni aynitadigan taomlar va ishlar haqida gapirmaslik;
  55. nonni ikki qo‘li bilan bo‘lishlik, ushatishlik. Bir qo‘l bilan bo‘lish, ushatishdan saqlanish lozim, chunki bu kibrlilik alomati hisoblanadi;
  56. non iste’mol qilishda sindirilgan nonni olib, katta-kichikligiga qarab, undan o‘ziga yarmini yo kamrog‘ini sindirib oladi. So‘ng o‘zining bo‘lagidan ham sindirib olib iste’mol qilinadi;
  57. non ustiga tuzdon, kosa, tovoq, qoshiq, pichoq kabi narsalarni qo‘ymaslik;
  58. nonning hech bir bo‘lagini otmaslik;
  59. shoshmasdan ovqatlanishlik;
  60. dasturxon atrofida baland ovoz bilan gaplashmaslik;
  61. agar kishi keltirilgan taomda o‘z sog‘ligiga zarar qiladigan yo o‘zi uncha yoqtirmaydigan bir narsa bor bo‘lsa, gapni ko‘paytirmasdan, shirin til va ochiq chehra bilan «meni ozgina uzurim bor edi-da... Parhez qilmay ilojim yo‘q. Uzr so‘rayman! Sizlarga osh bo‘lsin! Tortinmasdan bemalol olinglar! Osh bo‘lsin!» demog‘i lozim;
  62. ovqatlanayotganda sukut qilmasdan, ovqat mahali solih va olim zotlarning purma’no, ibratli so‘zlaridan gaplashish lozim;
  63. dasturxon atrofida o‘z xastalarini so‘zlamaslik;
  64. dasturxon atrofida yastanib, yalpayib o‘tirmaslik;
  65. kirib kelgan odamni birga taom yemoqlikka chorlashlik kerak;
  66. taom yeyayotganda o‘z oldidan olib yemoqlik;
  67. bordi-yu, meva, tuz, suv bo‘lsa, unda ixtiyorlidir;
  68. taomni har doim bir chetidan o‘z oldidan olib yeyish, zinhor o‘rtasidan boshlab yemaslik;
  69. agar po‘stli yoki danakli mevalar iste’mol qilinsa, ularning po‘stlog‘i va danagi dasturxonning bir chetiga qo‘yiladi yoki maxsus idishga tashlanadi. Agar davra tang bo‘lib, mevaning po‘stloq yoki danaklarini tashlash imkoni bo‘lmasa, salfetka yoki lattaga o‘rab, kishilar ko‘ziga tushmaydigan joyga, bir chetga qo‘yiladi. Agar o‘rashga narsa topolmasa, chap qo‘lida saqlaydi;
  70. ovqat yeyayotganda barcha taomlanayotgan do‘stu yorlarning yuzlariga hadeb qarayvermaslik;
  71. mabodo tez to‘yib qolgudek bo‘lsa, boshqalar uyalib qolib yemay qo‘ymasliklari uchun kam-kam yeb turish va yo yeyayotganday bo‘lib o‘tirishlik;
  72. hamma ovqatlanib bo‘lmasidan o‘rnidan turib ketmaslik;
  73. do‘st, birodarlarga, mehmonlarga uch marta «Qani, marhamat!.. Marhamat!.. Olsinlar!.. Dasturxonga marhamat!..» deyilgandan keyin ham yeyishmasa, ularni majburlamaslik.

(6 – qism tugadi. Davomi bor...). 

Ibrohimjon domla Inomov

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

"Chuqur uyquga" ketadigan olim bo‘lmang!

6.03.2025   507   7 min.

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Doimo ilm yo‘lida ayrim mashaqqatlar, to‘siqlar yoki chalg‘ituvchi omillar bo‘lgan. Ayniqsa, hozirda fan-texnika rivojlangan, ilm olishga imkoniyatlar keng ochilgan zamonda turli vositalar kishilarni ilmdan o‘z nasibalarini olishlaridan to‘siq bo‘lmoqda. Natijada, ko‘pchilikning ilm tahsilida sustkashlikka yo‘l qo‘yayotgani yoki e’tiborsizligini ko‘rasiz. Hatto ba’zan, ilmda ma’lum darajaga yetgan, lekin o‘zidan qoniqish hosil qilib, yo‘lida to‘xtab qolganlar ham bor. Bu holat dunyoning barcha nuqtalaridagi achinarli muammodir. 

Ilm yo‘lidagilardan ba’zilari xalqaro ilmiy daraja(doktorlik)ni qo‘lga kiritgach “chuqur uyquga” ketadilar. Natijada bu yakuniy xotima, orzuning nihoyasi bo‘lib, ular “doktor falon joyga bordi..., doktor chiqdi..., doktor kirdi..., doktor safar qildi..., doktor qaytdi... va hokazolar bilan xursand bo‘ladilar. Ulardan ba’zilarining himmati faqat nomzodlik dissertatsiyasi uchun harakatlanadi. Kimni umidlarining cho‘qqisi “ustoz”lik  bo‘lsa, va o‘zini insonlarning eng bilimdoni sanasa, bas u qalam va kitob bilan dushman tutinadi. Hamda o‘zini boshqalar ustidan boshliq deb biladi. Bundaylarning soni kam emas. Balki men ularning universitetlar ustozlari orasida ko‘pchilikni tashkil qiladi deyishga botina olaman. Siz bundan o‘zingizni tiying.

Tadqiqotchi farzandlarimdan biri men haqimda o‘qib hayratlangani meni ushbularni yozishga undadi. Hayrat bilan huzurimga kelganida unga: “Sen menga ergashishdan tiyilgin. Chunki, men qancha vaqtlarni zoye qildim, ilmda qancha sustkashliklarga yo‘l qo‘ydim. Ilm xizmatida bo‘lishga salohiyatli emasman. Bu yo‘lda o‘zim xohlagan narsaning ozginasinigina yuzaga chiqara oldim xolos” degan edim o‘g‘lim ham, uning sherigi ham yana taajjublandi. Men unga: “Ey o‘g‘ilcham, noto‘g‘ri taqqoslash mag‘rurlikka olib keladi. Biz boshqa ulamolarning oldida qaydamiz-u... Johiz rahmatullohi alayh o‘z hayoti haqidagi bebaho ibratli holatni aytgan;  Abul Abbos Mubarrad aytadi: “Men Johizning shunday deganini eshitganman: “Mening chap tomonim falaj bo‘lib qoldi. (Falaj-badanning bir qismida uchraydigan kasallik bo‘lib, unda his qilish va harakat bo‘lmaydi) Agar uni qaychi bilan kesilsa ham, sezmayman. O‘ng tomonimda esa yana og‘ir dard (Oyoq barmoqlari va to‘piq bo‘g‘imlarining shishi va og‘rig‘i. Ko‘proq bosh barmoqda shunday bo‘ladi). Agar menga pashsha qo‘nsa ham qattiq og‘riq berardi. Menda tosh bo‘lib u bilan siydik osonlikcha kelmasdi. Mendagi bundanda mashaqqatlirog‘i 96 yoshga yetganimdir(ya’ni, qarilik)” dedi.    U zot turli ilmlarni jamlangan va noyob fikrlarni qaydlangan 4000 sahifadan ziyod bo‘lgan “al-Hayvan” kitobini mana shu holatda bitgan.

Men talabalar va ahli ilmlarni o‘z hollarini to‘g‘ri qiyoslashlariga chaqiraman, o‘zlarini dankasa, chorasiz kishilarga taqqoslamasinlar. Balki o‘zlarini oliy himmatli, rozi bo‘linadigan nafs va anglovchi qalb egalari bilan solishtirsinlar. Darhaqiqat, men o‘z kamchiliklarimni taftish qildim. Aytdimki: “Vaqt eng qimmatbaho ne’mat. Agar ilm uchun har kuni to‘rt soat, yashash va undagi ishlarga esa yigirma soat ajratsam undan uch soatini o‘qishga, bir soatni esa kitob yozishga sarflasam bir yil mobaynida o‘qish va yozishda qanday natija hosil bo‘ladi?! Har kuni yozish uchun belgilangan vaqtda bir betdan kitob yozsam bir yilda 365, ya’ni 400 betga yaqin kitob bo‘ladi. Bu bir yilda eng kamida shuncha. Ey doktor, ey ustoz siz ham o‘zingizni shunday tekshirib ko‘ringchi ozgina bo‘lsada shu kabi ishni qilganmisiz? Shunda o‘zingizni maxluqotlarning ojizrog‘i ekaningizga ishonch hosil qilasiz. Ehtimol o‘zingizdan uyalarsiz va umringizdan qolgan narsani anglab yetarsiz. Men ishonamanki, bu kabi o‘zini taftish qilish tavbani, ilm talabi va uning xizmatida Alloh sizni yuksaltirib qo‘ygan o‘rinda kamchilikka yo‘l qo‘ymayslik va kunlik vazifa rioyasida sobit turishni taqozo qiladi. O‘qish uchun belgilangan vaqtda kamida har soatda 20 sahifadan yaxshi tushunib o‘qisangiz uch soatda 60 sahifa, bir yilda 1095 soat mobaynida 21900 sahifa o‘qiysiz. Ey doktor, ey ustoz siz buni umringiz yillariga va o‘qish va kitob ta’lifidan hosil qilgan ishlaringizga solishtirib ko‘ring albatta, ilm haqqini ado qilishda katta xatoga yo‘l qo‘yganingizni bilasiz. Demak, siz o‘zingizni hisob-kitob qilishingiz lozim. Shoyad, ilm uchun tavoze’lik bilan rizqlansangiz. Zero, olim o‘zini taftish qilishidan ko‘ra yuksakroq va qimmatliroq narsa yo‘qdir”.

Darhaqiqat, ulamolar nafslarini mana shunday holatda, taftish qilib uning o‘z egasini behuda ishlar, ko‘ngilxushlik va o‘yin-kulgilarga doimiy tarzda tortqilab turishini nazorat qilganlar. Shunday ekan, Imom Suyutiyning 500dan ziyod kitob va ularning ichida ilmning turli jabhalarini keng qamrab olgan qomusni bitganligi hayratlanarli emas. U zot oltmish ikki yil yashagan va uni ilmda o‘tkazib hatto uylanish, hayotiy ishlarni ham keyingi o‘ringa qo‘ygan. Bu borada shayx Abdulfattoh Abu G‘udda rahmatullohi alayh “Ilmni uylanishdan afzal ko‘rgan ulamolar” nomli 500 sahifadan ko‘proq hajmda kitob yozgan. Bu kabi buyuk zotlardan Imom Suyutiy va qisqagina qirq yil umr kechirib juda ko‘p kitoblarni ta’lif qilib qoldirgan Imom Navaviyni,  yoshligida vafot etgan “Al-Kitab” kitobining muallifi Sibavayhni, o‘n sakkiz yoshlarida qisqagina umrlarini ilmga bag‘ishlagan ulamolarning siyratlariga oid ajoyib asar “At-tarixu al-kabir” hamda “Sahihul Buxoriy” asarlarini yozgan Imom Buxoriy rahmatullohi alayhlarni keltirish mumkin. Bu zotlarning hayotlari zamonlar osha insonlar orasida zikr qilingan va yana shunday bo‘lib qoladi. Ayni paytda ilmga intilgan har bir kishi ulamolar hayotini o‘qib o‘rganishi va ularning bosib o‘tgan yo‘llaridan o‘ziga namuna qilib olishi lozim. Zero, hukamolar aytganidek: “Yetuklarni tanimagan kas, aslo aslo yetuk bo‘lolmas”.

Doktor Ibrohim Hudhud[1]ning “Iyqozi himami ahlil a’fiya biqroati siyari zavil himamil a’liya” kitobdan Muhammad Zarif Muhammmad Olim o‘g‘li tarjimasi.

 

Muhammad Zarif Muhammad Olim o‘g‘li

 

 


[1] Doktor Ibrohim Saloh Sayyid Sulaymon Hudhud 1964-yilda tavallud topgan. Qohiradagi Al-Azhar universiteti arab tili fakulteti ustozi, Al-Azhar universitetining sobiq Raisi, Islomiy tadqiqotlar uyushmasi a’zosi. Qur’on ilmlari, arab tili va balog‘at fanlariga oid qirqqa yaqin kitob va risolalar muallifi.

Maqolalar