Ikki nafar qizim bor. Biri etti, ikkinchisi to'rt yoshda. Hamma bolalarga o'xshab mening qizlarim ham urushib, talashib turishadi. Shunday paytda ularga “Qizaloqlarim, hozir shaytonni juda xursand qilayapsizlar-da. Chunki shayton odamlarni bir-biri bilan urishtirsa, ayniqsa, aka-uka, opa-singillar o'rtasida urush chiqarsa, juda xursand bo'lar ekan. Mana hozir ham sizlarni urishtirib qo'yib, ustinglardan mazza qilib kulib o'tiribdi” deyman. Ularga Yusuf alayhissalom bilan akalari o'rtasiga shayton qanday qilib nizo solganini, ularni bir-birlariga qanday gij-gijlaganini aytib beraman. Keyin ular biroz tinchlanishadi.
Shunda paytdan foydalanib “Kelinglar, endi ustimizdan kulgani uchun shaytonning adabini beramiz” deb qiziqtiraman. Tabiiyki, qizlarim “Qanday qilib?” deyishadi. Keyin men ularga qiblaga qarab 100 marta istig'for aytishni o'rgataman. O'zim ham ular bilan birga 100 marta istig'for aytaman.
Agar charchab qolishsa “Yigirmata qoldi, o'nta qoldi” deb ilhomlantirib turaman. Istig'for 100 ta bo'lgach, ikkovlariga “Mana biz shaytonning ta'zirini berdik, Robbimizni xursand qildik” deb mukofot beraman. Keyin ikkovlari talashgan masalani o'tirib, bosiqlik bilan hal qilamiz.
Shu uslubda ularning orasini isloh qilish menga qulay. Odatda farzandlar o'rtasidagi shunday mayda tortishuvlarga beetibor bo'lish keyinchalik ular orasidagi katta muammolarga sabab bo'ladi. Shuning uchun ularga hali kichikliklaridayoq bunday vaziyatlardan qanday qilib yaxshi yo'l bilan chiqib ketishni o'rgatish kerak bo'ladi.
Doktor Abdulloh Muhammad Abdulmu'tining
"Farzand tarbiyasida 700 ta saboq" kitobidan
G'iyosiddin Habibulloh, Kamronbek Islom tarjimasi.
Bu ummat boshidan oxirigacha bir aqida – ash’ariy-moturidiylik aqidasida edi. Mufassirlar, hadis shorihlari, fuqaholar, navh va lug‘at ulamolari, bularning deyarli barchasi e’tiqodda bir yo‘lni tutishgan edi. Bu gapni isbotlashga hojat yo‘q, bu haqiqat ekani kundek ravshan aksiomadir. Ulamolarning tarjimayi hollari haqida yozilgan kitoblar olimlarni bu mazhablarga madh va maqtov o‘laroq nisbat berganini ko‘rasiz. Buyuk ulamolar haqida ma’lumotlar keltirilganda Imom Falonchi, mazhabi shofe’iy, yo hanafiy, aqidada ash’ariy yo moturidiy, deyilgan. Ko‘pincha olimning tasavvufdagi tariqatiga ham to‘xtab o‘tiladi. Masalan, Imom Junayd tariqatida bo‘lsa, Junaydiy nisbati beriladi.
Bu odat yaqin-yaqingacha davom etib kelayotgan edi. Bunga birov e’tiroz ham bildirmagan, inkor ham qilmagan. Biron olim haqida gapirilar ekan, fiqhda to‘rt mazhabda qaysiga ergashishi, aqidada ash’ariymi moturidiymi qaysi manhajda ekani va tariqatdagi yo‘li bayon qilinmay qolmagan.
Bu dastur ummatni sharqiyu g‘arbini, shimoliyu janubini ming yildan beri yagona qalbga, yagona fikr atrofiga jamlab keladi. Biron odam og‘risa, butun tana o‘sha kasal a’zo uchun qayg‘urib, davolashga kirishardi.
Tariximizni ziynatlab turgan, bugungi sharmandaliklarni bir muncha to‘sib turgan tarixiy g‘alabalarimiz ham shu aqida, shu tafakkur vositasida qo‘lga kiritilgan.
Hittinda salibchilarni yer tishlatib, Quddusni qaytarib olgan Salohiddin Ayyubiy va uning qo‘shini ayni shu mazhab va tariqatlarda bo‘lishgan. Birontalari bugungi salafiylikni bilgan emas.
Muzaffar Qutz, Zohir Beybars va ular bilan yelkadosh bo‘lgan Izz ibn Abdussalom kabi ulamolar mazhabda bo‘lishgan. Ayni Jolutda mo‘g‘ullarni tor-mor keltirishda ham asosiy qurolimiz birlik edi. O‘sha paytda boshini baland kerib: “Bid’atchisizlar, shirk keltiryapsizlar, qabrlarni ziyorat qilish shirk”, deb qichqiradigan shallaqilar bo‘lmagandi.
Sulton Muhammadxon Fotih va uning qatoridagi olim va murshidlar dinda bir manhajni tutishgan edi. Kofirlar qo‘lida qolib ketgan shahar (Qustantiniya)ni fath qilib, mashhur hadisda kelgan bashoratga* noil bo‘lishdi. Ammo hadis musulmon ash’ariy-moturidiy qo‘mondon va uning qo‘shini haqida ekanidan qalblari yonib, hasad qilayotgan bugungi bemazhab toifalar hadisning tasdig‘ini buzib talqin qilishmoqda. (davomi bor)
Doktor Ahmad Muhammad Fozil,
Istanbuldagi Sulton Muhammad Fotih jome’asi,
islomiy ilmlar kulliyasi doktori
*Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytdilar: “Qustantiniya, albatta, fath qilinajak. Uning amiri naqadar yaxshi amir, qo‘shini naqadar yaxshi qo‘shin!”. (Imom Ahmad va Hokim rivoyati).
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi
Abdulbosit Abdulvohid o‘g‘li tarjimasi