بسم الله الرحمن الرحيم
Farishtalar ham hayo qilgan zot
Muhtaram jamoat! Bugun siz azizlar bilan Islom tarixida to'g'ri yo'ldagi xalifalarning uchinchisi, tirikligida jannat bashorat berilgan buyuk sahoba – Hazrati Usmon ibn Affon raziyallohu anhu haqlarida suhbatlashamiz.
Usmon ibn Affon raziyallohu anhu mashhur “Fil hodisasi”dan olti yil keyin Toif shahrida tavallud topganlar. Demak, u kishi Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallamdan olti yosh kichik bo'ladilar.
Usmon raziyallohu anhuning nasablari Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallamning nasablari bilan ham ota tarafdan, ham ona tarafdan birlashadi.
Abu Bakr raziyallohu anhu musulmon bo'lgan kunlarining o'zidayoq jannatning bashoratiga sazovor bo'lgan zotlardan besh kishining Islomga kelishiga sababchi bo'lganlar. Ana o'sha besh kishining biri hazrati Usmon raziyallohu anhu edilar.
Ibn Asokirning rivoyat qilishicha, Usmon raziyallohu anhu o'rta bo'yli, chiroyli va oppoq yuzli, yanoqlari qizg'ish, yuzida chechakdan qolgan izlar bor, soqoli qalin, ikki elkasi keng, boldirlari kichkina, bilaklari uzun, jingalaksoch, eng go'zal odamlardan edilar. Rasuli akram alayhissalom qizlari Ummu Kulsumni Hazrati Usmon raziyallohu anhuga turmushga berayotganlarida:
إِنَّ بَعْلَكِ أَشْبَهُ النَّاسِ بِجَدِّكِ إبْرَاهِيمَ وَأَبِيكِ مُحَمَّدٍ
(رَوَاهُ الامَامُ الحَاكِمُ فِي المُسْتَدْرَكِ)
ya'ni: “Sizning bo'lajak eringiz insonlar ichida bobongiz – Ibrohimga va otangiz Muhammadga eng o'xshash kishidir”, – deganlar (Imom Hokim rivoyatlari).
Payg'ambarimiz alayhissalom Usmon raziyallohu anhuga avval Ruqayya ismli qizlarini, uning vafotidan keyin esa Ummu Kulsum ismli qizlarini nikohlab berganlar. Shuning uchun ham Hazrati Usmon raziyallohu anhuni “Zun-nurayn” – ikki nur egasi deb aytiladi. Ushbu fazilatga boshqa sahobalar etisha olishmagan. Rivoyat qilinishicha, Sarvari olamning Ummu Kulsum qizlari vafot etganinida Rasululloh sallallohu alayhi vasallam “Agar yana bir qizim bo'lganida, uni ham, albatta, Usmonga jufti halollikka berardim”, – deganlar.
Hazrati Usmon raziyallohu anhu o'ta hayoli kishi edilar. Bunga Oisha onamiz raziyallohu anhodan rivoyat qilingan quyidagi voqea ham ochiq dalildir: “Bir kuni Rasululloh sallallohu alayhi vasallam mening uyimda yonboshlab yotgan edilar. Shu payt Abu Bakr raziyallohu anhu izn so'radilar. U zotga izn berildi. U zot alayhissalom esa, haligi holatda hazrati Abu Bakr siddiq bilan gaplashdilar. So'ngra Umar raziyallohu anhu izn so'radilar. U zotga ham izn berildi. U zot alayhissalom yana haligi holatda hazrati Umar bilan ham gaplashdilar. So'ngra Usmon raziyallohu anhu izn so'radilar. U zot alayhissalom yonboshlagan holatlaridan o'tirgan holatga o'zgarib, kiyimlarini to'g'rilab, keyin hazrati Usmonni qabul qildilar. So'ngra hazrati Usmon chiqib ketganlarida men: “Yo Rasululloh, hazrati Abu Bakr kirgan edi, holatingizni o'zgartirmadingiz. So'ngra hazrati Umar kirgan edi, holatingizni o'zgartirmadingiz. Hazrati Usmon kirganda esa, o'tirib, kiyimlaringizni to'g'riladingiz?!” dedim. Shunda Rasuli akram alayhissalom:
أَلاَ أَسْتَحِي مِنْ رَجُلٍ تَسْتَحْيِ مِنْهُ الْمَلاَئِكَةُ
(رواه الامام مسلم)
ya'ni: “Farishtalar hayo qiladigan odamdan men hayo qilmas ekanmanmi?!” dedilar (Imom Muslim rivoyatlari).
Usmon raziyallohu anhuga Alloh taolo tomonidan berilgan nodir sifatlardan yana biri cheksiz saxovat edi. U zot Islomga kirganlaridan boshlab, umrlarining oxirigacha har juma kuni Alloh taoloning roziligi uchun bir dona qulni ozod qilar va buni o'zlariga vazifa qilib olgan edilar. Agar ozod qilgani qul topa olmasalar, keyin topib, bo'lsa ham ozod etar edilar.
Madinai munavvarada suv taqchilligi vujudga kelib, kishilar ichgani suv topa olmay qoldi. Bu holatdan bir g'ayridin kishi foydalanib qolmoqchi bo'ldi. Uning Ruma nomli bir qudug'i bor edi. O'sha quduqning suvini qimmat narxda sota boshladi. Boyroq kishilar uning suvidan sotib olib, ichdilar, lekin ko'pchilik suvsizlik mashaqqatini cheka boshladi. Ana shu chog'da Rasululloh sallallohu alayhi vasallam:
مَنْ يَشْتَرِي بِئْرَ رُومَةَ فَيَجْعَلَ دَلْوَهُ مَعَ دِلَاءِ المُسْلِمِينَ بِخَيْرٍ لَهُ مِنْهَا فِي الْجَنَّةِ
(رواه الإمام الترمذي)
ya'ni: “Kim “Ruma” qudug'ini sotib olib, o'z chelagini musulmonlar chelagi bilan birga qilsa, unga jannatda yaxshiroq quduq berilur”, – dedilar (Imom Termiziy rivoyatlari). Shunda hazrati Usmon raziyallohu anhu qariyb o'ttiz besh ming dirhamga sotib oldilar. (Bu hozirgi kunda taxminan 350 ta o'rtacha tuya qiymatiga teng bo'ladi).
Bugungi kunda ushbu quduq atrofida bog' bo'lib, undagi xurmolar soni 15500 tupdan ko'proq. Rasmiy ma'lumotga ko'ra, quduqning chuqurligi taxminan 37 metrni, kengligi taxminan 4 metrni, suvning balandligi taxminan 29 metrni tashkil etadi. Alloh taoloning fazli bilan ushbu vaqfning savobi 14 asrdan beri Usmon raziyallohu anhuga borib turibdi. Modomiki, ushbu quduq mavjud ekan, undan musulmonlar manfaat olishar ekan, Usmon raziyallohu anhuga savob borib turadi.
Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam hazrati Usmon raziyallohu anhuni maqtab shunday deganlar:
لِكُلِّ نَبِيٍّ رَفِيقٌ وَرَفِيقِي فِي الجَنَّةِ عُثْمَانُ بْنُ عَفَّانَ
(رواه الإمام الترمذي)
ya'ni: “Har bir nabiyning hamrohi bordir. Mening jannatdagi hamrohim Usmon ibn Affondir”, – deganlar (Imom Termiziy rivoyatlari).
Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam o'zlarining sahobai kiromlaridan o'n kishiga bir paytning o'zida jannatning bashoratini berganlar. Ana shu saodatmand zotlar ro'yxatida Abu Bakr raziyallohu anhu va Umar raziyallohu anhudan keyin, uchinchi sirada hazrati Usmon raziyallohu anhu turadilar.
Rasululloh sallallohu alayhi vasallam hazrati Usmon raziyallohu anhudan rozi holda vafot etdilar. Sarvari olam alayhissalom Rafiqi A'loga intiqol qilishlaridan oldin quyidagilarni e'lon qilganlar: “Ey odamlar! Albatta, men Umardan, Usmondan, Alidan, Tolha ibn Ubaydullohdan, Zubayr ibn Avvomdan, Sa'd ibn Abu Vaqqosdan, Abdurrahmon ibn Avfdan va avvalgi muhojirlardan roziman. Bas, ularning qadrini bilinglar”, – dedilar.
Shunday qilib, Usmon raziyallohu anhu yana bir katta baxtga erishdilar, Rasululloh sallallohu alayhi vasallam rozi bo'lib o'tgan saodatmand kishilar ro'yxatining avvalgi qismidan o'rin oldilar.
Hazrati Usmon ibn Affon raziyallohu anhu ibodatda va taqvoda ham peshqadam sahobalardan edilar. Rivoyat qilinishicha, u zot haj kunlari Ka'baning oldida bir rak'atda Qur'onni to'liq xatm qilar ekanlar. Boshqa kunlari har juma kuni Qur'onni xatmini boshlab, payshanba kuni tamomlar ekanlar. Hazrati Usmon raziyallohu anhu Qur'on tilovati haqida shunday der ekanlar:
إِنِّي لَأَكْرَهُ أَنْ يَأْتِيَ عَلَيَّ يَوْمٌ لَا أَنْظُرُ فِيهِ إِلَى عَهْدِ اللهِ يَعْنِي الْمُصْحَفَ
(رواه الامام البيهقي)
ya'ni: “Men biror kunimni Allohning bu ahdi (ya'ni, Qur'on)ga qaramasdan o'tkazishimni yoqtirmayman” (Imom Bayhaqiy rivoyatlari).
Boshqa rivoyatda:
حُبِّبَ إليَّ مِنَ الدُّنْيَا ثَلاثٌ: إِشْبَاعُ الجَوْعَانِ، وَكِسْوَةُ العُرْيَانِ، وَتِلاَوَةُ القُرْآنِ
ya'ni: “Menga dunyodagi uchta narsa yaxshi ko'rsatildi: Ochlarni to'ydirish, kiyimsizlarni kiyintirish va Qur'onni tilovat qilish”.
Darhaqiqat, hazrati Usmon raziyallohu anhu ushbu xayrli ishlarni kanda qilmas edilar. Tobeinlardan Shurahbil ibn Muslim u zotning taqvosi va saxovati haqida so'z ketganda shunday der edi: “Usmon raziyallohu anhu odamlarga amirlarning taomini edirar edi. O'zi esa uyiga kirib, sirka bilan zaytun er edi”.
Shuningdek, tahajjud namozi bilan tunlarini bedor o'tkazish, kunduzlari uzluksiz ro'za tutish u zotning odatlari hisoblangan edi. Ibodatga bo'lgan bu oliy himmatlarini ko'rgan kishilar bundan qattiq ta'sirlanishardi. Sahobalardan Ibn Umar raziyallohu anhu Alloh taoloning:
أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاء اللَّيْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا يَحْذَرُ الآَخِرَةَ وَيَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ
ya'ni: “Yoki kechalari sajda qilgan va tik turgan holda ibodat qiluvchi, oxiratdan qo'rqadigan va Parvadigorining rahmatidan umid qiladigan kishi (bilan boshqalar barobarmi?!)” (Zumar surasi, 9-oyat) oyati haqida “Bu hazrati Usmon ibn Affon haqlaridadir”, – deganlar.
Hazrati Usmon ibn Affon raziyallohu anhu xalifaliklari davrida o'zlaridan avvalgi xalifalarning ishlarini davom ettirib, musulmonlar ommasi uchun foydali bo'lgan katta ishlarni amalga oshirdilar. Jumladan, Qur'ondan nusxalar ko'chirtirib, barcha o'lkalarga tarqatish, Masjidi Nabaviyni kengaytirish, musulmonlar uchun dengiz flotini tashkil etilishi, Juma namozida birinchi azonning ziyoda qilinishi, qo'riqxonalar tashkil qilish, masjidlarni xushbo'y qilish va muazzinlarga maosh belgilash kabi islohatlarni joriy qildilar.
Muhtaram jamoat! Payg'ambarimiz alayhissalom hayotlik paytlarida hazrati Usmon raziyallohu anhu fitnachilar tomonidan shahid qilinishini aytgan edilar. Hazrati Usmon raziyallohu anhuning umrlarining oxirida ayrim munofiq kimsalar fitna qo'zg'ab, odamlarni xalifaga qarshi qayradilar. Ish kattalashib, fitnachi to'dalar Madinaga bostirib kelib, hazrati Usmon raziyallohu anhuning hovlilarini qamal qilishganida, Madinadagi nizom buzildi, Usmon raziyallohu anhu behuda qon to'kilmasligi uchun sahobalardan urush qilmaslikni talab qildilar. Boshqa viloyatlardan Usmon raziyallohu anhuning himoyasiga madadlar etib kelishiga oz qolganida qo'zg'olonchilar qo'rqib, devordan oshib tushib, hazrati Usmon raziyallohu anhuning hovlilariga kirishdi. Usha paytda u zot Alloh taoloning
الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ
ya'ni: “Kishilar ularga: “Odamlar sizga qarshi kuch to'pladilar, ulardan qo'rqinglar”, deganda bu ularning iymonlarini ziyoda qildi va: “Bizga Allohning O'zi etarli, U qanday yaxshi vakil!” dedilar” oyatini qiroat qilib o'tirar edilar (Oli Imron surasi, 173-oyat).
U kishi ularga e'tibor ham bermasdan tilovat qilaverdilar. Fitnachilar o'zlarining jirkanch jinoyatlariga qo'l urishganida ham hech qarshilik qilmay, Allohning Kitobini o'qiyverdilar. Faqat xiyonat qilichining bir zarbasi qo'llarini kesganida: “Allohga qasamki, bu qo'l Qur'on oyatlarini birinchi bo'lib yozgan qo'l edi”, dedilar, xolos. Qon otilib, mushaf sahifalariga tushayotganini ko'rib, darhol qo'llarini o'zlariga tortib oldilar. Shunday qilib ikki nur sohibi – hazrati Usmon raziyallohu anhu hijriy 35 yil 18 zulhijja, juma kuni fitnachilar tomonidan shahid qilindilar.
Alloh taolo Usmon raziyallohu anhudan rozi bo'lsin. Bu zotni Islom ummati uchun qilgan ulkan xizmatlarini qabul aylab, O'zi mukofotlasin! Omin!
Bu ummat boshidan oxirigacha bir aqida – ash’ariy-moturidiylik aqidasida edi. Mufassirlar, hadis shorihlari, fuqaholar, navh va lug‘at ulamolari, bularning deyarli barchasi e’tiqodda bir yo‘lni tutishgan edi. Bu gapni isbotlashga hojat yo‘q, bu haqiqat ekani kundek ravshan aksiomadir. Ulamolarning tarjimayi hollari haqida yozilgan kitoblar olimlarni bu mazhablarga madh va maqtov o‘laroq nisbat berganini ko‘rasiz. Buyuk ulamolar haqida ma’lumotlar keltirilganda Imom Falonchi, mazhabi shofe’iy, yo hanafiy, aqidada ash’ariy yo moturidiy, deyilgan. Ko‘pincha olimning tasavvufdagi tariqatiga ham to‘xtab o‘tiladi. Masalan, Imom Junayd tariqatida bo‘lsa, Junaydiy nisbati beriladi.
Bu odat yaqin-yaqingacha davom etib kelayotgan edi. Bunga birov e’tiroz ham bildirmagan, inkor ham qilmagan. Biron olim haqida gapirilar ekan, fiqhda to‘rt mazhabda qaysiga ergashishi, aqidada ash’ariymi moturidiymi qaysi manhajda ekani va tariqatdagi yo‘li bayon qilinmay qolmagan.
Bu dastur ummatni sharqiyu g‘arbini, shimoliyu janubini ming yildan beri yagona qalbga, yagona fikr atrofiga jamlab keladi. Biron odam og‘risa, butun tana o‘sha kasal a’zo uchun qayg‘urib, davolashga kirishardi.
Tariximizni ziynatlab turgan, bugungi sharmandaliklarni bir muncha to‘sib turgan tarixiy g‘alabalarimiz ham shu aqida, shu tafakkur vositasida qo‘lga kiritilgan.
Hittinda salibchilarni yer tishlatib, Quddusni qaytarib olgan Salohiddin Ayyubiy va uning qo‘shini ayni shu mazhab va tariqatlarda bo‘lishgan. Birontalari bugungi salafiylikni bilgan emas.
Muzaffar Qutz, Zohir Beybars va ular bilan yelkadosh bo‘lgan Izz ibn Abdussalom kabi ulamolar mazhabda bo‘lishgan. Ayni Jolutda mo‘g‘ullarni tor-mor keltirishda ham asosiy qurolimiz birlik edi. O‘sha paytda boshini baland kerib: “Bid’atchisizlar, shirk keltiryapsizlar, qabrlarni ziyorat qilish shirk”, deb qichqiradigan shallaqilar bo‘lmagandi.
Sulton Muhammadxon Fotih va uning qatoridagi olim va murshidlar dinda bir manhajni tutishgan edi. Kofirlar qo‘lida qolib ketgan shahar (Qustantiniya)ni fath qilib, mashhur hadisda kelgan bashoratga* noil bo‘lishdi. Ammo hadis musulmon ash’ariy-moturidiy qo‘mondon va uning qo‘shini haqida ekanidan qalblari yonib, hasad qilayotgan bugungi bemazhab toifalar hadisning tasdig‘ini buzib talqin qilishmoqda. (davomi bor)
Doktor Ahmad Muhammad Fozil,
Istanbuldagi Sulton Muhammad Fotih jome’asi,
islomiy ilmlar kulliyasi doktori
*Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytdilar: “Qustantiniya, albatta, fath qilinajak. Uning amiri naqadar yaxshi amir, qo‘shini naqadar yaxshi qo‘shin!”. (Imom Ahmad va Hokim rivoyati).
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi
Abdulbosit Abdulvohid o‘g‘li tarjimasi