Воқеа – қиёмат номларидан бири. Воқеа сурасида қиёмат қоим бўлганда рўй берадиган ҳодисалар баён этилган, охиратда бандалар оладиган мукофотлари, жаннат неъматлари, дўзах аҳлининг азоб-уқубатлари тафсилоти келтирилган.
Ибн Асокир нақл қилишича, Абдуллоҳ ибн Маъсуд розияллоҳу анҳу вафот этиши арафасида бетоб бўлиб қолди. Усмон ибн Аффон розияллоҳу анҳумо уни кўргани бориб, ҳол-аҳвол сўради:
– Нимадан шикоятинг бор?
– Гуноҳларимдан.
– Нимани хоҳлайсан?
– Парвардигорим раҳматини.
– Сенга табиб буюрайми?
– Табиб (яъни, Аллоҳ) мени бетоб қилди.
– У ҳолда сенга совға-салом буюртирайми?
– Ҳожати йўқ.
– Сенга керак бўлмаса, қизларингга қолади.
Ибн Масъуд розияллоҳу анҳу бунга жавобан бундай деди:
– Қизларим камбағал бўлиб қолишларидан қўрқяпсанми? Мен уларга ҳар кеча Воқеа сурасини ўқишни буюрганман. Чунки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким ҳар кеча Воқеа сурасини ўқиса, зинҳор қашшоқликка учрамайди”, деганларини эшитганман.
Тунда Воқеа сурасини бошидан охиригача ихлос билан ўқиган одам қашшоқлик кўрмайди: ризқи кенг бўлади, касб-корига барака киради. Тажрибада синаб кўрганлар бунинг ҳақиқат эканини таъкидлашган.
Воқеа сураси кенг ризққа сабаб бўлиши ҳақида бундан бошқа ривоятлар ҳам бор. Жумладан, Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Воқеа бойлик сурасидир. Уни (ўзингиз) ўқинг, фарзандларингизга ҳам ўргатинг”, деганлар (Ибн Мардавайҳ ривояти).
Ҳар бир инсон сеҳргар, фолбиннинг ҳузурига боришдан сақланиши лозим. Афсуски, аёл-қизлар орасида тақдир ва қисматнинг аччиқ синовларидан умидсизликка тушиб, сеҳргарларнинг олдига борадиганлари кўп учрайди. Улар турли баҳоналар билан сеҳргарга мурожаат қиладилар.
Сеҳргарлар эса, ҳиссиётга берилувчи аёллардан унумли фойдаланадилар. Аёлларнинг пулини “шилиб” олиш мақсадида ҳузурларига қайта-қайта келишлари лозимлигини алоҳида таъкидлашади. Акс ҳолда, оғир мусибат ёки касалликка учрашлари ҳақида қўрқитадилар.
Имом Қуртубий раҳимаҳуллоҳ айтадилар: “Одамлар орасида сеҳргарлар олдига кўп қатновчилар аёллардир. Айниқса, улар ҳайз ҳолатида бўлганларида сеҳрнинг таъсири янада кучаяди. Бежиз ҳадиси шарифларда “дўзах аҳлининг кўпчилиги аёллардир” дейилмаган”.
Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Эй аёллар жамоаси, садақа қилинглар, истиғфорни кўпроқ айтинглар. Албатта, мен сизнинг дўзах аҳлининг кўпи эканингизни кўрдим”, деганлар.
Аёллар Аллоҳга тақво қилинг! Чунки Аллоҳдан қўрқиш – ҳақиқий бахтнинг калити. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Ким Аллоҳга тақво қилса, унинг йўлини очиб қўядир. Ва унга ўзи ўйламаган тарафдан ризқ берур” (Талоқ сураси, 2-3-оятлар).
Аллоҳ таолонинг ёзган тақдирига рози бўлинг. Зеро, Аллоҳ бандаларига фақат яхшиликни раво кўрувчидир. Арзимас сабабларга динингизни сотманг. Сеҳргар, фолбинларнинг ёлғон ваъдаларига ишонманг. Агар бирор истак, орзу-ниятингиз бўлса, Аллоҳ таолога ихлос ва ишонч билан дуо қилинг. Зеро, ёлғиз Аллоҳ фойда келтирувчи ва зарарни қайтарувчи Зотдир.
Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Агар Аллоҳ сени зарар ила тутса, Ундан ўзга ўшанга кушойиш берувчи йўқдир. Агар У сенга яхшиликни ирода қилса, Унинг фазлини рад қилувчи ҳам йўқдир” (Юнус сураси, 107-оят).
Даврон НУРМУҲАММАД