Яна бир Рамазонгача – раҳмат ва мағфират ойигача яшашимизга имкон берган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин.
Келинг, бу ойни охират ҳаёти учун кўпроқ фойда билан ўтказишга ҳаракат қилайлик, чунки эҳтимол кимдир учун бу охирги рамазон ҳам бўлиши мумкин.
Рамазон - бу бошидан бошлаш, тавба қилиш ва ҳаётингизни ўзгартириш учун имконият.
Агар сиз Қуръон ўқишни, тинглашни ёки ёдлашни, қўшимча ибодат қилишни, тунларингизни ибодат билан ўтишини, Аллоҳни кўпроқ зикр қилишни истасангиз ўша ишингизни шу муборак ойдан бошланг!
Ушбу имкониятни қўлдан бой берманг!
Аллоҳ бу ойни биздан рози бўладиган тарзда ўтказишимизга ёрдам берсин!
Ўтган Рамазонда биз билан бирга бўлган қанча дўст ва ёронларимиз, устозларимиз бугун қабрлардан жой олишган.
Ўлим тўсатдан келади ва ўлимдан кейин ҳеч ким бу дунёга қайтмайди.
«Токи қачон улардан (яъни мушриклардан) бирига ўлим келганида:
«Парвардигор, мени (яна ҳаётга) қайтаринглар. Шояд, мен қолган умримда яхши амал қилсам», деб қолур. Йўқ! (У асло ҳаётга қайтарилмас). Дарҳақиқат бу (ҳар бир жон бераётган кофир) айтадиган сўздир. Уларнинг ортида то қайта тириладиган кунларигача (дунёга қайтишларидан тўсиб турадиган) бир тўсиқ бўлур». (Мўминун, 99-100 оятлар).
Ўлимдан кейин бу дунёга қайтишнинг иложи йўқ, лекин ҳамма: агар у гуноҳкор бўлса - тавба қилиш ва агар у яхшилик қиладиганлардан бўлса - яхши амаллар сонини кўпайтириш учун хоҳлайди.
Агар бу Рамазондан кейин вафот этсак-чи?
Биз яна рўза тутиш учун қайтиб келишни, қабрда ва охиратда бизга кўпроқ фойда келтирадиган амалларни бажаришни хоҳламаймизми?!
Ўзингизни гўёки ўлимдан кейин яна ҳаётга қайтгандек тасаввур қилинг! Қайтиб келганингиз, шу ойда ҳаётингизни яхшилаш учун, илгари йўқотганларингизни қоплаш учун, Қиёмат куни тарозида оғир келадиган савоб ишларни бажариш учун яна бир имкониятга эга эканлигингизни ўйлаб кўринг...
Аллоҳдан бизни гуноҳларимиздан поклашни, тавбамизни қабул қилишини ва яхшилик қилганларнинг ажрини зиёда қилишни сўраймиз.
Ёқуб Умар
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
عَنْ مُسْلِمِ بْنِ عَبْدِ اللهِ الْحَنَفِيِّ قَالَ: بِرَّ وَلَدَكَ فَإِنَّهُ أَجْدَرُ أَنَّ يَبَرَّكَ فَإِنَّ مَنْ شَنَأَ عَقَّهُ وَلَدُهُ
Муслим ибн Абдуллоҳ Ҳанафийдан ривоят қилинади: “Болангга яхшилик қил. Шунда у сенга яхшилик қилади. Ким ёмонлик қилса, боласи унга оқ бўлади”.
Боланг кичиклигида сен унга яхшилик қилиб, тарбиясини ва муомаласини яхши қилгин, қариганингда у сенга яхшилик қайтаради. Аммо ким ёшлигида фарзандига ёмонлик қилиб юрган бўлса, қариганида фарзандидан кўради.
Ота-она ўзининг фарзанди олдидаги мажбурият ва масъулиятини шараф билан адо этиб қўйса, қариганида албатта қилган яхшиликлари боласидан қайтади.
Худди шу маънога ўхшаш яна бир гап бор. Ким ёшлигида ота-онасига яхшилик қилса, қариганида унга ҳам боласи яхшилик қилади. Бу ҳолат аксинча бўлиши ҳам мумкин.
Отамиз раҳматли шу маънодаги ҳикояни бир неча марта такрорлаганларининг гувоҳи бўлганмиз.
Шундай экан, ҳар бир киши ота-онасига ҳам, фарзандига ҳам доимо яхшилик қилиш пайидан бўлиши керак. Қисқаси, ҳар кимга шариат томонидан берилган ҳақнинг риоясини қилиш лозим.
«Яхшилик ва силаи раҳм» китоби 1-жуз.