Шаржа халқаро китоб кўргазмасида Қуръони каримнинг нафис нусхаси тақдимоти ташриф буюрувчилар эътиборини тортди.
IQNA сайтининг “Khaleej Times” нашрига таяниб хабар беришича, бу нафис Қуръон китобининг 11-12-асрларга оид қўлёзма нусхаси бўлиб, машҳур эронлик хаттот Ибн Бавобнинг дурдона асари саналади.
Aсл қўлёзма Мюнхендаги Бавария давлат кутубхонасида сақланади. Бу даврда Қуръоннинг бу тури атиги ўн нусхада чоп этилган.
Мазкур нусха тадбирда намойиш этилган бу қимматбаҳо асарнинг аниқ ўлчами, услуби ва визуал жозибаси бўйича чоп этилган атиги 300 нусхадан биридир.
“Adeva Rare Collectibles” компанияси вакили Флориан Строллс бундай дейди: “Бу Қуръон ҳақиқий санъат асари бўлиб, зарҳал қоғозга курсив насх ёзувида ёзилган оятлардир”.
У қўшимча қилди: “Мазкур қўлёзма ақл бовар қилмайдиган даражада безатилган ва қўлёзма санъати оламида ўзига хос ўрин тутади. Ҳар бир суранинг сарлавҳалари кўк, оқ ва қизғиш жигарранг ёзувда чиройли тарзда ёзилган. Оятлар эса кўк, кумуш ва нафис атиргул нақшлари билан ажратилган. Ҳарфларнинг ўлчами математик тамойилларга асосланган бўлиб, масштаб бирлигида араб алифбосининг биринчи ҳарфи бўлган “Aлиф” ҳарфининг ўлчами қўлланилади.
Бир оз чапга қийшайган вертикал ҳарфлар ўйланган ҳолда жойлаштирилган ва Ибн Бавоб мактабидан фарқ қиладиган услубни кўрсатади”, – деди Строллс. Унинг қўшимча қилишича: “Биринчи саҳифанинг диққатга сазовор хусусияти бу икки сура номларининг ўзига хос тартибда жойлашувидир, бу эса Қуръони каримни ноёб санъат асари қилади”.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Акса уриш Аллоҳ таолодан, эснаш эса шайтондандир. Шунинг учун қачон бирортангиз эснаса, қўлини оғзига қўйсин. Агар (эснаган пайтда): “ооҳ, ооҳ” деса, шайтон унинг ичида кулади. Аллоҳ таоло акса уришни яхши кўради, эснашни ёмон кўради”, дедилар (Имом Термизий ривояти).
1. Аксирганда қўли ё кийимини оғзига қўйиш.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят қилади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам аксирганларида қўлларини ёки кийимларини оғзиларига қўярдилар ва у билан овозларини пасайтирардилар” (Имом Абу Довуд, Имом Термизий ривояти).
Ушбу суннатга амал қилиш туфайли аксирган пайтда ёнидаги кишиларга азият беришдан сақланган бўлади.
2. Аксирганда овозини пасайтириш.
Аксиришда жуда баланд овоз чиқариш одобсизликдир. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Сизлардан бирингиз аксирса, икки кафтини оғзига қўйсин ва овозини пасайтирсин”, дедилар (Имом Абу Довуд ривояти).
3. Аксиргандан кейин Аллоҳга ҳамд айтиш.
Аксиргандан кейин Аллоҳга ҳамд айтиш. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Сизлардан бирингиз аксирса “алҳамду лиллаҳ” (Аллоҳга ҳамд бўлсин), деб айтсин. Унинг биродари эса, унга “ярҳамукаллоҳ”(Аллоҳ сенга раҳм қилсин), десин. Биродари унга “ярҳамукаллоҳ”, деб айтса, у “яҳдийкумуллоҳу ва юслиҳу балакум (Аллоҳ сизларни ҳидоят қилсин ва ишларингизни ислоҳ қилсин), деб айтсин”, дедилар (Имом Бухорий ривояти).
4. Аксириб Аллоҳга ҳамд айтган кишига “ташмит” айтиш. Мусулмон кишининг ҳақларидан бири аксирганда унга ташмит айтиш ҳисоланади. Аксиргандан сўнг Аллоҳга ҳамд айтган кишига “ярҳамукаллоҳ”, деб айтишдир.Ташмит айтиш учун, аксирган одам Аллоҳга ҳамд айтиши керак бўлади.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Сизлардан бирингиз аксирса “алҳамдулиллаҳ”(Аллоҳга ҳамд бўлсин), деб айтсин. Унинг биродари эса, унга “ярҳамукаллоҳ” (Аллоҳ сенга раҳм қилсин), десин. Биродари унга “ярҳамукаллоҳ”, деб айтса, у “яҳдийкумуллоҳу ва юслиҳу балакум” (Аллоҳ сизларни ҳидоят қилсин ва ишларингизни ислоҳ қилсин), деб айтсин”, дедилар (Имом Бухорий ривояти).
Даврон НУРМУҲАММАД