Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким азонни эшитгандан кейин “Аллоҳумма, Робба ҳазиҳид даъватит таммати вас солатил қоимати ати Муҳаммаданил васийлата вал фазийлата вабъасҳу мақомам маҳмудан аллазий ваъадтаҳ” деса, қиёмат куни унга шафоатим ҳалол бўлади», дедилар (Имом Бухорий ривояти).
“Аллоҳим! Эй ушбу етук чақириқниг, ҳозир бўлиб турган намознинг Робби! Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга васийла ва фазилатни ато эт. У зотни Ўзинг ваъда қилган мақоми маҳмудга етказ”.
Қаранг, бу жуда ҳам осон, аммо савоби улкан, гуноҳларни кетказувчи, жаннатга етказувчи бўлган амалдир. Лекин дангасалигимиз, бепарволигимиз оқибатида бунга эътибор бермаймиз, амал қилмаймиз. Кўпчилигимиз ҳатто билмаймиз ҳам. Аввал билмасак, энди билиб олдик. Энди билганимизга амал қилайлик ва бошқаларга ҳам етказайлик.
Зеро, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларини ёйилишига хизмат қилиш у зотга бўлган муҳаббат ва эҳтиромнинг юксак намунаси ҳисобланади. У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам суннатларини аниқлик билан етказганларнинг ҳаққига: “Менинг гапимни эшитиб, ёдлаб, сингдириб, сўнгра етказган одамни Аллоҳ неъматлантирсин”, деб дуо қилганлар (Имом Термизий ривояти).
Аллоҳ таоло барчамизга ҳар бир ишда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларига амал қилишимизга тавфиқ ато этсин, омийн!
Аллоҳумма солли ва саллим ъала Муҳаммадин ва ъала оли Муҳаммад
Даврон НУРМУҲАММАД
Жорий йилнинг 23 октябридан 2 ноябрига қадар Ҳаж ва умра маркази томонидан умра сафарига бориб келган зиёратчилар сафар давомида ўзларига кўрсатилган хизматлардан жуда мамнун бўлишди.
Мадинаи мунавварада Равзаи шарифга кириш, Уҳуд тоғи, Қубо масжиди зиёратларидан бир олам тассуротлар олиб, эҳром боғлаб Маккаи мукаррамага келган зиёратчиларнинг ҳаммаси ибодатларини адо этишди.
Каъбатуллоҳ тавофи, беш вақт ва нафл намозлар билан бир қаторда Арафот, Нур, Савр тоғлари ҳамда Мино, Муздалифа водийлари каби муборак қадамжоларга уюштирилган зиёратлардан дилларда фараҳ жўш урди.
Қизил денгизга қилинган саёҳат уларнинг кайфиятларини янада чоғ этди.
– Кексайиб қолганим учун, гарчи куёвим ва қизим билан узоқ сафарга чиққан бўлсам ҳам, хавотирим бор эди, – деди сурхондарёлик 76 ёшли Осиё она Тошмуҳаммедова. – Халқона тил билан айтганда, эгали эканмиз. Ишчи гуруҳи, элликбошилар, шифокорлар доим хизматга шай туришди. Ибодатларни бирма-бир, етаклаб юриб ўргатишди. Бирор жойда еб-ичишнинг, меҳмонхонанинг ё уловнинг ташвишини қилмадик. Аллоҳга беҳисоб шукрки, сафаримиз ниҳоятда ҳузур-ҳаловатли ўтди.
Зиёратчиларни Ўзбекистондан муборак диёрга кузатишдан тортиб, то она Ватанга қайтишларигача бош-қош бўлганлар ҳақига дуолар қилинди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати