“Ҳилол” нашриётида Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф ҳазратлари қаламига мансуб беш жилдлик “Хислатли ҳикматлар шарҳи” китоби чоп этилди.
Ушбу тўпламдан шайх Ибн Атоуллоҳ Сакандарийнинг “Ҳикамул-Атоийя” китобининг таржимаси ва батафсил шарҳлар ўрин олган. Унда руҳий тарбияга оид асарларни ўрганишга оид мулоҳазалар, қалб кўзи берклигининг далили, алдамчи дунёга нафс ёки қалб назари каби кўплаб масалаларда мазмунли ва хислатли ҳикматлар келтириб ўтилган.
Орзиқиб кутилган ушбу беназир тўплам ўзига хос бежирим қутига жойланган бўлиб, замонавий кўринишга эга. Унинг китобсевар мухлисларимиз қалбидан жой эгаллашига ишонамиз.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳ учун ушбу ўн кунликда қилинадиган солиҳ амаллардан кўра севимлироқ амал йўқдир”, дедилар. Шунда: “Ё Расулуллоҳ, Аллоҳ йўлида жидду жаҳд қилиш ҳамми?” деб сўралди. У зот алайҳиссалом: “Ҳа, Аллоҳ йўлида жидду жаҳд қилиш ҳам. Фақат бир киши ўз жони ва моли билан чиқиб, ундан бирон нарсасиз қайтиб келса, бундан мустасно”, дедилар.
(Имом Бухорий, Абу Довуд, Термизий, Доримий, Ибн Можа ва Аҳмад ривояти. Ривоят лафзи Абу Довудга тегишли).