Бу воқеа Лондон шаҳрида бўлган. Ўт ўчирувчилардан бирининг катта ити бўлиб, уни Боб деб чақиришар эди. Боб ёнғин бўлаётган жойга кириб, ўт ичида қолиб кетган кичкина болаларни қутқаришга ўргатилган эди.
Бир куни Боб ва ўт ўчирувчилар ёнаётган уй олдига келишди. Уй аланга ичида қолган, атрофда одамлар тўпланган эди. Одамлар ичида бир аёл уй ичида икки яшар қизчаси қолиб кетганини айтиб қаттиқ йиғларди. Ўт ўчирувчилар Бобни уй ичига юборишди. Боб аланга ичига кириб кўздан ғойиб бўлди. Бир оздан кейин кичкина қизчани кўйлагидан тишлаб олиб чиқди. Онаси қизини кўриб жуда севинди. Бобни бағрига босиб, бошини силади. Лекин Боб яна уй ичига интилар эди. Ёнаётган уйда яна кимдир бор бўлса керак, деб ўйлаб Бобни қўйиб юборишди. Боб бир зумда олов ичида йўқолди. Орадан бир оз вақт ўтди. Ҳамма нафасини ютиб Бобни кутар эди. Шу пайт олов ичидан Боб отилиб чиқди. Яна бир қизчани кўйлагидан тишлаб олиб келар эди. Ҳамма болани олиш учун унга интилди. Боб яқинлашганда қарашса, у бола деб олиб чиққан нарса каттагина қўғирчоқ экан. Ҳамма кулиб юборди. Боб эса ўзининг қилган ишидан мамнун бўлиб одамларга қараб турарди.
Баъзан жониворларнинг фидоийлиги инсонлар учун ҳавас қиларли даражада бўлади.
Акбаршоҳ РАСУЛОВ
Халқимизда: “Ҳамал келди – амал келди” деган ҳикматли сўз бор. Ҳамал кириши билан далаларда иш қайнайди. Экин-тикинлар экилади, кўчатлар ўтқазилади. Айни кунларда юртимизнинг барча ҳудудларида кўчатлар ўтқазиш авжига чиққан.
Кеча Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси ўринбосари Зайниддин домла Эшонқулов, Тошкент вилояти бош имом-хатиби Дониёр домла Икромов, ЎзМИ масъул ходимлари, имом-хатиблар Оҳангарон тумани ҳудудига кўчатлар экишди.
Ерга қадалган 40 туп мевали ва манзарали кўчатлар илдиз отиб, кўкка бўй чўзиб, барчага фойдали улкан дарахтлар бўлади, иншоаллоҳ.
Зотан, динимизнинг таълимоти ҳам атроф-муҳитни мусаффо ҳолида сақлашга тарғиб этади.
Абу Дардо розияллоҳу анҳу ривоят қилади: «Бир киши Дамашқ кўчаларининг биридан ўтаётса, кўча экаётган одамга кўзи тушибди ва унга: “Нега бу ишни қилаяпсиз, ахир сиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг саҳобаларидансиз-ку?” дебди. Шунда у киши: “Сен шошма, мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Ким бир кўчат экса, ундан одам ёки Аллоҳ яратган махлуқотлардан биронтаси еса, бунинг эвазига ўша (кўчат эккан банда)га садақа бўлади”, деганларини эшитганман”, дебди” (Имом Аҳмад ривояти).
Ҳақиқатан, бизлардан олдин ўтганлар кўчат экишди, биз улар эккан дарахтларнинг меваларини еяпмиз. Энди навбат бизга: биз экамиз, кейинги авлодлар ейдилар, иншоаллоҳ.
Аллоҳ таоло юртимизни боғу бўстонга, чаманзорга айлантирсин.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Тошкент вилояти вакиллиги
Матбуот хизмати