Бугун, 11 сентябрь куни Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Шайх Нуриддин Холиқназар ҳазратлари раислигида Тошкент шаҳар имом-хатибларининг танқидий-таҳлилий йиғилиши бўлиб ўтди.
Мажлис аввалида ҳар бир имом-хатиб дин ғами, халқ дарди ва юрт тақдири йўлида астойдил хизмат қилиши лозимлиги, дин пешвоси сифатида, аҳоли, айниқса, ёшларни тўғри йўлга бошлаши алоҳида таъкидланди. Шунингдек, сўнгги йиллардаги неъматлар қадрига етиш ва берилган имкониятлардан унумли фойдаланишга катта урғу қаратилди.
Танқидий масалалар муҳокамасида айрим имом-домлалар зиммасидаги бирламчи вазифасига жиддий ёндашмаётгани, мўмин-мусулмонлар эҳтиёжини таъминлашда етарли саъй-ҳаракат қилмаётгани ва ижро интизомидаги нуқсонлар қаттиқ танқид остига олинди. Шунингдек, белгиланган тартиб-қоидалар, меҳнат шартномалари талаблари ва лавозим йўриқномаларига риоя этмаётган имом-домлаларга чора кўрилгани айтилди.
2024 йилнинг ўтган саккиз ойида мана шундай хато-камчиликларни содир этган, дин пешвоси сифатида иш фаолиятига эътибор қаратмаган ва меҳнат мажбуриятларини етарли даражада бажармаган Тошкент шаҳридаги масжидларда фаолият юритган 8 нафар имом-хатиб, 10 нафар имом ноиби вазифасидан озод этилгани ҳамда 2 нафар имом-хатиб ва 2 нафар имом ноибига эса ҳайфсан интизомий чораси қўллангани маълум қилинди.
Муфтий ҳазратлари ҳар бир имом-хатиб дин ва меҳроб омонатини чуқур ҳис этиши, фаолиятини яхшилаб бориши, замон билан ҳамнафасликда доимий билим-малакаларини ошириши ва пешволик мақомига муносиб бўлишини алоҳида қайд этдилар. Шунингдек, барча имом-хатибларни ушбу мартабада шариат ходими сифатида ихлосу муҳаббат, тақво ва садоқат билан хизмат қилишларига даъват этдилар.
Тошкент шаҳар бош имом-хатиби Абдуқаҳҳор домла Юнусов ва тажрибали имом-хатиблар муҳокама қилинган масалалар юзасидан ўз фикр-мулоҳазаларини билдирдилар.
Йиғилиш якунида берилган топшириқлар юзасидан режа ишлаб чиқиш ва ижросини таъминлаш вазифалари юкланди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати
Кўча чеккасида ул-бул сотиб турган аёлнинг олдига бир отахон келиб, жуда зарур бўлиб қолганини айтиб, аёлдан пул сўради. Аёл уни танимаслиги ва ишонолмаслигини айтди. Отахон: “Сиз Худога ишонасизми?” деди. Аёлнинг ранги оқарди: “Бу қандай савол бўлди? Алҳамдулиллаҳ, албатта, ишонаман”, деди. Отахон: “Унда менга ҳам ишонинг. Чунки мен ҳам мусулмонман. Сизга шу кифоя қилмайдими?” деди. Аёл: “Кифоя қилади”, деди ва чўнтагида бор пулини бериб юборди. Отахон кета туриб: “Бу пулни тушликдан сўнг қайтараман”, деди. Аёл унинг ортидан синиқ жилмайиб қолди. Сўнг ўйланди: “Ҳа, бу менинг бор пулим эди. Лекин шундай қўрқиб кетдимки, агар пулимни бермасам иймоним хавфда қоладигандек бўлди. Энди болаларимга нима овқат қилиб бераман?..”
Отахон ундан пул сўрашдан олдин ўғлини бирга олиб келиб, яқинроқ жойда ўтириб туришини сўраган эди. Отахон ўғлининг ёнига етгач, ўғли отасига: “Нега бундай қилдингиз? Ахир ўзимиз закотимизни лойиқ кишига бериш учун чиқмаганмидик?” деб сўради.
Отахон ўғлига бир куни шу кўчадан ўтаётиб аёлнинг ким биландир телефонда гаплашгани, у ўғлини даволатиши кераклиги ҳақида гапиргани, закотни унга беришдан олдин бир синаб кўрганини айтди. Сўнг кўзларида ёш айланиб: “Менга энг таъсир қилгани нима, биласанми, ўғлим?” деди. Ўғли унга савол назари билан боқди. Шунда отахон: “Аёл ўзи муҳтож бўлатуриб, ўзи танимаган бир одамга “Мусулмонлигингиз кифоя” дея бор пулини бериб юборди. Бунинг нақадар катта ишонч эканини англаяпсанми? Бугунги замонда ана шундай улуғ номга, ишончга хиёнат қилаётганлар учраяпти. Болам, ҳеч қачон ёдингдан чиқарма – мусулмонлик номига муносиб яша. Мусулмонлар шаънига асло доғ туширма!” деди.
Сўнг ота ва ўғил аёлга пулларини қайтариб, ниятларини билдириб, ўша закот учун атаган пулларини ҳам бериб, раҳмат айтиб кетишди. Аёл Аллоҳга ҳамдлар айтиб, энди ўғлининг шифо топиши мумкинлигидан қувониб, тезда уйига йўл олди.
Акбаршоҳ Расулов