Янги Ўзбекистон маърифат маёғини баланд тутиб, дунё халқларини эзгулик, тинчлик ва биродарликка чорламоқда! Албатта, бу бежиз эмас. Буюк ўзбек йўли доим маърифат, умуминсоний манфаатлар устига қурилган.
Тарихдан яхши маълум, илгари ҳам эътиқод, қарашлар ўртасида турли зиддиятлар кўп учраган. Ўша даврларда ҳам улуғ аллома аждодларимиз ўз илмий салоҳияти, билим ва тафаккури, маърифатпарварлиги билан уларга муносиб жавоб берган.
Замонамизда турфа зиддиятлар яна авж ола бошлади. назаримизда дунё илгари ҳеч қачон эзгулик ва маърифатга ҳозиргидек ташна бўлмаган. Негаки аввал зиддиятлар, урушлар муайян ҳудуд, минтақадагина содир бўлган. ҳозирги глобал дунёда эса нафақат қуролли тўқнашувлар, балки мафкуравий курашлар ҳам чегара билмаяпти. бундай вазиятда барча ўз манфаатидан келиб чиқиб иш кўриши бор гап. ана шундай таҳликали даврда умуминсоний манфаатларни ҳимоя қилиб, тинчлик, дўстона алоқаларга асосланган сиёсат юритишга ҳамма давлатлар ҳам қодир эмас. чунки бундай вазиятда эгоистик қараш нормал ҳолатга айланади.
Жонибек Алижонов,
“Янги Ўзбекистон” мухбири
Манба: “Янги Ўзбекистон” газетаси 2024-йил 17-октабр, 210-сон
1. Дардга шифо излаш.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Даволанинглар! Аллоҳ азза ва жалла қайси бир дардни берган бўлса, унинг шифосини ҳам берган”, дедилар (Имом Бухорий ривояти).
2. Гуноҳлар мағфират қилинишига умид қилиш.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Мусулмонга қай бир мусибат – ҳорғинликми, беморликми, ташвишми, маҳзунликми, озорми, ғам – ғуссами, ҳаттоки тикан киришими етадиган бўлса, албатта, Аллоҳ улар ила унинг хатоларини каффорат қилур”, деганлар.
3. Ушбу дуони ўқиш.
Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ алайҳиссалом барча касалликларга ва иситма чиққанида:
“Бисмиллаҳил Карийм, аъузу биллаҳил азийм, мин шарри кулли ҳирқин наҳҳар вамин шарри ҳаррин нар”
“Буюк Аллоҳнинг исми билан бошлайман. Улуғ Аллоҳнинг номи ила томирдан шовуллаб оқувчи қоннинг ва дўзах ўтининг ёмонидан паноҳ тилайман”, деб айтишни ўргатганлар (Имом Ибн Сунний ривояти.)
Даврон НУРМУҲАММАД