Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Қадим замонда бир тикувчи бўлган экан. У ўз ҳамқишлоқларига бир-биридан чиройли кийимлар тикиб берар экан. Тикувчининг кичик ёшдаги бир набираси бўлиб, у жуда зийрак, ҳаракатчан бола экан. У доимо бобосининг ёнида юриб, унинг ишларига қарашар, ҳар бир қилаётган ишини диққат ва этибор билан кузатиб борар экан.
Кунларнинг бирида тикувчи набирасига бир ҳикматни таълим бермоқ истабди. Катта ҳажмдаги бир матони келтириб, қайчи билан уни кесиб майда-майда бўлакларга бўлибди. Сўнгра қайчини бир чеккага улоқтирибди. Шундан кейин тикувчи игна олиб келибди ва у билан кичик-кичик бўлакларга бўлинган мато парчаларини бир-бирига улаб тика бошлабди. Натижада чиройли бир кийим пайдо бўлибди. Кийимни тикиб бўлгач, игнани бошидаги салласининг бир чеккасига санчиб қўйибди.
Буни кузатиб турган зийрак набира бобосидан сўрабди: “Бобо нима учун матони кесиб, парчалаб бўлганингиздан кейин қимматбаҳо қайчингизни ерга улоқтирдингиз, аммо тикиб бўлганингиздан кейин бир чақа турадиган игнани бошингиздаги саллангизга санчиб қўйдингиз?”.
Тикувчи бобоси жавоб берди: “Эй, набирагинам, агар эътибор берган бўлсанг, қайчи бутун бир матони парча-парча қилиб бўлиб ташлади. Аммо, кичкинагина инга ўша парчаларни бир-бирига улаб чиройли кийим тикди. Бундан шундай хулоса олиш мумкинки, одамлар орасида шундай кишилар бўладики, улар бутун бир жамиятни ўртасига фитна уруғини сочиб, уларни бир-биридан айриб ташлайди, жамиятни парчалаб юборади. Ана ундай кишиларнинг ўрни оёқ остида, улар шунга муносиб. Аммо, одамларни бирлаштириш, уларни ҳамжиҳат қилиш йўлида саъй-ҳаракат қиладиган кишилар доимо ардоқланади, уларни бошингга кўратсанг арзийди. Сен ҳам доимо одамларни бир-бирига дўст, аҳил-иноқ қиладиган кишилардан бўлгин”, деди.
Ҳомиджон домла ИШМАТБЕКОВ
Ҳар бир сеҳргарнинг содда инсонларни алдайдиган белги ва аломатлари бор. Аксарият сеҳргарларда қуйидаги белгилар кузатилади:
1. Ҳузурига келган одамнинг исмини, онасининг исмини, ёшини сўраш. Бу сеҳргарнинг энг кўзга кўринган белгисидир.
2. Ҳузурига келган кишидан шахсий нарса талаб қилиш. Масалан: соч ёки тирноқ бўлаги ва ҳ.к.
3. Сеҳрламоқчи бўлган одамнинг расмини сўраш.
4. Тутатқилардан фойдаланиш. Улар бу билан ўзларига жинларни чақирадилар.
5. Тунда ишлаш. Бу уларнинг энг кенг тарқалган аломати. Уламолардан бири айтади: “Сеҳрнинг кучи ва таъсири кеч тушганда кучаяди. Шу сабабли, сеҳргарлар кундуз куни бўлса ҳам, қоронғу жойда қинғир ишларини бажарадилар.
6. Тингловчига тушуниш қийин, тушунарсиз сўзларни айтиш: минғирлаш ва лабларни ҳаракатлантириш.
7. Даволаниш вақтида Қуръон оятлари ва ҳадисларни ғўлдирадиган гаплар билан аралаштириш. Бу орқали одамлар тасаввурида “Қуръондан ўқияпти” деган фикр пайдо бўлади.
8. Белги ва жадваллар ёзилган китоблардан фойдаланиш.
9. Хар хил белги, ҳарф, рақам, доира ва жадваллар ёзилган китоблардан фойдаланиш.
10. Беморга учбурчак ёки ўралган квадрат шаклдаги туморлар бериш.
Сеҳргарлар туморни эътиборсиз қолдирмасликни алоҳида таъкидлайди. Агар унга бефарқлик қилса, касалликка йўлиқиши ёки бирор мусибатга мубтало бўлиши билан қўрқитади.
Шунингдек, беморга ҳарф, жадвал ва рақамлар ёзилган қоғозларни беради. Уларни сувга ботириб, кейин сув ичишни ёки у билан чўмилишни буюради.
Агар сиз сеҳргарларнинг шу ва шунга ўхшаш аломатларидан бирини кўрсангиз, эътиқодингизни бузишдан сақланинг ва улардан узоқ бўлинг. Чунки ким Аллоҳ учун бирор нарсани тарк этса, Аллоҳ таоло уни ундан афзалига етказади.