11 Июн, 2025, 15 Зулҳижжа, 1446
11 Июн, 2025, 15 Зулҳижжа, 1446
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Молик ибн Динор раҳимаҳуллоҳ бундай ҳикоя қилади:
Мен Каъба атрофида тавоф қилаётган эдим. Ҳаж ва умра қилаётган зиёратчиларнинг кўплиги мени ҳайратга солди. Шунда ўзимча: «Кимни ҳажи қабул қилинди экан, бориб уни табрикласам? Кимники рад этилди экан, уни таскин берсам», — деб ўйладим.
Тун бўлди ва тушимда бир овоз: — Эй Молик ибн Динор! Сен ҳаж ва умрачилар ҳақида сўрайсанми? Аллоҳ уларнинг барчасини гуноҳларини кечирди – каттаю кичик, эркагу аёл, қораю оқ ранглисини ҳам. Лекин битта одам борки, унинг ҳажини Аллоҳ рад этди, қабул қилмади. У одамдан Аллоҳ таоло қаттиқ ғазабланган, — деди.
Бу туш менга қаттиқ таъсир қилди. Мен бутун кеча ғамга ботдим ва ўша гуноҳкор одам мен эмасманми, деб хавотир олдим.
Кейинги кеча тушимда яна ўша овозни эшитдим. Лекин бу гал: — У сен эмассан, у одам Хуросондаги Балх шаҳридан. Исми Муҳаммад ибн Ҳорун Балхий, — дейилди.
Эртаси куни Хуросон қабилаларига бориб, Муҳаммад ибн Ҳорун ҳақида сўрадим. Улар ҳаяжон билан: — Вой, сен қандай яхши одам ҳақида сўраяпсан! У Хуросондаги энг диндор, тақводор ва Қуръонни кўп ўқийдиган инсонлардан бири, — дейишди.
Бу гаплар менинг тушимга зид келарди. Шунинг учун мен уни топишни истадим.
— У қирқ йилдан бери кундузи рўза тутади, тунлари намоз ўқийди ва фақат харобаларда яшайди. Биз уни Макканинг харобаларида деб ўйлаймиз, — дейишди.
Уни қидириб харобаларга бордим. Бир пайт уни бир девор ортида кўрдим. У намоз ўқиб турган эди. Унинг ўнг қўли бўйнига боғланган, икки оёғига эса улкан кишанлар боғланган эди.
Менинг қадамларимни эшитиб: — Кимсан? - деди.
— Мен Молик ибн Динорман, — дедим.
— Эй Молик, нима учун келдинг? Агар туш кўрган бўлсанг, менга айтиб бер, — деди.
Мен ҳижолат бўлиб: — Айтишдан ҳаё қиламан, — дедим.
— Йўқ, менга айтишинг керак, — деди.
Мен тушимни айтиб бердим. У узоқ ва қаттиқ йиғлади ва: — Мен олдин жуда кўп ароқ ичар эдим. Бир куни дўстим билан маст бўлиб, уйга қайтдим. Онам тандирда нон пишираётган эди. Менинг мастлигимни кўриб, менга овқат олиб келди ва: «Бугун Шаъбоннинг охирги куни. Эртага Рамазон! Ҳамма рўза тутади, сен эса маст ҳолда юрибсан! Аллоҳдан уялмайсанми?» — деди.
Маст ҳолда онамни уриб юбордим. У менга: «Балога йўлиқ!» — деди. Бу сўзлар менинг ғазабимни келтирди. Мастликда уни кўтариб, қизиб турган тандирга ташладим. Хотиним буни кўриб, мени хонага қамаб қўйди. Тун охирида мастлигим тарқади. Хотинимдан эшикни очишни сўрадим. У менга қаттиқ жавоб қайтарди. — Нега бундай қиласан? — дедим. — Бу сенга оз! — деди. — Нега? — Онангни ўлдирдинг! Уни тандирга ташлаб юбординг, у ёниб кетди! - деди.
Мен тандирга чиқдим ва онамнинг тўлиқ ёниб кетганини кўрдим.
Шундан кейин бутун мол-мулкимни садақа қилдим, қулларимни озод қилдим. Қирқ йилдан бери кундузи рўза тутиб, кечалари намоз ўқийман. Ҳар йили ҳаж қиламан. Ҳар йили сенга ўхшаган бир зот мен ҳақимда шундай туш кўради.
Мен унинг юзига қўлларимни силкидим ва: — Эй бадбахт одам! Сен оташинг билан бутун жаҳонни ёқиб юборишинг мумкин эди! — дедим-да, у ердан кетдим.
Бироқ у менинг кетишимни ҳис қилиб, дуо қиларди: — Эй ғамларни кетказувчи, мушкулларни осон қилувчи Аллоҳ! Менга раҳм қил!
Уйга бориб ухладим. Тушимда яна ўша овоз эшитилди: — Эй Молик! Одамларни Аллоҳнинг раҳматидан умидсиз қилма! Аллоҳ таоло малаул аълодан Муҳаммад ибн Ҳорунга назар солди, унинг дуосини қабул қилди ва унинг гуноҳларини кечирди. Унинг ҳузурига бориб айт: Қиёмат куни Аллоҳ ҳамма махлуқотни йиғади. Зулм қилинган ҳайвонларга ҳам ҳақи олиб берилади. Онаси билан уни ҳам бир ерга жам қилади ва онасининг ҳақини ундириб, унга оташидан тоттиради. Кейин эса уни онаси учун афв этади.
Ҳомиджон қори ИШМАТБЕКОВ
Муҳтарам ватандошлар!
Сиз, азизларни, барча мўмин-мусулмон юртдошларимизни, бутун халқимизни улуғ ва мўътабар айём – Қурбон ҳайити билан чин қалбимдан самимий муборакбод этиб, ўзимнинг юксак ҳурматим ва эзгу тилакларимни билдиришдан ғоят мамнунман.
Жамики ислом уммати учун қадрли бўлган ушбу шукуҳли байрам – Ийд ал-Адҳони эл-юртимиз билан биргаликда тинч ва осойишта муҳитда кутиб олаётганимиз учун, аввало, меҳрибон ва қудратли Аллоҳ таолога беҳисоб шукроналар айтамиз.
Ҳеч шубҳасиз, кейинги йилларда Янги Ўзбекистонда ижтимоий, халқчил давлат барпо этиш, унинг маънавий асосларини мустаҳкамлаш ва таъсирчанлигини оширишда муқаддас ислом дини, унинг асосий байрамларидан бири бўлган Қурбон ҳайити ҳам муҳим роль ўйнамоқда.
Айниқса, бу байрамнинг инсонпарварлик, аҳиллик, саховат ва олижаноблик каби фазилатлари юртимизда “Инсон қадри учун, инсон бахти учун” деган эзгу ғоя асосида амалга оширилаётган кенг кўламли ислоҳотларга уйғун ва ҳамоҳанг бўлиб, аҳолининг эҳтиёжманд қатламларини қўллаб-қувватлаш, кексалар, ёшлар ва хотин-қизлар ҳақида алоҳида ғамхўрлик кўрсатиш, камбағалликни қисқартиришга қаратилган дастурларимиз самарасини оширишга хизмат қилаётганини алоҳида таъкидлаш ўринлидир.
Азиз дўстлар!
Бугунги кунда мамлакатимизда турли миллатлар ва диний конфессиялар ўртасидаги ҳамжиҳатликни мустаҳкамлаш, виждон эркинлигини таъминлаш, диний-маърифий меросимизни асраб-авайлаш, ёш авлодни миллий ва умумбашарий қадриятлар руҳида тарбиялаш бўйича улкан ишлар амалга оширилмоқда.
Бу ҳақда сўз юритганда, ислом динининг эзгу тамойилларини чуқур ўрганиш, буюк тарихимиз ва маданиятимиз дурдоналарини, машҳур алломаларимизнинг бой меросини тўплаш ва кенг тарғиб этишга алоҳида эътибор қаратилаётганини таъкидлаш лозим. Жумладан, кўҳна Шарқ мўъжизаси – Самарқанд шаҳри 2025 йилда ислом маданияти пойтахти, деб эълон қилинди, улуғ ватандошимиз Имом Мотуридийнинг 1155 йиллик таваллуд санаси юртимиз бўйлаб кенг нишонланмоқда, Имом Бухорий, Имом Мотуридий ва Имом Термизий халқаро илмий-тадқиқот марказлари қаторига, шу йил Бухоро шаҳрида ўз фаолиятини бошлайдиган Баҳоуддин Нақшбанд илмий-тадқиқот маркази ҳам қўшилди.
Пойтахтимиз Тошкент шаҳрида бунёд этилаётган Ислом цивилизацияси маркази илмий-маънавий йўналишдаги улкан ва ноёб лойиҳа сифатида эл-юртимиз ва халқаро жамоатчиликда катта қизиқиш уйғотмоқда. Бу муаззам маскан кўп минг йиллик қадимий тарихимиз, бой ва бетакрор миллий маданиятимизнинг ёрқин тимсоли сифатида Янги Ўзбекистон ҳаётидаги ғоят муҳим воқеага айланади, деб ишонаман.
Ҳурматли юртдошлар!
Шу саодатли кунларда 15 минг нафар ватандошимиз муқаддас ҳаж зиёратини адо этмоқда. Эзгу дуо ва ниятлар ижобат бўладиган мана шундай мунаввар лаҳзаларда уларни ҳам Қурбон ҳайити билан самимий қутлаб, Яратгандан юртимизга соғ-омон қайтиб келишларини сўраймиз.
Умид қиламизки, муҳтарам ҳожиларимиз жамиятимизда бирдамлик, оила ва маҳаллаларимизда меҳр-оқибат муҳитини янада мустаҳкамлаш, ёшларимиз тарбиясини кучайтириш, уларни илм-маърифатга, замонавий касб-ҳунарларни эгаллашга, Ватан ҳимоячиси бўлишга тарғиб этиш, муҳтож инсонларга кўмак беришда алоҳида ибрат ва намуна кўрсатадилар.
Қалбларимиз қувончга тўлган ушбу файзли кунларда хорижий давлатларда бўлиб турган ватандошларимизни ҳам бугунги улуғ айём билан чин дилдан қутлаб, уларга соғлик-омонлик, бахт ва омад тилаймиз.
Жаҳоннинг узоқ-яқин ўлкаларидаги мусулмон умматини ҳам қизғин табриклаб, уларнинг халқлари ва мамлакатларига тинчлик, равнақ ва фаровонлик тилаб қоламиз.
Азиз ва муҳтарам ватандошлар!
Ҳозирги кунда дунё нақадар мураккаб ва таҳликали бўлиб бораётганини барчамиз кўриб турибмиз. Бундай кескин шароитда юртимизда тинчлик, ўзаро ҳурмат ва тотувлик муҳитини сақлаб, барча соҳа ва тармоқларда фидокорона меҳнат қилиб кўзлаган юксак мақсадларимизга ета оламиз.
Албатта, ўз тарихида не-не синов ва машаққатлардан муносиб ўтган мард ва олижаноб халқимиз бунга ҳар томонлама қодир.
Бу йўлда эл-юртимизга мансуб меҳр-оқибат, ўзаро бирлик ва жипслик биз учун беқиёс куч-қудрат манбаи бўлиб хизмат қилади, деб ишонаман.
Сиз, азизларни муқаддас Қурбон ҳайити билан яна бир бор чин дилдан табриклаб, барчангизга тинчлик-хотиржамлик, сиҳат-саломатлик, хонадонларингизга файзу барака тилайман.
Қутлуғ айём барчамизга муборак бўлсин!
Шавкат Мирзиёев,
Ўзбекистон Республикаси Президенти
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа