Тошкент ислом институти талабалари учун “Фатво беришга ким ҳақли?” мавзусида тадбир ташкил этилди. Тадбирда “Ақоид ва фиқҳий фанлар” кафедраси доценти, исломшунослик фанлари бўйича фалсафа доктори (PhD) Саиджамол Масайитов маъруза қилди.
Шунингдек, Ёшлар билан ишлаш, маънавият ва маърифат бўлими бошлиғи Баҳриддин Парпиев ва профессор-ўқитувчилар иштирок этишди.
Шубҳасиз, исломда фатвонинг ўрни ва таъсири муҳим бўлиши билан бирга ўта масъулиятли вазифа ҳам ҳисобланади. Чунки фатводан Аллоҳнинг ҳукмларини баён қилиш мақсад қилиниб, унда ҳалол-ҳаром, савоб-гуноҳ каби меъёрлар кўрсатиб берилади. Фатво бериш ўта масъулиятли иш бўлиб, фатво берувчи Аллоҳ ва Унинг расули номидан гапиради.
Талабаларга мавзу юзасидан атрофлича тушунтиришлар берилди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати
Таровеҳ намози – бандани кечани ибодат билан бедор ўтказганнинг савобига ноил этади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Агар киши имом билан то тугатгунча бирга намоз ўқиса, тунни бедор ўтказган деб ҳисобланади”, деганлар (Имом Абу Довуд, Имом Насоий ривояти).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: “Ким Рамазон ойида иймон билан савоб умиди (таровеҳ)да қоим бўлса, унинг аввалги гуноҳлари кечирилади” (Имом Бухорий, Имом Муслим ривояти).
Даврон НУРМУҲАММАД