Ramazon barokatli va fazilatli oy. Unda dunyo va oxirat uchun yaxshiliklar bisyor. Ayniqsa “ming oydan yaxshiroq” bo'lgan “Laylatul qadr” – qadr kechasi Ramazonda kutiladi. “Qadr” deb nomlanishiga sabab unda rizqlar o'lchanadi, ajallar yozilib, o'sha yili bo'ladigan ishlar bitib qo'yiladi, taqdir qilinadi.
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
“U (kechada) barcha hikmatli ish(lar) ajrim qilinur”, Duxon,4 oyat
“Barcha bo'ladigan ishlar Lavhul mahfuzdan ko'chiriladi. Said ibn Jubayr Ibn Abbosdan rivoyat qiladilar: “Albatta, sen bir kishini bozorda uchratasan, lekin uning ismi o'liklar safiga kiritib qo'yilgan bo'ladi”.[1]
Bundan tashqari qadri va sharafi ulag'ligi uchun ham shunday atalgan. Yana kim bu kecha toat-ibodatlarga berilsa, qadri baland bo'ladi, bu kechadagi toatlarning qadri bo'lakcha bo'ladi, degan ma'nolar ham aytib o'tilgan.
Shomiy[2] aytadilar: “Me'rojud diroya”da keltiriladi: “Bilingki, qadr kechasi – fazilatli kecha bo'lib, uni izlash, talab qilish mustahabdir. U yilning eng yaxshi tunlaridan biridir. U kechada qilingan amal yilning boshqa paytida qilingan ming amalga teng. Ibn Musayyyib aytadi: “Kim qadr huftoniga guvoh bo'lsa, undagi nasibasini olibdi”. Shofe'iy aytadilar: “Hufton va bomdodiga guvoh bo'lsa. Mo'minlardan Alloh xohlagani qadr kechasini ko'radi, ko'rganlar esa uni yashirishlari lozim bo'ladi. Allohga ixlos bilan duo qilinadi”.
Qadr kechasi qaysi kun ekanligi borasida 46 ta fikr bor.
“Maroqil falah”da[3] aytiladi: “Ibn Mas'ud aytadilar: “Qadr kechasi yilning barchasida bo'lishi mumkin. U kishining gaplarini Imom A'zam ham olib, yilning istalgan paytida aylanib yuradi. Goho ramazon, goho boshqa oy ham bo'lishi mumkin. Buni Qozi Hon ham aytgan”.
Shomiy aytadilar: “Yuqoridagi gapni oriflar sultoni, janobim – Muhyiddin ibn Arabiy o'zlarining “Futuhotul Makkiyya” asarlarida ham keltirganlar: “Laylatul qadr haqida insonlar turlicha fikrdadirlar. Ya'ni uning payti haqida. Ulardan ba'zilari yilning barchasida aylanib yuradi deyishgan. Men ham shu fikrdaman. Men uni Sha'bonda ham, Robi'ul avvalda ham, Ramazonda ham ko'rganman. Ko'proq ramazonning oxirgi 10 kunligida guvoh bo'lganman. Yana ramazonning o'rtadagi 10 kunligidagi toq bo'lmagan kechada ham, toq bo'lgan kechasida ham ko'rganman. Men shuni aniq ishonch bilan ayta olamanki, yilning barchasida toq kechasida ham, juft kechasida ham kelaveradi”.
“Mabsut”da aytiladi: “Bu borada Abu Hanifaning mazhablari qadr kechasi ramazonda bo'ladi, lekin u oldinga surilib yoki kechikib kelishi mumkin. Ikki sohiblari nazdida esa muqaddam ham bo'lmaydi, kechikib ham kelmaydi”.
Uning alomati: oydin, sof, sokin; sovuq ham emas, issiq ham emas; qadr kechasining tongida quyosh nursiz tog'orga o'xshab qoladi.
Uning aniq kuni yashirin bo'lishi: insonlar uni topishda, izlashda jiddu jahd qilsinlar, ibodatda mujtahidlar ajrini olsinlar.
Shavkoniy aytadilar: “Ulamolar uning qaysi kun ekanligi haqida ixtilof qildilar. “Fathul Boriy”da o'sha fikrlar keltirilgan (undan boshqa erda bu qavllar keltirilmagan), ularni qisqacha zikr qilib o'tamiz:
1-Qovl: Qadr kechasi odamlar orasidan ko'tarilgan, buni Mutavalliy Rofiziylardan rivoyat qilgan. Hanafiylardan ham shu gap kelgan. Men aytaman: bu asli yo'q gap, hanafiylar kitoblarida bunaqa gap uchramaydi.
2-Qovl: Qadr kechasi faqat bir yil uchun xoslangan bo'lib, Nabiy sallollohu alayhi vasallam zamonlarida yuz bergan. Fokuhoniy shu gapni aytgan.
3-Qovl: Qadr kechasi mana shu ummat uchun xoslangan. Molikiylardan bir jamoaning fikrlari.
4-Qovl: Yilning istalgan patida bo'lishi mumkin. Bu hanafiylarning mashhur gaplari va salafi solihlarning bir jamosining fikri.
5-Qovl: U ramazonga xoslangan bo'lib, uning barcha tunlarida sodir bo'lishi mumkin.
6-Qovl: U muayyan va yashiringan bir tunda. Nasafiy shu fikrni aytgan.
7-Qovl: Ramazonning birinchi kechasida. Abu Roziyn Uqayliy Sahobiy aytgan.
8-Qovl: Ramazooning o'rtasidagi bir kecha. Ibn Mulaqqin aytgan.
9-Qovl: Sha'bonning o'rtasidagi bir kecha. Qurtubiy “Mufhim”da aytgan.
10-Qovl: Ramazonning 17 kechasida.
11-Qovl: Ramazonning o'rtadagi 10 kunligida yashiringan.
12-Qovl: Ramazonning 18 kechasi.
13-Qovl: 19 kechasi.
14-Qovl: Oxirgi o'n kunlikning birinchi kechasi. Shofe'iy shunga moil bo'lganlar.
15-Qovl: Agar oy to'liq bir oy bo'lsa, 20 kuni, noqis bo'lsa, 21 kuni.
16-Qovl: 22 kechasi.
17-Qovl: 23 kechasi. Bunga ko'plab sahobiy va tobe'inlar ergashganlar.
18-Qovl: 24 kechasi.
19-Qovl: 25 kechasi. Ibn Javziy Abu Bakradan rivoyat qilgan.
20-Qovl: 26 kechasi. Men buni aniq bilmadim. Faqat Iyoz shu fikrni aytgan.
21-Qovl: 27 kechasi.
22-Qovl: 28 kechasi.
23-Qavl: 29 kechasi. Ibn Arabiy keltirgan.
24-Qovl: 30 kechasi. Iyoz aytgan.
25-Qovl: Oxirgi 10 kunlikning toq kunlarida. “Fath”da mana shu to'g'riroq deyilgan.
26-Qovl: Ramazonning oxirgi kechalarida.
27-Qovl: Oxirgi 10 kunlikda ko'chib yuradi. Abu Qaloba aytgan.
28-Qovl: Oxirgi 10 kunlikda, faqat ba'zi kechalar ba'zilaridan ko'ra qadr bo'lishi umid qilinadi.
29-Qovl: 27 kecha. Faqat 23 bo'lishi umid qilinadi.
30-Qovl: 23 kecha. Faqat 27 bo'lishi umid qilinadi.
31-Qovl: Oxirgi 7 kunlikning barchasida ko'chib yuradi. Ahli ilmlar bundan nima nazarda tutilgani haqida ixtilof qildilar: oyning oxirgi 7 kunligimi yoki oydan sanaladigan oxirgi 7 kunmi? Bundan 32 qovl kelib chiqadi.
33-Qovl: Oxirgi 15 kunlikda ko'chib yuradi. Abu Yusuf va Muhammaddan rivoyat qilingan.
34-Qovl: 16 yoki 17 kechada.
35-Qovl: 17, 19 yoki 21 kechada.
36-Qovl: Ramazoning birinchi yoki oxirgi kechasi.
37-Qovl: 19, 21 yoki 23 kechada.
38-Qovl: 1 yoki 9 yoki 17 yoki 21 yoki oxirgi kechada.
39-Qovl: 23 yoki 27 kechada
40-Qovl: 21 yoki 23 yoki 25 kechada.
41-Qovl: Oxirgi 27 kechaga cheklangan.
42-Qovl: 22 yoki 23 kechada.
43-Qovl: o'rtadagi va oxirdagi 10 kulikning juft kechalarida.
44-Qovl: oxirgi o'n kunlikning uchinchi yoki beshinchi kechasi.
45-Qovl: Oyning ikkinchi 15 kunligidagi 7 yoki 8 kecha.
46-Qovl: 1 yoki oxirgi yoki toq kechada bo'lishi mumkin.
Hofiz Hajar Asqaloniy aytadilar: “Men oxirgi uchratgan qovlim mana shu. Ularning ba'zisi ba'zisini rad qilishi mumkin. Rojihrog'i oxirgi 10 kunlikning toq kechalarida bo'lib, ular ko'chib yurishi mumkin. Shofe'iy nazdida 21 yo 23 bo'lsa, jumhur nazdida ramazonning 27 kechasi deb zikr qilingan”.
Qadr kechasiga to'g'ri kelgan odamga zohiriy alomat bo'ladimi yoki yo'q, degan masalada ham ixtilof qildilar. Ba'zilar hamma narsa sajda qilgan holda ko'rinadi, desa, ayrimlar hatto qorog'u erda ham nur sochilib turadi, degan. Maloikalardan gap va salom eshitiladi, ham deb aytilgan. Tobariy bularning barchasi yuz beradigan ishlar emas deganlar. Biror narsani ko'rish yoki eshitish shart qilinmagan.
Hulosa: Qadr kechasi turli kunlarda bo'lishi, turli kechalarda aylanib yurishi haqidagi fikrlarni inobatga olsak, uni faqat 27 kechada kutmay, ramazonning oxirgi toq kunlari, imkon bo'lsa ramazonning g'animat barcha kechalaridan izlagan, ko'proq ibodat, tilovat, istig'for va tavblar qilib qolgan ma'qul. Agar Abu Hanifa rohimahullohning ijtihodlariga nazar solinsa, laylatul qadr yilning barchasida bo'lishi mumkin. Balki, mana shu narsa avvalgi ulamolarimizni ko'p toat-ibodat qilishga, bugun qadr kechasi bo'lishi mumkin degan umidda sergak yurishlariga bir sabab bo'lgandir... Vallohu A'lam!
Ahmad Saharonfuriyning “Bazlul majhud fiy halli
Sunani Abi Davud” kitobi asosida Nilufar Saidaziz qizi tayyorladi
[1] “Tafsiri Samarqandiy”
[2] Ibn Obidiyn
[3] 264 b
Ba’zi ulamolar insonning hayot bilan vidolashuv damlarini “safar chog‘i”, “safar soati” deyishadi. Xususan, mashhur olim Oiz Qarniy “Sahobalar hayotidan xotiralar” kitobida Amr ibn Os roziyallohu anhuning “safar soati” haqida so‘z yuritib, bu vaqtning rostgo‘ylik, ruhning poklanishi, oshkoralik va shaffoflik onlari ekanini ta’kidlaydi.
Bu vaqtda o‘lim to‘shagida yotgan insondan dunyo bezaklariga intilish, ig‘vo, munofiqlik, soxtakorlik kabi illatlar chekinar va u o‘zining haqiqati bilan yolg‘iz qoladi. Hatto Fir’avn ham jon berish onida ichidagi maxfiy haqiqatni oshkor qilib, bunday degan:
لا إِلَهَ إِلا الَّذِي آَمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ
“Iymon keltirdimki, Isroil avlodi iymon keltirgan Zotdan o‘zga iloh yo‘qdir. Men ham musulmonlardanman” (Yunus surasi, ٩٠-oyat).
Mashhur sahobiy Amr ibn Os roziyallohu anhu o‘lim to‘shagida yotarkan, yuzini devorga burib olgandi. Atrofida o‘tirgan do‘stlari va o‘g‘li Abdulloh Amr ibn Osga Misrni fath etib, Islomning yoyilishiga katta hissa qo‘shganini, Allohning rahmatidan umidvor bo‘lishini eslatar, u zot bo‘lsa, o‘zini qanday oqibat kutayotganini bilmagani bois qo‘rquvdan yig‘lardi.
Amr ibn Os roziyallohu anhu so‘nggi lahzalarini boshdan kechirar ekan, yashab o‘tgan hayotini xotirlab, bunday xulosaga keladi: “Mening umrim uch bosqichda o‘tdi. Islomdan oldin jaholat bosqichida yashadim. O‘sha paytda eng yomon ko‘rganim Rasululloh sollallohu alayhi va sallam edilar. Har qancha hiyla-nayrang ishlatib bo‘lsa ham, u zotni o‘ldirishga tayyor edim. Islomni qabul qilgach, Madinaga hijrat qildim. Bu hayotimdagi ikkinchi bosqich, ya’ni kufrdan Islomga o‘tish bosqichi edi...”
Amr ibn Os Makkadan Madinaga Xolid ibn Valid bilan birga hijrat qilgandi. Ular Madinaga yaqinlasharkan, Amr ibn Os Xolid ibn Validga: “Yo oldinda yur yoki orqada qol. Mening gunohlarim ko‘p. Rasulullohga ular haqida aytmoqchiman. U zot bilan yolg‘iz qolishni istayman”, dedi. Shundan so‘ng Xolid ibn Valid oldinga o‘tib ketdi. Amr ibn Os roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning oldilariga kelib: “Qo‘lingizni bering, bay’at qilaman”, dedi.
Rasululloh Amr ibn Osga bay’at uchun qo‘llarini cho‘zganlarida, u payg‘ambarimizning muborak qo‘llarini mahkam ushlab oldi. Nabiy alayhissalom: “Senga nima bo‘ldi, ey Amr?” deb so‘radilar. Amr ibn Os: “Men shart qo‘ymoqchiman, ey Allohning Rasuli”, dedi. U zot: “Nimani shart qo‘yasan?” dedilar. Amr ibn Os: “Rabbim o‘tgan gunohlarimni mag‘firat qilishini shart qilib qo‘yaman”, dedi. Amr ibn Os johiliyat davrida Islomga qarshi janglarda qatnashgan va ko‘pgina gunoh ishlarga qo‘l urgandi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Ey Amr, bilmaysanmi? Islom o‘zidan oldingi narsalarni yo‘q qiladi (gunohlarni kechiradi)”, dedilar.
Amr ibn Os roziyallohu anhu aytadi: «Qo‘limni Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning qo‘llariga qo‘yib, bay’at qildim. Shundan so‘ng muhabbat va itoatkorlik ila u zotga hamroh bo‘ldim. U zot men uchun insonlarning eng sevimlisi edilar. Islomdan avvalgi nafratim muhabbatga aylandi. Rasuli akram sollallohu alayhi va sallamga bo‘lgan hurmatim sababidan u zotga tik qaray olmaganman. Agar mendan u zotni tasvirlab berishimni so‘rasangiz, bu ishni uddalay olmayman. Chunki u zotga bo‘lgan muhabbatim, ehtiromim va hayoim sababli Rasulullohning yuzlariga qaray olmaganman. Ana shu muhabbat tufayli qaytadan dunyoga kelgandek bo‘ldim... Koshkiydi, o‘sha holatimda vafot topgan bo‘lsam. Chunki mazkur holat din uchun kurash, ilm, tavba va hidoyat kabi his-tuyg‘ularni o‘zida jamlagandi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning vafotlaridan so‘ng o‘zgarib qoldim. Bu hayotimning uchinchi bosqichi edi. Bu bosqichda dunyo men bilan oshkora o‘yin qildi. Siffin va Jamal kabi fitnali hodisalar sodir bo‘ldi. Allohga qasam, jannatga kiramanmi yoki do‘zaxgami, bilmayman!.. Hozir birgina kalima bor, xolos. Uni Allohning huzurida o‘zim uchun hujjat qilaman. Bu: “La ilaha illallohu vahdahu la shariyka lah. Lahul-mulku va lahul hamdu va huva ’ala kulli shay’in qodir” kalimasidir».
Shundan so‘ng Amr ibn Os roziyallohu anhu kaftini mahkam siqdi va ruhi tanasidan chiqib ketdi. Uning o‘g‘li Abdulloh ibn Amr aytadi: “Otamni yuvgani olib kirdik. G‘assollar uning barmoqlarini yuvish uchun ochmoqchi bo‘ldilar, lekin ular mahkam siqilgandi. So‘ng uni kafanlash uchun barmoqlarini ochdik, lekin ular yana yopilib qoldi. Uni qabrga qo‘yganimizda ham qo‘llari mahkam siqilgandi”...
Ushbu voqea zamirida barchamiz uchun ulkan saboq bor. Amr ibn Os roziyallohu anhuning naqadar samimiyligi, tavhid kalimasini dili va tilida mahkam tutib, Rabbisiga yuzlanganiga havasdamiz, albatta.
Amr ibn Os roziyallohu anhu umrini uch bosqichga bo‘ldi. Bizning “safar soati”miz qanday kecharkin? Hayotimiz necha bosqichdan iborat bo‘ladi? Umrimiz qanday kechyapti? Rabbimiz biz ojiz bandalariga bu borada ham O‘z “taklif”ini taqdim etgan. Oli Imron surasi ٨-oyatida bunday duo bor:
رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
“Robbanaa laa tuzig‘ quluubanaa ba’da iz hadaytanaa vahab lanaa mil-ladunka rohmah. Innaka antal Vahhaab”.
“Ey Rabbimiz, bizni hidoyat yo‘liga solganingdan keyin dillarimizni (to‘g‘ri yo‘ldan) og‘dirma va bizga huzuringdan rahmat ato et! Albatta, Sen Vahhob (barcha ne’matlarni tekin ato etuvchi)dirsan”.
Mehribon Zot barchamizni ushbu duo-oyat haqiqati bilan rizqlantirsin!
Mavjuda NURIDDINOVA
tayyorladi.