Sayt test holatida ishlamoqda!
10 Yanvar, 2025   |   10 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:32
Shom
17:16
Xufton
18:35
Bismillah
10 Yanvar, 2025, 10 Rajab, 1446

Bir oyat sharhi: Ezgulik yo'lida hamkorlik qiling!

17.02.2021   1847   6 min.
Bir oyat sharhi: Ezgulik yo'lida hamkorlik qiling!

 

إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا

 وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ

«Albatta: “Rabbimiz – Alloh”, – deb so'ngra to'g'ri bo'lgan zotlar huzuriga (o'lim paytida) farishtalar tushib (derlar): “Qo'rqmangiz va g'amgin ham bo'lmangiz! Sizlarga va'da qilingan jannat xushxabari bilan shodlaningiz!”» (Fussilat surasi, 30-oyat).

“To'g'ri bo'lgan zotlar” qanday kishilar ekani to'g'risida turli fikrlar bor. Abu Bakr roziyallohu anhu: “So'zi bilan ishi bir bo'lgan odam” desa, Umar roziyallohu anhu: “Alloh buyurgan ishni qilib, qaytarganidan qaytgan va Allohga itoat qilishda tulkidek ayyorlik (munofiqlik) qilmagan zotlardir”, degan. Usmon roziyallohu anhu: “Amalni ixlos bilan ado etuvchilar” desa, Ali roziyallohu anhu: “Shirk keltirmasdan, farz amallarni bajarib yuruvchilar”, degan.

Ushbu oyatda mo'minlarning qanchalik saodatli ekani bayon etilgan. Mo'minlar, avvalo: «Rabbimiz Alloh», deb Alloh taoloning o'zlariga Rab ekanini, Holiq, Roziq, Mudabbir va Tarbiyachi ekanini tan olgan zotlardir. Allohga imon keltirganlaridan keyin «Rabbimiz Alloh» degan so'zlarida mustaqim turgan zotlardir. Ularning qalblari «Rabbimiz Alloh»da mustaqimdir.

Mo'minlarga kofirlar singari insu jindan iborat yomon do'stlar emas, balki farishtalar yaqin bo'ladi. So'ngra ularga ikki dunyoda ham xotirjam qiluvchi quyidagi xabarlar aytiladi: «Albatta, “Rabbimiz Alloh” degan, so'ngra mustaqim (to'g'ri) bo'lganlarning ustilaridan (o'lim paytida) farishtalar tushib (derlar): “Qo'rqmanglar, mahzun ham bo'lmanglar...”»

Kelajakda, oxiratda holimiz ne kechadi, deb qo'rqmanglar, ko'nglingizga hech qanday xavf kelmasin. Qilib o'tgan ishlarimiz natijasi qanday bo'lar ekan, deb ham mahzun bo'lmanglar. Sizlar uchun kelajakda hech qanday xavf-xatar yo'q. Qilgan ishlaringizning natijasi ham yaxshi. Chunki siz: «Rabbimiz Alloh», dedingiz va o'sha so'z taqozosiga ko'ra mustaqim, ya'ni to'g'ri turib umr kechirdingiz.

Imom Qurtubiy: “Allohga imon keltirib, so'ngra Unga itoat qilishda to'g'ri bo'lgan zotlar”, degan. Imom Kalbiyning rivoyatida Ibn Abbos roziyallohu anhumo bunday degan: “Alloh zimmalariga farz (bajarishi zarur) qilgan ishlarda to'g'ri turib (bajargan) zotlardir”.

Abu Oliyadan qilingan rivoyatda: “Ular dinda turish va unga amal qilishda (hech qanday moddiy narsani umid qilmay, balki) Alloh uchun xolis qiladiganlardir”, deyilgan. Boshqa rivoyatda: “Alar shunday zotlarki, Allohning chegarasidan chiqmay, U Zotga itoat qilishda to'g'ri turgan va Payg'ambarining sunnatini mahkam tutganlardir”, deyilgan.

Mujohid va Ikrima rahimahumalloh bunday degan: “Ular shahodat kalimasida to Allohning huzuriga borguncha to'g'ri turganlardir”. Qatoda rahimahulloh aytadi: «Hasan Basriy har gal shu oyatni o'qiganida “Allohim, bizni mustaqimlik (to'g'rilik) ila rizqlantir”, deb duo qilar edilar».

“..ustilaridan (o'lim paytida) farishtalar tushib (derlar)...” Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Payg'ambarimiz alayhissalom bunday dedilar: «O'layotgan (odamga) farishtalar keladi. Agar u odam solih (to'g'ri) kishi bo'lsa, (farishtalar): “Ey pokiza jasaddagi pokiza jon, chiq, maqtovga loyiq holatda chiq va (senga) ravhi rayhon xushxabari hamda Rabbing roziligi suyunchisi bo'lsin!”derlar.

Kalbiy aytadi: «Farishtalar mo'minlarning jonlari chiqayotgan vaqtda tushib, ularga xushxabar berib: “Qo'rqmanglar, mahzun ham bo'lmanglar...” derlar. Ya'ni, oldingizdagi azobdan qo'rqmang, dunyoda qilgan ishlaringizdan mahzun ham bo'lmanglar, derlar».

Muqotil aytadi: «Qiyomat kuni osmondan hafaza (saqlovchi) farishta ularning ustiga tushib, (bandaga qarab): “Meni taniysanmi?” deydi. Banda: “Yo'q” degach: “Men sening amallaringni yozib turuvchi farishtaman” deb, unga jannat xushxabarini beradi».

Zayd ibn Aslam: “Hushxabar uch o'rinda bo'ladi: o'lim payti, qabrda va qayta tirilganda”, degan.

Sufyon ibn Abdulloh Safafiy roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Payg'ambarimiz sollallohu alayhi va sallamga: «Ey Allohning rasuli, menga Islom haqida bir narsa aytingki, sizdan keyin u haqda boshqa hech kimdan so'ramay”, dedim. Shunda u zot: “Allohga imon keltirdim de va bunda (shu imoningda)to'g'ri tur” dedilar».

Ha, azizlar, Alloh taolo barchamizga farishtalarning xushxabarini eshitishni nasib aylasin!

 

Tafsir kitoblari asosida

“Rahimboy hoji ota” jome masjidi imom noibi

Muhammadzarif ERGASh o'g'li tayyorladi.

 

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Siz kutayotgan kun hech qachon kelmaydi

10.01.2025   1954   2 min.
Siz kutayotgan kun hech qachon kelmaydi

G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.

Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).

Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.

Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.

Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».

Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.

Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.

Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev 
tarjimasi.