۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَهُمۡ أُلُوفٌ حَذَرَ ٱلۡمَوۡتِ فَقَالَ لَهُمُ ٱللَّهُ مُوتُواْ ثُمَّ أَحۡيَٰهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشۡكُرُونَ٢٤٣
243. (Ey Muhammad), o'limdan qo'rqib, diyorlaridan qochib chiqqan minglab odamlarni ko'rmadingizmi? Alloh ularga "O'linglar!" dedi, so'ng ularni tiriltirdi. Alloh albatta odamlarga fazlu karam qiluvchidir, lekin ularning ko'pchiligi shukr qilmaydi.
Qur'oni karimning mazkur oyatida o'tmishda yashab o'tgan bir qavm qissasini bayon etish orqali hayot va o'lim, o'lgandan keyin tirilish masalalari o'ziga xos bir yo'sinda zikr etiladi. Qadimda bir qavm o'tgan ekan (uning qaysi qavmligi haqida tarixchilar bir qarorga kelishmagan). O'sha qavmga qaysidir bir ko'rinishda yalpi o'lim keladi. Ehtimol, u vabo yoki tuzalmas bir kasallik bo'lgandir yoxud dushman bostirib kirgandir yo boshlariga biror tabiiy ofat kelgandir. Hullasi, o'sha qavm o'limdan qutilib qolish uchun yashab turgan joylarini tashlab, bir xavfsiz joy qidirib ketayotganida Alloh taoloning "O'linglar!" degan amri kelib, barchalari bir soniya ichida halok bo'lishdi. Keyin esa Alloh ularni tiriltirishni istadi va barchalari qayta hayotga qaytishdi. Oyatdan ko'rinib turibdiki, Alloh qazoi qadaridan qochishning aslo iloji yo'q, U bir bandaga o'limni iroda qilsa, eng bexatar joyda ham halok bo'lishi mumkin. Shu o'rinda ibratli bir rivoyatni keltirib o'tsak: "Bir qo'rqoq kishi bor edi, urush paytida doim lashkarning orqa tarafida berkinib yurar, qilich-o'qdan qochishga harakat qilar edi. Bir kuni qarashsa, o'sha kishi qo'shinning eng oldingi safida jang qilayotgan emish. Shunda buning sababini so'rashibdi. Boyagi kishi bunday javob qilibdi: "O'tgan kuni jang payti bir kamon o'qi kelib oldimga tushdi. Nazarimda o'q qimirlayotganday tuyuldi. E'tibor berib qarasam, o'q tuproq ostida yashirinib yotgan ilonga kelib sanchilgan ekan. Shundan xulosa qildimki, qayoqqa qochsam ham ajal etsa, qutilish yo'q, o'sha joyda tutib olarkan. Shuning uchun qo'rquvni bir chetga uloqtirib, jangda oldingi safga o'tdim...".
وَقَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ٢٤٤
244. Alloh yo'lida jang qilinglar va anglanglarki, Alloh eshituvchi va biluvchidir.
Alloh yo'lida jang qilish degani, Uning dini ravnaq topishi va yoyilishi, zulm va zolimlar yo'liga to'siq qo'yilishi, insoniy munosabatlarda Islom adolati o'rnatilishi yo'lida olib borilgan jiddu jahd, ya'ni intilish va harakatlardir. Islom aqidasiga ko'ra, "jiddu jahd" biror ishga qat'iy azmu qaror qilish ma'nosini anglatadi. Payg'ambarimiz Muhammad alayhissalom mo'minlarga: "Eng ulug' jihod insonning o'z nafsiga qarshi olib borgan jihodidir", deya ta'lim berganlar. Oyati karima ogohlantiryaptiki, ey insonlar, hayotga muhabbat yoki o'limdan qo'rqish tuyg'ulari sizlarni jiddu jahd qilishdan to'sib qo'ymasin. "Islom terrorni la'natlaydi" kitobida bunday yozilgan: "Adolat, tinchlik va o'zaro tenglik o'rnatish uchun, odamlarga nisbatan adolatsizlik qilayotgan, ularni xo'rlayotgan, zulm va shafqatsizlik ko'rsatayotgan, insonning qonuniy haq-huquqlarini poymol qilayotgan kimsalarga qarshi g'oyaviy kurash olib borish ham jihod hisoblanadi. Huddi shu yo'sinda dinga qarshi bo'lgan, dahriyona va xudosizlikka asoslangan ta'limotlar bilan har qanday ko'rinishda g'oyaviy kurash olib borish ham tom ma'noda jihoddir" (Toshkent, "Movarounnahr", 2003 yil, 31-bet).
مَّن ذَا ٱلَّذِي يُقۡرِضُ ٱللَّهَ قَرۡضًا حَسَنٗا فَيُضَٰعِفَهُۥ لَهُۥٓ أَضۡعَافٗا كَثِيرَةٗۚ وَٱللَّهُ يَقۡبِضُ وَيَبۡصُۜطُ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ٢٤٥
245. Allohga qarzi hasana beruvchi bo'lsa, Alloh unga bir necha barobar qilib qaytaradi. Allohgina rizqlarni kam va mo'l qiladi. Sizlar Uning huzuriga qaytasizlar.
"Allohga qarzi hasana beruvchi" haqida Abu Ya'lo ulug' sahobiy Abdulloh ibn Mas'uddan roziyallohu anhudan shunday rivoyat qiladi: "Ushbu oyati karima nozil bo'lgach, Abu Dahdoh: "Ey Allohning Rasuli, Alloh ham bizdan qarz so'raydimi?" deb so'radi. "Ha, ey Abu Dahdoh", dedilar Nabiy alayhissalom. "Qo'lingizni uzating, ey Allohning Rasuli", degan edi, Rasululloh unga qo'llarini uzatdilar. "Olti yuzta xurmosi bo'lgan mana shu bog'imni Parvardigorimga qarzga berdim", dedi Abu Dahdoh. Keyin u bog'ini o'rab turgan devor oldiga kelib ahli ayolini chaqirdi: "Ey Ummu Dahdoh!". Ayoli "labbay" deya javob qilganida "Chiq bog'dan, men uni Parvardigorimga qarzga berdim", dedi.
Bu voqeadan ibrat shuki, Alloh taolo yo'lida jang qilish yo mol sarflashdan hech kim hargiz chetlanmasin. Chunki jon ham, mol ham yolg'iz Alloh taoloning mulkidir. Istasa, o'likka jon ato qiladi, xohlasa, g'arib-miskin kishini podshoh etib ko'taradi. Olgisi kelsa, sog'ning ham jonini oladi, podshohni gadoga aylantiradi. Hech kim kambag'allashib qolaman, deya Alloh taolo yo'lida qarzi hasana (chiroyli qarz) berishdan xavfsiramasin. Rizqni kamaytirib, tor qiluvchi ham, uni kengaytirib mo'l qiluvchi ham Alloh taoloning O'zidir.
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Alloh taoloning bu dunyoda joriy qilgan qonunlari bor. Biz o‘z mantig‘imizdan kelib chiqib «Alloh taolo kofirlarni halok qilib yuborsa edi», deymizu, ammo eng biluvchi zot Allohning hikmatlarini anglamaymiz. Oddiy bir misol, kofirlar darhol halok bo‘lganida biz ham bu dunyoda yo‘q bo‘lar edik, chunki bizning ham 14-15 asr oldingi bobolarimiz, tabiiyki, musulmon bo‘lishmagan. Kofirlar yo‘q bo‘lib ketmasligida bizning qosir aqlimizga ma’lum bo‘lgan quyidagi hikmatlar bor:
لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ
U qilgan narsasidan so‘ralmas. Holbuki, ular so‘ralurlar (Anbiyo surasi, 23-oyat).
(U) istagan narsasini amalga oshirguvchidir (Buruj surasi, 16-oyat).
Musulmon bo‘lishlari uchun ularga imkoniyat beradi.
وَمِنۡهُم مَّن یَسۡتَمِعُ إِلَیۡكَۖ
«Ulardan sizga quloq tutadiganlari ham bor» (An’om surasi, 25 oyat).
أَوَلَم نُعَمِّركُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُۖ
Axir Biz sizlarga eslatma oladigan kishi eslatma olgudek uzun umr bermaganmidik?! (Fotir surasi, 37-oyat).
مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاءُ لِمَنْ نُرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلاهَا مَذْمُوماً مَدْحُوراً * وَمَنْ أَرَادَ الآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ كَانَ سَعْيُهُمْ مَشْكُوراً * كُلاً نُمِدُّ هَؤُلاءِ وَهَؤُلاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُوراً
(Ey Muhammad alayhissalotu vassalom, bu dunyoda odamlarning) barchalariga — mana bu (mo‘min)larga ham, anavi (kofir)larga ham Parvardigoringizning ne’matidan ato eturmiz. Parvardigoringizning ne’mati (hech kimdan) man’ qilinmas (Isro surasi, 18-20).
قال شداد بن أوس رضي الله عنه : ( إن الدنيا عرض حاضر ، يأكل منها البر والفاجر ، والآخرة وعد صادق ، يحكم فيها ملك قاهر ، ولكل بنون ؛ فكونوا من أبناء الآخرة ، ولا تكونوامن أبناء الدنيا ) صفة الصفوة (1) 709
Shaddod ibn Avs roziyallohu anhu anhu aytadilar: «Bu dunyo naqd mahsulotdir: yaxshi ham, yomon ham undan ulushini yeyaveradi. Oxirat esa rost va’dadir: unda o‘z hukmini o‘tkazuvchi Podshoh hukm qiladi. Ikkovining ham o‘z farzandlari (muxlislari) bor. Sizlar oxirat farzandi bo‘ling, dunyo farzandlari bo‘lmang. (Sifatus sofva kitobi, 1, 709)
وَلا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ )
Kufr yo‘lini tutgan kimsalar ularga bergan muhlatimizni zinhor o‘zlari uchun yaxshilik deb hisoblamasinlar!Balki Biz ularga faqat gunohlarini ziyoda qilishlari uchungina muhlat beramiz. Ular uchun xor qilguvchi azob bordir» (Oli Imron surasi, 178-oyat).
فَلا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا
"Bas, siz ular ustida shoshqaloqlik qilmang (ya’ni, nega azobga giriftor bo‘la qolmayaptilar, deb hayron bo‘lmang)! Hech shak-shubhasiz, Biz ularning (qolgan oy, kunlarini ham, qilayotgan gunohlarini ham) aniq hisob-kitob qilib tururmiz" (Maryam surasi, 85-oyat).
روى البخاري (4686) ومسلم (2583) عَنْ أَبِي مُوسَى قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ يُمْلِي لِلظَّالِمِ فَإِذَا أَخَذَهُ لَمْ يُفْلِتْهُ ثُمَّ قَرَأَوَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ.
Abu Muso roziyallohu anhu rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: Albatta, Alloh taolo zolimga qo‘yib beradi. Uni ushlagach siraqo‘yib yubormas, dedilar va (quyidagi oyatni) o‘qidilar:«Parvardigoringiz (ahli-egalari) zolim bo‘lgan shaharlarni ushlaganida, mana shunday ushlar. Uning ushlashi-azobi alamli va qattiqdir» (Hud surasi, 102-oyat).
لا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي الْبِلادِ . مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ
Sizni kofirlarning shaharlarda kezishlari (ya’ni, ularning har joyda kerilib yurishlari) aldab qo‘ymasin! (Bu yelib-yugurish, g‘olibona kezishlar)ozgina matodir. So‘ngra joylari jahannam bo‘lgay!Naqadar yomon joy u! (Oli Imron surasi, 196-197).
Kim Mening eslatmamdan yuz o‘girsa, bas, albatta uning uchun tang — baxtsiz hayot bo‘lur va Biz uni Qiyomat Kunida ko‘r holda tiriltirurmiz» (Toha surasi, 124-oyat).
في أثر ذكره الإمام أحمد في الزهد: “أن موسى قال يا رب هلا سويت بين عبادك؟ قال إني أحببت أن أشكر
Imom Ahmad «Zuhd» kitobida zikr qilgan xabarda keladi: Muso alayhissalom: «Ey Robbim, nega bandalaring orasini (iymon va kufrda) bir xil qilib qo‘ymaysan», dedi. Alloh unga: “(Iymonlilari kofirlariga qarab) Menga shukr qilishlarini istadim» degan ekan.
Alloh taolo aytadi: “Albatta Biz, to sizlarning orangizdagi (Bizning yo‘limizda molu-jonlari bilan) jihod qilguvchi va (yaxshi-yomon kunlarda) sabr qilguvchi zotlarni bilgunimizcha, hamda sizlarning holi-xabarlaringizni tekshirib — yuzaga chiqargunimizcha, sizlarni imtihon qilurmiz» (Muhammad surasi, 31-oyat).
Albatta, bular qosir aqlimizga kelgan hikmatlar. Allohning huzurida, albatta, juda ko‘p hikmatlar bordir.
Abdulbosit Abdulvohid,
Hadis ilmi maktabi talabasi.